Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά της αρνητικής απόφασης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου, η οποία απέρριψε αίτημα για ανάκληση δήλωσης φόρου κληρονομιάς του 2013. Η προσφεύγουσα, αρχική κληρονόμος εκ διαθήκης, υπέβαλε το αίτημα ανάκλησης αφού δικαστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου του 2023 ακύρωσε την ιδιόγραφη διαθήκη, δημιουργώντας, κατ' ισχυρισμό της, πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί το 2013 και είχε ακολουθήσει Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς (2023) λόγω ελέγχου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς η τροποποιητική δήλωση (που αντικαθιστά την ανακλητική) υποβλήθηκε μετά την έκδοση της πράξης προσδιορισμού φόρου, υπερβαίνοντας τις προθεσμίες του άρθρου 23 του ΚΦΔ. Επιπλέον, κρίθηκε ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί το άρθρο 74 του ΚΦΔ (πρόδηλη έλλειψη) λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας και επειδή η εκκαθάριση της δήλωσης έγινε πριν την 1η Δεκεμβρίου 2014.

Η απόφαση 488/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου σε αίτημα ανάκλησης δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Ο προσφεύγοντας, εκ διαθήκης κληρονόμος, υπέβαλε αρχική δήλωση φόρου κληρονομιάς το 2013, καταβάλλοντας 24.592,13€. Μετά από έλεγχο, εκδόθηκε Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς το 2023, καταλογίζοντας επιπλέον 39.412,71€. Στη συνέχεια, με δικαστική απόφαση του 2023, αναγνωρίστηκε ότι η διαθήκη ήταν άκυρη, με αποτέλεσμα ο προσφεύγων να στερείται της κληρονομικής ιδιότητας. Η ΔΕΔ επιβεβαιώνει την αρχική δήλωση (λόγω παρέλευσης τριετίας και έκδοσης πριν την 1/12/2014) αλλά ακυρώνει την Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς, συνολικού ποσού 39.412,71€, αναγνωρίζοντας πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης για το ποσό αυτό (άρθρο 74 ΚΦΔ), επαναφέροντας την οριστική φορολογική υποχρέωση στο μηδέν.

Η απόφαση αυτή αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Σύρου, σχετικά με την διαγραφή φόρου κληρονομιάς ύψους 49.103,69€ που καταλογίστηκε κατόπιν ελέγχου. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ανάκληση της αρχικής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς του 2013, καθώς μεταγενέστερα δικαστική απόφαση (του Πολυμελούς Πρωτοδικείου) έκρινε άκυρη την ιδιόγραφη διαθήκη βάσει της οποίας είχε κληρονομήσει, κάτι που σήμαινε ότι στερούνταν της κληρονομικής ιδιότητας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκρινε ότι, ενώ η ακύρωση της αρχικής δήλωσης του 2013 δεν ήταν δυνατή λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας του άρθρου 74 του ΚΦΔ, υπήρχε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης για την μεταγενέστερη Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς του 2023. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ αποφάσισε την μερική αποδοχή της προσφυγής, επικυρώνοντας την αρχική δήλωση, αλλά ακυρώνοντας την πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ως απαράδεκτης της ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε ο προσφεύγων, ως κληρονόμος του πατέρα του, κατά της απορριπτικής απάντησης της ΔΟΥ Χαλκίδας. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του 2015, επικαλούμενος μετέπειτα αποποίηση της κληρονομιάς η οποία επήλθε λόγω της δημοσίευσης ιδιόγραφης διαθήκης του πατέρα του το 2015. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η απορριπτική απάντηση της ΔΟΥ, αλλά και η πράξη προσωρινού διορθωτικού προσδιορισμού φόρου, δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις και ως εκ τούτου δεν προσβάλλονται παραδεκτώς. Επιπρόσθετα, κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 74 του ΚΦΔ (ακύρωση ή τροποποίηση πράξης), καθώς είχε παρέλθει η τριετής προθεσμία από την κοινοποίηση της αρχικής οριστικής πράξης του 2015.

Η απόφαση 65 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία επέβαλε κύριο φόρο ύψους 786,88€. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει δεύτερη τροποποιητική δήλωση, δηλώνοντας εισόδημα από σύνταξη αλλοδαπής προέλευσης (Δανία) και τον αντίστοιχο φόρο που καταβλήθηκε στην αλλοδαπή. Η αρμόδια ΔΟΥ Καλαμαριάς, μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών, προέβη στην εκκαθάριση διαγράφοντας το ποσό του φόρου αλλοδαπής. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η σύνταξη αποτελεί κοινωνική ασφάλιση και είναι υπόχρεος φόρου μόνο στη Δανία, βάσει της σύμβασης περί αποφυγής διπλής φορολογίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο προσφεύγων δεν είχε διατυπώσει επιφύλαξη κατά την υποβολή της δήλωσης, επικυρώνοντας την οριστική φορολογική υποχρέωση των 786,88€. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι διατηρεί το δικαίωμα υποβολής τροποποιητικής δήλωσης για την πίστωση του φόρου αλλοδαπής.

Η απόφαση 1199/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογούμενου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση της πράξης επειδή η ΔΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ διέγραψε ποσό φόρου 7.602,96€ που δηλώθηκε ως παρακρατηθείς στην αλλοδαπή (κωδικός 683). Η ΔΕΔ ακύρωσε την πράξη αποκλειστικά λόγω τυπικής πλημμέλειας. Συγκεκριμένα, η φορολογική αρχή παρέλειψε να παράσχει σαφή και επαρκή αιτιολογία για τον προσδιορισμό του φόρου με στοιχεία διαφορετικά από αυτά της δήλωσης, παραβιάζοντας το άρθρο 76 του ΚΦΔ. Καλείται ο Προϊστάμενος της ΔΟΥ να εκδώσει νέα πράξη σύμφωνα με το σκεπτικό.

Η απόφαση 45 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης απόρριψης της ΔΟΥ Δράμας. Ο προσφεύγων, κληρονόμος αποβιώσαντος, ζητούσε την ακύρωση της απόρριψης της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του φορολογικού έτους 2017, την οποία υπέβαλε εκπρόθεσμα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθώς απορρίφθηκε η δήλωση, καθώς ο χρόνος παραγραφής του δικαιώματος της Φορολογικής Διοίκησης για έλεγχο και επιβολή φόρου για το φορολογικό έτος 2017 έληξε στις 31.12.2023, ενώ η δήλωση υποβλήθηκε τον Αύγουστο του 2024. Η ΔΕΔ απέρριψε επίσης τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί έλλειψης αιτιολογίας στην αρχική πράξη εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου, καθώς και τους ισχυρισμούς περί παραβίασης των συνταγματικών αρχών της αναλογικότητας και της χρηστής διοίκησης, καθώς και του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης, κρίνοντας ότι η φορολογική αρχή ενήργησε σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.

Η απόφαση 326/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018 της Δ.Ο.Υ. Καλαμαριάς. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει τροποποιητική δήλωση για μερίσματα αλλοδαπής (ΗΠΑ), αιτούμενος πίστωση φόρου αλλοδαπής. Η Δ.Ο.Υ. αρχικά απέρριψε την πίστωση φόρου (€4.239,64) επικαλούμενη την έλλειψη της επισημείωσης της Χάγης (Apostille) στα δικαιολογητικά. Ο προσφεύγων προσκόμισε το απαιτούμενο έντυπο 1042-S με την επισημείωση και επίσημη μετάφραση με την προσφυγή. Η ΔΕΔ κρίνει τον ισχυρισμό βάσιμο, διαπιστώνοντας παρακρατηθέντα φόρο ύψους €4.095,68 (βάσει μέσης ετήσιας ισοτιμίας) και διατάσσει τη διενέργεια νέας εκκαθάρισης της δήλωσης, ώστε να γίνει η πίστωση του φόρου αλλοδαπής σύμφωνα με το άρθρο 9 του ν. 4172/2013.

Η απόφαση αφορά την ηλεκτρονική ενδικοφανή προσφυγή ενός αυτοκινητιστή (οδικές μεταφορές) κατά πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (ΦΕ 2023) και της απορριπτικής απόφασης της Δ.Ο.Υ. Κορίνθου σχετικά με το τεκμαρτό ελάχιστο εισόδημα των 14.534,52€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε αντικειμενική αδυναμία άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας λόγω ανωτέρας βίας, συγκεκριμένα την αφαίρεση του επαγγελματικού οχήματος (Φ.Δ.Χ.) και την οριστική ανάκληση της άδειας κυκλοφορίας του. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) δέχθηκε την αντικειμενική αδυναμία του προσφεύγοντος να ασκήσει τη δραστηριότητα, καθώς αποδείχθηκε η μη κατοχή και η ανάκληση της άδειας χρήσης του οχήματος. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ ακύρωσε την απορριπτική απόφαση της ΔΟΥ και διέταξε την τροποποίηση της πράξης προσδιορισμού φόρου όσον αφορά το τεκμαρτό εισόδημα.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου κατά της απόρριψης τροποποιητικής δήλωσης φόρου εισοδήματος (φορολογικό έτος 2023) του αποβιώσαντος πατρός της από τη ΔΟΥ Έδεσσας. Η αρχική δήλωση είχε καταχωρήσει ιδιοκατοίκηση του θανόντος για 12 μήνες. Η προσφεύγουσα ζήτησε τη διαγραφή της ιδιοκατοίκησης και τη δήλωση φιλοξενίας, καθώς ο πατέρας της, λόγω ασθένειας και μεγάλης ηλικίας, διέμενε μαζί της, ενώ το ακίνητο ήταν κενό. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκανε δεκτό τον ισχυρισμό της, κρίνοντας ότι η διακοπή ηλεκτροδότησης του ακινήτου από τον Απρίλιο του 2022, σε συνδυασμό με τα προσκομισθέντα αποδεικτικά στοιχεία διαμονής του πατέρα στην Κρήτη με την κόρη του (symvolaio μίσθωσης, ακτοπλοϊκά εισιτήρια, βεβαιώσεις νοσοκομείου), αποτελεί αντικειμενική απόδειξη ότι το ακίνητο ήταν κενό. Ακυρώνεται λοιπόν η απόφαση απόρριψης και καλείται η ΔΟΥ να προβεί σε εκκαθάριση της τροποποιητικής δήλωσης.