Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία επικύρωσε χρεωστικό ποσό 777,00€. Η προσφεύγουσα, εποχιακή εργάτρια, ζητούσε την ακύρωση της πράξης και τη διενέργεια νέας εκκαθάρισης ως κάτοικος Ελλάδος, ισχυριζόμενη ότι δικαιούται εκπτώσεις εισοδήματος και μειώσεις φόρου (όπως το αφορολόγητο). Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα ήταν φορολογική κάτοικος Αλβανίας. Καθώς η Αλβανία δεν αποτελεί κράτος μέλος της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., κρίθηκε ότι δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του άρθρου 20 του ν. 4172/2013, οι οποίες επιτρέπουν μειώσεις φόρου για κατοίκους αλλοδαπής (ΕΕ/ΕΟΧ) υπό προϋποθέσεις. Συνεπώς, οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.

Η απόφαση 1198/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εκδόθηκε έπειτα από αναπομπή της υπόθεσης από το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Σερρών, το οποίο έκρινε εμπρόθεσμη την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (οικ. έτος 2012 - χρήση 2011). Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής του δικαιώματος του δημοσίου. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκανε εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό περί λανθασμένου προσδιορισμού των καθαρών κερδών. Συγκεκριμένα, η ΔΕΔ έκρινε πως η φορολογική αρχή εσφαλμένα ταύτισε τα λογιστικά κέρδη με τα ακαθάριστα έσοδα (173.585,88€) λόγω έλλειψης βιβλίων, ενώ έπρεπε να χρησιμοποιήσει μόνο το αποτέλεσμα του εξωλογιστικού προσδιορισμού (56.241,82€). Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ μείωσε το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό, τροποποιώντας την αρχική πράξη.

Η απόφαση 745 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), με ημερομηνία 02/05/2025, αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου γονικής παροχής. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει φόρο 1.000€ και πρόστιμο 500€, επειδή το αρχικό αποδεικτικό έγγραφο της τράπεζας για τη μεταφορά 10.000€ από τον πατέρα της προσφεύγουσας, έδειχνε ως δικαιούχο τον αδελφό της. Η προσφεύγουσα απέδειξε, προσκομίζοντας νεότερη βεβαίωση, ότι ήταν συνδικαιούχος του συγκεκριμένου τραπεζικού λογαριασμού της Τράπεζας Πειραιώς. Καθώς η γονική παροχή χρηματικών ποσών μεταξύ συγγενών Α' κατηγορίας έγινε μέσω χρηματοπιστωτικού ιδρύματος, εμπίπτει στο αφορολόγητο ποσό των 800.000€. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη, μηδενίζοντας την οφειλόμενη φορολογική διαφορά και το πρόστιμο.

Η απόφαση αυτή αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Σύρου, σχετικά με την διαγραφή φόρου κληρονομιάς ύψους 49.103,69€ που καταλογίστηκε κατόπιν ελέγχου. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ανάκληση της αρχικής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς του 2013, καθώς μεταγενέστερα δικαστική απόφαση (του Πολυμελούς Πρωτοδικείου) έκρινε άκυρη την ιδιόγραφη διαθήκη βάσει της οποίας είχε κληρονομήσει, κάτι που σήμαινε ότι στερούνταν της κληρονομικής ιδιότητας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκρινε ότι, ενώ η ακύρωση της αρχικής δήλωσης του 2013 δεν ήταν δυνατή λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας του άρθρου 74 του ΚΦΔ, υπήρχε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης για την μεταγενέστερη Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς του 2023. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ αποφάσισε την μερική αποδοχή της προσφυγής, επικυρώνοντας την αρχική δήλωση, αλλά ακυρώνοντας την πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς.

Η απόφαση 442/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως άνευ αντικειμένου, η οποία στρεφόταν κατά Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων (ΦΕφΠ) φορολογικού έτους 2019. Η αρχική πράξη προσδιόριζε φόρο €1.368,26, συμπεριλαμβάνοντας εκτιμώμενο εισόδημα από ακίνητα ύψους €9.600,00, λόγω μη υποβολής δήλωσης από την προσφεύγουσα. Η φορολογούμενη ζητούσε την ακύρωση της πράξης, επικαλούμενη ότι τα μισθώματα δεν είχαν εισπραχθεί, προσκομίζοντας δικαστικές αποφάσεις. Μετά την υποβολή της ενδικοφανούς προσφυγής, η προσφεύγουσα υπέβαλε εκπρόθεσμα αρχική δήλωση ΦΕφΠ, δηλώνοντας το ποσό των €9.600,00 ως ανείσπρακτα εισοδήματα, συμμορφούμενη με τις διατάξεις του άρθρου 39 παρ. 4 του ΚΦΕ. Ως αποτέλεσμα, η φορολογική αρχή εξέδωσε νέα Πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού ΦΕφΠ με μηδενικό αποτέλεσμα, η οποία ικανοποίησε πλήρως το αίτημά της. Η ΔΕΔ, διαπιστώνοντας την πλήρη ικανοποίηση του αιτήματος, απέρριψε την προσφυγή ως άνευ αντικειμένου.

Η απόφαση 1216/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 05/03/2025 κατά της πράξης υπ’ αριθ. ........../09.02.2025. Ο προσφεύγων ζητούσε την έκδοση πιστωτικού σημειώματος για ποσό 1.626,09€, υποστηρίζοντας ότι πλήρωσε επιπλέον φόρο λόγω εκ παραδρομής διαγραφής και επανακαταχώρισης ακινήτου στα έντυπα Ε9 κατά τα έτη 2020-2024. Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη διότι ο προσφεύγων δεν προσδιόρισε ορισμένως την προσβαλλόμενη διοικητική πράξη. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε σε αριθμό καταχώρισης δήλωσης Ε9, ο οποίος δεν συνιστά διοικητική πράξη, ενώ δεν προσδιορίστηκε επαρκώς ούτε η πράξη διορθωτικού προσδιορισμού ΕΝ.Φ.Ι.Α. Επιπλέον, η ΔΕΔ σημειώνει ότι η τυχόν πλημμέλεια της αρχικής πράξης θεραπεύτηκε με την έκδοση νεότερης πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου του 2021, μετά από τροποποιητική δήλωση που υπέβαλε ο ίδιος ο προσφεύγων.

Η απόφαση 903/19-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει το εισόδημα με έμμεσες μεθόδους, λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων, διαπιστώνοντας τη μη αντιστοίχιση εισπράξεων μέσω POS με εκδοθέντα παραστατικά (219 περιπτώσεις το 2018, 234 το 2019). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί υπέρβασης εξουσίας και επικύρωσε την εφαρμογή έμμεσης τεχνικής. Η ΔΕΔ τροποποίησε την εφαρμογή της μεθόδου της Αρχής των Αναλογιών, ενσωματώνοντας μη ταυτοποιημένα είδη στην ομάδα με ΣΜΚ 30%, οδηγώντας σε νέα καθαρά κέρδη. Λόγω της αρχής της μη χειροτέρευσης (reformatio in peius), ο φόρος εισοδήματος του 2018 επικυρώθηκε στην αρχική αξία, ενώ ο φόρος εισοδήματος και ο ΦΠΑ του 2019 μειώθηκαν. Τα επιβληθέντα πρόστιμα νομικά τροποποιήθηκαν και μειώθηκαν.

Η απόφαση 974/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένης κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (με τόκους εκπρόθεσμης καταβολής) και κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογούμενη υπέβαλε εκπρόθεσμα τροποποιητική δήλωση (27.12.2024) μετά την αρχική της δήλωση (04.04.2019), καθώς ο εργοδότης της ανάρτησε εκπρόθεσμα (27.06.2019) βεβαίωση αποδοχών που αφορούσε ασφάλισμα ομαδικού συνταξιοδοτικού συμβολαίου, χωρίς εκείνη να ενημερωθεί. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμους τους ισχυρισμούς της, αποδεχόμενη ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα χωρίς υπαιτιότητα της προσφεύγουσας. Συνεπώς, ακυρώθηκε το πρόστιμο των 100,00€ και τροποποιήθηκε η πράξη προσδιορισμού φόρου, χαρακτηρίζοντας την τροποποιητική δήλωση ως εμπρόθεσμη (ή εκπροθέσμως υποβληθείσα άνευ υπαιτιότητας).

Η απόφαση 469 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογουμένου, η οποία στρεφόταν κατά της αρνητικής απάντησης της ΔΟΥ Λαγκαδά για υπαγωγή του στις διατάξεις του άρθρου 74 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ). Ο προσφεύγων ζητούσε την τροποποίηση ή ακύρωση πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου φορολογικού έτους 2016, ισχυριζόμενος ότι το ποσό των 42.390,55€ που δηλώθηκε στον κωδικό 727 αφορούσε λανθασμένα χαρακτηρισμένο επιχειρηματικό/επενδυτικό δάνειο αγροτών. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς η αίτηση υπαγωγής στις διατάξεις του άρθρου 74 ΚΦΔ (υποβλήθηκε 25-10-2024) κρίθηκε εκπρόθεσμη, έχοντας παρέλθει η τριετής προθεσμία από την κοινοποίηση της αρχικής πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου (το αργότερο μέχρι 16/08/2017).

Η απόφαση 254/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2023, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Λαμίας. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε την επιβολή φόρου επί προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικών δαπανών ύψους 75.498,77 €. Η διαφορά αυτή προέκυψε επειδή η φορολογική αρχή δεν έκανε δεκτή την επίκληση του ποσού των 208.913,47 € στον κωδικό 781 (πηγή περιουσιακών στοιχείων), με αιτιολογία την εκπρόθεσμη υποβολή της τροποποιητικής δήλωσης κληρονομιάς. Το ποσό αυτό προερχόταν από κοινό τραπεζικό λογαριασμό με τον αποβιώσαντα πατέρα του, το οποίο απαλλάσσεται από φόρο κληρονομιάς. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, παρά την εκπρόθεσμη υποβολή, το άρθρο 34 του Ν. 4172/2013 υποχρεώνει τη Φορολογική Διοίκηση να λάβει υπόψη τα ποσά που αποδεικνύονται από νόμιμα παραστατικά (όπως η μη αμφισβητούμενη δήλωση κληρονομιάς). Ως εκ τούτου, διατάχθηκε νέα εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, ενσωματώνοντας το ποσό αυτό για την κάλυψη των τεκμηρίων.