×
register
Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

ΔΕΔ/Αθ/498/2025

Τύπος: Έγγραφα

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ:

Η απόφαση 498/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος προς τη Δ.Ο.Υ. Μεσολογγίου. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διαγραφή βεβαιωμένων οφειλών (φόρου και προσαυξήσεων, συνολικού ποσού 4.300,03 ευρώ) που αφορούσαν τον αποβιώσαντα σύζυγό της και προέκυψαν από οίκοθεν τροποποιητική δήλωση της Δ.Ο.Υ. για αναδρομικές συντάξεις του οικονομικού έτους 2014. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το αίτημα της προσφεύγουσας αφορούσε τη διαγραφή βεβαιωμένων οφειλών, ενέργεια που ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και, κατά συνέπεια, δεν υπάγεται στην αρμοδιότητα της ΔΕΔ. Κατά των πράξεων αυτού του σταδίου προβλέπεται άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την ενδικοφανή προσφυγή απαράδεκτη.


Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

ΔΕΔ/Αθ/499/2025

Η απόφαση 499 του 2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής (08/11/2024) ως απαράδεκτης. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διαγραφή βεβαιωμένων οφειλών και προσαυξήσεων που καταλογίστηκαν στον αποβιώσαντα σύζυγό της, μετά από οίκοθεν τροποποιητική δήλωση (24/12/2019) από τη Δ.Ο.Υ. Μεσολογγίου για αναδρομικά συντάξεων του οικονομικού έτους 2014. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι το δικαίωμα του Δημοσίου είχε υποπέσει σε παραγραφή. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς διαπίστωσε ότι αποτελούσε δεύτερη προσφυγή για το ίδιο ζήτημα, η οποία, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου (άρθρο 24 του Ν. 4274/2014), είναι μη επιτρεπτή.


ΔΕΔ/Θεσ/457/2025

Η απόφαση 457 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της ατομικής ειδοποίησης καταβολής – υπερημερίας της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου και κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. σε αίτημα διαγραφής οφειλών. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε χρέη 13.635,42 € που προέρχονταν από κληρονομιά, ισχυριζόμενος ότι η αποποίησή του ήταν εμπρόθεσμη, καθώς έλαβε γνώση των οφειλών στις 27.09.2024. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφυγή κατά της ειδοποίησης ήταν εκπρόθεσμη (ασκήθηκε μετά την προθεσμία των 30 ημερών). Επιπλέον, αποφάνθηκε ότι η διαφορά που προκύπτει από την αρνητική απάντηση σχετικά με τη διαγραφή των οφειλών (που αφορά το στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης) επιλύεται μόνο με την άσκηση ανακοπής στα Διοικητικά Δικαστήρια, καθιστώντας έτσι την ενδικοφανή προσφυγή απαράδεκτη.


ΔΕΔ/Αθ/340/2025

Η απόφαση 340/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), με ημερομηνία 17.02.2025, αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε εταιρεία με έδρα τα Χανιά κατά τεσσάρων βεβαιωμένων οφειλών επιστρεπτέων προκαταβολών, συνολικού ποσού περίπου €2749,72, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. ΧΑΝΙΩΝ. Η προσφεύγουσα ζήτησε τη διαγραφή των ποσών, ισχυριζόμενη βραχύ χρονικό διάστημα ενημέρωσης και εξόφλησης (14/09/2024 έως 30/09/2024) μέσω της εφαρμογής e-κοινοποιήσεις. Η ΔΕΔ απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη, κρίνοντας ότι η ταμειακή βεβαίωση επιστρεπτέας προκαταβολής δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη προσβαλλόμενη μέσω της διαδικασίας του άρθρου 72 του ΚΦΔ, αλλά πράξη που ανάγεται στο στάδιο είσπραξης, κατά της οποίας προβλέπεται η άσκηση ανακοπής.


ΔΠΕΙΣ/Α/1096276/ΕΞ/2013

Διαγραφή Ληξιπρόθεσμων Οφειλών Βεβαιωμένων στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες (Δ.Ο.Υ.) προ του 1993 και μικρότερων των 200 ευρώ ανά φορολογούμενο

ΔΕΔ/Αθ/638/2025

Η απόφαση 638 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε η κληρονόμος κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής - Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η προσφεύγουσα αιτούνταν τη διαγραφή ληξιπρόθεσμων οφειλών του θανόντος, συνολικού ποσού 4.106,64 ευρώ (περιλαμβανομένων προσαυξήσεων), που αφορούσαν Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε./Ε.Ε.Τ.Α. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση αποτελεί πράξη που εκδίδεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και όχι πράξη προσδιορισμού φορολογικού βάρους. Ως εκ τούτου, οι αναφυόμενες διαφορές αντιμετωπίζονται με την άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την υποβολή ενδικοφανούς προσφυγής στη ΔΕΔ νομικά απαράδεκτη.


Α.1117/2021

Διαγραφή από τη Φορολογική Διοίκηση βεβαιωμένων ανείσπρακτων οφειλών στις Δ.Ο.Υ., μέχρι και του ύψους του ενός (1) ευρώ του εισπρακτέου υπολοίπου ανά βασική οφειλή, κατ’ εφαρμογή της παρ. 6 του άρθρου 48 του ν. 4174/2013 (Α΄ 170).


ΔΕΔ/Θεσ/461/2025

Η απόφαση 461/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου, η οποία αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές κληρονομίας ύψους 13.635,42 €. Η προσφυγή κρίθηκε εκπρόθεσμη, καθώς ασκήθηκε μετά το πέρας της 30ήμερης προθεσμίας από την κοινοποίηση της ειδοποίησης. Επιπρόσθετα, η προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. για τη διαγραφή των οφειλών κρίθηκε απαράδεκτη, καθώς η διαφορά ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης. Ωστόσο, σημειώνεται ότι η Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου, με μεταγενέστερο έγγραφο (18.12.2024), έκανε αποδεκτή την αποποίηση της κληρονομίας ως εμπρόθεσμη, καθιστώντας το αίτημα κατά της αρνητικής απάντησης άνευ αντικειμένου.


ΠΟΛ.1160/2016

Παράταση και αναστολή καταβολής βεβαιωμένων οφειλών, λόγω των έκτακτων αναγκών που προέκυψαν από την εκδήλωση έντονων βροχοπτώσεων στις 21.10.2016 και 22.10.2016 στο Δήμο Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου, της Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος.


A.1168/2019

Παράταση καταβολής βεβαιωμένων οφειλών στις Δ.Ο.Υ./Ελεγκτικά Κέντρα


ΔΕΔ/Θεσ/634/2025

Η απόφαση 634/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή δύο προσφευγουσών κατά πινάκων χρεών και αναγκαστικών κατασχέσεων της ΔΟΥ Κατερίνης, ύψους 814,74€ και 3.349,61€ αντίστοιχα. Οι προσφεύγουσες υποστήριζαν ότι τα χρέη αφορούσαν αποβιώσαντα από το 2015 και ότι ήταν είτε μεταγενέστερα του θανάτου του (και επομένως επιβλήθηκαν κατά ανύπαρκτου προσώπου) είτε είχαν παραγραφεί. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι οι ίδιες προσφεύγουσες είχαν ήδη ασκήσει προγενέστερη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων (επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση 629/2025). Κατά συνέπεια, βάσει του κανόνα της απαγόρευσης άσκησης δεύτερης ενδικοφανούς προσφυγής, η παρούσα κρίθηκε απαράδεκτη και απορρίφθηκε.