Η απόφαση 462/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής οφειλών κληρονομίας και αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε βεβαιωμένες οφειλές θείου της, ύψους 13.627,35 €, λόγω αποποίησης κληρονομίας. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη αφενός ως εκπρόθεσμη κατά της ειδοποίησης καταβολής (λόγω παρέλευσης της 30-ήμερης προθεσμίας), αφετέρου, κατά της αρνητικής απάντησης, διότι η διαφορά ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και επιλύεται με ανακοπή. Επιπροσθέτως, η Δ.Ο.Υ., με μεταγενέστερο έγγραφο (18.12.2024), έκανε αποδεκτή ως εμπρόθεσμη τη δήλωση αποποίησης κληρονομίας, καθιστώντας την προσφυγή ως προς την αρνητική απάντηση άνευ αντικειμένου.

Η Απόφαση 460 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής οφειλών και αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε βεβαιωμένες οφειλές ύψους €13.635,42, προερχόμενες από κληρονομιά του θείου του. Ισχυριζόταν ότι προέβη εμπρόθεσμα σε αποποίηση της κληρονομιάς στις 18.10.2024, μέσα στην τετράμηνη προθεσμία από την ημερομηνία που έλαβε γνώση της επαγωγής της κληρονομίας μέσω της κοινοποίησης της ατομικής ειδοποίησης στις 27.09.2024. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ασκήθηκε εκπρόθεσμα στις 20.11.2024, ξεπερνώντας το 30ήμερο όριο. Επιπλέον, κρίθηκε ότι η αμφισβήτηση της αρνητικής απάντησης αφορά στάδιο διοικητικής εκτέλεσης και έπρεπε να ασκηθεί με ανακοπή, όχι με ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση 461/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου, η οποία αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές κληρονομίας ύψους 13.635,42 €. Η προσφυγή κρίθηκε εκπρόθεσμη, καθώς ασκήθηκε μετά το πέρας της 30ήμερης προθεσμίας από την κοινοποίηση της ειδοποίησης. Επιπρόσθετα, η προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. για τη διαγραφή των οφειλών κρίθηκε απαράδεκτη, καθώς η διαφορά ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης. Ωστόσο, σημειώνεται ότι η Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου, με μεταγενέστερο έγγραφο (18.12.2024), έκανε αποδεκτή την αποποίηση της κληρονομίας ως εμπρόθεσμη, καθιστώντας το αίτημα κατά της αρνητικής απάντησης άνευ αντικειμένου.

Η απόφαση 498/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος προς τη Δ.Ο.Υ. Μεσολογγίου. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διαγραφή βεβαιωμένων οφειλών (φόρου και προσαυξήσεων, συνολικού ποσού 4.300,03 ευρώ) που αφορούσαν τον αποβιώσαντα σύζυγό της και προέκυψαν από οίκοθεν τροποποιητική δήλωση της Δ.Ο.Υ. για αναδρομικές συντάξεις του οικονομικού έτους 2014. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το αίτημα της προσφεύγουσας αφορούσε τη διαγραφή βεβαιωμένων οφειλών, ενέργεια που ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και, κατά συνέπεια, δεν υπάγεται στην αρμοδιότητα της ΔΕΔ. Κατά των πράξεων αυτού του σταδίου προβλέπεται άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την ενδικοφανή προσφυγή απαράδεκτη.

Η απόφαση 638 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε η κληρονόμος κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής - Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η προσφεύγουσα αιτούνταν τη διαγραφή ληξιπρόθεσμων οφειλών του θανόντος, συνολικού ποσού 4.106,64 ευρώ (περιλαμβανομένων προσαυξήσεων), που αφορούσαν Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε./Ε.Ε.Τ.Α. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση αποτελεί πράξη που εκδίδεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και όχι πράξη προσδιορισμού φορολογικού βάρους. Ως εκ τούτου, οι αναφυόμενες διαφορές αντιμετωπίζονται με την άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την υποβολή ενδικοφανούς προσφυγής στη ΔΕΔ νομικά απαράδεκτη.

Η Απόφαση 231/10.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Λάρισας. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση οφειλών συνολικού ύψους 4.054,83 € με τις οποίες επιβαρύνθηκε ως κληρονόμος της μητέρας και του πατέρα της, ισχυριζόμενη ότι οι χρεώσεις βασίστηκαν σε λανθασμένες δηλώσεις ακινήτων. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η ατομική ειδοποίηση καταβολής-υπερημερίας δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά έχει πληροφοριακό χαρακτήρα. Ως εκ τούτου, η ενδικοφανής προσφυγή δεν υπάγεται στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του ΚΦΔ και το αρμόδιο ένδικο βοήθημα είναι η ανακοπή στα διοικητικά δικαστήρια.

Η απόφαση 536/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 15.11.2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της υπ' αριθμόν ...... ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής, η οποία αφορούσε συνολικό ποσό 29.744,89 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου πρόσθετου φόρου και τόκου) λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών θανούσας, της οποίας ο προσφεύγων φέρεται κληρονόμος. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η εν λόγω ατομική ειδοποίηση καταβολής-υπερημερίας δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, σύμφωνα με τα άρθρα 36 και 44 του ν. 5104/2024. Ως εκ τούτου, εφόσον στερείται εκτελεστότητας, δεν επιτρέπεται η προσβολή της με ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής η οποία στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής – υπερημερίας του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΒΟΛΟΥ, σχετικά με οφειλές των ετών 1997 και 1998, για τις οποίες η προσφεύγουσα βαρύνεται ως κληρονόμος του αποβιώσαντος αδελφού της. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της ειδοποίησης ισχυριζόμενη ότι το δικαίωμα του Δημοσίου για την είσπραξη των οφειλών έχει υποπέσει σε παραγραφή. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη, καθότι η ατομική ειδοποίηση καταβολής – υπερημερίας δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη στο πλαίσιο εφαρμογής του άρθρου 72 του ΚΦΔ, ούτε εμπίπτει στην αρμοδιότητα της ΔΕΔ. Οι πράξεις που εκδίδονται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης προσβάλλονται αποκλειστικά με ανακοπή ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων.

Απόφαση 222/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας της Α.Α.Δ.Ε. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές ΕΝΦΙΑ (συνολικού ποσού 1.038,95€), στις οποίες φέρεται να είναι συνυπεύθυνη ως κληρονόμος του αποβιώσαντος πατέρα της, παρά το γεγονός ότι είχε προβεί σε αποποίηση της κληρονομίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση Καταβολής εκδίδεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης των οφειλών. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 5104/2024), οι διαφορές που αναφύονται σε αυτό το στάδιο δεν υπάγονται στην ενδικοφανή προσφυγή, αλλά πρέπει να προσβληθούν με άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων.

Πρόκειται για την Απόφαση 1339/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, η οποία αφορά την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογουμένου κατά της ατομικής ειδοποίησης καταβολής - υπερημερίας ληξιπρόθεσμων οφειλών, ύψους 64.152,73€, που εξέδωσε η ΔΟΥ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι οφειλές (φορολογικών ετών 2013 - 2015) έχουν παραγραφεί. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Η απόφαση κρίνει ότι η ατομική ειδοποίηση αποτελεί πράξη της διοικητικής εκτέλεσης και οι διαφορές που ανακύπτουν σε αυτό το στάδιο επιλύονται με ανακοπή (ΚΔΔ) και όχι με ενδικοφανή προσφυγή (άρθρο 72 ΚΦΔ), η οποία εφαρμόζεται μόνο σε πράξεις προσδιορισμού φορολογικών βαρών.