Η απόφαση 1314 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 250,00€ που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Τρικάλων. Το πρόστιμο επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της αρχικής ηλεκτρονικής δήλωσης Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (Φ.Μ.Υ.) για τη φορολογική περίοδο Νοεμβρίου 2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι υπήρξε τεχνικό πρόβλημα που εμπόδισε την αποδοχή της δήλωσης που είχε αποστείλει εμπρόθεσμα τον Δεκέμβριο 2024. Ωστόσο, η Δ.Ε.Δ. διαπίστωσε ότι ενώ δημιουργήθηκε αρχείο (βήμα α'), αυτό δεν συνδέθηκε επιτυχώς με δήλωση μέσω της εφαρμογής Taxisnet της ΑΑΔΕ εμπροθέσμως, καθώς η υποβολή τελικά πραγματοποιήθηκε στις 05/02/2025, μετά τη λήξη της προθεσμίας (31/01/2025). Ο καταλογισμός του προστίμου ύψους 250,00€ επικυρώνεται.

Η Απόφαση 1213 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00 ευρώ, η οποία αφορούσε το φορολογικό έτος 2018. Το πρόστιμο επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα για εκπρόθεσμη υποβολή τροποποιητικής συγκεντρωτικής κατάστασης φορολογικών στοιχείων (ΜΥΦ), σύμφωνα με το άρθρο 54 του ν. 4987/2022. Παρότι ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η υποβολή έγινε εντός της προθεσμίας αποκλίσεων, η ΔΕΔ έκρινε ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε στις 17-05-2019, ενώ η εμπρόθεσμη προθεσμία για το έτος 2018 είχε λήξει στις 22-04-2019. Ως εκ τούτου, η πράξη επιβολής προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση 285/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 100€ (άρθρο 53 του Ν. 5104/24). Το πρόστιμο επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα επειδή υπέβαλε εκπρόθεσμα τροποποιητική δήλωση φόρου κληρονομιάς το 2024, η οποία αφορούσε θάνατο του 2020 και από την οποία δεν προέκυψε φόρος προς καταβολή. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε άγνοια για το κληρονομικό δικαίωμα και ότι το δικαίωμα επιβολής φόρου είχε παραγραφεί. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το πρόστιμο αποτελεί δέσμια διοικητική κύρωση για την διαπιστωμένη διαδικαστική παράβαση της εκπρόθεσμης υποβολής και ότι για την επιβολή του δεν απαιτείται υπαιτιότητα ή δόλος. Συνεπώς, η πράξη του προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση 646/2025 αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τη φερόμενη κληρονόμο του αποβιώσαντος διαχειριστή λυθείσας εταιρείας, κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου Άρθρου 85 του ΚΦΔ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας και του λόγου της (λόγω προηγούμενων αποποιήσεων συγγενών) στις 05-09-2024, και προέβη σε αποποίηση στις 29-10-2024, εντός της τετράμηνης προθεσμίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δέχθηκε ότι η Φορολογική Διοίκηση δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της κληρονόμου, όπως απαιτεί η νομολογία. Συνεπώς, η προσφεύγουσα αφαιρείται από το σώμα των πράξεων και δεν θεωρείται αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο για το πρόστιμο, αν και η κύρια πράξη επιβολής προστίμου επικυρώνεται.

Η Απόφαση 453/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά εννέα Πράξεων Επιβολής Προστίμου (άρθρο 53 του Ν. 5104/2024) που εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη του ΚΕ.ΦΟ.ΔΕ. Αττικής. Τα πρόστιμα, ύψους 250,00 ευρώ το καθένα, επιβλήθηκαν για το φορολογικό έτος 2018 λόγω εκπρόθεσμης υποβολής των Δηλώσεων Απόδοσης Παρακρατούμενων Φόρων Μισθωτών Υπηρεσιών (Φ.Μ.Υ.) για εννέα διαφορετικές περιόδους παρακράτησης (Ιανουάριο, Φεβρουάριο, Μάρτιο, Απρίλιο, Μάιο, Ιούνιο, Ιούλιο, Αύγουστο και Οκτώβριο 2018). Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση, επικαλούμενη διατάξεις περί προθεσμίας απόδοσης παρακρατούμενου φόρου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι η εκπρόθεσμη υποβολή φορολογικών δηλώσεων επισύρει πρόστιμο 250,00 ευρώ ανά παράβαση για υπόχρεους τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος. Ως εκ τούτου, απέρριψε την προσφυγή και επικύρωσε τις πράξεις επιβολής προστίμου.

Η απόφαση 205 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας και ακυρώνει την πράξη επιβολής προστίμου ύψους 500,00 ευρώ του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024 (Κ.Φ.Δ.) για το φορολογικό έτος 2023. Το πρόστιμο είχε επιβληθεί λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της Δήλωσης Παρακρατούμενου Φόρου από μισθωτή εργασία (Φ.Μ.Υ.) για τον Μάιο του 2023. Η εταιρεία ζήτησε την ακύρωση ισχυριζόμενη ότι το πρόστιμο ήταν δυσανάλογο, καθώς ο παρακρατούμενος φόρος ανερχόταν μόλις σε 0,35 ευρώ. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, ενόψει της εγκυκλίου ΠΟΛ.1072/2015, η οποία δεν προβλέπει πρόστιμα για εκπρόθεσμη υποβολή μηδενικών δηλώσεων Φ.Μ.Υ., και στα πλαίσια της χρηστής διοίκησης, το ποσό των 0,35 ευρώ θεωρείται σχεδόν μηδενικό, με αποτέλεσμα την ακύρωση της κυρωτικής πράξης και τη μηδενισμό της φορολογικής υποχρέωσης.

Η απόφαση 232/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας η οποία ζητούσε την ακύρωση Πράξης Επιβολής Προστίμου ύψους 500,00 € για το φορολογικό έτος 2022. Το πρόστιμο επιβλήθηκε από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Αγίου Νικολάου βάσει του άρθρου 53 παρ. 2 του ΚΦΔ, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης απόδοσης παρακρατούμενου φόρου (περιόδου 04/2022). Η εταιρεία, η οποία τηρεί διπλογραφικά βιβλία, υπέβαλε τη δήλωση 13 μήνες μετά τη λήξη της προθεσμίας, με ποσό φόρου 45,00 €. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός της εταιρείας περί δυσανάλογου προστίμου και έλλειψης δόλου δεν είναι βάσιμος, καθώς η Διοίκηση ενεργεί κατά δέσμια αρμοδιότητα και η υπαιτιότητα δεν απαιτείται για την επιβολή των φορολογικών προστίμων. Ως εκ τούτου, η αρχική πράξη προσδιορισμού προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση 395/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 250,00 ευρώ, που επιβλήθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου. Το πρόστιμο αφορούσε την εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης παρακρατούμενου φόρου από μισθωτή εργασία για τη φορολογική περίοδο Φεβρουαρίου 2019, η οποία έπρεπε να υποβληθεί έως 30/04/2019. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι η καθυστέρηση οφειλόταν σε φόρτο εργασιών του λογιστηρίου και ότι το πρόστιμο ήταν δυσανάλογο και χωρίς δόλο. Η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη, κρίνοντας ότι η επιβολή προστίμου, βάσει του άρθρου 53 του ν. 5104/2024, είναι δέσμια αρμοδιότητα της φορολογικής διοίκησης και δεν επηρεάζεται από την εξέταση της υπαιτιότητας ή του δόλου του φορολογουμένου.

Η Απόφαση 611 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά πράξης επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Το πρόστιμο ύψους 250,00€ είχε επιβληθεί στον προσφεύγοντα λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αρχικής δήλωσης Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (ΦΜΥ) με ποσό φόρου 4,75€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το πρόστιμο ήταν σε προφανή δυσαναλογία με τον καταβληθέντα φόρο. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων, ως υπόχρεος τήρησης απλογραφικών βιβλίων, ορθώς τιμωρήθηκε με το πρόστιμο των 250,00€. Επιπλέον, διευκρινίστηκε ότι παρόλο που η Δ.Ο.Υ. επικαλέστηκε το άρθρο 53 του ν. 5104/2024, η σωστή διάταξη που εφαρμόζεται (καθώς η παράβαση έγινε το 2023) είναι το άρθρο 54 του ν. 4987/2022. Συνεπώς, η πράξη προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση 230 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας που τηρεί διπλογραφικά βιβλία, επικυρώνοντας την Πράξη Επιβολής Προστίμου ύψους 500,00 € για το φορολογικό έτος 2022. Η εταιρεία είχε υποβάλει εκπρόθεσμα (στις 12-07-2023 αντί 03-05-2022) την αρχική δήλωση απόδοσης παρακρατούμενου φόρου από επιχειρηματική δραστηριότητα για τον Φεβρουάριο 2022, από την οποία προέκυψε φόρος ύψους 12,00 €. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση της πράξης, προβάλλοντας τον λόγο ότι το πρόστιμο ήταν δυσανάλογα μεγαλύτερο από τον φόρο και η καθυστέρηση δεν οφειλόταν σε δόλο. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη τις διατάξεις του άρθρου 53 του ΚΦΔ και την αρχή της νομιμότητας και δέσμιας αρμοδιότητας της Διοίκησης, απέρριψε τον λόγο, κρίνοντας ότι δεν απαιτείται υπαιτιότητα ή πρόθεση του φορολογούμενου για την επιβολή του προστίμου.