Η απόφαση 587/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των πράξεων απόρριψης Φ.Α.Π. (2012, 2013) και ΕΝ.Φ.Ι.Α. (2014-2018) της Δ.Ο.Υ. Αγίου Νικολάου. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη μείωση του φόρου επικαλούμενη λανθασμένη δήλωση αγροτεμαχίου ως εντός οικισμού αντί εκτός οικισμού, βάσει πράξης αποδοχής κληρονομιάς. Η Δ.Ε.Δ. επικυρώνει τις πράξεις απόρριψης, κρίνοντας ότι οι τροποποιητικές δηλώσεις υποβλήθηκαν σε χρόνο κατά τον οποίο το δικαίωμα του Δημοσίου είχε παραγραφεί. Επιπλέον, απορρίπτεται ο ισχυρισμός περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης (άρθρο 74 ΚΦΔ), καθώς η διόρθωση συνδέεται με την πραγματική κατάσταση του ακινήτου και απαιτεί την άσκηση της εξελεγκτικής αρμοδιότητας της Δ.Ο.Υ., μη πληρώντας τις προϋποθέσεις του άρθρου αυτού.

Η απόφαση 588/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων απόρριψης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Αγίου Νικολάου. Οι απορριφθείσες πράξεις αφορούσαν αιτήματα τροποποίησης δηλώσεων Φ.Α.Π. (2012, 2013) και ΕΝ.Φ.Ι.Α. (2014-2018). Η προσφεύγουσα υποστήριζε ότι εκ παραδρομής δήλωσε ακίνητο 70383,17 τ.μ. ως εντός οικισμού αντί εκτός. Οι τροποποιητικές δηλώσεις, μείωσης φόρου, απορρίφθηκαν αρχικά λόγω παραγραφής των ετών. Ο ισχυρισμός της προσφεύγουσας περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης (άρθρο 74 ΚΦΔ) απορρίφθηκε από τη ΔΕΔ, καθώς η διόρθωση απαιτεί εξελεγκτική αρμοδιότητα της Δ.Ο.Υ. για την πραγματική κατάσταση του ακινήτου και δεν προκύπτει άμεσα από τα προσκομιζόμενα στοιχεία.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά επτά πράξεων απόρριψης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Αγίου Νικολάου, οι οποίες αφορούσαν αιτήματα τροποποίησης δηλώσεων Φ.Α.Π. (2012, 2013) και ΕΝ.Φ.Ι.Α. (2014-2018). Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διόρθωση της δήλωσης ακινήτου, επικαλούμενη ότι εκ παραδρομής δηλώθηκε εντός οικισμού αντί εκτός οικισμού. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε τις τροποποιήσεις λόγω παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης (άρθρο 74 ν. 5104/2024), κρίνοντας ότι η προϋπόθεση αυτή δεν πληρούται, καθώς η διαπίστωση της έλλειψης απαιτεί την άσκηση εξελεγκτικής αρμοδιότητας και δεν προκύπτει άμεσα από τα προσκομισθέντα στοιχεία. Συνεπώς, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε, επικυρώνοντας τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση 526/01-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατοίκου Γερμανίας κατά των πράξεων απόρριψης της Δ.Ο.Υ. Σερρών. Ο προσφεύγων ζήτησε τη διαγραφή οφειλών ΕΝΦΙΑ ετών 2014-2018, λόγω πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης, καθώς είχε πωλήσει το ακίνητο από το 2007, υποβάλλοντας εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε τις δηλώσεις λόγω παραγραφής. Η Δ.Ε.Δ. αποφάσισε ότι, βάσει του άρθρου 74 του ν. 5104/2024 για την ακύρωση πράξεων λόγω πρόδηλης έλλειψης υποχρέωσης, η αίτηση του προσφεύγοντα ήταν εμπρόθεσμη μετά την ενημέρωσή του το 2023. Συνεπώς, ακυρώθηκαν οι πράξεις απόρριψης και διαγράφηκαν οι βεβαιωμένες οφειλές ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2015-2018. Η απόρριψη για το έτος 2014 επικυρώθηκε, καθώς η αντίστοιχη πράξη διοικητικού προσδιορισμού εκδόθηκε πριν την 01/12/2014 και εξαιρείται από τις ρυθμίσεις του ν. 5104/2024.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) για τα έτη 2014, 2015, 2016, 2017 και 2018. Ο προσφεύγων υπέβαλε εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 στις 16/10/2024, δηλώνοντας εκ νέου το ακίνητό του, προσθέτοντας στοιχεία οικοπέδου στο κτίσμα, με αποτέλεσμα την αύξηση της φορολογικής του υποχρέωσης (από 85,05€ σε έως 419,59€ ετησίως). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η συμπλήρωση έγινε εκ παραδρομής και ζήτησε την ακύρωση των πράξεων, υποβάλλοντας νέες, ανακλητικές, τροποποιητικές δηλώσεις στις 22/10/2024. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς οι πρώτες εκπρόθεσμες δηλώσεις έγιναν δεκτές νομίμως (ως συμπληρωματικές), επιτρέποντας την παραίτηση του φορολογουμένου από την παραγραφή. Ωστόσο, οι δεύτερες τροποποιητικές δηλώσεις (ως ανακλητικές) δεν έγιναν αποδεκτές από τη Φορολογική Διοίκηση, διότι είχε επέλθει παραγραφή του δικαιώματος διόρθωσης των δηλώσεων προς τα κάτω.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014 έως 2018. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 στις 16/10/2024, δηλώνοντας εκ παραδρομής στοιχεία οικοπέδου στο κτίσμα του, με αποτέλεσμα την αύξηση του οφειλόμενου φόρου για όλα τα έτη. Στη συνέχεια προσπάθησε να υποβάλει νέες τροποποιητικές (ανακλητικές) δηλώσεις για τη διόρθωση του λάθους στις 22/10/2024, οι οποίες δεν έγιναν δεκτές λόγω παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου να επιβάλει φόρο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι το δικαίωμα υποβολής των ανακλητικών δηλώσεων είχε παραγραφεί, ενώ οι πρώτες δηλώσεις έγιναν δεκτές επειδή ο φορολογούμενος μπορεί να παραιτηθεί της παραγραφής για δηλώσεις που αυξάνουν τη φορολογική ύλη.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας (ΑΜΚΕ) κατά της απόρριψης εκπρόθεσμης τροποποιητικής δήλωσης ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2015 και της επακόλουθης πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου. Η εταιρεία προσπάθησε να διορθώσει ένα ανθρώπινο λάθος, όπου για δέκα ακίνητα (ιερούς ναούς) συμπληρώθηκε λανθασμένα ο κωδικός χρήσης («2» αντί του ορθού «3»), με αποτέλεσμα να μην τύχει της νόμιμης απαλλαγής από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 74 του Ν. 5104/2024 περί «πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης», καθώς για τα επόμενα έτη (2016-2024), η φορολογική αρχή είχε αποδεχθεί τον ορθό κωδικό απαλλαγής, οδηγώντας σε μηδενικό κύριο φόρο. Κατά συνέπεια, ακυρώθηκε η πράξη απόρριψης του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής και διατάχθηκε η τροποποίηση του προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ 2015.

Η απόφαση 1296/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φορολογούμενης κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Λάρισας να παραλάβει τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 των ετών 2014 έως 2019. Η προσφεύγουσα ζητούσε επανεκκαθάριση του ΕΝ.Φ.Ι.Α., καθώς είχε μεταβιβάσει το ακίνητο το 2009, γεγονός που συνιστά πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Το αίτημα της Δ.Ο.Υ. απορρίφθηκε λόγω παραγραφής. Η ΔΕΔ έκανε μερικά δεκτή την προσφυγή, κρίνοντας ότι, εφόσον η φορολογούμενη έλαβε γνώση των πράξεων προσδιορισμού φόρου τυχαία τον Ιανουάριο του 2025, το αίτημά της υπεβλήθη εντός της τριετίας από την κοινοποίηση (άρθρο 74 ΚΦΔ). Επομένως, ακυρώνεται η απόρριψη για τα έτη 2015, 2016, 2017, 2018 και 2019, καθώς οι πράξεις αυτές εκδόθηκαν μετά την 01/12/2014, ημερομηνία εφαρμογής της ειδικής διαδικασίας ακύρωσης. Η πράξη του 2014, που εκδόθηκε πριν την 01/12/2014, εξαιρείται.

Η απόφαση 612 του 2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας κατοίκου κατά πέντε Πράξεων Απόρριψης της Προϊσταμένης του ΚΕ.ΦΟ.Κ. ΑΤΤΙΚΗΣ, οι οποίες αφορούσαν τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. των ετών 2014 έως 2018. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διαγραφή ακινήτου που ισχυριζόταν ότι πωλήθηκε το 2006, υποβάλλοντας εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 και ΕΝ.Φ.Ι.Α. στις 18/10/2024. Η απόρριψη βασίστηκε στο γεγονός ότι το δικαίωμα υποβολής τροποποιητικής δήλωσης για τα εν λόγω έτη είχε παραγραφεί, καθώς η προθεσμία για τον έλεγχο από τη Φορολογική Διοίκηση είχε λήξει (31/12/2019, 31/12/2020, 31/12/2021, 31/12/2022, και 31/12/2023 αντίστοιχα).

Η απόφαση 595/10.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός ΝΠΔΔ κατά της απόρριψης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 και αιτημάτων εκκαθάρισης ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014-2017 από τη Δ.Ο.Υ. Ρόδου. Το ΝΠΔΔ ζητούσε την απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. λόγω ιδιοχρησιμοποίησης του ακινήτου για θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό, επικαλούμενο πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή για τα φορολογικά έτη 2014 και 2015, κρίνοντας ότι είχε παρέλθει η τριετής προθεσμία ακύρωσης/τροποποίησης του άρθρου 74 του ΚΦΔ. Ωστόσο, έκανε δεκτή την προσφυγή για τα έτη 2016 και 2017, επιτρέποντας την τροποποίηση των πράξεων προσδιορισμού φόρου λόγω της τεκμηριωμένης πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης.