Η απόφαση 589/2025 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που κατατέθηκε κατά αποφάσεων της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Αγίου Νικολάου, οι οποίες απέρριψαν τροποποιητικές δηλώσεις Φ.Α.Π. (2012, 2013) και ΕΝ.Φ.Ι.Α. (2014-2018). Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διόρθωση της δήλωσης ενός γεωτεμαχίου (70383,17 τ.μ.) από εντός σε εκτός οικισμού, επικαλούμενη εκ παραδρομής λάθος. Οι τροποποιητικές δηλώσεις υποβλήθηκαν μετά την πάροδο της παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για τα εν λόγω φορολογικά έτη. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης (άρθρο 74 ν. 5104/2024), κρίνοντας ότι το ζήτημα απαιτούσε άσκηση εξελεγκτικής αρμοδιότητας από τη Δ.Ο.Υ. και όχι άμεση διαπίστωση.

Η απόφαση 587/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των πράξεων απόρριψης Φ.Α.Π. (2012, 2013) και ΕΝ.Φ.Ι.Α. (2014-2018) της Δ.Ο.Υ. Αγίου Νικολάου. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη μείωση του φόρου επικαλούμενη λανθασμένη δήλωση αγροτεμαχίου ως εντός οικισμού αντί εκτός οικισμού, βάσει πράξης αποδοχής κληρονομιάς. Η Δ.Ε.Δ. επικυρώνει τις πράξεις απόρριψης, κρίνοντας ότι οι τροποποιητικές δηλώσεις υποβλήθηκαν σε χρόνο κατά τον οποίο το δικαίωμα του Δημοσίου είχε παραγραφεί. Επιπλέον, απορρίπτεται ο ισχυρισμός περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης (άρθρο 74 ΚΦΔ), καθώς η διόρθωση συνδέεται με την πραγματική κατάσταση του ακινήτου και απαιτεί την άσκηση της εξελεγκτικής αρμοδιότητας της Δ.Ο.Υ., μη πληρώντας τις προϋποθέσεις του άρθρου αυτού.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά επτά πράξεων απόρριψης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Αγίου Νικολάου, οι οποίες αφορούσαν αιτήματα τροποποίησης δηλώσεων Φ.Α.Π. (2012, 2013) και ΕΝ.Φ.Ι.Α. (2014-2018). Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διόρθωση της δήλωσης ακινήτου, επικαλούμενη ότι εκ παραδρομής δηλώθηκε εντός οικισμού αντί εκτός οικισμού. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε τις τροποποιήσεις λόγω παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης (άρθρο 74 ν. 5104/2024), κρίνοντας ότι η προϋπόθεση αυτή δεν πληρούται, καθώς η διαπίστωση της έλλειψης απαιτεί την άσκηση εξελεγκτικής αρμοδιότητας και δεν προκύπτει άμεσα από τα προσκομισθέντα στοιχεία. Συνεπώς, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε, επικυρώνοντας τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση 595/10.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός ΝΠΔΔ κατά της απόρριψης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 και αιτημάτων εκκαθάρισης ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014-2017 από τη Δ.Ο.Υ. Ρόδου. Το ΝΠΔΔ ζητούσε την απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. λόγω ιδιοχρησιμοποίησης του ακινήτου για θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό, επικαλούμενο πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή για τα φορολογικά έτη 2014 και 2015, κρίνοντας ότι είχε παρέλθει η τριετής προθεσμία ακύρωσης/τροποποίησης του άρθρου 74 του ΚΦΔ. Ωστόσο, έκανε δεκτή την προσφυγή για τα έτη 2016 και 2017, επιτρέποντας την τροποποίηση των πράξεων προσδιορισμού φόρου λόγω της τεκμηριωμένης πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης.

Η απόφαση 526/01-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατοίκου Γερμανίας κατά των πράξεων απόρριψης της Δ.Ο.Υ. Σερρών. Ο προσφεύγων ζήτησε τη διαγραφή οφειλών ΕΝΦΙΑ ετών 2014-2018, λόγω πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης, καθώς είχε πωλήσει το ακίνητο από το 2007, υποβάλλοντας εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε τις δηλώσεις λόγω παραγραφής. Η Δ.Ε.Δ. αποφάσισε ότι, βάσει του άρθρου 74 του ν. 5104/2024 για την ακύρωση πράξεων λόγω πρόδηλης έλλειψης υποχρέωσης, η αίτηση του προσφεύγοντα ήταν εμπρόθεσμη μετά την ενημέρωσή του το 2023. Συνεπώς, ακυρώθηκαν οι πράξεις απόρριψης και διαγράφηκαν οι βεβαιωμένες οφειλές ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2015-2018. Η απόρριψη για το έτος 2014 επικυρώθηκε, καθώς η αντίστοιχη πράξη διοικητικού προσδιορισμού εκδόθηκε πριν την 01/12/2014 και εξαιρείται από τις ρυθμίσεις του ν. 5104/2024.

Η απόφαση 196/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου που ζητούσε την ακύρωση πράξεων απόρριψης ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα φορολογικά έτη 2014-2018. Ο προσφεύγων, κάτοικος εξωτερικού, είχε μεταβιβάσει ακίνητα το 2008-2009 αλλά παρέλειψε να τα διαγράψει από τη δήλωση Ε9, με αποτέλεσμα τον καταλογισμό ΕΝ.Φ.Ι.Α. και την κατάσχεση €2.527,39. Ενώ η φορολογική αρχή (Δ.Ο.Υ. Δράμας) διέγραψε τους φόρους των ετών 2019-2024 κατόπιν υποβολής τροποποιητικών, απέρριψε τα αιτήματα διαγραφής/επιστροφής για τα έτη 2014-2018 λόγω παραγραφής. Η ΔΕΔ επικυρώνει την απόρριψη, κρίνοντας ότι είχε παρέλθει η προβλεπόμενη προθεσμία (πενταετία) για υποβολή τροποποιητικών δηλώσεων (ανακλητικών) και είχε παρέλθει η τριετία για υποβολή αιτήματος ακύρωσης λόγω πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης (Άρθρο 74 του Ν.5104/2024).

Η απόφαση 515/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Κορίνθου. Οι πράξεις αυτές επέβαλαν φόρους και πρόστιμα συνολικού ύψους άνω των 400.000€. Η απόρριψη βασίστηκε στην κρίση ότι οι λογιστικές διαφορές και οι απορριφθείσες δαπάνες—συμπεριλαμβανομένων μεγάλων αγορών καυσίμων που δεν τεκμηριώθηκαν νόμιμα, δαπανών για ζωοτροφές, οικιακών τιμολογίων (ΔΕΗ, ΟΤΕ), τεχνικών ελέγχων (ΚΤΕΟ) και αγορών ΦΙΧ οχημάτων—δεν πραγματοποιούνταν προς το συμφέρον της επιχείρησης. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι οι εκροές του 2018 ύψους 72.170,00€, τις οποίες η προσφεύγουσα δήλωσε ως ενδοκοινοτικές παραδόσεις, αφορούσαν παροχή υπηρεσιών στο εσωτερικό της χώρας και έπρεπε να επιβληθεί ο αντίστοιχος ΦΠΑ. Οι διαπιστώσεις του ελέγχου κρίθηκαν βάσιμες και πλήρως αιτιολογημένες.

Η απόφαση 1039/03-06-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή που στρεφόταν κατά της απορριπτικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. σε αίτημα τροποποίησης πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014-2018 του θανόντος πατέρα της προσφεύγουσας. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι υπήρχε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης, καθώς συγκεκριμένα ακίνητα είχαν μεταβιβαστεί το 2005, και ότι είχε επέλθει παραγραφή του δικαιώματος είσπραξης του Δημοσίου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε τους ισχυρισμούς περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης ως αβάσιμους και αναπόδεικτους, καθώς δεν προέκυψε πέραν πάσης αμφιβολίας η ταυτότητα των ακινήτων. Επιπλέον, απέρριψε ως απαράδεκτο τον ισχυρισμό περί παραγραφής του χρέους προς το δημόσιο, διότι αυτός πρέπει να προβάλλεται αποκλειστικά μέσω ανακοπής σύμφωνα με το άρθρο 65§2 του ν. 4978/2022.

Η απόφαση 1296/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φορολογούμενης κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Λάρισας να παραλάβει τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 των ετών 2014 έως 2019. Η προσφεύγουσα ζητούσε επανεκκαθάριση του ΕΝ.Φ.Ι.Α., καθώς είχε μεταβιβάσει το ακίνητο το 2009, γεγονός που συνιστά πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Το αίτημα της Δ.Ο.Υ. απορρίφθηκε λόγω παραγραφής. Η ΔΕΔ έκανε μερικά δεκτή την προσφυγή, κρίνοντας ότι, εφόσον η φορολογούμενη έλαβε γνώση των πράξεων προσδιορισμού φόρου τυχαία τον Ιανουάριο του 2025, το αίτημά της υπεβλήθη εντός της τριετίας από την κοινοποίηση (άρθρο 74 ΚΦΔ). Επομένως, ακυρώνεται η απόρριψη για τα έτη 2015, 2016, 2017, 2018 και 2019, καθώς οι πράξεις αυτές εκδόθηκαν μετά την 01/12/2014, ημερομηνία εφαρμογής της ειδικής διαδικασίας ακύρωσης. Η πράξη του 2014, που εκδόθηκε πριν την 01/12/2014, εξαιρείται.

Η απόφαση 723 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή νομικού προσώπου (Δήμου, ως καθολικού διαδόχου καταργηθέντος ΝΠΔΔ). Ο προσφεύγων ζητούσε την επανεκκαθάριση του ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα φορολογικά έτη 2014 και 2015, επικαλούμενος το δεδικασμένο απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου που αφορούσε την απαλλαγή του από τον φόρο λόγω «ιδιοχρησιμοποίησης» για τα έτη 2016-2021, καθώς και την παραγραφή του δικαιώματος επιβολής φόρου από το Δημόσιο για τα πρώτα έτη. Η ΔΕΔ επικύρωσε την αρνητική απάντηση της Δ.Ο.Υ. Αγίου Νικολάου, κρίνοντας ότι το δεδικασμένο περιορίζεται στα έτη 2016-2021 και ότι ο ισχυρισμός περί παραγραφής είναι νόμω αβάσιμος, βάσει της ΠΟΛ.1114/2016, διότι ο φορολογούμενος υπέβαλε οικειοθελώς τις αρχικές δηλώσεις Ε9 το 2021, μετά τη λήξη της προθεσμίας παραγραφής για τα έτη 2014 και 2015, συνιστώντας εκ του νόμου παραίτηση από το δικαίωμα της παραγραφής.