Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς του 3ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής για φορολογική υποχρέωση έτους 2010. Ο έλεγχος είχε αρχικά υπολογίσει φόρο 49.982,47€ πλέον προστίμου, βασιζόμενος στον προσδιορισμό της αξίας δύο οικοπέδων στα 535,00€/τ.μ., χρησιμοποιώντας ένα μοναδικό συγκριτικό στοιχείο. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την αξία και την παραγραφή. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής, αλλά έκανε εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό περί ανακριβούς προσδιορισμού αξίας, κρίνοντας το αρχικό συγκριτικό ανεπαρκές. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ καθόρισε τη νέα τιμή ανά τετραγωνικό μέτρο στα 338,00€/τ.μ., με αποτέλεσμα ο συνολικός οφειλόμενος φόρος και πρόστιμο να τροποποιηθεί στα 44.951,41€.

Η απόφαση (601/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς έτους 2010. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε τον καταλογισμό φόρου και προστίμου (€11.818,39 συνολικά) από τον 3ο ΕΛ.ΚΕ. Αττικής, ο οποίος αναμόρφωσε την αξία κληρονομιαίου οικοπέδου στα Σπάτα, με βάση ένα μοναδικό συγκριτικό στοιχείο που το αποτιμούσε στα €535,00/τ.μ. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας περί παραγραφής, ωστόσο εν μέρει δέχτηκε τον ισχυρισμό περί μη επαρκούς συγκριτικού στοιχείου. Η ΔΕΔ καθόρισε νέα τιμή οικοπέδου στα €338,00/τ.μ. (αντί 535€/τ.μ.), γεγονός που οδήγησε σε τροποποίηση της φορολογικής υποχρέωσης. Ο οφειλόμενος φόρος μειώθηκε στα €990,00, με το συνολικό ποσό προς καταβολή (φόρος και πρόστιμο) να ανέρχεται σε €2.178,00.

Η Απόφαση 596/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς του 3ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής, φορολογικού έτους 2010. Οι προσφεύγοντες, γονείς ενός ανήλικου τέκνου, αμφισβήτησαν την αρχική αξία ακινήτου 1.000 τ.μ. που είχε προσδιοριστεί στα 535.000,00€ (€535/τ.μ.), υποστηρίζοντας ότι το μοναδικό συγκριτικό στοιχείο ήταν ανεπαρκές. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής, αλλά έκανε εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό περί λανθασμένου προσδιορισμού αξίας, λαμβάνοντας υπόψη προηγούμενες αποφάσεις του ΣτΕ. Καθορίστηκε νέα τιμή ανά τετραγωνικό μέτρο στα 338,00€, με αποτέλεσμα η συνολική αξία του ακινήτου να διαμορφωθεί στα 338.000,00€. Κατόπιν αυτού, η τελική συνολική φορολογική υποχρέωση (φόρος και πρόστιμο) μειώθηκε από 29.150,00€ σε 7.480,00€.

Η απόφαση 600 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς του έτους 2010. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την εκτίμηση της αξίας δύο οικοπέδων στο Επιχειρηματικό Πάρκο Σπάτων. Ενώ ο έλεγχος είχε αρχικά προσδιορίσει την αξία στα €535.00/τ.μ. χρησιμοποιώντας ένα μοναδικό συγκριτικό στοιχείο, η ΔΕΔ έκρινε τον ισχυρισμό ως εν μέρει βάσιμο, επιβεβαιώνοντας ότι το μοναδικό στοιχείο ήταν ανεπαρκές, βάσει και προηγούμενης απόφασης του ΣτΕ. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής, αλλά καθόρισε νέα τιμή στα €338,00/τ.μ. Με βάση τη νέα εκτίμηση, ο φόρος που οφείλεται μειώθηκε στα €29.699,99, καθιστώντας το συνολικό ποσό προς καταβολή (μετά των προστίμων) στα €65.339,97.

Η απόφαση 603/10.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά της πράξης επιβολής προστίμου ύψους 250,00 ευρώ του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου. Το πρόστιμο επιβλήθηκε στον φορολογούμενο λόγω εκπρόθεσμης υποβολής (στις 30.09.2024) της δήλωσης απόδοσης του τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση (ΤΑΚΚ) για τον μήνα Ιούλιο 2024. Η προσφεύγουσα δέχθηκε την εκπρόθεσμη υποβολή, αλλά ισχυρίστηκε ότι το επιβληθέν πρόστιμο ήταν δυσανάλογο σε σχέση με το προς απόδοση τέλος. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη τις διατάξεις του άρθρου 54 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας και την αρχή της νομιμότητας, απέρριψε τον ισχυρισμό και επικύρωσε το πρόστιμο.

Η απόφαση 996/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς που εξέδωσε η Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε τον προσδιορισμό της αγοραίας αξίας κληρονομηθέντος ακινήτου, ο οποίος οδήγησε σε αύξηση της φορολογητέας αξίας από 158.989,34€ σε 247.994,52€, και την επιβολή προστίμου ανακρίβειας 50%. Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον προσδιορισμό της αξίας του ακινήτου στα 150,00€/τ.μ., βασιζόμενη σε προηγούμενη προεκτίμηση του ίδιου ακινήτου που έγινε αποδεκτή. Επιβεβαίωσε επίσης το πρόστιμο 50%, καθώς η διαφορά φόρου (8.900,52€) υπερέβαινε το 50% του αρχικά δηλωθέντος φόρου. Η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ανήλθε σε 13.350,78€.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Α' Θεσσαλονίκης σχετικά με αίτημα τροποποίησης δήλωσης φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2008. Ο προσφεύγων είχε δηλώσει εκ παραδρομής το εμβαδόν της κύριας κατοικίας του 2.770,00 τ.μ. αντί του ορθού 27,70 τ.μ., με αποτέλεσμα τον καταλογισμό κύριου φόρου 23.046,97 €. Η υπόθεση αναπέμφθηκε στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) κατόπιν απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης, προκειμένου να κριθεί η βασιμότητα της ενδικοφανούς προσφυγής κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. του Οκτωβρίου 2014. Η ΔΕΔ απέρριψε τελικά την προσφυγή, κρίνοντας ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2014, ήτοι πέραν του χρόνου πενταετούς παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για επιβολή φόρου (οικονομικό έτος 2008), καθιστώντας τον σχετικό ισχυρισμό αβάσιμο.

Η Απόφαση 531/01.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατομικού επιχειρηματία χονδρικού εμπορίου αλκοολούχων ποτών. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου (άρθρο 58α Ν. 4987/2022) για τη φορολογική περίοδο 2019, συνολικού ύψους €1.064,43. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η πράξη βασίστηκε σε μη προσκόμιση παραστατικών, τα οποία προσκόμισε αργότερα, και στην έλλειψη φοροδοτικής ικανότητας. Η ΔΕΔ απέρριψε τον πρώτο ισχυρισμό ως αβάσιμο, τονίζοντας ότι οι διαπιστώσεις του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης ήταν ορθές και αιτιολογημένες. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί φοροδοτικής ικανότητας ως αλυσιτελή, καθώς η φορολογική αρχή εφάρμοσε νόμιμα τις κείμενες διατάξεις για τον καταλογισμό φόρου και προστίμου λόγω ανακρίβειας.

Η απόφαση 638/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς, έτους 2013, που εκδόθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την εκτίμηση της αξίας δύο αγροτεμαχίων και επικαλέστηκε παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παραγραφής και περί μη επιβολής προστίμου, αλλά έκανε δεκτή εν μέρει την ένσταση περί εσφαλμένης εκτίμησης του πρώτου ακινήτου, χρησιμοποιώντας πιο πρόσφορο συγκριτικό στοιχείο. Ως αποτέλεσμα, η συνολική φορολογητέα αξία μειώθηκε από €412.629,86 σε €380.659,86. Ο τελικά οφειλόμενος φόρος, συμπεριλαμβανομένων τόκων και προστίμων (που υπολογίστηκαν με την επιεικέστερη μέθοδο), αναμορφώθηκε από €13.689,72 σε €10.173,02.

Η απόφαση 713 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου ύψους 2.887,88 € που είχε επιβληθεί από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Χαλκίδας. Το πρόστιμο, βάσει του άρθρου 54 παρ. 2 ν. 5104/2024, καταλογίστηκε λόγω ανακρίβειας σε τροποποιητική δήλωση ΦΠΑ β' τριμήνου του 2023, η οποία υποβλήθηκε μετά την κοινοποίηση εντολής ελέγχου. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το πρόστιμο επιβλήθηκε κακώς επί διαφοράς πιστωτικού υπολοίπου, χρήματα τα οποία ουδέποτε έλαβε. Η ΔΕΔ δέχθηκε τον ισχυρισμό, καθώς διαπιστώθηκε ότι δεν προέκυψε ποσό φόρου προς καταβολή, αλλά μειώθηκε μόνο το μεταφερόμενο πιστωτικό υπόλοιπο. Επομένως, κρίθηκε ότι δεν υπήρχε ζήτημα εκπρόθεσμης καταβολής οφειλόμενου φόρου, οδηγώντας στην ακύρωση της πράξης επιβολής προστίμου.