Η απόφαση 213 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Ο προσφεύγων ζήτησε την τροποποίηση της δήλωσης φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022 ώστε να συμπεριλάβει ποσό 80.000,00€ ως δάνειο για την κάλυψη τεκμηρίων, αν και επρόκειτο για επιχειρηματικό δάνειο. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι ο σκοπός λήψης του δανείου ήταν η αγορά κατοικίας, η οποία πραγματοποιήθηκε. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη επειδή υποβλήθηκε εκπρόθεσμα. Η κοινοποίηση της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. είχε συντελεστεί στις 19.07.2024, ενώ η 30ήμερη προθεσμία του άρθρου 72 παρ. 1 του Ν. 5104/2024 είχε παρέλθει.

Η απόφαση 1029/30-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένου κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. αρνήθηκε την παραλαβή και εκκαθάριση τροποποιητικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς, ύψους 350.206,54€, που αφορούσε χρηματικό ποσό σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό (joint account), με το σκεπτικό ότι οι καταθέσεις αυτές απαλλάσσονται από τον φόρο κληρονομίας και επομένως δεν αποτελούν αντικείμενο φόρου. Η ΔΕΔ έκανε δεκτή την προσφυγή, βασιζόμενη στο σκεπτικό ότι η απαλλαγή από τον φόρο δεν συνεπάγεται απαλλαγή του φορολογουμένου από την υποχρέωση υποβολής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς, οδηγώντας στην ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης και την υποχρέωση εκκαθάρισης της δήλωσης.

Η απόφαση (Αριθμ. 1319/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Δ’ Θεσσαλονίκης. Ο προσφεύγων ζητούσε τη μείωση του δηλωθέντος ποσού δαπάνης απόκτησης ακινήτων (κωδικός 735) από €261.222,82 σε €13.222,82 για το φορολογικό έτος 2020. Υποστήριξε ότι η αγορά ακινήτου των €251.000,00 δεν έγινε με χρηματική καταβολή, αλλά μέσω συμψηφισμού χρέους από σύμβαση δανείου του 2014. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, επικυρώνοντας την απόφαση της Δ.Ο.Υ., καθώς ο συμψηφισμός δεν αποδεικνυόταν επαρκώς (απουσία δήλωσης του δανείου του 2014 και ασαφή δικαιολογητικά), και ο προσφεύγων ζητούσε απλώς μείωση του τεκμηρίου.

Η απόφαση 1096/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ενός φορολογούμενου κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων, η οποία απέρριψε το αίτημα του για καταβολή τόκων επί αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού 121.334,75 ευρώ. Το ποσό είχε επιστραφεί κατόπιν της με αριθμό ..../2020 απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ιωαννίνων, η οποία ακύρωσε εν μέρει πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (οικ. ετών 2007, 2009, 2010). Η ΔΕΔ έκρινε ότι η αξίωση για καταβολή τόκων γεννήθηκε από την επομένη της κατάθεσης της δικαστικής προσφυγής, στην οποία περιλαμβανόταν αίτημα έντοκης επιστροφής, και διέταξε την επιστροφή των τόκων. Η παραγραφή της αξίωσης κρίθηκε πενταετής και δεν είχε συμπληρωθεί.

Η απόφαση 255/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής Ιδιωτικής Κεφαλαιουχικής Εταιρείας. Η εταιρεία ζητούσε την ακύρωση αρνητικής απάντησης από τον Προϊστάμενο της ΔΟΥ Βόλου σχετικά με αίτημα επιστροφής ή συμψηφισμού του τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση, συνολικού ύψους 1.236,36€. Η προσφεύγουσα υποστήριζε ότι, λόγω του κωδικού NACE 55.20.02 (αυτοεξυπηρετούμενα καταλύματα – τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες), δεν είχε φορολογική υποχρέωση καταβολής του τέλους. Η ΔΕΔ απέρριψε την υπό κρίση ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη, διότι διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα είχε ήδη καταθέσει προγενέστερη ενδικοφανή προσφυγή κατά της ίδιας αρνητικής απάντησης, γεγονός που απαγορεύεται δικονομικά σύμφωνα με το άρθρο 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογουμένου κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Ζ’ Θεσσαλονίκης (αρ. πρωτ. …/26.09.2024) επί του αιτήματός του για εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του φορ. έτους 2018 ως φορολογικού κατοίκου εξωτερικού (κωδικός 319). Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε το αίτημα, επικαλούμενη ότι ο φορολογούμενος προσκόμισε ιδιωτικό έγγραφο και όχι δημόσιο για την έκπτωση φόρου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) διαπίστωσε ότι η αρνητική απάντηση πάσχει από σαφή, ειδική και επαρκή αιτιολογία, καθώς απορρίπτει αίτημα πίστωσης φόρου αλλοδαπής ενώ ο προσφεύγων είχε υποβάλει αίτημα μεταβολής της φορολογικής του κατοικίας. Κατά συνέπεια, η Δ.Ε.Δ. ακυρώνει την προσβαλλόμενη πράξη λόγω τυπικής πλημμέλειας και καλεί τη Δ.Ο.Υ. να ενεργήσει σύμφωνα με το σκεπτικό της παρούσας απόφασης.

Η απόφαση 394/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 18/11/2024 κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Ο προσφεύγων ζήτησε την τροποποίηση της δήλωσης φόρου εισοδήματος του οικονομικού έτους 2011, δηλώνοντας επισκευαστικό δάνειο ύψους 150.000€ στον κωδικό 781. Η Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων απέρριψε το αίτημα λόγω παραγραφής του δικαιώματος υποβολής τροποποιητικής δήλωσης. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την απόρριψη. Βάσει των διατάξεων του Ν. 5104/2024 (Κ.Φ.Δ.) και του Ν. 2238/1994, η ΔΕΔ αποφάνθηκε ότι η προθεσμία για υποβολή τροποποιητικής δήλωσης για το οικονομικό έτος 2011 είχε λήξει στις 31/12/2016, απορρίπτοντας ως αβάσιμο τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Βόλου, σχετικά με αίτημα διαγραφής τελών κυκλοφορίας συνολικού ύψους 12.075,54€ για τα έτη 2001-2012. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διαγραφή λόγω παραγραφής. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη για δύο κύριους λόγους: Πρώτον, κρίθηκε εκπρόθεσμη, καθώς υποβλήθηκε στις 17.12.2024 μετά την παρέλευση της προθεσμίας των 30 ημερών από τη συντέλεση της κοινοποίησης (21.10.2024). Δεύτερον, η ΔΕΔ έκρινε ότι δεν έχει αρμοδιότητα, καθώς τα τέλη κυκλοφορίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Η απόφαση 686/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Ηρακλείου Κρήτης. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της αρνητικής πράξης και την εκ νέου εκκαθάριση φόρου κληρονομιάς, λόγω ακύρωσης ιδιόγραφης διαθήκης με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, καθώς είχε υποβάλει ανακλητική δήλωση κληρονομίας. Η Δ.Ο.Υ. είχε απορρίψει το αίτημα επικαλούμενη παραγραφή. Η ΔΕΔ επικυρώνει την απόφαση της Δ.Ο.Υ., κρίνοντας ότι ορθώς απορρίφθηκε το αίτημα. Επειδή ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης (θάνατος) ήταν στις 30.03.2004, δηλαδή πριν την 31.12.2008, η υπόθεση έχει παραγραφεί σύμφωνα με το άρθρο 102 παρ. 5 του ν. 2961/2001, όπως τροποποιήθηκε από τον ν. 5036/2023. Συνεπώς, καμία περαιτέρω δήλωση ή εκκαθάριση δεν μπορεί να γίνει δεκτή.

Η Απόφαση 460 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής οφειλών και αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε βεβαιωμένες οφειλές ύψους €13.635,42, προερχόμενες από κληρονομιά του θείου του. Ισχυριζόταν ότι προέβη εμπρόθεσμα σε αποποίηση της κληρονομιάς στις 18.10.2024, μέσα στην τετράμηνη προθεσμία από την ημερομηνία που έλαβε γνώση της επαγωγής της κληρονομίας μέσω της κοινοποίησης της ατομικής ειδοποίησης στις 27.09.2024. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ασκήθηκε εκπρόθεσμα στις 20.11.2024, ξεπερνώντας το 30ήμερο όριο. Επιπλέον, κρίθηκε ότι η αμφισβήτηση της αρνητικής απάντησης αφορά στάδιο διοικητικής εκτέλεσης και έπρεπε να ασκηθεί με ανακοπή, όχι με ενδικοφανή προσφυγή.