Η απόφαση 575/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή ενός φερόμενου κληρονόμου του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης, ο οποίος βαρυνόταν με πράξεις προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων των ετών 2018, 2019 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε εγκαίρως την κληρονομιά εντός τετραμήνου από τη στιγμή που έλαβε θετική γνώση (τέλη 2023) της επαγωγής της, καθώς αγνοούσε τον θάνατο και τις προηγούμενες αποποιήσεις. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση ούτε την ανάμειξή του στην κληρονομιά. Συνεπώς, αποφασίζεται η τροποποίηση των πράξεων και η απομάκρυνση του ονόματος του προσφεύγοντος ως αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου.

Η απόφαση 662 εκδόθηκε στις 13/03/2025 από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών. Αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α./Πράξης Επιβολής Προστίμου για την φορολογική περίοδο 1.1.2018-31.12.2018. Η προσφεύγουσα αναφέρεται ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, ως κληρονόμος του θανόντος διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά εμπρόθεσμα (29/10/2024), εντός 4μήνου από τη γνώση της επαγωγής (05/09/2024), καθώς αγνοούσε τον θάνατο και τις προηγούμενες αποποιήσεις. Η απόφαση δέχεται μερικώς την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της επαγωγής και του λόγου της από την προσφεύγουσα. Συνεπώς, αποφασίζεται μη αναγραφή της προσφεύγουσας ως αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου στην προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση (Αριθμός 656/12.3.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (φορολογικό έτος 2019) που εκδόθηκε σε βάρος λυθείσας επιχείρησης, καταλογίζοντας φόρο και πρόστιμα συνολικού ποσού 91.181,52 €, λόγω μη προσκόμισης λογιστικών αρχείων. Η προσφεύγουσα αναφερόταν στην πράξη ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο υπό την ιδιότητα της κληρονόμου του θανόντος (23.04.2020) διαχειριστή της εταιρείας. Η ΔΕΔ δέχθηκε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι αποποιήθηκε εμπρόθεσμα την κληρονομιά (29.10.2024) εντός του τετραμήνου από τη θετική γνώση της επαγωγής (5.9.2024), καθώς αγνοούσε τις προηγούμενες αποποιήσεις των άλλων κληρονόμων. Κρίθηκε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας ως κληρονόμου. Ως εκ τούτου, η πράξη τροποποιείται ώστε να μην αναγραφεί η προσφεύγουσα ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 663/13.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (περιόδου 2019) και Πράξης Επιβολής Προστίμου, συνολικού ύψους €48.974,28, που καταλογίστηκε ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο για οφειλές λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά στις 29/10/2024 εμπροθέσμως, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας (λόγω αποποίησης όλων των προηγούμενων τάξεων) μόλις στις 05/09/2024. Η ΔΕΔ δέχθηκε τον ισχυρισμό, κρίνοντας βάσει της νομολογίας του Αρείου Πάγου και της εγκυκλίου Ε.2059/2024 της ΑΑΔΕ, ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της επαγωγής και ότι η αποποίηση ήταν έγκυρη και εμπρόθεσμη. Συνεπώς, η απόφαση τροποποιεί την προσβαλλόμενη πράξη ώστε να μη φέρεται η προσφεύγουσα ως κληρονόμος και αλληλέγγυα υπεύθυνη.

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τη φερόμενη κληρονόμο του αποβιώσαντος διαχειριστή λυθείσας εταιρείας, κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος 2018 συνολικού ποσού 108.712,41 €. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της (λόγω διαδοχικών αποποιήσεων προηγούμενων τάξεων) μόλις τον Σεπτέμβριο του 2024. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη τη νομολογία του Αρείου Πάγου και την εγκύκλιο Ε.2059/2024, έκρινε ότι η φορολογική αρχή δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας περί της επαγωγής πριν την αποποίηση. Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ αποδέχτηκε τον ισχυρισμό, διατάσσοντας την αφαίρεση της προσφεύγουσας από τις προσβαλλόμενες πράξεις ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, ενώ επικύρωσε την πράξη προσδιορισμού φόρου κατά τα λοιπά.

Η απόφαση 665/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Προστίμου φορολογικού έτους 2018, ύψους 108.712,41 €, που επιβλήθηκε στη λυθείσα επιχείρηση του θανόντος διαχειριστή. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε εγκαίρως την κληρονομιά στις 29/10/2024, εντός της τετράμηνης προθεσμίας από την ημερομηνία γνώσης της επαγωγής της κληρονομίας λόγω αποποίησης των προηγούμενων τάξεων (05/09/2024). Η ΔΕΔ, βασιζόμενη στις διατάξεις του Αστικού Κώδικα και τη νομολογία του Αρείου Πάγου, δέχεται ότι η προθεσμία αποποίησης αρχίζει από τη θετική γνώση τόσο του θανάτου όσο και των λόγων επαγωγής (αποποιήσεις προηγούμενων κληρονόμων), γνώση που δεν θεμελιώθηκε από τον έλεγχο πριν την αποποίηση. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ αποδέχεται μερικώς την προσφυγή και τροποποιεί την πράξη, αφαιρώντας την προσφεύγουσα από την ιδιότητα του αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου.

Η απόφαση 646/2025 αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τη φερόμενη κληρονόμο του αποβιώσαντος διαχειριστή λυθείσας εταιρείας, κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου Άρθρου 85 του ΚΦΔ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας και του λόγου της (λόγω προηγούμενων αποποιήσεων συγγενών) στις 05-09-2024, και προέβη σε αποποίηση στις 29-10-2024, εντός της τετράμηνης προθεσμίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δέχθηκε ότι η Φορολογική Διοίκηση δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της κληρονόμου, όπως απαιτεί η νομολογία. Συνεπώς, η προσφεύγουσα αφαιρείται από το σώμα των πράξεων και δεν θεωρείται αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο για το πρόστιμο, αν και η κύρια πράξη επιβολής προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση 514/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων (ΦΕφπ) και ΦΠΑ, καθώς και προστίμων, φορολογικών ετών 2018 και 2019 της αποβιωσάσης. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση των πράξεων, ισχυριζόμενη ότι αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά, καθώς έλαβε γνώση της επαγωγής μόνο με την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον πρώτο λόγο της προσφυγής, κρίνοντας ότι για την έναρξη της τετράμηνης προθεσμίας αποποίησης απαιτείται θετική γνώση τόσο του θανάτου όσο και του λόγου κλήσης στην κληρονομιά. Δεδομένου ότι η Φορολογική Διοίκηση δεν απέδειξε τη θετική γνώση πριν την ημερομηνία κοινοποίησης της εντολής ελέγχου, η προσφυγή έγινε μερικώς δεκτή και η προσφεύγουσα διαγράφηκε από το σώμα των προσβαλλόμενων πράξεων.

Η απόφαση 513/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από φερόμενη κληρονόμο κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων (ΦΕφπ), Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης (ΕισφΑλληλ) και ΦΠΑ, καθώς και προστίμων, του 4ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής για τις περιόδους 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά νομίμως και εμπροθέσμως, καθώς απέκτησε θετική γνώση της επαγωγής και του λόγου της (λόγω αποποίησης προηγούμενων συγγενών) μόνο με την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου (04.04.2023). Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας πριν την κοινοποίηση της εντολής. Ως εκ τούτου, ο πρώτος λόγος της προσφυγής έγινε δεκτός και διατάχθηκε η τροποποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων ώστε να διαγραφεί η προσφεύγουσα από το σώμα τους ως κληρονόμος της αποβιωσάσης.

Η απόφαση 512/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων (ΦΕφπ) και ΦΠΑ, καθώς και προστίμων, φορολογικών περιόδων 2018 και 2019, που είχε εκδώσει το 4ο ΕΛ.ΚΕ. Αττικής σε βάρος της αποβιωσάσης. Ο κύριος λόγος της προσφυγής ήταν ότι η προσφεύγουσα αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά αμέσως μόλις πληροφορήθηκε την επαγωγή της, δηλαδή με την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου στις 04.04.2023, καθώς δεν είχε προηγουμένως θετική γνώση των διαδοχικών αποποιήσεων των προηγούμενων συγγενών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι ο ισχυρισμός της προσφεύγουσας είναι νόμιμος και βάσιμος, καθώς η Φορολογική Διοίκηση δεν απέδειξε τη θετική γνώση της επαγωγής πριν την επίδοση της εντολής. Συνεπώς, αποφασίζει τη μερική αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση των πράξεων, ώστε να διαγραφεί η προσφεύγουσα από αυτές ως κληρονόμος.