Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται εν μέρει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που αφορούσαν καταλογισμό προσαύξησης περιουσίας. Η ΔΕΔ δέχθηκε ότι οι περισσότερες αμφισβητούμενες πιστώσεις καλύπτονταν από το μη αναλωθέν κεφάλαιο προηγουμένων ετών του προσφεύγοντα (ύψους 886.845,02 ευρώ). Για το έτος 2018, η αρχική φορολογική υποχρέωση ύψους 67.127,96 ευρώ ακυρώνεται πλήρως (διαφορά φόρου 0,00 ευρώ). Για το έτος 2019, η προσαύξηση περιουσίας μειώνεται, οδηγώντας σε τροποποίηση της φορολογικής υποχρέωσης. Το καταλογιζόμενο ποσό για το 2019 μειώνεται από 41.012,19 ευρώ σε 33.647,04 ευρώ, καθώς ποσό 58.010,00 ευρώ παραμένει αδικαιολόγητο.

Η απόφαση 54/14.01.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της ΔΟΥ Βόλου. Η προσφεύγουσα ζήτησε την τροποποίηση της πράξης, καθώς της είχε προσδιοριστεί ελάχιστο ποσό καθαρού εισοδήματος €10.920,00 από επιχειρηματική δραστηριότητα χωρίς τη μείωση. Ισχυρίστηκε ότι δικαιούται μείωση κατά το ήμισυ επειδή η κύρια κατοικία της και η έδρα της δραστηριότητάς της βρίσκονται σε οικισμό με πληθυσμό μικρότερο των 500 κατοίκων (συγκεκριμένα στους ...., με μόνιμο πληθυσμό 122 ατόμων). Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι τα στοιχεία της δήλωσης εισοδήματος και τα προσκομιζόμενα δικαιολογητικά επιβεβαιώνουν ότι πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 28Γ παρ. 3 του ν. 4172/2013. Ως εκ τούτου, η ενδικοφανής προσφυγή έγινε δεκτή και το ελάχιστο ποσό καθαρού εισοδήματος μειώνεται κατά το ήμισυ, οδηγώντας σε τροποποίηση της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου.

Η απόφαση αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, επιχειρηματίας πρατηρίου καυσίμων, αμφισβητούσε την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (αρχή των αναλογιών) που επιβλήθηκαν λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων, μη διαφύλαξης αρχείων ΦΗΜ και ανεπάρκειας δηλωθέντος εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους περισσότερους ισχυρισμούς (νομιμότητα κοινοποίησης, εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, έλλειψη δόλου για πωλήσεις υγραερίου κίνησης). Ωστόσο, έκανε μερικά δεκτό τον ισχυρισμό περί μη αναγνώρισης δαπανών ύψους €707,57 για πάγια στοιχεία κάτω των €1.500 για το 2019, τα οποία δύνανται να αποσβεστούν εφάπαξ. Συνεπώς, η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη του 2018 (€39.319,47) και τροποποίησε την πράξη του 2019, μειώνοντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό σε €45.668,10.

Η απόφαση 80/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2019. Ο προσφεύγων είχε καταλογιστεί με διαφορά φόρου λόγω μη δηλωθέντος εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς και λόγω προσαύξησης περιουσίας, συμπεριλαμβανομένου ποσού €70.000 για αγορά ακινήτων με μετρητά (Κωδ. 735). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί επανακαταθέσεων παλαιότερων ετών, αλλά δέχτηκε τον ισχυρισμό για το ποσό των €70.000, κρίνοντας ότι είχε εξοφληθεί διατραπεζικά/με επιταγές και είχε καλυφθεί από ανάλωση κεφαλαίου. Κατόπιν αυτού, το καταλογισθέν ποσό προσαύξησης περιουσίας μειώθηκε κατά €70.000, με αποτέλεσμα η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση για το 2019 να μειωθεί από €159.661,14 σε €118.052,39.

Η απόφαση 398/24-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου και επικυρώνει την Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος της Δ.Ο.Υ. Πατρών για το φορολογικό έτος 2018, με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 4.248,90€ (φόρος, πρόστιμο και ειδική εισφορά αλληλεγγύης). Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος τεκμηρίωσε επαρκώς την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών προσδιορισμού εισοδήματος (αρχή των αναλογιών), καθότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του ν.4172/2013. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε μη έκδοση φορολογικών στοιχείων καθαρής αξίας 1.367,09€ και ανεπάρκεια του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Απορρίφθηκαν επίσης οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί νομικών πλημμελειών και εσφαλμένου προσδιορισμού του συντελεστή μικτού κέρδους.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός αρχιτέκτονα μηχανικού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ (2021) και επιβολής προστίμου (2020) της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Τα αρχικά ευρήματα του ελέγχου βασίστηκαν σε έμμεσες τεχνικές (Ανάλυση Ρευστότητας) λόγω ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί εσφαλμένου υπολογισμού οικογενειακών δαπανών, της δυνατότητας κατοχής μετρητών €20.000, και της κατανομής δαπανών θέρμανσης. Έκανε δεκτό μόνο τον ισχυρισμό για εκπεσιμότητα ορισμένων δαπανών συνολικής καθαρής αξίας €1.251,34, καθώς έκαστο στοιχείο ήταν κάτω των €500. Κατόπιν επανυπολογισμού, η ΔΕΔ τροποποίησε την οριστική πράξη προσδιορισμού φόρου εισοδήματος 2021, αλλά επικύρωσε τις πράξεις ΦΠΑ 2021 και Προστίμου 2020.

Η απόφαση 426 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 3.11.2024 από ανώνυμη επιχείρηση κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος φορολογικού έτους 2018 του 3ου ΕΛΚΕ ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει συνολικό ποσό €126.994,98, αποτελούμενο από φόρο εισοδήματος €84.663,32 και πρόστιμο €42.331,66, καθώς προσδιόρισε φορολογητέο εισόδημα €316.154,73 έναντι του δηλωθέντος €24.212,25. Η προσφεύγουσα βάσισε τους ισχυρισμούς της σε θέματα όπως η χρήση εταιρικών λογαριασμών για ηλεκτρονικό τζόγο εν αγνοία εταίρου και η καταβολή χρεών του πατέρα ενός εταίρου, καθώς και στον εσφαλμένο καταλογισμό μη εκπιπτόμενων δαπανών ύψους €73.103,71. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι οι ισχυρισμοί ήταν αόριστοι και ότι η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε κανένα νεότερο στοιχείο που να τεκμηριώνει την πλημμέλεια της φορολογικής πράξης.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης εταιρείας κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του Προϊσταμένου της ΔΟΥ Χανίων για το φορολογικό έτος 2018. Η εταιρεία προσέβαλε τον αρχικό καταλογισμό ποσού €44.826,38. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό της εταιρείας περί πενταετούς παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου να καταλογίσει έσοδα από επιχορηγήσεις ύψους €97.769,57, καθώς τα σχετικά πάγια είχαν αποσβεστεί πλήρως πριν το 2011. Κατά συνέπεια, το ποσό αυτό διαγράφεται ως λογιστική διαφορά. Παρόλα αυτά, η ΔΕΔ διατήρησε τις διαπιστώσεις του ελέγχου σχετικά με τη μη αναγνώριση εκπεστέων αποσβέσεων ύψους €5.279,56. Μετά τη μερική αποδοχή και την τροποποίηση της πράξης, η τελική βεβαιωτέα υποχρέωση της εταιρείας, συμπεριλαμβανομένου του προστίμου, μειώνεται σε €12.331,16.

Η απόφαση 267/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από μηχανικό ενεργειακών έργων κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το 2019. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την προσαύξηση των ακαθάριστων εσόδων του κατά €15.633,16, ποσό που η ελεγκτική αρχή χαρακτήρισε ως προϊόν «τεχνητής διευθέτησης» (εργατικό-οικοδομικό κόστος έργου για συνδεδεμένη εταιρεία). Η ΔΕΔ έκρινε τον ισχυρισμό περί τεχνητής διευθέτησης νόμιμο και βάσιμο, απορρίπτοντας την προσαύξηση αυτή επειδή δεν στοιχειοθετείται. Ωστόσο, απέρριψε τους ισχυρισμούς του σχετικά με δαπάνες ύψους €428,62 (καθαρή αξία) που θεωρήθηκε ότι αφορούν προσωπικές καταναλωτικές δαπάνες, καθώς και σχετικά με την έκπτωση ΦΠΑ για αγορές ηλεκτρονικών συσκευών (Άρθρο 39α). Κατόπιν της τροποποίησης από τη ΔΕΔ, η συνολική οφειλή του προσφεύγοντος μειώνεται σημαντικά.

Η απόφαση 912/19.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018, συνολικού ύψους 18.591,09€. Η πράξη επιβλήθηκε από το 2ο ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης λόγω μη δήλωσης μισθωτού εισοδήματος 41.682,43€ (67.608,91 AUD) που αποκτήθηκε στην Αυστραλία, καθώς ο προσφεύγων παρέμεινε φορολογικός κάτοικος Ελλάδας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί τυπικών πλημμελειών της πράξης (όπως έλλειψη σφραγίδας/αριθμού πρωτοκόλλου), επικαλούμενη την αρχή της αλυσιτέλειας. Επιπλέον, ο ισχυρισμός για μη πίστωση φόρου αλλοδαπής απορρίφθηκε, καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε την απαιτούμενη πρωτότυπη βεβαίωση καταβολής φόρου με προξενική θεώρηση. Αν και η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι το φορολογητέο εισόδημα ήταν υψηλότερο βάσει της μέσης ετήσιας ισοτιμίας, διατηρήθηκε το αρχικά καταλογισθέν ποσό λόγω της αρχής της μη χειροτέρευσης της θέσης του προσφεύγοντος.