Η απόφαση 319/13-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου παλαιών ανταλλακτικών, είχε δηλώσει ζημίες. Η Φορολογική Διοίκηση εφάρμοσε έμμεσες μεθόδους ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς κρίθηκε ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (άρθρο 28 παρ. 2 του ν. 4172/2013). Ο έλεγχος προσδιόρισε τα ακαθάριστα έσοδα χρησιμοποιώντας τον μέσο όρο μικτού κέρδους ομοειδών επιχειρήσεων (28,09% για το 2018, 28,99% για το 2019). Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ότι οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή έμμεσων μεθόδων πληρούνταν και ότι η επιλογή των ομοειδών επιχειρήσεων ήταν ορθή.

Η απόφαση (Αριθμός 614/15-04-2025) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019 της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τη νομιμότητα της προσφυγής του ελέγχου στις έμμεσες τεχνικές προσδιορισμού εισοδήματος (αρχή των αναλογιών), καθώς και τον εσφαλμένο υπολογισμό της μέσης τιμής πώλησης. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε νόμιμη την προσφυγή στις έμμεσες τεχνικές λόγω μη επάρκειας του δηλούμενου εισοδήματος για την κάλυψη δαπανών, ωστόσο δέχτηκε τον ισχυρισμό του περί εσφαλμένης εφαρμογής της τεχνικής. Ως αποτέλεσμα, ακυρώθηκε η πράξη φόρου εισοδήματος του 2019 και τροποποιήθηκαν οι πράξεις φόρου εισοδήματος 2018 και Φ.Π.Α. 2018 και 2019 με βάση επαναπροσδιορισμένα ακαθάριστα έσοδα μετά την επαναξιολόγηση της μεθόδου.

Η απόφαση 800/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2018 και 2019. Ο αρχικός έλεγχος βασίστηκε στις έμμεσες τεχνικές (αρχή των αναλογιών), καθώς το δηλωθέν εισόδημα του προσφεύγοντα (που ασκεί λιανικό εμπόριο) δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Διαπιστώθηκε μη έκπτωση δαπανών, κυρίως λόγω μη διατραπεζικής εξόφλησης μισθοδοσίας και αγορών άνω των 500€. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα για διπλή καταχώριση ορισμένων μη εκπιπτόμενων δαπανών στα λογιστικά ευρήματα, μειώνοντας τις τελικές λογιστικές διαφορές (π.χ., για το 2018 από 51.632,40€ σε 49.307,92€) και τροποποιώντας τις πράξεις φόρου εισοδήματος, ενώ επικυρώθηκαν οι πράξεις ΦΠΑ.

Η απόφαση 121 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019. Ο έλεγχος του ΚΕΦΟΜΕΠ εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας), λόγω ανεπάρκειας δηλωθέντων εισοδημάτων του προσφεύγοντος για την κάλυψη δαπανών διαβίωσης και διαπιστωμένης παράβασης μη έκδοσης στοιχείων. Ο έλεγχος κατέληξε στον καταλογισμό αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης ύψους 53.387,74 €, χαρακτηριζόμενη ως προσαύξηση περιουσίας. Ο προσφεύγων πρόβαλε τρεις λόγους ακύρωσης, σχετικά με εσφαλμένο υπολογισμό του μη αναλωθέντος κεφαλαίου προηγουμένων ετών. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος ως αβάσιμους και επικύρωσε την πράξη, διατηρώντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό στα 29.196,32 €.

Η απόφαση 723/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης λιανικού εμπορίου στην Κομοτηνή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, ύψους 45.006,83€ και 32.959,99€ αντίστοιχα (συμπεριλαμβανομένων προστίμων και εισφοράς αλληλεγγύης). Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει το εισόδημα με έμμεσες τεχνικές (Αρχή των Αναλογιών), λόγω παραβάσεων μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων και ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (άρθρο 28, παρ. 1β και 2 του ν.4172/2013). Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον έμμεσο προσδιορισμό, παρά την παραδοχή ότι οι επικαλούμενες προϋποθέσεις περί αρνητικών συντελεστών μικτού κέρδους δεν ίσχυαν για τα έτη αυτά.

Η απόφαση 202/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου (φαρμακοποιού) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, οι οποίες είχαν βασιστεί σε έμμεσες τεχνικές ελέγχου (αρχή των αναλογιών). Η φορολογική αρχή είχε κρίνει ότι το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος ότι η δαπάνη για την αγορά ακινήτου (50.211,62 €) είχε υπολογιστεί λανθασμένα ως προσωπική δαπάνη διαβίωσης και όχι ως δαπάνη απόκτησης περιουσιακών στοιχείων. Αφαιρώντας τη δαπάνη αυτή, διαπιστώθηκε ότι υπήρχε επάρκεια εισοδήματος, με αποτέλεσμα να μην πληρούνται οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών. Συνεπώς, η ΔΕΔ ακύρωσε ολόκληρες τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες μεθόδους, συγκεκριμένα την τεχνική της αρχής των αναλογιών, καθώς κρίθηκε ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής (μη αξιόπιστο λογιστικό σύστημα, μη έκδοση φορολογικών στοιχείων και μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων). Η ΔΕΔ επικυρώνει τον προσδιορισμό αποκρυβείσας ύλης ύψους 426.313,50 € και μη εκπιπτόμενων δαπανών συνολικού ύψους 95.911,64 €, οι οποίες αφορούσαν δαπάνες μη καταχωρημένες στα βιβλία, καθώς και δαπάνες άνω των 500 € και δαπάνες μισθοδοσίας που δεν εξοφλήθηκαν με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Ως εκ τούτου, επικυρώνονται οι καταλογιζόμενες συνολικές διαφορές φόρου και προστίμων.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός αρχιτέκτονα μηχανικού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ (2021) και επιβολής προστίμου (2020) της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Τα αρχικά ευρήματα του ελέγχου βασίστηκαν σε έμμεσες τεχνικές (Ανάλυση Ρευστότητας) λόγω ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί εσφαλμένου υπολογισμού οικογενειακών δαπανών, της δυνατότητας κατοχής μετρητών €20.000, και της κατανομής δαπανών θέρμανσης. Έκανε δεκτό μόνο τον ισχυρισμό για εκπεσιμότητα ορισμένων δαπανών συνολικής καθαρής αξίας €1.251,34, καθώς έκαστο στοιχείο ήταν κάτω των €500. Κατόπιν επανυπολογισμού, η ΔΕΔ τροποποίησε την οριστική πράξη προσδιορισμού φόρου εισοδήματος 2021, αλλά επικύρωσε τις πράξεις ΦΠΑ 2021 και Προστίμου 2020.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2020 και 2021, που εκδόθηκαν βάσει έκθεσης μερικού φορολογικού ελέγχου. Ο έλεγχος είχε εφαρμόσει έμμεσες τεχνικές (Ανάλυση Ρευστότητας) λόγω προσαύξησης περιουσίας και ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε εσφαλμένο υπολογισμό υπολοίπων συνδικαιούχων τραπεζικών λογαριασμών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκανε εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό, αναπροσαρμόζοντας τα υπόλοιπα κεφάλαια. Αυτό οδήγησε σε μείωση της διαφοράς φορολογητέου εισοδήματος για το 2020 στα 605,45 € και για το 2021 στα 124.107,70 €, με αποτέλεσμα τον ανακαθορισμό και τη μείωση των συνολικών καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων.

Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) με την απόφαση 907/2025 έκανε δεκτή την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας internet – καφέ κατά πράξεων επιβολής προστίμου (ΚΦΔ), διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει αποκρυβείσα ύλη ύψους 77.081,37€, εφαρμόζοντας τη μέθοδο της αρχής των αναλογιών, με βασική αιτιολογία τη μη χρήση Φορολογικού Ηλεκτρονικού Μηχανισμού (ΦΗΜ) για τα ηλεκτρονικά παιχνίδια με κερματοδέκτη. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η έκδοση χειρόγραφων αποδείξεων για αυτόματα μηχανήματα εξυπηρέτησης ήταν νόμιμη για το εν λόγω διάστημα (βάσει ΠΟΛ.1002/2014, όπως τροποποιήθηκε) και ότι δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 ν.4172/2013 για τη χρήση έμμεσων τεχνικών ελέγχου. Συνεπώς, ακυρώθηκε το πρόστιμο, η πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και τροποποιήθηκε η πράξη διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ, μηδενίζοντας τις οφειλές.