Η απόφαση 114/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φυσικού προσώπου με κύρια δραστηριότητα κομμωτηρίου, κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019 (Δ.Ο.Υ. Δράμας). Ο έλεγχος είχε εφαρμόσει την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, διαπιστώνοντας προσαύξηση περιουσίας λόγω μη αιτιολογημένων πιστώσεων (37.450€ το 2018 και 37.710€ το 2019) και μη κάλυψη δαπανών, συμπεριλαμβανομένων δαπανών ανέγερσης κατοικίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί επαρκούς οικογενειακού κεφαλαίου παρελθόντων ετών, αλλά έκανε μερικώς δεκτό τον ισχυρισμό περί εσφαλμένου καταλογισμού του συνόλου των πιστώσεων σε κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς. Κατόπιν μερικής αποδοχής, οι μη αιτιολογημένες πιστώσεις που καταλογίζονται στην προσφεύγουσα διαμορφώνονται σε 23.675,00€ (2018) και 26.310,00€ (2019), οδηγώντας σε μείωση των συνολικών καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός αρχιτέκτονα μηχανικού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ (2021) και επιβολής προστίμου (2020) της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Τα αρχικά ευρήματα του ελέγχου βασίστηκαν σε έμμεσες τεχνικές (Ανάλυση Ρευστότητας) λόγω ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί εσφαλμένου υπολογισμού οικογενειακών δαπανών, της δυνατότητας κατοχής μετρητών €20.000, και της κατανομής δαπανών θέρμανσης. Έκανε δεκτό μόνο τον ισχυρισμό για εκπεσιμότητα ορισμένων δαπανών συνολικής καθαρής αξίας €1.251,34, καθώς έκαστο στοιχείο ήταν κάτω των €500. Κατόπιν επανυπολογισμού, η ΔΕΔ τροποποίησε την οριστική πράξη προσδιορισμού φόρου εισοδήματος 2021, αλλά επικύρωσε τις πράξεις ΦΠΑ 2021 και Προστίμου 2020.

Η απόφαση 723/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης λιανικού εμπορίου στην Κομοτηνή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, ύψους 45.006,83€ και 32.959,99€ αντίστοιχα (συμπεριλαμβανομένων προστίμων και εισφοράς αλληλεγγύης). Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει το εισόδημα με έμμεσες τεχνικές (Αρχή των Αναλογιών), λόγω παραβάσεων μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων και ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (άρθρο 28, παρ. 1β και 2 του ν.4172/2013). Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον έμμεσο προσδιορισμό, παρά την παραδοχή ότι οι επικαλούμενες προϋποθέσεις περί αρνητικών συντελεστών μικτού κέρδους δεν ίσχυαν για τα έτη αυτά.

Η απόφαση 957/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ, με ημερομηνία 20-05-2025, αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2018 και 2019, που επιβλήθηκαν σε ατομική επιχείρηση (πρατήριο καυσίμων) από τη Δ.Ο.Υ. Βόλου. Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε ανωτέρα βία (πλημμύρα ΙΑΝΟΣ και σοβαρά προβλήματα υγείας) για τη μη προσκόμιση φορολογικών στοιχείων και αμφισβήτησε την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ελέγχου «ανάλυσης ρευστότητας». Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί ανωτέρας βίας και εσφαλμένης υπαγωγής στις έμμεσες τεχνικές (η οποία επιβεβαιώθηκε για το 2019 λόγω ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος). Ωστόσο, έγινε μερική αποδοχή λόγω προσκόμισης νέων παραστατικών αγορών/δαπανών (συνολικής καθαρής αξίας 1.397,15€ για το 2018 και 1.898,70€ για το 2019). Η πράξη διορθωτικού προσδιορισμού εισοδήματος 2019 επικυρώθηκε, ενώ οι πράξεις για το 2018 (εισόδημα και ΦΠΑ) και ΦΠΑ 2019 τροποποιήθηκαν, μειώνοντας τις καταλογιζόμενες διαφορές φόρου.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και προστίμων των ετών 2018 και 2019. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα σχετικά με μη εκπιπτόμενες δαπάνες μισθοδοσίας λόγω μη εξόφλησης μέσω τραπεζικού συστήματος. Ωστόσο, έγινε δεκτός ο ισχυρισμός του σχετικά με δαπάνες για λυόμενες κατασκευές (ύψους 3.701,67€ πλέον Φ.Π.Α. για το 2018 και 236,25€ πλέον Φ.Π.Α. για το 2019). Επιπλέον, επαναπροσδιορίστηκαν τα ακαθάριστα έσοδα του εστιατορίου εφαρμόζοντας ποσοστό φύρας 30% στις αγορές α΄ υλών κατά τη χρήση της έμμεσης τεχνικής προσδιορισμού. Οι διορθώσεις αυτές οδήγησαν σε μείωση των συνολικών καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων για αμφότερα τα φορολογικά έτη.

Η απόφαση (494/31-03-2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από την Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Οι αρχικές πράξεις βασίστηκαν στην έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών, λόγω ανεπάρκειας δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με τον εσφαλμένο υπολογισμό του συντελεστή μικτού κέρδους και την αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας ύψους 3.610 ευρώ για το 2018. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκανε εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό περί μη αναγνώρισης φύρας, αναγνωρίζοντας ποσοστό 5% αντί του αιτούμενου 15%, λόγω της φύσης των εμπορευμάτων. Ως αποτέλεσμα, επαναπροσδιορίστηκαν τα ακαθάριστα έσοδα και οι φορολογητέες εκροές, οδηγώντας σε μείωση των καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων.

Η απόφαση 687/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων (ατομική επιχείρηση εστίασης) εξέπεσε δαπάνες άνω των €500 που εξοφλήθηκαν με μετρητά, αντί με τραπεζικό μέσο, με αποτέλεσμα την απόρριψη αυτών των δαπανών. Λόγω παραβάσεων μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων και ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη προσωπικών δαπανών το 2019, εφαρμόστηκαν έμμεσες τεχνικές ελέγχου (ανάλυση ρευστότητας) που οδήγησαν σε προσαύξηση περιουσίας ύψους €46.357,16. Το δικαιολογητικό αίτημα του προσφεύγοντα για δύο ιδιωτικές συναλλαγές του 2020 που πέρασαν μέσω του επαγγελματικού λογαριασμού απορρίφθηκε λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων. Κατόπιν της απόρριψης, η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση για το 2019 ανέρχεται σε €22.666,07 (φόροι και πρόστιμα) και για το 2020 σε €259,89 (φόροι και πρόστιμα), πλέον ΦΠΑ.

Η απόφαση 715/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες μεθόδους (αρχή των αναλογιών) λόγω διαπιστωμένης παράβασης μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων, χρησιμοποιώντας μέσο συντελεστή καθαρού κέρδους 15% για τον προσδιορισμό φορολογητέου εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί μη νομιμότητας ή ακαταλληλότητας των μεθόδων. Ωστόσο, η ΔΕΔ προέβη σε τροποποίηση της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος, καθώς διαπίστωσε ότι εσφαλμένα είχε καταλογιστεί πρόστιμο ύψους 1.367,79 ευρώ (άρθρο 54 του ν. 5104/2024) επί της διαφοράς εισφοράς αλληλεγγύης, ενώ αυτό επιβάλλεται μόνο στη διαφορά του φόρου.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πέντε οριστικών πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και προστίμων (φορολογικά έτη 2018, 2019, 2024), που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας) για τον προσδιορισμό της φορολογητέας ύλης. Αυτό συνέβη επειδή διαπιστώθηκε ανεπάρκεια του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης και παράβαση μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων (2019). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τη νομιμότητα και τη συνταγματικότητα των μεθόδων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν.4172/2013, επικυρώνοντας τις καταλογιζόμενες οφειλές.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2019, η οποία επέβαλε διαφορά φόρου €1.895,49 πλέον προστίμου €947,75. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει το εισόδημα του προσφεύγοντος (€8.616,15 έναντι δηλωθείσας ζημίας) με έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας), καθώς διαπιστώθηκε ανεπάρκεια του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχαν παραβάσεις μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την αρμοδιότητα του ΚΕΦΟΜΕΠ και την εφαρμογή των έμμεσων μεθόδων, καθώς και την μη λήψη υπόψη διαθεσίμου κεφαλαίου προηγουμένων ετών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς κρίνοντας ότι το ΚΕΦΟΜΕΠ ήταν αρμόδιο λόγω της υψηλής αξίας της ακίνητης περιουσίας του προσφεύγοντος (άνω του €1.500.000,00) και ότι οι έμμεσες μέθοδοι εφαρμόστηκαν νόμιμα. Ο ισχυρισμός περί διαθεσίμου κεφαλαίου απορρίφθηκε καθώς δεν τεκμηριώθηκε η ύπαρξη μη αναλωθέντος υπολοίπου.