Η απόφαση 349/05-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, καθώς και πράξης επιβολής προστίμου για μη διαφύλαξη λογιστικών αρχείων. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές προσδιορισμού εισοδήματος (σχέση τιμής πώλησης προς κύκλο εργασιών) λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων, μη προσκόμισης αρχείων και ανεπάρκειας δηλωθέντος εισοδήματος. Η ΔΕΔ επικύρωσε την απόρριψη δαπανών συνολικής αξίας 45.694,13 € (2018) και 81.474,33 € (2019) άνω των 500 € που δεν εξοφλήθηκαν με τραπεζικό μέσο από τον προσφεύγοντα, αλλά μέσω καταβολής μετρητών. Τα καταλογιζόμενα ποσά ανέρχονται σε 63.345,29 € για το 2018 και 100.073,68 € για το 2019 (φόρος εισοδήματος/πρόστιμα), 31.585,24 € για το 2018 και 22.213,75 € για το 2019 (ΦΠΑ/πρόστιμα), πλέον προστίμου 2.500 €.

Η απόφαση 575 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ασκούμενης από ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου ξηρών καρπών. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις καταλόγισαν συνολικά σχεδόν 1,6 εκατομμύρια ευρώ (φόρους, πρόστιμα και εισφορές) λόγω κυρίως της μη αναγνώρισης δαπανών (αγορών άνω των 2,1 εκατ. ευρώ) που εξοφλήθηκαν με μετρητά αντί με τραπεζικό μέσο πληρωμής. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη επειδή ο προσφεύγων είχε ήδη ασκήσει άλλη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, παραβιάζοντας τον δικονομικό κανόνα περί της άσκησης δεύτερης ή τρίτης προσφυγής.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος είχε κρίνει το λογιστικό σύστημα της επιχείρησης (εμπορία pellet-καυσόξυλων, κλπ.) αναξιόπιστο λόγω μεγάλων ζημιών, αρνητικού μικτού κέρδους και σημαντικών αποκλίσεων στις ποσότητες αγαθών, οδηγώντας στην εφαρμογή έμμεσων μεθόδων (Αρχή των Αναλογιών). Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για τις έμμεσες τεχνικές και θεώρησε ορθή την επιβολή των διορθωμένων συντελεστών μικτού κέρδους (18,63% το 2018 και 18,77% το 2019). Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με την ανάγκη υπολογισμού φύρας 20% και την εκπεσιμότητα δαπανών μισθοδοσίας που δεν εξοφλήθηκαν τραπεζικά. Ως αποτέλεσμα, η συνολική καταλογιζόμενη οφειλή (φόροι και πρόστιμα) επικυρώθηκε στα 3.831,57€ και 5.569,31€ για τον Φόρο Εισοδήματος 2018 και 2019, αντίστοιχα, καθώς και στα 33.381,87€ και 30.521,03€ για τον ΦΠΑ 2018 και 2019.

Πρόκειται για την Απόφαση 1000/27-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, η οποία απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρίας «..................», με ΑΦΜ .................., κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2024. Ο έλεγχος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εταιρεία ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτη, καθώς δεν διέθετε επαγγελματική έδρα ούτε προσωπικό και εξέδιδε και ελάμβανε εικονικά φορολογικά στοιχεία για ανύπαρκτες συναλλαγές. Συνολικά καταλογίστηκαν φόροι και πρόστιμα για τα έτη 2018 και 2019, μεταξύ άλλων, ποσό €26.360,48 και €97.248,78 αντίστοιχα για φόρο εισοδήματος/πρόστιμα και €21.590,43 και €109.967,82 για ΦΠΑ/πρόστιμα. Απορρίφθηκαν όλοι οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί μη τήρησης της νόμιμης διαδικασίας και άρνησης της εικονικότητας των στοιχείων, καθώς η εταιρεία δεν προσκόμισε στοιχεία για να αποδείξει την πραγματοποίηση των επίμαχων συναλλαγών.

Η απόφαση 950/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ επικυρώνει τα ευρήματα του ελέγχου, κρίνοντας ότι ο προσδιορισμός του εισοδήματος βάσει διαθέσιμων στοιχείων ήταν νόμιμος, καθώς η προσφεύγουσα δεν τηρούσε αξιόπιστο λογιστικό σύστημα και δεν προσκόμισε κρίσιμα ηλεκτρονικά αρχεία φορολογικών μηχανισμών. Απορρίφθηκε ο ισχυρισμός παραγραφής για το 2018, καθώς η ψηφιακή κοινοποίηση των πράξεων συντελέστηκε νόμιμα στις 30/12/2024. Επίσης, απορρίφθηκαν δαπάνες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που θεωρήθηκαν εικονικές (45.079,00€ το 2018) και δαπάνες άνω των 500€ που εξοφλήθηκαν με μετρητά (π.χ. 13.533,22€ το 2018, 56.385,12€ το 2019).

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2019, η οποία επέβαλε διαφορά φόρου €1.895,49 πλέον προστίμου €947,75. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει το εισόδημα του προσφεύγοντος (€8.616,15 έναντι δηλωθείσας ζημίας) με έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας), καθώς διαπιστώθηκε ανεπάρκεια του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχαν παραβάσεις μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την αρμοδιότητα του ΚΕΦΟΜΕΠ και την εφαρμογή των έμμεσων μεθόδων, καθώς και την μη λήψη υπόψη διαθεσίμου κεφαλαίου προηγουμένων ετών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς κρίνοντας ότι το ΚΕΦΟΜΕΠ ήταν αρμόδιο λόγω της υψηλής αξίας της ακίνητης περιουσίας του προσφεύγοντος (άνω του €1.500.000,00) και ότι οι έμμεσες μέθοδοι εφαρμόστηκαν νόμιμα. Ο ισχυρισμός περί διαθεσίμου κεφαλαίου απορρίφθηκε καθώς δεν τεκμηριώθηκε η ύπαρξη μη αναλωθέντος υπολοίπου.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικών προσδιορισμών φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) τροποποίησε τα καταλογιζόμενα ποσά. Δέχθηκε ότι ένα μέρος των τραπεζικών πιστώσεων (34.896,66 €) αποτελεί προσαύξηση περιουσίας (με φορολόγηση 33%) και όχι έσοδο από επιχειρηματική δραστηριότητα. Ωστόσο, απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα για την έκπτωση δαπανών άνω των 500 € που εξοφλήθηκαν με μετρητά (123.156,99 €) και επικύρωσε τον μηδενικό προσδιορισμό της απογραφής λήξης. Κατόπιν των αλλαγών, το πρόστιμο για μη έκδοση φορολογικών στοιχείων μειώθηκε σημαντικά από 20.116,34 € σε 1.651,99 €.

Η απόφαση 224/10-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ετερόρρυθμης εταιρείας («Μεζεδοκαμώματα») κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2019, 2020 και 2021, καθώς και πράξεων επιβολής προστίμου για μη ανταπόκριση σε προσκλήσεις προσκόμισης λογιστικών αρχείων. Ο έλεγχος διαπίστωσε τη μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων και τη μη έκδοση φορολογικών στοιχείων, πληρούντες έτσι τις προϋποθέσεις εφαρμογής έμμεσων τεχνικών ελέγχου (άρθρο 28, Ν. 4172/2013). Απορρίφθηκε επίσης η έκπτωση δαπανών μισθοδοσίας που πληρώθηκαν με μετρητά. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή της αρχής των αναλογιών με χρήση δεικτών από προγενέστερο έλεγχο της ίδιας εταιρείας. Τέλος, τροποποίησε τη νομική βάση για τα επιβληθέντα πρόστιμα, εφαρμόζοντας τις διατάξεις του Ν.4987/2022 αντί του Ν.5104/2024, διατηρώντας ωστόσο τα καταλογιζόμενα ποσά.

Η απόφαση 839/12.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και πράξεων επιβολής προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική «ανάλυση ρευστότητας», προσδιορίζοντας μη δηλωθέν εισόδημα (προσαύξηση περιουσίας) ύψους €14.552,30 (2018) και €27.376,51 (2019), λόγω ανεπάρκειας του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη δαπανών διαβίωσης. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών (2003-2017) και δάνειο €100.000 (2008), αλλά η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του ως αναπόδεικτους, καθώς τα εισοδήματα προηγούμενων ετών ήταν τεκμαρτά και δεν προσκομίστηκε η σύμβαση δανείου. Συνεπώς, καταλογίστηκαν συνολικά ποσά €7.420,60 (2018 Φ.Ε.), €14.351,44 (2019 Φ.Ε.), €764,57 (2019 ΦΠΑ) και επιπλέον πρόστιμα (€1.200,00 για το 2018 και €1.100,00 για το 2019).

Η απόφαση 145 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει διαφορά φόρου ύψους 20.231,61€ πλέον προστίμου, επειδή διαπιστώθηκε η εξόφληση φορολογικών στοιχείων άνω των 500€ με μετρητά (συνολικής καθαρής αξίας 65.307,50€), καθώς και η ύπαρξη μη εκπιπτόμενων δαπανών από πρόστιμα και έξοδα φιλοξενίας. Η εταιρία πρόβαλε ότι οι πληρωμές σε μετρητά δεν συνιστούν εικονικότητα και ότι ο κανόνας του αμάχητου τεκμηρίου αντίκειται στο Σύνταγμα. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς η δικηγόρος που την υπέβαλε ψηφιακά με τους προσωπικούς της κωδικούς δεν είχε προσκομίσει εξουσιοδότηση ή πληρεξουσιότητα από τον νόμιμο διαχειριστή της εταιρίας, λόγω έλλειψης πληρεξουσιότητας.