Η απόφαση 384 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση της πράξης, ισχυριζόμενος ότι οι έντυπες αποδείξεις δαπανών που κατέθεσε για την κάλυψη του αφορολόγητου ήταν νόμιμες και μη νόμιμα απορρίφθηκαν, επικαλούμενος μάλιστα την αντισυνταγματικότητα της διάταξης του άρθρου 15 παρ. 6 περ. β' του Ν. 4172/2013 που επιβάλλει τις δαπάνες αυτές να γίνονται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι οι δαπάνες δεν πραγματοποιήθηκαν με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής και ότι ο φορολογούμενος δεν ανήκε στις εξαιρέσεις. Η τελική φορολογική υποχρέωση επικυρώθηκε στο ποσό των 957,64€.

Η απόφαση 154/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων ζητούσε την τροποποίηση δύο κωδικών στην φορολογική του δήλωση. Πρώτον, ζητούσε την αναγνώριση ολόκληρου του φόρου (20.763,95€) που καταβλήθηκε στον Καναδά (κωδικός 651), αλλά η ΔΕΔ επικύρωσε την αναγνώριση μόνο του ομοσπονδιακού φόρου (13.533,48€) σύμφωνα με τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας-Καναδά. Δεύτερον, ζητούσε την αναγνώριση δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής που πραγματοποιήθηκαν στον Καναδά (κωδικός 049). Η ΔΕΔ απέρριψε αυτό τον ισχυρισμό, καθώς οι σχετικές δαπάνες αναγνωρίζονται μόνο εφόσον έχουν πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα, σε κράτη μέλη της ΕΕ ή του ΕΟΧ. Κατά συνέπεια, η αρχική φορολογική υποχρέωση ύψους 16.108,66€ επικυρώθηκε.

Η απόφαση (1025/2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται μερικώς ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (φορ. έτους 2021) της Δ.Ο.Υ. Κοζάνης. Ο προσφεύγων ζήτησε απαλλαγή από τόκους εκπρόθεσμης καταβολής και από προσαύξηση φόρου λόγω αποδείξεων (€237,82). Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό του ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα χωρίς υπαιτιότητά του, καθώς η βεβαίωση αποδοχών από τον εργοδότη στάλθηκε καθυστερημένα. Συνεπώς, η τροποποιητική δήλωση χαρακτηρίζεται εμπρόθεσμη ως προς την επιβολή τόκων. Ο ισχυρισμός όμως για τη διαγραφή της προσαύξησης φόρου λόγω αποδείξεων απορρίπτεται, καθώς ο φόρος προέκυψε νόμιμα λόγω μη κάλυψης του απαιτούμενου ποσοστού 30% των δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της Δ.Ο.Υ. Ξάνθης, η οποία κατέληξε σε χρεωστικό ποσό 400,00€ (τέλος επιτηδεύματος). Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι η φορολογική αρχή λανθασμένα δεν έλαβε υπόψη ποσό 648,00€ παρακρατούμενων φόρων από επιχειρηματική δραστηριότητα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε τον ισχυρισμό ως αβάσιμο, καθώς η ανάλυση της εκκαθάρισης απέδειξε ότι το ποσό των 648,00€ λήφθηκε υπόψη στον συνολικό υπολογισμό του παρακρατηθέντος φόρου. Επίσης, η ΔΕΔ επεσήμανε στον προσφεύγοντα ότι είχε επιλέξει εσφαλμένα την κατηγορία προέλευσης του φόρου αλλοδαπής (για μερίσματα από τη Βουλγαρία) και ότι έχει τη δυνατότητα να υποβάλει τροποποιητική δήλωση για τη διόρθωση αυτής της επιλογής έως το τέλος του 2029. Κατόπιν αυτών, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε.

Η απόφαση 484/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως αβάσιμη την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Ο προσφεύγων διαμαρτυρήθηκε για την πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου του 2018, η οποία βασίστηκε σε στοιχεία αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών με τη Γερμανία, προσθέτοντας εισοδήματα 52.001,52€ (μισθοί/συντάξεις αλλοδαπής) στον κωδικό 389. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι ποσό 35.976,41€ αφορούσε εφάπαξ ασφάλισμα ομαδικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου (κωδικός 395). Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τα προσκομιζόμενα έγγραφα, κατέληξε ότι το ποσό αποτελεί κεφαλαιοποίηση εργοστασιακής σύνταξης και όχι εφάπαξ αποζημίωση λόγω διακοπής σχέσης εργασίας, επομένως ο ισχυρισμός του απορρίφθηκε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την επικύρωση του αρχικού διοικητικού προσδιορισμού φόρου.

Η Απόφαση 460 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής οφειλών και αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε βεβαιωμένες οφειλές ύψους €13.635,42, προερχόμενες από κληρονομιά του θείου του. Ισχυριζόταν ότι προέβη εμπρόθεσμα σε αποποίηση της κληρονομιάς στις 18.10.2024, μέσα στην τετράμηνη προθεσμία από την ημερομηνία που έλαβε γνώση της επαγωγής της κληρονομίας μέσω της κοινοποίησης της ατομικής ειδοποίησης στις 27.09.2024. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ασκήθηκε εκπρόθεσμα στις 20.11.2024, ξεπερνώντας το 30ήμερο όριο. Επιπλέον, κρίθηκε ότι η αμφισβήτηση της αρνητικής απάντησης αφορά στάδιο διοικητικής εκτέλεσης και έπρεπε να ασκηθεί με ανακοπή, όχι με ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση 529/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 13/11/2024 ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης υποβολής. Ο προσφεύγων είχε προσβάλει την πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) του 2021, ζητώντας τη διαγραφή του φόρου ύψους 1.197,56€, καθώς ισχυριζόταν ότι η αγοραπωλησία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και δεν συντάχθηκε συμβόλαιο, προσκομίζοντας σχετικές βεβαιώσεις συμβολαιογράφου. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη πράξη κοινοποιήθηκε νομίμως ψηφιακά στις 22/07/2021. Δεδομένου ότι η προθεσμία για υποβολή ενδικοφανούς προσφυγής είναι 30 ημέρες, η υποβολή της προσφυγής το 2024 κρίθηκε εκπρόθεσμη, οδηγώντας στην απόρριψή της.

Η απόφαση 760/05.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, εκδοθείσα κατόπιν τροποποιητικής δήλωσης. Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος Ελλάδος, αιτήθηκε την ακύρωση του καταλογισμού ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που επιβλήθηκε σε δηλωθέντα μερίσματα και τόκους αλλοδαπής προέλευσης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, καθώς ο προσφεύγων είναι κάτοικος Ελλάδας και η χώρα έχει δικαίωμα φορολόγησης του παγκόσμιου εισοδήματος (βάσει και της ΣΑΔΦ με τις ΗΠΑ), η εισφορά αλληλεγγύης επιβλήθηκε ορθά. Συνεπώς, η προσφυγή απορρίφθηκε, διατηρώντας το τελικό χρεωστικό ποσό στα 11.309,61€.

Η απόφαση 98/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής οδοντιάτρου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου, καθώς το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για τις προσωπικές δαπάνες διαβίωσης. Ωστόσο, δέχθηκε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας σχετικά με τον υπολογισμό της αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης, αναπροσαρμόζοντας το ποσοστό φύρας/χρήσης σιελαντλιών από 10% σε 30%. Αυτή η αναπροσαρμογή οδήγησε σε μείωση των καταλογιζόμενων ακαθάριστων εσόδων, με αποτέλεσμα την τροποποίηση των πράξεων προσδιορισμού φόρου. Επικυρώθηκε η Πράξη Επιβολής Προστίμου για μη εξόφληση συναλλαγών άνω των 500€ με ηλεκτρονικά μέσα για το 2018.

Η απόφαση 568 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2020, 2021, 2022 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Βουλγαρίας. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π., κρίνοντας ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, καθώς πληρούσε τα κριτήρια του άρθρου 4 του ν. 4172/2013 (παραμονή άνω των 183 ημερών, ύπαρξη κύριας κατοικίας, κέντρο ζωτικών συμφερόντων). Επικυρώθηκε η καταλογισθείσα προσαύξηση περιουσίας ύψους €4.000 για το 2020 και η επιβολή φόρου πολυτελούς διαβίωσης για την κατοχή αυτοκινήτων και σκάφους αναψυχής για τα έτη 2020, 2021 και 2022, καθώς και πρόστιμο μη ανταπόκρισης σε αίτημα πληροφοριών για το 2024.