Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός αρχιτέκτονα μηχανικού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ (2021) και επιβολής προστίμου (2020) της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Τα αρχικά ευρήματα του ελέγχου βασίστηκαν σε έμμεσες τεχνικές (Ανάλυση Ρευστότητας) λόγω ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί εσφαλμένου υπολογισμού οικογενειακών δαπανών, της δυνατότητας κατοχής μετρητών €20.000, και της κατανομής δαπανών θέρμανσης. Έκανε δεκτό μόνο τον ισχυρισμό για εκπεσιμότητα ορισμένων δαπανών συνολικής καθαρής αξίας €1.251,34, καθώς έκαστο στοιχείο ήταν κάτω των €500. Κατόπιν επανυπολογισμού, η ΔΕΔ τροποποίησε την οριστική πράξη προσδιορισμού φόρου εισοδήματος 2021, αλλά επικύρωσε τις πράξεις ΦΠΑ 2021 και Προστίμου 2020.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και πράξεων επιβολής προστίμου, για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις επιβλήθηκαν σε επιχείρηση οδικής μεταφοράς εμπορευμάτων με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό €35.313,59. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές (μέθοδος σχέσης τιμής πώλησης προς συνολικό όγκο κύκλου εργασιών) σύμφωνα με το άρθρο 28 του ν.4172/2013, επειδή το δηλωθέν εισόδημα του προσφεύγοντα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης και η επιχείρηση παρουσίαζε επαναλαμβανόμενες ζημίες. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα, θεωρώντας ότι ο προσδιορισμός της φορολογητέας ύλης ήταν πλήρως αιτιολογημένος και τεκμηριωμένος από τον έλεγχο.

Η απόφαση 1038/03.06.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής της εταιρείας «............... ................... ΣΙΑ Ο.Ε.» κατά πέντε πράξεων του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΒΕΡΟΙΑΣ. Ο βασικός ισχυρισμός περί παραγραφής κρίθηκε βάσιμος ως προς τις πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος 2016 και 2017, οι οποίες ακυρώθηκαν, λόγω μη νόμιμης κοινοποίησης με θυροκόλληση. Αντίθετα, οι οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για το 2016 και 2017 επικυρώθηκαν, καθώς η μη απόδοση φόρου άνω των 50.000,00€ συνιστά φοροδιαφυγή, επεκτείνοντας τη σχετική παραγραφή σε δεκαετή, και η νόμιμη κοινοποίηση συντελέστηκε εγκαίρως στις 09/01/2025. Τέλος, επικυρώθηκε και η πράξη επιβολής προστίμου 250,00€ για το 2022 λόγω μη ανταπόκρισης σε αίτημα πληροφοριών.

Η απόφαση 607/15.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), αποδέχθηκε μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ ακύρωσε τις πράξεις επιβολής προστίμου ΚΦΔ (άρθρου 53) για τα έτη αυτά, κρίνοντας μη νόμιμη την επιβολή τους για ελλιπή υποβολή καταστάσεων ΜΥΦ στη φορολογία εισοδήματος. Η ΔΕΔ τροποποίησε επίσης τις οριστικές πράξεις προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, αναγνωρίζοντας προς έκπτωση το μέρος της δαπάνης μισθοδοσίας που εξοφλήθηκε μέσω τραπεζικού μέσου (1.132,23€ για το 2018 και 27.658,26€ για το 2019), θεωρώντας λανθασμένη την απόρριψη του συνόλου. Ωστόσο, επικυρώθηκαν οι πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ 2018 και 2019, καθώς και η απόρριψη της έκπτωσης αγορών που κρίθηκε ότι κατακερματίστηκαν για να αποφευχθεί η χρήση τραπεζικού μέσου. Οι φορολογητέες υποχρεώσεις για το φόρο εισοδήματος αναμορφώθηκαν.

Η Οριστική Απόφαση 642, που εκδόθηκε στις 22/04/2025 από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρίας «...ΟΕ» κατά τριών πράξεων προσδιορισμού φόρου/επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2020. Οι πράξεις καταλογίζουν συνολικό ποσό €508.134,03 (€261.393,78 για Φόρο Εισοδήματος/πρόστιμο και €244.240,25 για ΦΠΑ/πρόστιμο) συν πρόστιμο €2.500,00 για μη ορθή τήρηση βιβλίων. Ο καταλογισμός βασίστηκε στη διαπίστωση λήψης 228 εικονικών φορολογικών στοιχείων από την επιχείρηση «...Ε.Π.Ε.», η οποία κρίθηκε συναλλακτικά ανύπαρκτη. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος ήταν επαρκώς αιτιολογημένος και ότι η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία που να επιβεβαιώνουν την πραγματοποίηση των επίμαχων συναλλαγών.

Η Απόφαση 895/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ομόρρυθμης εταιρείας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμου. Η ΔΕΔ αναγνώρισε ως εκπιπτόμενες δαπάνες οι οποίες είχαν αρχικά απορριφθεί, συμπεριλαμβανομένων αγορών αγαθών άνω των 500€ και μέρους της μισθοδοσίας, καθώς προσκομίστηκαν νέα τραπεζικά αποδεικτικά. Επίσης, αναγνωρίστηκαν οι αποσβέσεις των ετών 2018 και 2019. Ως αποτέλεσμα αυτού, η ζημία του 2018 αυξήθηκε (στα 77.515,79€) και τα κέρδη του 2019 μειώθηκαν δραστικά (στα 2.583,71€), οδηγώντας σε μείωση της συνολικής οφειλής φόρου εισοδήματος και του σχετικού προστίμου του 2019. Αντιθέτως, απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί περί μεταφοράς ζημιών παρελθόντων ετών λόγω μη δήλωσης, καθώς και η προσφυγή κατά του προστίμου των 2.500€ για μη παροχή ηλεκτρονικών αρχείων ΦΗΜ. Τέλος, επικυρώθηκαν οι αρχικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για το 2018 και 2019.

Η απόφαση (Αριθμός 614/15-04-2025) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019 της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τη νομιμότητα της προσφυγής του ελέγχου στις έμμεσες τεχνικές προσδιορισμού εισοδήματος (αρχή των αναλογιών), καθώς και τον εσφαλμένο υπολογισμό της μέσης τιμής πώλησης. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε νόμιμη την προσφυγή στις έμμεσες τεχνικές λόγω μη επάρκειας του δηλούμενου εισοδήματος για την κάλυψη δαπανών, ωστόσο δέχτηκε τον ισχυρισμό του περί εσφαλμένης εφαρμογής της τεχνικής. Ως αποτέλεσμα, ακυρώθηκε η πράξη φόρου εισοδήματος του 2019 και τροποποιήθηκαν οι πράξεις φόρου εισοδήματος 2018 και Φ.Π.Α. 2018 και 2019 με βάση επαναπροσδιορισμένα ακαθάριστα έσοδα μετά την επαναξιολόγηση της μεθόδου.

Η απόφαση 800/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2018 και 2019. Ο αρχικός έλεγχος βασίστηκε στις έμμεσες τεχνικές (αρχή των αναλογιών), καθώς το δηλωθέν εισόδημα του προσφεύγοντα (που ασκεί λιανικό εμπόριο) δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Διαπιστώθηκε μη έκπτωση δαπανών, κυρίως λόγω μη διατραπεζικής εξόφλησης μισθοδοσίας και αγορών άνω των 500€. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα για διπλή καταχώριση ορισμένων μη εκπιπτόμενων δαπανών στα λογιστικά ευρήματα, μειώνοντας τις τελικές λογιστικές διαφορές (π.χ., για το 2018 από 51.632,40€ σε 49.307,92€) και τροποποιώντας τις πράξεις φόρου εισοδήματος, ενώ επικυρώθηκαν οι πράξεις ΦΠΑ.

Η απόφαση 252/10.2.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (9.9.2024) του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2020. Στον προσφεύγοντα, ατομική επιχείρηση καφετέριας, είχε προσδιοριστεί διαφορά φόρου 6.444,91 € πλέον προστίμου 3.222,46 € (Σύνολο: 9.667,37 €). Ο προσδιορισμός έγινε με έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας) λόγω ανεπαρκούς δηλούμενου εισοδήματος για κάλυψη δαπανών διαβίωσης και ύπαρξης διαπιστωμένων παραβάσεων μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων το 2019. Το ΚΕΦΟΜΕΠ κρίθηκε αρμόδιο βάσει της μεγάλης αξίας ακίνητης περιουσίας του προσφεύγοντος. Οι ισχυρισμοί για έλλειψη αιτιολογίας, εσφαλμένη εφαρμογή τεχνικών και μη συνυπολογισμό διαθέσιμου κεφαλαίου προηγουμένων ετών απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.

Η απόφαση 349/05-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, καθώς και πράξης επιβολής προστίμου για μη διαφύλαξη λογιστικών αρχείων. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές προσδιορισμού εισοδήματος (σχέση τιμής πώλησης προς κύκλο εργασιών) λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων, μη προσκόμισης αρχείων και ανεπάρκειας δηλωθέντος εισοδήματος. Η ΔΕΔ επικύρωσε την απόρριψη δαπανών συνολικής αξίας 45.694,13 € (2018) και 81.474,33 € (2019) άνω των 500 € που δεν εξοφλήθηκαν με τραπεζικό μέσο από τον προσφεύγοντα, αλλά μέσω καταβολής μετρητών. Τα καταλογιζόμενα ποσά ανέρχονται σε 63.345,29 € για το 2018 και 100.073,68 € για το 2019 (φόρος εισοδήματος/πρόστιμα), 31.585,24 € για το 2018 και 22.213,75 € για το 2019 (ΦΠΑ/πρόστιμα), πλέον προστίμου 2.500 €.