Η απόφαση 276/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός Ιερού Ναού κατά πράξεων απόρριψης τροποποιητικών δηλώσεων ΕΝ.Φ.Ι.Α. (2014-2017) και κατά ρητής απόρριψης αιτήματος διαγραφής φόρου. Ο Ναός ζητούσε απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. (€11.477,64), ισχυριζόμενος ότι τα ακίνητα (ο Ναός και το παρεκκλήσιο) ιδιοχρησιμοποιούνται αποκλειστικά για λατρευτικό, θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό. Η ΔΕΔ έκρινε καταρχάς απαράδεκτο το σκέλος της προσφυγής κατά της ρητής απόρριψης. Επιπλέον, επικύρωσε τις πράξεις απόρριψης των τροποποιητικών δηλώσεων του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής, καθώς ο Ναός υπέβαλε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τη μείωση του φόρου (άνω των €300) στις 29.08.2024, δηλαδή αφού είχε ήδη συμπληρωθεί η πενταετής παραγραφή του δικαιώματος της Φορολογικής Διοίκησης για έλεγχο και έκδοση διορθωτικού προσδιορισμού φόρου για όλα τα επίμαχα έτη.

Η απόφαση 337/14-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ΝΠΔΔ (Ενοριακός Ναός) κατά των Πράξεων Απόρριψης του ΚΕΦΟΚ ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο Ναός αιτούνταν την ακύρωση πράξεων απόρριψης τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 των ετών 2014 και 2015 και τη διαγραφή του φόρου ΕΝΦΙΑ, ισχυριζόμενος ότι τα ακίνητα απαλλάσσονται λόγω ιδιοχρησιμοποίησης για θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι το αίτημα τροποποίησης, το οποίο είχε ως συνέπεια μείωση της φορολογητέας ύλης, υποβλήθηκε μετά την παρέλευση του χρονικού ορίου παραγραφής (31.12.2019 και 31.12.2020 αντίστοιχα) του δικαιώματος του Δημοσίου για έλεγχο, σύμφωνα με το άρθρο 37 του ΚΦΔ. Ως εκ τούτου, νομίμως η φορολογική αρχή απέρριψε τις εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις.

Η απόφαση 612 του 2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας κατοίκου κατά πέντε Πράξεων Απόρριψης της Προϊσταμένης του ΚΕ.ΦΟ.Κ. ΑΤΤΙΚΗΣ, οι οποίες αφορούσαν τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. των ετών 2014 έως 2018. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διαγραφή ακινήτου που ισχυριζόταν ότι πωλήθηκε το 2006, υποβάλλοντας εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 και ΕΝ.Φ.Ι.Α. στις 18/10/2024. Η απόρριψη βασίστηκε στο γεγονός ότι το δικαίωμα υποβολής τροποποιητικής δήλωσης για τα εν λόγω έτη είχε παραγραφεί, καθώς η προθεσμία για τον έλεγχο από τη Φορολογική Διοίκηση είχε λήξει (31/12/2019, 31/12/2020, 31/12/2021, 31/12/2022, και 31/12/2023 αντίστοιχα).

Η απόφαση 1233/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2025, η οποία επέβαλε φόρο ύψους 147,53€. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της πράξης, καθώς δεν του χορηγήθηκε η προβλεπόμενη έκπτωση 20% για την ασφαλισμένη κατοικία του, υποστηρίζοντας ότι η αρχική ηλεκτρονική αίτηση απορρίφθηκε λόγω εκ παραδρομής δήλωσης των ασφαλιστικών περιόδων. Η Διεύθυνση απέρριψε τον ισχυρισμό. Το σκεπτικό της απόρριψης βασίστηκε στο γεγονός ότι ο προσφεύγων, μετά την αποτυχία της κεντρικής εκκαθάρισης, δεν τήρησε την ειδική διοικητική διαδικασία, δηλαδή δεν υπέβαλε νέα αίτηση με όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά (ασφαλιστήρια συμβόλαια) στον αρμόδιο Προϊστάμενο του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Θεσσαλονίκης για να επανεξεταστεί το αίτημά του.

Η απόφαση 567/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε συμβολαιογράφος κατά πράξης επιβολής προστίμου, συνολικού ποσού 572,38 ευρώ, για το φορολογικό έτος 2023. Το πρόστιμο επιβλήθηκε από το ΚΕ.ΦΟ.Κ. Θεσσαλονίκης βάσει του άρθρου 60 του ΚΦΔ (πρώην 54Α του ν. 4987/2022) λόγω παραβάσεων στις υποχρεώσεις επισύναψης πιστοποιητικών ΕΝ.Φ.Ι.Α. σε συμβολαιογραφική πράξη γονικής παροχής και δωρεάς εν ζωή, η οποία περιελάμβανε και κατάτμηση οικοπέδου. Οι παραβάσεις αφορούσαν ανακρίβειες σε δύο πιστοποιητικά (εσφαλμένο εμβαδόν και έτος κατασκευής) και τη μη επισύναψη πιστοποιητικών για ισόγεια αποθήκη και λεβητοστάσιο, κτίσματα που βρίσκονταν εντός του αρχικά ενιαίου οικοπέδου. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθώς καταλογίστηκε το πρόστιμο, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί μη υποχρέωσης επισύναψης για όλα τα κτίσματα, καθώς και τους ισχυρισμούς περί αοριστίας στον υπολογισμό και έλλειψης αιτιολογίας.