Η απόφαση 371/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Απόρριψης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Κέρκυρας. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της απόρριψης αιτήματος οριστικοποίησης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων ΕΝ.Φ.Ι.Α. των ετών 2014-2017. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι είχε πουλήσει τα ακίνητα το 2009, αλλά εκ παραδρομής δεν δηλώθηκε η πώληση στις οικείες δηλώσεις. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς υποβλήθηκε στις 4/11/2024, δηλαδή εκπρόθεσμα μετά την πάροδο 30 ημερών από την ηλεκτρονική κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης στις 5/2/2024. Επιπροσθέτως, η ΔΕΔ έκρινε ότι το δικαίωμα υποβολής των τροποποιητικών δηλώσεων για μείωση φόρου είχε παραγραφεί λόγω παρέλευσης πενταετίας (31/12/2019 έως 31/12/2022) από την έκδοση των αρχικών πράξεων προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ.

Η απόφαση 526/01-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατοίκου Γερμανίας κατά των πράξεων απόρριψης της Δ.Ο.Υ. Σερρών. Ο προσφεύγων ζήτησε τη διαγραφή οφειλών ΕΝΦΙΑ ετών 2014-2018, λόγω πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης, καθώς είχε πωλήσει το ακίνητο από το 2007, υποβάλλοντας εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε τις δηλώσεις λόγω παραγραφής. Η Δ.Ε.Δ. αποφάσισε ότι, βάσει του άρθρου 74 του ν. 5104/2024 για την ακύρωση πράξεων λόγω πρόδηλης έλλειψης υποχρέωσης, η αίτηση του προσφεύγοντα ήταν εμπρόθεσμη μετά την ενημέρωσή του το 2023. Συνεπώς, ακυρώθηκαν οι πράξεις απόρριψης και διαγράφηκαν οι βεβαιωμένες οφειλές ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2015-2018. Η απόρριψη για το έτος 2014 επικυρώθηκε, καθώς η αντίστοιχη πράξη διοικητικού προσδιορισμού εκδόθηκε πριν την 01/12/2014 και εξαιρείται από τις ρυθμίσεις του ν. 5104/2024.

Η απόφαση 796 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά της αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης του ΚΕ.ΦΟ.Κ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η εταιρεία ζήτησε τη διόρθωση/τροποποίηση των πράξεων διοικητικού προσδιορισμού ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014-2016, υποστηρίζοντας ότι εισήχθησαν διπλάσιες διαστάσεις για ένα δασόκτημα στη Χαλκιδική από τις πραγματικές, καθώς και ότι δεν λήφθηκαν υπόψη περιβαλλοντολογικές απαγορεύσεις και το ποσοστό συνιδιοκτησίας του Ελληνικού Δημοσίου (1/5). Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή επιβεβαιώνοντας την άρνηση, κρίνοντας ότι για τα έτη 2014 και 2015 το δικαίωμα για διόρθωση είχε παραγραφεί (άρθρο 74 Κ.Φ.Δ.) λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της αίτησης, ενώ για το έτος 2016 η προσφεύγουσα δεν είχε συνυποβάλει άμεσα αποδεικτικά στοιχεία για πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης ή αριθμητικό λάθος, χωρίς την ανάγκη ελεγκτικών επαληθεύσεων.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) για τα έτη 2014, 2015, 2016, 2017 και 2018. Ο προσφεύγων υπέβαλε εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 στις 16/10/2024, δηλώνοντας εκ νέου το ακίνητό του, προσθέτοντας στοιχεία οικοπέδου στο κτίσμα, με αποτέλεσμα την αύξηση της φορολογικής του υποχρέωσης (από 85,05€ σε έως 419,59€ ετησίως). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η συμπλήρωση έγινε εκ παραδρομής και ζήτησε την ακύρωση των πράξεων, υποβάλλοντας νέες, ανακλητικές, τροποποιητικές δηλώσεις στις 22/10/2024. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς οι πρώτες εκπρόθεσμες δηλώσεις έγιναν δεκτές νομίμως (ως συμπληρωματικές), επιτρέποντας την παραίτηση του φορολογουμένου από την παραγραφή. Ωστόσο, οι δεύτερες τροποποιητικές δηλώσεις (ως ανακλητικές) δεν έγιναν αποδεκτές από τη Φορολογική Διοίκηση, διότι είχε επέλθει παραγραφή του δικαιώματος διόρθωσης των δηλώσεων προς τα κάτω.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014 έως 2018. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 στις 16/10/2024, δηλώνοντας εκ παραδρομής στοιχεία οικοπέδου στο κτίσμα του, με αποτέλεσμα την αύξηση του οφειλόμενου φόρου για όλα τα έτη. Στη συνέχεια προσπάθησε να υποβάλει νέες τροποποιητικές (ανακλητικές) δηλώσεις για τη διόρθωση του λάθους στις 22/10/2024, οι οποίες δεν έγιναν δεκτές λόγω παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου να επιβάλει φόρο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι το δικαίωμα υποβολής των ανακλητικών δηλώσεων είχε παραγραφεί, ενώ οι πρώτες δηλώσεις έγιναν δεκτές επειδή ο φορολογούμενος μπορεί να παραιτηθεί της παραγραφής για δηλώσεις που αυξάνουν τη φορολογική ύλη.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου κατά της άρνησης του Κέντρου Φορολογίας Κεφαλαίου (ΚΕ.ΦΟ.Κ.) Θεσσαλονίκης να παραλάβει τροποποιητικές δηλώσεις στοιχείων ακινήτων για τα έτη 2015 έως 2019 και να επανεκκαθαρίσει τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι το επίμαχο ακίνητο είχε μεταβιβαστεί από τη θανούσα το 2010, συνιστώντας πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Παρόλο που η φορολογική αρχή απέρριψε το αίτημα λόγω παραγραφής, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι δεν υπήρχαν στοιχεία πραγματικής κοινοποίησης των πράξεων προσδιορισμού φόρου στην αποβιώσασα. Δεδομένου ότι ο κληρονόμος έλαβε γνώση των οφειλών μόλις τον Δεκέμβριο του 2024, το αίτημα κρίθηκε ότι υποβλήθηκε εντός της τριετούς προθεσμίας του άρθρου 74 του ΚΦΔ. Επομένως, ακυρώνεται η αρνητική απάντηση του ΚΕ.ΦΟ.Κ. και διατάσσεται η αποδοχή των δηλώσεων και η επανεκκαθάριση του ΕΝ.Φ.Ι.Α. των εν λόγω ετών.

Η απόφαση 258/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης εταιρείας κατά 36 πράξεων επιβολής προστίμου (€100 έκαστη), συνολικού ποσού €3.600, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Τα πρόστιμα αφορούσαν την εκπρόθεσμη υποβολή αρχικών περιοδικών δηλώσεων Φ.Π.Α. για τις διαχειριστικές περιόδους 2011, 2012 και 2013. Η εταιρεία επικαλέστηκε παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου. Η ΔΕΔ δέχθηκε ότι το δικαίωμα επιβολής προστίμων για τις περιόδους 2011 και 2012 είχε παραγραφεί (λήξη 31/12/2022 και 31/12/2023 αντίστοιχα), καθώς οι πράξεις εκδόθηκαν αργότερα (16/09/2024). Συνεπώς, ακυρώθηκαν 24 πράξεις. Ωστόσο, για το 2013, η παραγραφή δεν είχε συμπληρωθεί (λήξη 31/12/2024), με αποτέλεσμα να επικυρωθούν οι 12 πράξεις που αφορούσαν το έτος αυτό, οδηγώντας σε τελικό καταλογιζόμενο πρόστιμο €1.200.

Η απόφαση 1153/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ .................... κατά της πράξης εκτιμώμενου προσδιορισμού ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2014, ποσού 3.225,34€, καθώς και της αρνητικής απάντησης του ΚΕ.ΦΟ.Κ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ για διαγραφή του φόρου. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η ενδικοφανής προσφυγή κατά της αρχικής πράξης (κοινοποιημένης στις 31/12/2019) ασκήθηκε εκπρόθεσμα στις 20/02/2025. Ο Ιερός Ναός αιτήθηκε την ακύρωση λόγω ιδιοχρησιμοποίησης των ακινήτων για λατρευτικό και κοινωφελές έργο, ισχυριζόμενος παραδρομή. Οι ισχυρισμοί περί νόμιμης και εμπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 (το 2021 και το 2024) απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι, καθώς οι σχετικές προθεσμίες είχαν παρέλθει. Παρόλα αυτά, το έγγραφο αναφέρει τη νέα διάταξη του Ν.5193/2025, η οποία επιτρέπει σε φορολογούμενους που απαλλάσσονται από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. να υποβάλουν τροποποιητική δήλωση για ιδιοχρησιμοποίηση παρελθόντων ετών (έως το 2019) μέχρι την 30η Ιουνίου 2025, παρακάμπτοντας τις διατάξεις περί παραγραφής.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας (ΑΜΚΕ) κατά της απόρριψης εκπρόθεσμης τροποποιητικής δήλωσης ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2015 και της επακόλουθης πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου. Η εταιρεία προσπάθησε να διορθώσει ένα ανθρώπινο λάθος, όπου για δέκα ακίνητα (ιερούς ναούς) συμπληρώθηκε λανθασμένα ο κωδικός χρήσης («2» αντί του ορθού «3»), με αποτέλεσμα να μην τύχει της νόμιμης απαλλαγής από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 74 του Ν. 5104/2024 περί «πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης», καθώς για τα επόμενα έτη (2016-2024), η φορολογική αρχή είχε αποδεχθεί τον ορθό κωδικό απαλλαγής, οδηγώντας σε μηδενικό κύριο φόρο. Κατά συνέπεια, ακυρώθηκε η πράξη απόρριψης του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής και διατάχθηκε η τροποποίηση του προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ 2015.

Η απόφαση 276/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός Ιερού Ναού κατά πράξεων απόρριψης τροποποιητικών δηλώσεων ΕΝ.Φ.Ι.Α. (2014-2017) και κατά ρητής απόρριψης αιτήματος διαγραφής φόρου. Ο Ναός ζητούσε απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. (€11.477,64), ισχυριζόμενος ότι τα ακίνητα (ο Ναός και το παρεκκλήσιο) ιδιοχρησιμοποιούνται αποκλειστικά για λατρευτικό, θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό. Η ΔΕΔ έκρινε καταρχάς απαράδεκτο το σκέλος της προσφυγής κατά της ρητής απόρριψης. Επιπλέον, επικύρωσε τις πράξεις απόρριψης των τροποποιητικών δηλώσεων του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής, καθώς ο Ναός υπέβαλε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τη μείωση του φόρου (άνω των €300) στις 29.08.2024, δηλαδή αφού είχε ήδη συμπληρωθεί η πενταετής παραγραφή του δικαιώματος της Φορολογικής Διοίκησης για έλεγχο και έκδοση διορθωτικού προσδιορισμού φόρου για όλα τα επίμαχα έτη.