Η απόφαση 276/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός Ιερού Ναού κατά πράξεων απόρριψης τροποποιητικών δηλώσεων ΕΝ.Φ.Ι.Α. (2014-2017) και κατά ρητής απόρριψης αιτήματος διαγραφής φόρου. Ο Ναός ζητούσε απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. (€11.477,64), ισχυριζόμενος ότι τα ακίνητα (ο Ναός και το παρεκκλήσιο) ιδιοχρησιμοποιούνται αποκλειστικά για λατρευτικό, θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό. Η ΔΕΔ έκρινε καταρχάς απαράδεκτο το σκέλος της προσφυγής κατά της ρητής απόρριψης. Επιπλέον, επικύρωσε τις πράξεις απόρριψης των τροποποιητικών δηλώσεων του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής, καθώς ο Ναός υπέβαλε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τη μείωση του φόρου (άνω των €300) στις 29.08.2024, δηλαδή αφού είχε ήδη συμπληρωθεί η πενταετής παραγραφή του δικαιώματος της Φορολογικής Διοίκησης για έλεγχο και έκδοση διορθωτικού προσδιορισμού φόρου για όλα τα επίμαχα έτη.

Η απόφαση 595/10.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός ΝΠΔΔ κατά της απόρριψης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 και αιτημάτων εκκαθάρισης ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014-2017 από τη Δ.Ο.Υ. Ρόδου. Το ΝΠΔΔ ζητούσε την απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. λόγω ιδιοχρησιμοποίησης του ακινήτου για θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό, επικαλούμενο πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή για τα φορολογικά έτη 2014 και 2015, κρίνοντας ότι είχε παρέλθει η τριετής προθεσμία ακύρωσης/τροποποίησης του άρθρου 74 του ΚΦΔ. Ωστόσο, έκανε δεκτή την προσφυγή για τα έτη 2016 και 2017, επιτρέποντας την τροποποίηση των πράξεων προσδιορισμού φόρου λόγω της τεκμηριωμένης πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξεων Απόρριψης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 για τα έτη 2015, 2016, 2017 και 2018, οι οποίες είχαν αρχικά εκδοθεί από την Προϊσταμένη του ΚΕΦΟΚ ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση των πράξεων και τον επανυπολογισμό του ΕΝΦΙΑ, επικαλούμενος ότι ένα ακίνητο είχε πωληθεί από το 2008 και ότι λόγω άγνοιας δεν είχε προβεί σε διορθώσεις. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το δικαίωμα του Δημοσίου για κοινοποίηση πράξης φόρου (ΕΝΦΙΑ) για τα έτη αυτά έχει παραγραφεί (πενταετία), με τις προθεσμίες να λήγουν από το 2020 έως το 2023. Δεδομένου ότι το αίτημα αφορά ανάκληση φορολογητέας ύλης και υποβλήθηκε μετά την παραγραφή, δεν μπορεί να γίνει δεκτό, ούτε μπορούν να εφαρμοστούν οι διατάξεις περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας. Συνεπώς, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε.

Η Απόφαση 137/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ενάντια στην αρνητική απάντηση του ΚΕΦΟΚ Αττικής. Ο προσφεύγων ζητούσε τη μη καταλόγιση ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2016 (€24.978,23) και 2017 (€1.619,73) για ορισμένα ακίνητα, επικαλούμενος αμετάκλητη δικαστική απόφαση (2022) που αναγνώρισε την ακυρότητα του συμβολαίου δωρεάς με το οποίο τα απέκτησε. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το αίτημα εκπρόθεσμης τροποποίησης δήλωσης ΕΝΦΙΑ, που υποβλήθηκε το 2024, απορρίφθηκε νομίμως, καθώς οι προθεσμίες παραγραφής του δικαιώματος καταλογισμού φόρου για τα έτη αυτά έληξαν την 31-12-2021 και 31-12-2022. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα ότι η παραγραφή διακόπηκε λόγω ενεργών πράξεων είσπραξης, διότι η σχετική διάταξη (άρθρο 51 ν.4174/2013) αφορά την παραγραφή του δικαιώματος είσπραξης κι όχι την παραγραφή του καταλογισμού.

Η απόφαση 526/01-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατοίκου Γερμανίας κατά των πράξεων απόρριψης της Δ.Ο.Υ. Σερρών. Ο προσφεύγων ζήτησε τη διαγραφή οφειλών ΕΝΦΙΑ ετών 2014-2018, λόγω πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης, καθώς είχε πωλήσει το ακίνητο από το 2007, υποβάλλοντας εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε τις δηλώσεις λόγω παραγραφής. Η Δ.Ε.Δ. αποφάσισε ότι, βάσει του άρθρου 74 του ν. 5104/2024 για την ακύρωση πράξεων λόγω πρόδηλης έλλειψης υποχρέωσης, η αίτηση του προσφεύγοντα ήταν εμπρόθεσμη μετά την ενημέρωσή του το 2023. Συνεπώς, ακυρώθηκαν οι πράξεις απόρριψης και διαγράφηκαν οι βεβαιωμένες οφειλές ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2015-2018. Η απόρριψη για το έτος 2014 επικυρώθηκε, καθώς η αντίστοιχη πράξη διοικητικού προσδιορισμού εκδόθηκε πριν την 01/12/2014 και εξαιρείται από τις ρυθμίσεις του ν. 5104/2024.

Η απόφαση 1249/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ έτους 2025, ύψους 60,74€. Ο προσφεύγων ζητούσε την τροποποίηση της πράξης για να λάβει έκπτωση στον ΕΝΦΙΑ, επικαλούμενος την ασφαλιστική κάλυψη της κατοικίας του για σεισμό, πυρκαγιά και πλημμύρα, όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 παρ. 7Ζ του ν. 4223/2013. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την ορθή διοικητική διαδικασία, καθώς στις περιπτώσεις που η μείωση δεν χορηγείται κεντρικά, οφείλει να υποβάλει αίτηση στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. (ή ΚΕΦΟΚ) μέσω της εφαρμογής «Τα αιτήματά μου» στο myAADE, ώστε να εξεταστεί το αίτημά του από το αρμόδιο όργανο.

Η απόφαση 706/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή κατά της απάντησης του Κέντρου Φορολογίας Κεφαλαίου (ΚΕΦΟΚ) Αττικής. Το ΚΕΦΟΚ είχε απορρίψει την αίτηση του προσφεύγοντος για επιστροφή Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) και δημοτικού φόρου, συνολικού ύψους 2.472,00 €, ο οποίος είχε καταβληθεί αχρεώστητα λόγω μη σύνταξης του μεταβιβαστικού συμβολαίου. Η απόρριψη βασίστηκε στην παρέλευση της ετήσιας προθεσμίας (άρθρο 16 α.ν. 1521/1950). Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος είναι βάσιμος, καθώς η προθεσμία για επιστροφή ΦΜΑ λόγω μη σύνταξης συμβολαίου είναι πενταετής, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 42 παρ. 5 ν. 5104/2024. Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ ακυρώνει την πράξη απόρριψης του ΚΕΦΟΚ και διατάσσει την επιστροφή του αχρεώστητα καταβληθέντος ποσού.

Η απόφαση 371/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Απόρριψης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Κέρκυρας. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της απόρριψης αιτήματος οριστικοποίησης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων ΕΝ.Φ.Ι.Α. των ετών 2014-2017. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι είχε πουλήσει τα ακίνητα το 2009, αλλά εκ παραδρομής δεν δηλώθηκε η πώληση στις οικείες δηλώσεις. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς υποβλήθηκε στις 4/11/2024, δηλαδή εκπρόθεσμα μετά την πάροδο 30 ημερών από την ηλεκτρονική κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης στις 5/2/2024. Επιπροσθέτως, η ΔΕΔ έκρινε ότι το δικαίωμα υποβολής των τροποποιητικών δηλώσεων για μείωση φόρου είχε παραγραφεί λόγω παρέλευσης πενταετίας (31/12/2019 έως 31/12/2022) από την έκδοση των αρχικών πράξεων προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ.

Η απόφαση (Αριθμός 54/2025), εκδόθηκε στις 16/01/2025 και αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς του ΚΕΦΟΚ Αττικής. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε τη φορολογητέα αξία του δωριζομένου ακινήτου (διαμέρισμα Α' ορόφου), ισχυριζόμενη ότι η αξία του ήταν σχεδόν μηδενική λόγω σοβαρών και πραγματικών προβλημάτων, όπως η έλλειψη θεμελίων, η διόρθωση των οποίων είναι υπέρογκη. Το ΚΕΦΟΚ είχε υπολογίσει φόρο συνολικού ύψους €13.025,47 (€3.427,64 και €9.597,83) βάσει αντικειμενικών αξιών επί φορολογητέας περιουσίας €23.138,22 (επικαρπία) και €53.989,17 (ψιλή κυριότητα), κατατάσσοντας τη δωρεοδόχο στην κλίμακα Γ’ του Ν.3842/2010. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, επικυρώνοντας τις πράξεις του ΚΕΦΟΚ, διότι η δημόσια διοίκηση δεσμεύεται από την αρχή της νομιμότητας και το αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού αξίας, το οποίο δεν προβλέπει απαλλαγή για τους επικαλούμενους λόγους βλάβης.

Η απόφαση 318 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας, ύψους 13.775,15€, που εξέδωσε το ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη του για οφειλές ΕΝΦΙΑ ετών 2020-2022, ισχυριζόμενος ότι η Ομοσπονδία που αφορούσαν οι οφειλές είχε διαλυθεί. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση συνιστά πράξη έναρξης της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης. Κατά των πράξεων αυτών οι διαφορές ανάγονται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και προσβάλλονται με ανακοπή ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την υποβληθείσα ενδικοφανή προσφυγή απαράδεκτη.