Η απόφαση 747/05.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «...................... .................. ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ» κατά της επιβολής φόρου εισοδήματος και προστίμου για το φορολογικό έτος 2018, συνολικού ποσού 165.301,02 €. Ο καταλογισμός έγινε λόγω μη αναγνώρισης προς έκπτωση της καθαρής αξίας 380.002,35 € από 38 ληφθέντα εικονικά φορολογικά στοιχεία. Η ελεγκτική αρχή διαπίστωσε ότι η εκδότρια ατομική επιχείρηση, με αντικείμενο εργασιών τις υπηρεσίες μεσιτείας αγαθών, ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτη, δεν διέθετε προσωπικό, υλικοτεχνική υποδομή για τον όγκο των πωλήσεων και οι πληρωμές κρίθηκαν ως ανακύκλωση χρημάτων. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμες τις διαπιστώσεις του ελέγχου και απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί πραγματικών συναλλαγών και παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης.

Η απόφαση 286/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (Φ.Ε.) και Φ.Π.Α. των ετών 2018 και 2019. Η ΔΕΔ ακυρώνει τις πράξεις Φ.Ε. για τυπικές πλημμέλειες, καθώς ο έλεγχος, εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική «ανάλυσης ρευστότητας», παρέλειψε να κοινοποιήσει στην προσφεύγουσα τα προβλεπόμενα έντυπα για την καταγραφή των διαθέσιμων μετρητών στην έναρξη και λήξη κάθε ελεγχόμενης χρήσης, καθιστώντας έτσι αδύνατη την ορθή εφαρμογή της τεχνικής. Για τη χρήση 2019, η ΔΕΔ αποδέχθηκε ότι ο έλεγχος είχε διπλοϋπολογίσει επαγγελματικές δαπάνες και δαπάνες κοινοχρήστων ως προσωπικές δαπάνες διαβίωσης. Τέλος, επικυρώνονται οι προσβαλλόμενες πράξεις Φ.Π.Α. για τα ίδια έτη, για τις οποίες η προσφεύγουσα δεν προέβαλε ισχυρισμούς.

Η υπ' αριθμό 31/09.01.2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατομικού επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στην κατασκευή μηχανημάτων, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. της Δ.Ο.Υ. Λάρισας για το φορολογικό έτος 2018. Οι πράξεις επιβλήθηκαν λόγω της μη αναγνώρισης προς έκπτωση συνολικής καθαρής αξίας €78.663,00 από οκτώ (8) φορολογικά στοιχεία, τα οποία κρίθηκαν ως εικονικά ως προς το σύνολο της συναλλαγής, καθώς αφορούσαν ανύπαρκτες συναλλαγές. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμες τις διαπιστώσεις του ελέγχου ότι η εκδότρια των τιμολογίων δεν διέθετε την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή για την παροχή των αγαθών/υπηρεσιών, ενώ ο προσφεύγων δεν απέδειξε την πραγματοποίηση των συναλλαγών ούτε την καλοπιστία του ως λήπτη, η οποία εν τέλει δεν εξετάζεται στην περίπτωση αυτή. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκε η συνολική φορολογική υποχρέωση ύψους €75.437,04 (συμπεριλαμβανομένων φόρων και προστίμων).

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής της υπόχρεου κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2017, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Οι καταλογιστικές πράξεις, συνολικού ύψους €889.720,93 (Φ.Ε.) και €1.244.490,71 (Φ.Π.Α.), βασίστηκαν σε διαπιστώσεις της ΥΕΔΔΕ Αττικής για εκτεταμένη φοροδιαφυγή μέσω λήψης (92) και έκδοσης (109) εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής, κρίνοντας ότι εφαρμόζεται η δεκαετής προθεσμία λόγω φοροδιαφυγής. Επίσης, απέρριψε ως αναπόδεικτους τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας ότι οι συναλλαγές ήταν πραγματικές, επικυρώνοντας τα ευρήματα του ελέγχου σχετικά με την έλλειψη έδρας της επιχείρησης και την αδυναμία δικαιολόγησης των ποσοτήτων πώλησης βάσει αγορών (μέθοδος κλειστής αποθήκης).

Η απόφαση 292 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας ατομικής επιχείρησης χονδρικού εμπορίου ρολογιών κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου, συνολικού ποσού €18.504,00, για τη φορολογική περίοδο 2020. Η πράξη εκδόθηκε λόγω της μη αναγνώρισης προς έκπτωση Φ.Π.Α. ύψους €12.336,00 που αντιστοιχούσε σε δύο ληφθέντα εικονικά φορολογικά στοιχεία συνολικής καθαρής αξίας €51.400,00. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμες τις διαπιστώσεις του ελέγχου, βάσει των οποίων ο εκδότης στερούνταν των απαραίτητων υποδομών και μέσων για την πραγματοποίηση των συναλλαγών. Απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί έλλειψης αιτιολογίας, καλής πίστης, παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας και παραβίασης της προηγούμενης ακρόασης, καθώς το βάρος απόδειξης των συναλλαγών δεν καλύφθηκε από τα προσκομισθέντα στοιχεία, όπως παραστατικά διακίνησης, και επιβεβαίωσε την οριστική φορολογική υποχρέωση.

Η απόφαση 940/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Οι πράξεις, συνολικού ποσού 12.311,84€ για φόρο εισοδήματος/πρόστιμα και 7.216,70€ για ΦΠΑ/πρόστιμα, επιβλήθηκαν λόγω της λήψης τεσσάρων εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες συναλλαγές, συνολικής καθαρής αξίας 20.200,00€. Η ΔΕΔ υιοθέτησε πλήρως τα πορίσματα του ελέγχου, τα οποία διαπίστωσαν ότι η εκδότρια επιχείρηση ήταν συναλλακτικώς ανύπαρκτη, δεν διέθετε επαγγελματική έδρα, αποθηκευτικούς χώρους, αγορές σχετικές με το αντικείμενο, ούτε το απαιτούμενο προσωπικό ή μηχανήματα έργων. Ο ισχυρισμός περί καλοπιστίας του λήπτη απορρίφθηκε, καθώς η εικονικότητα αφορούσε την ανυπαρξία των συναλλαγών στο σύνολό τους, επιβεβαιώνοντας τον καταλογισμό των φόρων και των προστίμων.

Η απόφαση 839/12.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και πράξεων επιβολής προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική «ανάλυση ρευστότητας», προσδιορίζοντας μη δηλωθέν εισόδημα (προσαύξηση περιουσίας) ύψους €14.552,30 (2018) και €27.376,51 (2019), λόγω ανεπάρκειας του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη δαπανών διαβίωσης. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών (2003-2017) και δάνειο €100.000 (2008), αλλά η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του ως αναπόδεικτους, καθώς τα εισοδήματα προηγούμενων ετών ήταν τεκμαρτά και δεν προσκομίστηκε η σύμβαση δανείου. Συνεπώς, καταλογίστηκαν συνολικά ποσά €7.420,60 (2018 Φ.Ε.), €14.351,44 (2019 Φ.Ε.), €764,57 (2019 ΦΠΑ) και επιπλέον πρόστιμα (€1.200,00 για το 2018 και €1.100,00 για το 2019).

Η υπ' αριθμ. 597/2025 Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρείας κατά των πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει φόρο και πρόστιμα συνολικού ποσού €75.444,80 για Φόρο Εισοδήματος και €62.436,69 για ΦΠΑ, κρίνοντας ότι η εταιρεία είχε λάβει δύο (2) τιμολόγια συνολικής καθαρής αξίας €173.436,29, τα οποία ήταν εικονικά ως προς το σύνολο της συναλλαγής. Διαπιστώθηκε ότι η εκδότρια εταιρεία ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτη, χωρίς υποδομές ή προσωπικό. Η ΔΕΔ επικυρώνει τις πράξεις, καθώς η προσφεύγουσα εταιρεία δεν κατάφερε να αποδείξει την αλήθεια των συναλλαγών ούτε την καλή της πίστη, δεδομένου ότι η εικονικότητα αφορούσε το σύνολο της συναλλαγής.

Η απόφαση 625/15.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρίας «...........» σχετικά με πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα έλαβε 13 εικονικά φορολογικά στοιχεία συνολικής καθαρής αξίας 74.500,00 €, με αποτέλεσμα να μειωθεί η ζημία χρήσης της και να της επιβληθεί ΦΠΑ 17.880,00 € και πρόστιμο 8.940,00 €. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, βασιζόμενη στο γεγονός ότι η εκδότρια εταιρία κρίθηκε παντελώς ανύπαρκτη συναλλακτικά, δεν διέθετε μεταφορικά μέσα, και εντοπίστηκαν ασυμφωνίες στα παραστατικά εξόφλησης, καθώς και διαφορές στις ημερομηνίες εκταμίευσης των μετρητών.

Η απόφαση 431/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου ΚΒΣ χρήσης 2008, ύψους 140.000,00 €. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω λήψης εικονικού ως προς το πρόσωπο φορολογικού στοιχείου. Η αρχική προσφυγή αναπέμφθηκε για ουσιαστική εξέταση έπειτα από απόφαση Διοικητικού Πρωτοδικείου. Η ΔΕΔ, βασιζόμενη σε έκθεση του ΣΔΟΕ, διαπίστωσε ότι η εκδότρια εταιρεία υπεργολάβος ήταν εικονική (δεν ανευρέθηκε στην έδρα της, δεν απασχολούσε προσωπικό και δεν προσκόμισε φορολογικά βιβλία). Κρίθηκε ότι, παρότι το έργο ολοκληρώθηκε, αυτό πραγματοποιήθηκε από διαφορετικά πρόσωπα. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί καλής πίστης και επικύρωσε την επιβολή του προστίμου.