Η απόφαση 471/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρείας κατά πράξεων επιβολής προστίμου συνολικού ύψους €7.500, επιβληθέντων για τις χρήσεις 2013, 2014 και 2015. Τα πρόστιμα αφορούσαν τη λήψη και καταχώριση εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες ή μερικώς ανύπαρκτες συναλλαγές. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις διαπιστώσεις του ελέγχου, οι οποίες βασίστηκαν σε εκθέσεις της ΥΕΔΔΕ Θεσσαλονίκης που τεκμηρίωναν την εικονικότητα των προμηθευτών λόγω έλλειψης απαραίτητης υλικοτεχνικής υποδομής και προσωπικού. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί παραγραφής για το 2013, κρίνοντας ότι εφαρμόζεται η 10ετής προθεσμία, καθώς η παράβαση συνιστά φοροδιαφυγή.

Η απόφαση 839/12.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και πράξεων επιβολής προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική «ανάλυση ρευστότητας», προσδιορίζοντας μη δηλωθέν εισόδημα (προσαύξηση περιουσίας) ύψους €14.552,30 (2018) και €27.376,51 (2019), λόγω ανεπάρκειας του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη δαπανών διαβίωσης. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών (2003-2017) και δάνειο €100.000 (2008), αλλά η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του ως αναπόδεικτους, καθώς τα εισοδήματα προηγούμενων ετών ήταν τεκμαρτά και δεν προσκομίστηκε η σύμβαση δανείου. Συνεπώς, καταλογίστηκαν συνολικά ποσά €7.420,60 (2018 Φ.Ε.), €14.351,44 (2019 Φ.Ε.), €764,57 (2019 ΦΠΑ) και επιπλέον πρόστιμα (€1.200,00 για το 2018 και €1.100,00 για το 2019).

Η απόφαση 119/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που ασκήθηκε κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021, οι οποίες εκδόθηκαν από το 2ο ΕΛΚΕ Θεσσαλονίκης. Ο έλεγχος διαπίστωσε εκτεταμένη φοροδιαφυγή λόγω αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης, προερχόμενης κυρίως από διαδικτυακές πωλήσεις μέσω αντικαταβολής και τραπεζικών μεταφορών, για τις οποίες δεν είχαν εκδοθεί αποδείξεις λιανικής πώλησης. Ο προσφεύγων προέβαλε ισχυρισμούς περί παραβίασης του δικαιώματος ακρόασης, έλλειψης αιτιολογίας και αμφισβητούμενης νομιμότητας των αποδεικτικών στοιχείων (αρχεία ταχυμεταφορών). Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, επικυρώνοντας τις πράξεις καταλογισμού φόρου, συνολικού ύψους άνω των 470.000€.

Η απόφαση 931/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 2.500,00€ για το φορολογικό έτος 2015. Το πρόστιμο επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα ως υποκρυπτόμενο πρόσωπο στην έκδοση εικονικών τιμολογίων από την εταιρεία «......................................................................». Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής, καθώς η έκδοση εικονικών στοιχείων συνιστά φοροδιαφυγή, υπαγόμενη στη 10ετή προθεσμία (λήξη 31/12/2026). Απέρριψε επίσης τους ισχυρισμούς περί παραβίασης του δικαιώματος ακρόασης και έλλειψης αιτιολογίας, καθώς τεκμηριώθηκε αναλυτικά ο καθοριστικός ρόλος του προσφεύγοντα στις εικονικές συναλλαγές ως υποκρυπτόμενου και γνώστη των λογιστικών γεγονότων. Καταλογίζεται ολόκληρο το ποσό του προστίμου.

Η απόφαση 465/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά πράξεων επιβολής προστίμου και διορθωτικού προσδιορισμού φόρων για τα έτη 2018, 2019 και 2024. Η ΔΕΔ ακυρώνει την πράξη επιβολής προστίμου 500,00 € (άρθ. 53 ν.5104/2024) λόγω τυπικής πλημμέλειας, καθώς η προσφεύγουσα στερήθηκε του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης. Ωστόσο, η ΔΕΔ επικυρώνει τις Οριστικές Πράξεις Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της εταιρείας περί διαδικαστικών σφαλμάτων ή μη ουσιαστικού ελέγχου, καθώς η φορολογική αρχή νομίμως υιοθέτησε τα ευρήματα αποκρυφθείσας φορολογητέας ύλης της ΥΕΔΔΕ ΑΤΤΙΚΗΣ.

Η απόφαση 932/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά τριών οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2015, 2016 και 2017, συνολικού ύψους 3.292.650,74 ευρώ. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής, καθώς η υπόθεση αφορά φοροδιαφυγή λόγω έκδοσης εικονικών φορολογικών στοιχείων, εφαρμόζοντας τη δεκαετή προθεσμία. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί παραβίασης του δικαιώματος ακρόασης και έλλειψης αιτιολογίας. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ο προσφεύγων, λογιστής, ήταν το υποκρυπτόμενο πρόσωπο στις συναλλαγές της εικονικής εταιρείας, καθώς είχε καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση, διαχείριση τραπεζικών λογαριασμών και πλαστογραφημένες μεταβιβάσεις εταιρικών μεριδίων, αποδεικνύοντας έτσι την πλήρη συμμετοχή του στις επίμαχες εικονικές συναλλαγές.

Η απόφαση 93/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρίας περιορισμένης ευθύνης (ΕΠΕ) και δύο φυσικών προσώπων (διαχειριστών) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμων για το φορολογικό έτος 2014. Η φορολογική αρχή κατέλογισε ΦΠΑ ύψους 71.969,76€, πλέον σχετικών προστίμων, λόγω της λήψης 6 συνολικά εικονικών και 60 μερικώς εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες συναλλαγές σκραπ. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παραγραφής, καθώς διαπιστώθηκε φοροδιαφυγή, και επικύρωσε τον καταλογισμό ΦΠΑ. Έκανε δεκτή εν μέρει την προσφυγή, απαλλάσσοντας τα δύο φυσικά πρόσωπα από την αλληλέγγυα ευθύνη μόνο ως προς το πρόστιμο Κ.Φ.Α.Σ. ύψους 2.500,00€, κρίνοντας ότι αυτή η οφειλή δεν περιλαμβάνεται πλέον στις οφειλές για τις οποίες θεμελιώνεται προσωπική ευθύνη διοικούντων.

Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εξέδωσε μερική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής κατά των Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2016-2019. Οι προσβαλλόμενες πράξεις βασίστηκαν σε έκθεση ελέγχου της ΥΕΔΔΕ Πάτρας που διαπίστωσε απόκρυψη φορολογητέας ύλης λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων (πώληση υγραερίου). Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις για τα έτη 2017, 2018 και 2019, καθώς έκρινε ότι εφαρμόστηκε ορθά η διαδικασία της Απόφασης Α.1413/2019 και οι ισχυρισμοί περί παραγραφής απορρίφθηκαν (λόγω 10ετούς παραγραφής για φοροδιαφυγή). Ωστόσο, ακύρωσε τις πράξεις για το φορολογικό έτος 2016, καθώς δεν είχε εκδοθεί η προβλεπόμενη πράξη επιβολής προστίμου (άρθρου 58Α) από την αρμόδια Δ.Ο.Υ., με αποτέλεσμα να μην πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής της Α.1413/2019.

Η απόφαση 965/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 22-01-2025 κατά τριών οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΒΕΡΟΙΑΣ (για Φ.Ε. 2018, Φ.Ε. 2019 και ΥΠΑ 2019). Οι πράξεις, που είχαν εκδοθεί στις 12-12-2024, αφορούσαν καταλογισμό φόρων και προστίμων συνολικού ύψους πάνω από 375.000€, μετά από διαπίστωση λήψης μεγάλου αριθμού εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η Δ.Ε.Δ. έλαβε υπόψη ότι ο φορολογούμενος έλαβε γνώση των πράξεων στις 12-12-2024. Καθώς η ενδικοφανής προσφυγή κατατέθηκε στις 22-01-2025, δηλαδή μετά την πάροδο της αποκλειστικής προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών, η Δ.Ε.Δ. την απέρριψε ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης υποβολής.

Η απόφαση 1012/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ομόρρυθμης εταιρείας (ξενοδοχειακή μονάδα) κατά πράξεων επιβολής προστίμου και οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος διαπίστωσε εκτεταμένη αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη, βάσει διασταυρώσεων των κρατήσεων Booking και του βιβλίου πελατών. Επίσης, καταλογίστηκαν λογιστικές διαφορές λόγω μη έκπτωσης δαπανών μισθοδοσίας (που δεν εξοφλήθηκαν με ηλεκτρονικό μέσο) και εσφαλμένης εφάπαξ απόσβεσης δαπανών βελτίωσης κτιρίου. Η ΔΕΔ έκρινε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας αόριστους και αναπόδεικτους, επικυρώνοντας τα καταλογιζόμενα ποσά φόρων και προστίμων, συμπεριλαμβανομένων προστίμων για μη υποβολή ή ελλιπή υποβολή ανακεφαλαιωτικών πινάκων ενδοκοινοτικών αποκτήσεων.