Η απόφαση 1108/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που βασίστηκαν σε προσαύξηση περιουσίας από ανεξήγητες τραπεζικές πιστώσεις. Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε επανακαταθέσεις αναληφθέντων ποσών, χρήση κεφαλαίου προηγούμενων ετών, και διευκόλυνση τρίτων προσώπων (κτηνοτρόφων). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί επανακαταθέσεων μετρητών και διευκόλυνσης τρίτων ως αναπόδεικτους. Ωστόσο, αναγνώρισε και αφαίρεσε τρεις συγκεκριμένες πιστώσεις (επιστροφή φόρου και καταθέσεις επιταγών με τεκμηριωμένη πηγή), μειώνοντας το ποσό της προσαύξησης περιουσίας για την προσφεύγουσα στα 83.479,35€ (2018) και 37.212,34€ (2019). Κατόπιν αυτών, οι προσβαλλόμενες πράξεις τροποποιούνται.

Η απόφαση 286/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (Φ.Ε.) και Φ.Π.Α. των ετών 2018 και 2019. Η ΔΕΔ ακυρώνει τις πράξεις Φ.Ε. για τυπικές πλημμέλειες, καθώς ο έλεγχος, εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική «ανάλυσης ρευστότητας», παρέλειψε να κοινοποιήσει στην προσφεύγουσα τα προβλεπόμενα έντυπα για την καταγραφή των διαθέσιμων μετρητών στην έναρξη και λήξη κάθε ελεγχόμενης χρήσης, καθιστώντας έτσι αδύνατη την ορθή εφαρμογή της τεχνικής. Για τη χρήση 2019, η ΔΕΔ αποδέχθηκε ότι ο έλεγχος είχε διπλοϋπολογίσει επαγγελματικές δαπάνες και δαπάνες κοινοχρήστων ως προσωπικές δαπάνες διαβίωσης. Τέλος, επικυρώνονται οι προσβαλλόμενες πράξεις Φ.Π.Α. για τα ίδια έτη, για τις οποίες η προσφεύγουσα δεν προέβαλε ισχυρισμούς.

Η απόφαση εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) επί ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεση τεχνική (ανάλυση ρευστότητας) λόγω αδυναμίας κάλυψης των προσωπικών δαπανών διαβίωσης από το δηλούμενο εισόδημα, καθώς και λόγω προσαύξησης περιουσίας το 2019. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι είχε διαθέσιμα κεφάλαια προηγούμενων ετών (€124.793,91) για την κάλυψη των τεκμηρίων, αλλά η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό κρίνοντας ότι ο έλεγχος ορθά διαπίστωσε μηδενικό διαθέσιμο υπόλοιπο μετρητών. Η Δ.Ε.Δ. δέχτηκε εν μέρει την προσφυγή, επικυρώνοντας τις πράξεις Φόρου Εισοδήματος 2018 και 2019 και ΦΠΑ 2018, ενώ τροποποίησε τον Διορθωτικό Προσδιορισμό ΦΠΑ 2019.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων ζήτησε ακύρωση λόγω λανθασμένου χαρακτηρισμού ποσών ως προσαύξηση περιουσίας και ως παροχή σε είδος. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό του περί ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών, διατηρώντας την καταλογιζόμενη προσαύξηση περιουσίας (51.600€ για το 2018 και 21.000€ για το 2019). Ωστόσο, έγινε δεκτό ότι τα καταλογισθέντα ποσά ως παροχή σε είδος (10.000€ για το 2018 και 5.753,54€ για το 2019) ήταν διανεμημένα κέρδη και επιστροφή προσωπικής πιστωτικής κάρτας αντίστοιχα, μειώνοντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό.

Η απόφαση 477/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ των ετών 2018 και 2019 από τη Δ.Ο.Υ. ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ. Ο φορολογικός έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών για το 2018, καθότι διαπιστώθηκε λήψη εικονικών τιμολογίων, προσδιορίζοντας αποκρυβείσα ύλη 92.811,24€. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκρινε ότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του ν.4172/2013 για έμμεσο προσδιορισμό. Απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας ότι η μέθοδος ήταν αναξιόπιστη ή ότι δε συνυπολογίστηκαν ορθά ποσοστά φύρας και εκπτώσεων, τονίζοντας ότι τα ζητούμενα στοιχεία δεν αποδείχθηκαν νομίμως. Το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό φόρου και προστίμων ανέρχεται σε 78.658,06€.

Η απόφαση 1106/13-06-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμων κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος των φορολογικών ετών 2018 και 2019, οι οποίες βασίστηκαν σε διαπίστωση προσαύξησης περιουσίας από ανεξήγητες πιστώσεις τραπεζικών λογαριασμών. Οι προσφεύγοντες ζήτησαν ακύρωση ή τροποποίηση, ισχυριζόμενοι ότι τα ποσά προέρχονται από επανακαταθέσεις, διευκολύνσεις φιλικών προσώπων ή ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών. Η ΔΕΔ έκανε δεκτούς ορισμένους ισχυρισμούς για αιτιολογημένες πιστώσεις (π.χ. επιστροφή φόρου, συγκεκριμένες επιταγές και μια επανακατάθεση λόγω λάθους), με αποτέλεσμα τη μείωση του ποσού της προσαύξησης περιουσίας. Συγκεκριμένα, το ποσό για το 2018 αναθεωρήθηκε σε €85.979,54 και για το 2019 αναθεωρήθηκε σε €37.212,34, οδηγώντας σε τροποποίηση και μείωση του συνολικού οφειλόμενου φόρου.

Η απόφαση 399/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων των φορολογικών ετών 2018, 2019 και 2020, οι οποίες βασίστηκαν σε διαπίστωση προσαύξησης περιουσίας από τραπεζικές πιστώσεις. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι οι λογαριασμοί της χρησιμοποιούνταν για την είσπραξη εσόδων και πληρωμή εξόδων των εταιρειών της. Η ΔΕΔ, μετά από επανεξέταση, δέχθηκε εν μέρει τον ισχυρισμό της για ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών, μειώνοντας τις καταλογιζόμενες οφειλές για το φορολογικό έτος 2018. Ωστόσο, απέρριψε τους λοιπούς ισχυρισμούς της για τα έτη 2019 και 2020, επικυρώνοντας τις αρχικές πράξεις για αυτά τα έτη, ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων και βάσει της αρχής της μη χειροτέρευσης της θέσης του προσφεύγοντος (non-deterioration principle).

Η υπ' αριθμόν 917/2025 απόφαση της ΔΕΔ αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατόμου που ασκεί ατομική επιχείρηση (φαρμακείο) κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ απέρριψε ως απαράδεκτη την προσβολή των πράξεων ΦΠΑ, διότι υποβλήθηκαν εκπροθέσμως. Ωστόσο, έκανε μερική αποδοχή της προσφυγής όσον αφορά τον Φόρο Εισοδήματος. Μετά από επαναξιολόγηση και αναπομπή στον έλεγχο, και συνεκτιμώντας νέα στοιχεία που προσκόμισε ο προσφεύγων (ιδίως για την κάλυψη προσαύξησης περιουσίας και ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών), το φορολογητέο εισόδημα μειώθηκε σημαντικά και για τα δύο έτη. Συγκεκριμένα, ο συνολικός φόρος προς καταβολή για το 2018 μειώθηκε από 53.063,70€ σε 25.244,91€ και για το 2019 από 207.420,63€ σε 18.872,26€.

Αν, για τον υπολογισμό του συνολικού οικογενειακού εισοδήματος φοιτητή που αιτείται απαλλαγή από τα τέλη φοίτησης σε Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Π.Μ.Σ.), λαμβάνεται υπόψη η δηλούμενη ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών.(...)Για την απαλλαγή από τέλη φοίτησης σε Π.Μ.Σ., κατά τον υπολογισμό του συνολικού καθαρού οικογενειακού εισοδήματος, δε λαμβάνεται υπόψη το ποσό που δηλώθηκε ως ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών, επειδή αυτό αφενός δεν αποτελεί πηγή εισοδήματος κατά τις οικείες φορολογικές διατάξεις, αφετέρου διότι δεν προβλέπεται στις διατάξεις περί απαλλαγής φοιτητών Π.Μ.Σ. από τα δίδακτρα (ομόφωνα).

Η απόφαση 190, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά αποφάσεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019.
Ο προσφεύγων, ιδιοκτήτης επιχείρησης, έλαβε εικονικά φορολογικά στοιχεία από δύο επιχειρήσεις για ανύπαρκτες συναλλαγές. Για το 2018 πρόκειται για 26 εικονικά στοιχεία καθαρής αξίας 190.808,57€ και για το 2019 για 4 εικονικά στοιχεία αξίας 20.000€.
Η φορολογική αρχή απέδειξε την εικονικότητα, καθώς οι εκδότριες εταιρείες κρίθηκαν φορολογικά και συναλλακτικά ανύπαρκτες, και δεν υπήρχαν τραπεζικές κινήσεις προς αυτές. Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί καλοπιστίας και περί μη αυτοτελούς έκθεσης ελέγχου ΦΠΑ. Τα συνολικά ποσά που καταλογίστηκαν είναι 241.693,20€ για το 2018 και 40.696,18€ για το 2019 (Φ.Ε.), καθώς και 7.629,40€ για το 2018 και 44.351,95€ για το 2019 (ΦΠΑ).