Η απόφαση 541/2025 του Πρώτου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την εν μέρει παραδοχή έφεσης υπαλλήλου, η οποία καταλογίστηκε αρχικά με το ποσό των 8.856,01 ευρώ. Ο καταλογισμός έγινε διότι έλαβε αχρεωστήτως αποδοχές κατά τη διάρκεια της μεταφοράς της από τον Δήμο Αλίμου στο Γενικό Νοσοκομείο «Ασκληπιείο Βούλας», καθώς η μεταφορά ανακλήθηκε λόγω χρήσης πλαστού τίτλου σπουδών. Το Δικαστήριο απέρριψε τους λόγους περί χρηστής διοίκησης, καθώς η υπάλληλος ενήργησε δολίως. Ωστόσο, εφαρμόζοντας τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, λόγω της εξαιρετικής της υπηρεσιακής απόδοσης, της ωφέλειας που αποκόμισε το Νοσοκομείο και της προσωπικής της κατάστασης (ανεργία, ηλικία), μείωσε το τελικό ποσό καταλογισμού από 8.856,01 ευρώ σε 400,00 ευρώ.

Η Απόφαση 602/2025 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από φορολογούμενο κάτοικο Κοζάνης κατά πέντε πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2020 έως 2024. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 στις 28-11-2024, προσθέτοντας ένα οικόπεδο (25% ποσοστό ιδιοκτησίας) λόγω αποδοχής κληρονομιάς. Ο προσφεύγων ζήτησε τον επαναπροσδιορισμό του φόρου, υποστηρίζοντας ότι τα πληρωτέα ποσά ήταν αδικαιολόγητα μεγαλύτερα από τον φόρο που αναλογούσε στο συγκεκριμένο ακίνητο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η διαφορά στο οφειλόμενο ποσό οφείλεται δικαιολογημένα στους τόκους εκπρόθεσμης καταβολής, καθώς το ακίνητο φορολογήθηκε για πρώτη φορά μέσω των συγκεκριμένων εκπρόθεσμων δηλώσεων. Ως εκ τούτου, οι επιβληθέντες τόκοι/προσαυξήσεις για το ΕΝΦΙΑ 2020-2024 επικυρώθηκαν.

Η απόφαση 1249/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ έτους 2025, ύψους 60,74€. Ο προσφεύγων ζητούσε την τροποποίηση της πράξης για να λάβει έκπτωση στον ΕΝΦΙΑ, επικαλούμενος την ασφαλιστική κάλυψη της κατοικίας του για σεισμό, πυρκαγιά και πλημμύρα, όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 παρ. 7Ζ του ν. 4223/2013. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την ορθή διοικητική διαδικασία, καθώς στις περιπτώσεις που η μείωση δεν χορηγείται κεντρικά, οφείλει να υποβάλει αίτηση στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. (ή ΚΕΦΟΚ) μέσω της εφαρμογής «Τα αιτήματά μου» στο myAADE, ώστε να εξεταστεί το αίτημά του από το αρμόδιο όργανο.

Η απόφαση εκδίδεται από την Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών και αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης απόρριψης αιτήματος διαγραφής οφειλών ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2014-2019. Η προσφεύγουσα ζήτησε τη διαγραφή των οφειλών επικαλούμενη την προγενέστερη μεταβίβαση του ακινήτου το 2010 και την υποβολή εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 το 2025. Ενώ η φορολογική αρχή απέρριψε αρχικά τις δηλώσεις λόγω παραγραφής, η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι υφίσταται πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Βάσει του αρ. 74 και 84§5 του ν. 5104/2024, η ακύρωση μπορεί να εφαρμοστεί μόνο σε πράξεις που εκδόθηκαν μετά την 01/12/2014. Δεδομένου ότι για το ΕΝΦΙΑ 2015 δεν υπήρχαν στοιχεία κοινοποίησης, η αίτηση κρίθηκε εμπρόθεσμη για το έτος αυτό, ενώ η πράξη του 2014 είχε εκδοθεί νωρίτερα. Συνεπώς, γίνεται μερική αποδοχή της προσφυγής και ακυρώνεται μόνο η πράξη διοικητικού προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ για το έτος 2015, διαγράφοντας τις αντίστοιχες οφειλές.

Η απόφαση 209 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά έξι (6) πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου ΕΝΦΙΑ για τα φορολογικά έτη 2019 έως 2024. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση των πράξεων, ισχυριζόμενη ότι δικαιούται ολική απαλλαγή (100% έκπτωση του άρθρου 7 παρ. 2 του Ν. 4223/2013) λόγω αναπηρίας 80% και άνω, όπως είχε χορηγηθεί στις αρχικές δηλώσεις. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς διαπίστωσε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις εκδόθηκαν μετά την υποβολή εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων. Σύμφωνα με τις εφαρμοστέες διοικητικές διατάξεις, το ποσό της έκπτωσης που χορηγείται σε διορθωτικό προσδιορισμό φόρου λόγω εκπρόθεσμης τροποποιητικής δήλωσης δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό της έκπτωσης που είχε χορηγηθεί με την τελευταία εκδοθείσα πράξη διοικητικού προσδιορισμού. Η διοίκηση εφάρμοσε δέσμια αρμοδιότητα, επικυρώνοντας τα καταλογιζόμενα ποσά ΕΝΦΙΑ για όλα τα έτη.

Η απόφαση 8/2025 του Πρώτου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την εξέταση αίτησης αναστολής εκτέλεσης κατά καταλογιστικής απόφασης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων. Με την εν λόγω απόφαση, είχε καταλογιστεί στον αιτούντα το ποσό των 39.461,89 ευρώ ως αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές αργίας. Το Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό του αιτούντος ότι η ασκηθείσα έφεσή του ήταν προδήλως βάσιμη, κρίνοντας ότι απαιτείται ενδελεχής εκτίμηση των πραγματικών και νομικών δεδομένων. Ωστόσο, έκανε δεκτό τον ισχυρισμό περί δυσχερώς επανορθώσιμης οικονομικής βλάβης, λαμβάνοντας υπόψη το χαμηλό φορολογητέο εισόδημα του αιτούντος και την ανεργία της συζύγου του. Συνεπώς, το Τμήμα δέχθηκε την αίτηση, αναστέλλοντας την εκτέλεση της καταλογιστικής απόφασης μέχρι την οριστική απόφαση επί της εκκρεμούς έφεσης και διέταξε την απόδοση του κατατεθέντος παραβόλου, απορρίπτοντας το αίτημα για δικαστική δαπάνη.

Η απόφαση 672/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για το φορολογικό έτος 2021, συνολικού ποσού 44.062,91€. Η αρχική πράξη είχε βασιστεί στην έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, διαπιστώνοντας αποκρυβείσα ύλη, καθώς κρίθηκε ότι το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη οικογενειακών δαπανών, συμπεριλαμβανομένης της δαπάνης αγοράς φωτοβολταϊκού πάρκου αξίας 188.881,00€. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι η αγορά των φωτοβολταϊκών αφορούσε πάγιο εξοπλισμό της επιχείρησής της και δεν έπρεπε να συμπεριληφθεί στις οικογενειακές δαπάνες διαβίωσης. Κατόπιν επανεξέτασης, διαπιστώθηκε ότι το οικογενειακό εισόδημα επαρκούσε για την κάλυψη των διορθωμένων δαπανών διαβίωσης. Συνεπώς, δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013 για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, οπότε η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώθηκε.

Η απόφαση 1376/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού ΕΝ.Φ.Ι.Α. του έτους 2025, ύψους 508,24€. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση του φόρου επικαλούμενη έλλειψη φοροδοτικής ικανότητας και έλλειψη υποχρέωσης καταβολής ΕΝΦΙΑ για τρία ακίνητα (δύο διαμερίσματα και την αέρινη στήλη) στο Διδυμότειχο, τα οποία, αν και αποκτήθηκαν με αντιπαροχή, δεν της είχαν ακόμη παραδοθεί ως ημιτελή. Η Διοίκηση απέρριψε τους ισχυρισμούς, καθότι ο υπολογισμός έγινε σύμφωνα με τον νόμο Ν.4223/2013, εφαρμόζοντας τον Συντελεστή Ημιτελών Κτισμάτων (Σ.Η.Κ.) 0,4, και τονίζοντας ότι ο ΕΝΦΙΑ επιβάλλεται βάσει της κατοχής ακίνητης περιουσίας ως φορολογητέας ύλης, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη εισοδήματος.

Η Απόφαση 137/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ενάντια στην αρνητική απάντηση του ΚΕΦΟΚ Αττικής. Ο προσφεύγων ζητούσε τη μη καταλόγιση ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2016 (€24.978,23) και 2017 (€1.619,73) για ορισμένα ακίνητα, επικαλούμενος αμετάκλητη δικαστική απόφαση (2022) που αναγνώρισε την ακυρότητα του συμβολαίου δωρεάς με το οποίο τα απέκτησε. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το αίτημα εκπρόθεσμης τροποποίησης δήλωσης ΕΝΦΙΑ, που υποβλήθηκε το 2024, απορρίφθηκε νομίμως, καθώς οι προθεσμίες παραγραφής του δικαιώματος καταλογισμού φόρου για τα έτη αυτά έληξαν την 31-12-2021 και 31-12-2022. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα ότι η παραγραφή διακόπηκε λόγω ενεργών πράξεων είσπραξης, διότι η σχετική διάταξη (άρθρο 51 ν.4174/2013) αφορά την παραγραφή του δικαιώματος είσπραξης κι όχι την παραγραφή του καταλογισμού.

Η απόφαση 526/01-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατοίκου Γερμανίας κατά των πράξεων απόρριψης της Δ.Ο.Υ. Σερρών. Ο προσφεύγων ζήτησε τη διαγραφή οφειλών ΕΝΦΙΑ ετών 2014-2018, λόγω πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης, καθώς είχε πωλήσει το ακίνητο από το 2007, υποβάλλοντας εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε τις δηλώσεις λόγω παραγραφής. Η Δ.Ε.Δ. αποφάσισε ότι, βάσει του άρθρου 74 του ν. 5104/2024 για την ακύρωση πράξεων λόγω πρόδηλης έλλειψης υποχρέωσης, η αίτηση του προσφεύγοντα ήταν εμπρόθεσμη μετά την ενημέρωσή του το 2023. Συνεπώς, ακυρώθηκαν οι πράξεις απόρριψης και διαγράφηκαν οι βεβαιωμένες οφειλές ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2015-2018. Η απόρριψη για το έτος 2014 επικυρώθηκε, καθώς η αντίστοιχη πράξη διοικητικού προσδιορισμού εκδόθηκε πριν την 01/12/2014 και εξαιρείται από τις ρυθμίσεις του ν. 5104/2024.