Η απόφαση εκδίδεται από την Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών και αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης απόρριψης αιτήματος διαγραφής οφειλών ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2014-2019. Η προσφεύγουσα ζήτησε τη διαγραφή των οφειλών επικαλούμενη την προγενέστερη μεταβίβαση του ακινήτου το 2010 και την υποβολή εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 το 2025. Ενώ η φορολογική αρχή απέρριψε αρχικά τις δηλώσεις λόγω παραγραφής, η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι υφίσταται πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Βάσει του αρ. 74 και 84§5 του ν. 5104/2024, η ακύρωση μπορεί να εφαρμοστεί μόνο σε πράξεις που εκδόθηκαν μετά την 01/12/2014. Δεδομένου ότι για το ΕΝΦΙΑ 2015 δεν υπήρχαν στοιχεία κοινοποίησης, η αίτηση κρίθηκε εμπρόθεσμη για το έτος αυτό, ενώ η πράξη του 2014 είχε εκδοθεί νωρίτερα. Συνεπώς, γίνεται μερική αποδοχή της προσφυγής και ακυρώνεται μόνο η πράξη διοικητικού προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ για το έτος 2015, διαγράφοντας τις αντίστοιχες οφειλές.

Η απόφαση 592/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής νομικής οντότητας κατά αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Χαλκίδας. Η Δ.Ο.Υ. είχε απορρίψει το αίτημα εκκαθάρισης τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 για τα έτη 2014 έως 2018, επικαλούμενη παραγραφή βάσει του άρθρου 37 του Ν. 5104/2024. Η προσφεύγουσα ζήτησε την οριστικοποίηση των δηλώσεων, ισχυριζόμενη πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης, διότι τα ακίνητα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για λατρευτικούς σκοπούς. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το αίτημα για την πράξη προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ του 2014 ήταν εκπρόθεσμο. Ωστόσο, αποφάσισε την τροποποίηση των πράξεων Διοικητικού Προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2015 έως 2018, καθώς το αίτημα υποβλήθηκε εμπρόθεσμα (Άρθρο 74, Ν. 5104/2024) και αποδείχθηκε η ιδιοχρησιμοποίηση των ακινήτων για λατρευτικούς σκοπούς. Η αρμόδια φορολογική αρχή διατάχθηκε να αποδεχθεί τις τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 για τα έτη 2015-2018.

Η απόφαση 196/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου που ζητούσε την ακύρωση πράξεων απόρριψης ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα φορολογικά έτη 2014-2018. Ο προσφεύγων, κάτοικος εξωτερικού, είχε μεταβιβάσει ακίνητα το 2008-2009 αλλά παρέλειψε να τα διαγράψει από τη δήλωση Ε9, με αποτέλεσμα τον καταλογισμό ΕΝ.Φ.Ι.Α. και την κατάσχεση €2.527,39. Ενώ η φορολογική αρχή (Δ.Ο.Υ. Δράμας) διέγραψε τους φόρους των ετών 2019-2024 κατόπιν υποβολής τροποποιητικών, απέρριψε τα αιτήματα διαγραφής/επιστροφής για τα έτη 2014-2018 λόγω παραγραφής. Η ΔΕΔ επικυρώνει την απόρριψη, κρίνοντας ότι είχε παρέλθει η προβλεπόμενη προθεσμία (πενταετία) για υποβολή τροποποιητικών δηλώσεων (ανακλητικών) και είχε παρέλθει η τριετία για υποβολή αιτήματος ακύρωσης λόγω πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης (Άρθρο 74 του Ν.5104/2024).

Η απόφαση 526/01-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατοίκου Γερμανίας κατά των πράξεων απόρριψης της Δ.Ο.Υ. Σερρών. Ο προσφεύγων ζήτησε τη διαγραφή οφειλών ΕΝΦΙΑ ετών 2014-2018, λόγω πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης, καθώς είχε πωλήσει το ακίνητο από το 2007, υποβάλλοντας εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε τις δηλώσεις λόγω παραγραφής. Η Δ.Ε.Δ. αποφάσισε ότι, βάσει του άρθρου 74 του ν. 5104/2024 για την ακύρωση πράξεων λόγω πρόδηλης έλλειψης υποχρέωσης, η αίτηση του προσφεύγοντα ήταν εμπρόθεσμη μετά την ενημέρωσή του το 2023. Συνεπώς, ακυρώθηκαν οι πράξεις απόρριψης και διαγράφηκαν οι βεβαιωμένες οφειλές ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2015-2018. Η απόρριψη για το έτος 2014 επικυρώθηκε, καθώς η αντίστοιχη πράξη διοικητικού προσδιορισμού εκδόθηκε πριν την 01/12/2014 και εξαιρείται από τις ρυθμίσεις του ν. 5104/2024.

Η απόφαση 1296/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φορολογούμενης κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Λάρισας να παραλάβει τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 των ετών 2014 έως 2019. Η προσφεύγουσα ζητούσε επανεκκαθάριση του ΕΝ.Φ.Ι.Α., καθώς είχε μεταβιβάσει το ακίνητο το 2009, γεγονός που συνιστά πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Το αίτημα της Δ.Ο.Υ. απορρίφθηκε λόγω παραγραφής. Η ΔΕΔ έκανε μερικά δεκτή την προσφυγή, κρίνοντας ότι, εφόσον η φορολογούμενη έλαβε γνώση των πράξεων προσδιορισμού φόρου τυχαία τον Ιανουάριο του 2025, το αίτημά της υπεβλήθη εντός της τριετίας από την κοινοποίηση (άρθρο 74 ΚΦΔ). Επομένως, ακυρώνεται η απόρριψη για τα έτη 2015, 2016, 2017, 2018 και 2019, καθώς οι πράξεις αυτές εκδόθηκαν μετά την 01/12/2014, ημερομηνία εφαρμογής της ειδικής διαδικασίας ακύρωσης. Η πράξη του 2014, που εκδόθηκε πριν την 01/12/2014, εξαιρείται.

Η απόφαση 699/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογούμενου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ύψους 37.087,26€. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι ποσό 35.664,52€, το οποίο η Δ.Ο.Υ. διέγραψε από τον κωδικό 783 (Αδιάθετα ποσά από επαναπατριζόμενα κεφάλαια), αποτελεί άτυπη δωρεά από τον σύζυγό της και έπρεπε να δηλωθεί στον κωδικό 781 (Χρηματικά ποσά που δεν αποτελούν εισόδημα). Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι, εφόσον ο φορολογούμενος διαπίστωσε το λάθος στην αρχική δήλωση, όφειλε να υποβάλει τροποποιητική δήλωση εισοδήματος προσκομίζοντας παράλληλα τα προβλεπόμενα έγγραφα (άρθρο 23 του Ν. 5104/2024), δικαίωμα που διατηρεί. Συνεπώς, η προσφυγή απορρίφθηκε.

Η απόφαση 1039/03-06-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή που στρεφόταν κατά της απορριπτικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. σε αίτημα τροποποίησης πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014-2018 του θανόντος πατέρα της προσφεύγουσας. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι υπήρχε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης, καθώς συγκεκριμένα ακίνητα είχαν μεταβιβαστεί το 2005, και ότι είχε επέλθει παραγραφή του δικαιώματος είσπραξης του Δημοσίου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε τους ισχυρισμούς περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης ως αβάσιμους και αναπόδεικτους, καθώς δεν προέκυψε πέραν πάσης αμφιβολίας η ταυτότητα των ακινήτων. Επιπλέον, απέρριψε ως απαράδεκτο τον ισχυρισμό περί παραγραφής του χρέους προς το δημόσιο, διότι αυτός πρέπει να προβάλλεται αποκλειστικά μέσω ανακοπής σύμφωνα με το άρθρο 65§2 του ν. 4978/2022.

Η απόφαση 1113/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής μιας εταιρίας και την ακύρωση της πράξης εκτιμώμενου προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ έτους 2014, η οποία είχε καταλογίσει φόρο ύψους 15.262,49€. Αρχικά, η Δ.Ε.Δ. είχε απορρίψει την προσφυγή ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης υποβολής. Ωστόσο, το Μονομελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ακύρωσε την απόφαση της Δ.Ε.Δ. και ανέπεμψε την υπόθεση για ουσιαστική εξέταση, κρίνοντας ότι δεν είχε λάβει χώρα προσηκοντική κοινοποίηση της καταλογιστικής πράξης. Κατόπιν επανεξέτασης, η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι είχε επέλθει παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου για επιβολή του φόρου (σύμφωνα με την ΣτΕ 616/2021), καθώς δεν αποδείχθηκε κοινοποίηση της πράξης πριν την 31/12/2019. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι τα ακίνητα, στα οποία επιβλήθηκε ο φόρος, ανήκαν στην πλήρη κυριότητα άλλης εταιρίας, λόγω σύμβασης χρηματοδοτικής μίσθωσης (sale and lease back). Ως εκ τούτου, ο καταλογισθείς φόρος μηδενίστηκε.

Η Απόφαση 602/2025 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από φορολογούμενο κάτοικο Κοζάνης κατά πέντε πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2020 έως 2024. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 στις 28-11-2024, προσθέτοντας ένα οικόπεδο (25% ποσοστό ιδιοκτησίας) λόγω αποδοχής κληρονομιάς. Ο προσφεύγων ζήτησε τον επαναπροσδιορισμό του φόρου, υποστηρίζοντας ότι τα πληρωτέα ποσά ήταν αδικαιολόγητα μεγαλύτερα από τον φόρο που αναλογούσε στο συγκεκριμένο ακίνητο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η διαφορά στο οφειλόμενο ποσό οφείλεται δικαιολογημένα στους τόκους εκπρόθεσμης καταβολής, καθώς το ακίνητο φορολογήθηκε για πρώτη φορά μέσω των συγκεκριμένων εκπρόθεσμων δηλώσεων. Ως εκ τούτου, οι επιβληθέντες τόκοι/προσαυξήσεις για το ΕΝΦΙΑ 2020-2024 επικυρώθηκαν.

Η απόφαση 925 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.), εκδόθηκε στις 19-05-2025, και αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00 € από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Καλαμαριάς. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αρχικής περιοδικής δήλωσης Φ.Π.Α. για την περίοδο 01/07/2024-30/09/2024, κατά παράβαση του άρθρου 53 παρ. 1 περ. γ΄ του ν. 5104/2024. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η εκπρόθεσμη υποβολή, η οποία έγινε στις 11/11/2024 αντί της καταληκτικής 31/10/2024, οφειλόταν σε τεχνικό πρόβλημα του server της Α.Α.Δ.Ε. Ωστόσο, η Δ.Ε.Δ., βασιζόμενη σε στοιχεία της Διεύθυνσης Ανάπτυξης Φορολογικών Εφαρμογών, διαπίστωσε ότι στο κρίσιμο διάστημα 31/10/2024 – 10/11/2024 δεν υπήρξε κανένα τεχνικό πρόβλημα στο σύστημα υποβολής, καθώς υποβλήθηκαν 136.748 δηλώσεις. Κατά συνέπεια, η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την προσφυγή και επικύρωσε το πρόστιμο.