Η Απόφαση 602/2025 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από φορολογούμενο κάτοικο Κοζάνης κατά πέντε πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2020 έως 2024. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 στις 28-11-2024, προσθέτοντας ένα οικόπεδο (25% ποσοστό ιδιοκτησίας) λόγω αποδοχής κληρονομιάς. Ο προσφεύγων ζήτησε τον επαναπροσδιορισμό του φόρου, υποστηρίζοντας ότι τα πληρωτέα ποσά ήταν αδικαιολόγητα μεγαλύτερα από τον φόρο που αναλογούσε στο συγκεκριμένο ακίνητο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η διαφορά στο οφειλόμενο ποσό οφείλεται δικαιολογημένα στους τόκους εκπρόθεσμης καταβολής, καθώς το ακίνητο φορολογήθηκε για πρώτη φορά μέσω των συγκεκριμένων εκπρόθεσμων δηλώσεων. Ως εκ τούτου, οι επιβληθέντες τόκοι/προσαυξήσεις για το ΕΝΦΙΑ 2020-2024 επικυρώθηκαν.

Η απόφαση 1012/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ομόρρυθμης εταιρείας (ξενοδοχειακή μονάδα) κατά πράξεων επιβολής προστίμου και οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος διαπίστωσε εκτεταμένη αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη, βάσει διασταυρώσεων των κρατήσεων Booking και του βιβλίου πελατών. Επίσης, καταλογίστηκαν λογιστικές διαφορές λόγω μη έκπτωσης δαπανών μισθοδοσίας (που δεν εξοφλήθηκαν με ηλεκτρονικό μέσο) και εσφαλμένης εφάπαξ απόσβεσης δαπανών βελτίωσης κτιρίου. Η ΔΕΔ έκρινε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας αόριστους και αναπόδεικτους, επικυρώνοντας τα καταλογιζόμενα ποσά φόρων και προστίμων, συμπεριλαμβανομένων προστίμων για μη υποβολή ή ελλιπή υποβολή ανακεφαλαιωτικών πινάκων ενδοκοινοτικών αποκτήσεων.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξεων Απόρριψης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 για τα έτη 2015, 2016, 2017 και 2018, οι οποίες είχαν αρχικά εκδοθεί από την Προϊσταμένη του ΚΕΦΟΚ ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση των πράξεων και τον επανυπολογισμό του ΕΝΦΙΑ, επικαλούμενος ότι ένα ακίνητο είχε πωληθεί από το 2008 και ότι λόγω άγνοιας δεν είχε προβεί σε διορθώσεις. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το δικαίωμα του Δημοσίου για κοινοποίηση πράξης φόρου (ΕΝΦΙΑ) για τα έτη αυτά έχει παραγραφεί (πενταετία), με τις προθεσμίες να λήγουν από το 2020 έως το 2023. Δεδομένου ότι το αίτημα αφορά ανάκληση φορολογητέας ύλης και υποβλήθηκε μετά την παραγραφή, δεν μπορεί να γίνει δεκτό, ούτε μπορούν να εφαρμοστούν οι διατάξεις περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας. Συνεπώς, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε.

Η απόφαση 371/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Απόρριψης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Κέρκυρας. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της απόρριψης αιτήματος οριστικοποίησης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων ΕΝ.Φ.Ι.Α. των ετών 2014-2017. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι είχε πουλήσει τα ακίνητα το 2009, αλλά εκ παραδρομής δεν δηλώθηκε η πώληση στις οικείες δηλώσεις. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς υποβλήθηκε στις 4/11/2024, δηλαδή εκπρόθεσμα μετά την πάροδο 30 ημερών από την ηλεκτρονική κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης στις 5/2/2024. Επιπροσθέτως, η ΔΕΔ έκρινε ότι το δικαίωμα υποβολής των τροποποιητικών δηλώσεων για μείωση φόρου είχε παραγραφεί λόγω παρέλευσης πενταετίας (31/12/2019 έως 31/12/2022) από την έκδοση των αρχικών πράξεων προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ.

Η απόφαση (187/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εξετάζει ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και εισοδήματος για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019. Η ΔΕΔ αποδέχεται εν μέρει την προσφυγή. Συγκεκριμένα, κρίνει ως δικαιολογημένες μία κατάθεση μετρητών ύψους 9.950 € (λόγω ανάλωσης κεφαλαίου) και μικρότερα αναιτιολόγητα ποσά, μειώνοντας έτσι το συνολικό ποσό των αδιευκρίνιστων τραπεζικών καταθέσεων. Αυτή η τροποποίηση οδηγεί σε χαμηλότερο καταλογισμό φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα έτη 2018 και 2019. Ωστόσο, η ΔΕΔ επικυρώνει τις πράξεις ΦΠΑ, κρίνοντας ότι οι δαπάνες από συναλλαγές με τον συγκεκριμένο εκδότη δεν ήταν νόμιμα τεκμηριωμένες, με συνέπεια την απόρριψη του σχετικού δικαιώματος έκπτωσης από τον ΦΠΑ.

Η απόφαση 802 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΥΠΑ και προστίμων που αφορούν τα φορολογικά έτη 2018 έως 2022. Ο προσφεύγων κατηγορήθηκε για τη μη υποβολή δήλωσης έναρξης εργασιών και τη μη τήρηση λογιστικών αρχείων, με τον έλεγχο να βασίζεται σε πληροφοριακή έκθεση του ΣΔΟΕ Μακεδονίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του ότι η δραστηριότητα ασκούνταν από άλλους, καθώς και ότι δεν αναγνωρίστηκαν δαπάνες, λόγω έλλειψης επαρκών αποδείξεων. Στα καταλογιζόμενα ποσά περιλαμβάνονται διαφορά φόρου εισοδήματος €154.473,19 και ΥΠΑ €86.119,03 για το 2018, καθώς και πρόστιμα. Η ΔΕΔ τροποποίησε μόνο την νομική βάση του προστίμου μη έναρξης εργασιών του 2018.

Η απόφαση 927 της ΔΕΔ αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας χονδρικού εμπορίου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019 του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης. Η φορολογική αρχή είχε απορρίψει τη μεταφορά πιστωτικού υπολοίπου ΦΠΑ από προηγούμενες περιόδους, θεωρώντας ότι είχε παραγραφεί. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το δικαίωμα έκπτωσης πιστωτικού υπολοίπου δεν αφορά αχρεωστήτως καταβληθέντα φόρο και υπόκειται στην πενταετή γενική παραγραφή (όχι στην τριετή). Συνεπώς, εφόσον το πιστωτικό υπόλοιπο δεν είχε παραγραφεί, ο ισχυρισμός κρίθηκε βάσιμος, με αποτέλεσμα την ακύρωση της πράξης για το 2018 και την τροποποίηση της πράξης για το 2019, μηδενίζοντας τα καταλογιζόμενα ποσά φόρου και προστίμου.

Η απόφαση 297/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2020 έως 2024, καθώς και κατά των τόκων υπερημερίας. Η εταιρεία είχε υποβάλει δεύτερες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 στις 25.09.2024, με αποτέλεσμα την επαναβεβαίωση φόρου ύψους 45.998,79 ευρώ ανά έτος. Η προσφεύγουσα ζήτησε να ακυρωθεί ο υπολογισμός των τόκων, ισχυριζόμενη εμπρόθεσμη πληρωμή. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφυγή αφορούσε τις ταμειακές βεβαιώσεις των τόκων, οι οποίες ανάγονται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης (είσπραξη) και όχι στον προσδιορισμό του φόρου. Συνεπώς, η επίλυση των διαφορών αυτών εμπίπτει στην αρμοδιότητα των Διοικητικών Δικαστηρίων μέσω ανακοπής (άρθρο 65 Κ.Ε.Δ.Ε.), καθιστώντας την προσφυγή στη ΔΕΔ μη επιτρεπτή.

Η απόφαση 595/10.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός ΝΠΔΔ κατά της απόρριψης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 και αιτημάτων εκκαθάρισης ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014-2017 από τη Δ.Ο.Υ. Ρόδου. Το ΝΠΔΔ ζητούσε την απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. λόγω ιδιοχρησιμοποίησης του ακινήτου για θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό, επικαλούμενο πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή για τα φορολογικά έτη 2014 και 2015, κρίνοντας ότι είχε παρέλθει η τριετής προθεσμία ακύρωσης/τροποποίησης του άρθρου 74 του ΚΦΔ. Ωστόσο, έκανε δεκτή την προσφυγή για τα έτη 2016 και 2017, επιτρέποντας την τροποποίηση των πράξεων προσδιορισμού φόρου λόγω της τεκμηριωμένης πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης.

Η απόφαση 607/15.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), αποδέχθηκε μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ ακύρωσε τις πράξεις επιβολής προστίμου ΚΦΔ (άρθρου 53) για τα έτη αυτά, κρίνοντας μη νόμιμη την επιβολή τους για ελλιπή υποβολή καταστάσεων ΜΥΦ στη φορολογία εισοδήματος. Η ΔΕΔ τροποποίησε επίσης τις οριστικές πράξεις προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, αναγνωρίζοντας προς έκπτωση το μέρος της δαπάνης μισθοδοσίας που εξοφλήθηκε μέσω τραπεζικού μέσου (1.132,23€ για το 2018 και 27.658,26€ για το 2019), θεωρώντας λανθασμένη την απόρριψη του συνόλου. Ωστόσο, επικυρώθηκαν οι πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ 2018 και 2019, καθώς και η απόρριψη της έκπτωσης αγορών που κρίθηκε ότι κατακερματίστηκαν για να αποφευχθεί η χρήση τραπεζικού μέσου. Οι φορολογητέες υποχρεώσεις για το φόρο εισοδήματος αναμορφώθηκαν.