Η απόφαση 102/24.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) της ΑΑΔΕ αφορά στην απόρριψη ως απαράδεκτης ενδικοφανούς προσφυγής κατά προσωρινού προσδιορισμού φόρου/προστίμου (άρθρο 44 παρ. 2 ν. 2961/2001 και άρθρο 54 Ν. 5104/2024), καθώς και κατά εντολής ελέγχου της Δ.Ο.Τ. Πολυγύρου. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τον καταλογισμό φόρου γονικής παροχής/δωρεάς ύψους 5.500,00€ πλέον προστίμου 2.250,00€, ισχυριζόμενος ότι εκ παραδρομής δηλώθηκε δωρεά 55.000,00€ αντί 21.048,17€. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη το άρθρο 72 του Ν. 5104/2024, έκρινε ότι το σημείωμα διαπιστώσεων, ο προσωρινός προσδιορισμός φόρου/προστίμου και η εντολή ελέγχου δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, αλλά έχουν ενημερωτικό ή προπαρασκευαστικό χαρακτήρα, συνεπώς δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση 633/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, με τις οποίες καταλογίστηκαν ποσά ως προσαύξηση περιουσίας, βασιζόμενη σε αναιτιολόγητες πιστώσεις σε κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς. Η ΔΕΔ ακύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις για τυπικές πλημμέλειες, κρίνοντας ότι δεν τηρήθηκε κατ’ ουσίαν η διαδικασία της προηγούμενης ακρόασης. Συγκεκριμένα, η ελεγκτική αρχή δεν κάλεσε την προσφεύγουσα να αιτιολογήσει τις πιστώσεις (άρθρο 14 ΚΦΔ) και το Σημείωμα Διαπιστώσεων δεν παρείχε επαρκή αιτιολογία για τον προσδιορισμό του φόρου, στερώντας την αποτελεσματική άμυνα από την προσφεύγουσα. Η ελεγκτική αρχή καλείται να εκδώσει νέα πράξη σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης.

Η Απόφαση 22 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.), με ημερομηνία 08.01.2025, απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά σημειώματος διαπιστώσεων ελέγχου και προσωρινού προσδιορισμού προστίμου της Δ.Ο.Υ. ΤΡΙΚΑΛΩΝ για το φορολογικό έτος 2024. Η προσφεύγουσα είχε κατηγορηθεί για τη μη έκδοση απόδειξης λιανικών συναλλαγών αξίας 13,50€, λόγω βλάβης του φορολογικού μηχανισμού, υποστηρίζοντας ότι δεν υπήρχε δόλος. Η Δ.Ε.Δ αποφάσισε ότι το σημείωμα διαπιστώσεων και ο προσωρινός προσδιορισμός προστίμου δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, αλλά προπαρασκευαστικές πράξεις του ελέγχου, και ως εκ τούτου, δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 5104/2024.

Η απόφαση 714/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της άρνησης της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου να ακυρώσει πράξεις εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου για τα φορολογικά έτη 2015, 2016 και 2017. Οι πράξεις είχαν εκδοθεί λόγω μη δήλωσης εσόδων από ενοίκια από τον προσφεύγοντα. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι υπήρξε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης, καθώς ήταν ανήλικος (γεννηθείς 08-11-2000) κατά τα έτη αυτά, γεγονός που σήμαινε ότι δεν είχε υποχρέωση υποβολής δήλωσης. Το εισόδημα είχε ήδη δηλωθεί και φορολογηθεί νόμιμα από τον πατέρα του, ο οποίος ασκούσε τη γονική μέριμνα. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε τον ισχυρισμό βάσιμο και ακύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, μηδενίζοντας την οριστική φορολογική υποχρέωση για τα έτη 2015, 2016 και 2017.

Η απόφαση 220 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά τεσσάρων πράξεων επιβολής προστίμου από τον Προϊστάμενο του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής, συνολικού ύψους €646.729,10, για τις φορολογικές περιόδους 2017 έως 2020. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν βάσει του άρθρου 54 ν. 5104/2024 στον προσφεύγοντα, ο οποίος κρίθηκε ως άμεσος συνεργός σε εγκλήματα φοροδιαφυγής εταιρείας, λόγω εν γνώσει του υποβολής ανακριβών δηλώσεων ΦΠΑ και Φορολογίας Εισοδήματος Νομικών Προσώπων. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης, καθώς είχε κοινοποιηθεί Σημείωμα Διαπιστώσεων Ελέγχου στο οποίο ο προσφεύγων δεν τοποθετήθηκε. Επίσης, απέρριψε τον λόγο περί πλημμελούς αιτιολογίας, κρίνοντας ότι η ενεργός συμμετοχή τεκμηριώνεται από συγκλίνουσες ενδείξεις του ελέγχου (όπως η λήψη και έκδοση εικονικών παραστατικών και η υπογραφή δηλώσεων με αυθαίρετα στοιχεία).

Παράταση των προθεσμιών ως προς την άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής και αιτήματος αναστολής, καθώς και την εξέταση της ενδικοφανούς προσφυγής του άρθρου 63 ν.4174/2013 AΔA:ΨΦΟ746ΜΠ3Ζ-ΗΓΣ

Η Απόφαση 294 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατοίκου εξωτερικού κατά πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου και επιβολής προστίμου φορολογικού έτους 2018, ύψους 1.912,36€ και 100,00€ αντίστοιχα. Οι πράξεις εκδόθηκαν οίκοθεν από τη Δ.Ο.Υ. Α΄ΠΕΙΡΑΙΑ, καθώς η προσφεύγουσα δεν είχε δηλώσει εισοδήματα αλλοδαπής προέλευσης (Τσεχία) 15.223,14€. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα εισοδήματα είχαν ήδη φορολογηθεί στην Τσεχία βάσει ΣΑΔΦ. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή στις 24/10/2024 ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης υποβολής, καθώς η νόμιμη προθεσμία των 60 ημερών, η οποία έληγε την 8η/5/2024, είχε ήδη παρέλθει.

Παράταση των προθεσμιών της παρ. 4 του άρθρου έκτου της από 30.03.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α’ 75) ως προς την άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής και αιτήματος αναστολής καθώς και την εξέταση της ενδικοφανούς προσφυγής του άρθρου 63 ν. 4174/2013.

Η απόφαση 159 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής μιας εταιρείας με αντικείμενο την εκμίσθωση ακινήτων. Η εταιρεία ζητούσε την ακύρωση Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (για τις φορολογικές περιόδους 11/2021 έως 09/2023) και Οριστικών Πράξεων Επιβολής Προστίμων (για τα φορολογικά έτη 2022, 2023 και 2024) της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Κέρκυρας. Η ΔΕΔ δέχθηκε την προσφυγή λόγω παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι η εταιρεία υπέβαλε τις αντιρρήσεις της επί του Σημειώματος Διαπιστώσεων Ελέγχου εμπρόθεσμα, τη Δευτέρα 26/08/2024 (καθώς η προθεσμία έληγε Σάββατο 24/08/2024), αλλά η ελεγκτική αρχή εξέδωσε τις οριστικές πράξεις χωρίς να λάβει υπόψη αυτές τις απόψεις. Ως εκ τούτου, όλες οι προσβαλλόμενες πράξεις ακυρώνονται λόγω τυπικής πλημμέλειας.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης εταιρείας κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της πράξης, καθώς η ΔΟΥ είχε επαναπροσδιορίσει το πιστωτικό ποσό προς επιστροφή από €50.618,42 σε €42.597,75. Η διαφορά προέκυψε επειδή ο έλεγχος απέρριψε την αφαίρεση ποσού €36.455,43 (κωδικός 462), το οποίο η εταιρεία δήλωσε ως αχρησιμοποίητες προβλέψεις προηγούμενων χρήσεων που είχαν ήδη φορολογηθεί. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς η εταιρεία δεν τεκμηρίωσε επαρκώς ότι τα εν λόγω ποσά είχαν αναμορφωθεί και φορολογηθεί στις δηλώσεις των προηγούμενων ετών.