Η απόφαση 999 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ιδιώτη ιατρού (ψυχιάτρου) κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, οι οποίες του επέβαλαν συνολικές οφειλές περίπου €30.000. Ο έλεγχος διαπίστωσε σημαντικές πιστώσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς, κυρίως μέσω καταθέσεων μετρητών, τις οποίες ο προσφεύγων δήλωσε ότι προέρχονταν από τον τζίρο της επιχείρησής του αλλά δεν είχαν δηλωθεί. Ο κύριος ισχυρισμός του για ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών απορρίφθηκε. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι το υπολογιζόμενο διαθέσιμο οικογενειακό εισόδημα σε μετρητά (€175.586,64) ήταν σημαντικά μικρότερο από το κεφάλαιο που διατηρούσε ήδη σε τραπεζικούς λογαριασμούς στην αλλοδαπή (€343.273,47) την 01-01-2021, συνεπώς δεν υπήρχε διαθέσιμο υπόλοιπο προς αιτιολόγηση των νέων καταθέσεων.

Η Απόφαση 611 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά πράξης επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Το πρόστιμο ύψους 250,00€ είχε επιβληθεί στον προσφεύγοντα λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αρχικής δήλωσης Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (ΦΜΥ) με ποσό φόρου 4,75€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το πρόστιμο ήταν σε προφανή δυσαναλογία με τον καταβληθέντα φόρο. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων, ως υπόχρεος τήρησης απλογραφικών βιβλίων, ορθώς τιμωρήθηκε με το πρόστιμο των 250,00€. Επιπλέον, διευκρινίστηκε ότι παρόλο που η Δ.Ο.Υ. επικαλέστηκε το άρθρο 53 του ν. 5104/2024, η σωστή διάταξη που εφαρμόζεται (καθώς η παράβαση έγινε το 2023) είναι το άρθρο 54 του ν. 4987/2022. Συνεπώς, η πράξη προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση 942 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, συνολικού ύψους 2.107,76€. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τον καταλογισμό φόρου λόγω αποκρυβείσας επιχειρηματικής δραστηριότητας (πωλήσεις προσωπικών αντικειμένων μέσω ΕΛΤΑ COURIER) και μη δηλωμένου εισοδήματος από μίσθωση ακινήτου. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό του περί ευκαιριακών πωλήσεων, κρίνοντας ότι το πλήθος και η περιοδικότητα των συναλλαγών (84 το 2018) συνιστούν συστηματική άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας (άρθρο 21 παρ. 1 Ν. 4172/2013), μη αποδεικνύοντας ότι αφορούσαν κληρονομιαία στοιχεία. Ο ισχυρισμός του για το ΦΠΑ απορρίφθηκε ως άσχετος με τη φορολογία εισοδήματος, ενώ οι ισχυρισμοί για τις τραπεζικές καταθέσεις κρίθηκαν αλυσιτελείς καθώς είχαν ήδη γίνει δεκτοί στην έκθεση ελέγχου.

Η Απόφαση με αριθμό 943 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός συνταξιούχου κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018. Οι πράξεις αφορούσαν α) πρόστιμο 888,29€, βάσει του άρθρου 58Α του Ν. 4174/2013, για μη έκδοση 84 φορολογικών στοιχείων εσόδων συνολικής αξίας 9.179,00€ από πωλήσεις διαφόρων ειδών μέσω ταχυμεταφορών, και β) πρόστιμο 100,00€, βάσει του άρθρου 54, για μη υποβολή δήλωσης έναρξης εργασιών. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι οι πωλήσεις ήταν ευκαιριακές, αφορούσαν προσωπικά αντικείμενα της αποβιωσάσης συζύγου του και δεν υπερέβαιναν το όριο ΦΠΑ των 10.000€. Η Αρχή έκρινε ότι το πλήθος (84 το 2018) και η περιοδικότητα των συναλλαγών (συνέχιση μέχρι το 2022) συνιστούσαν συστηματική επιχειρηματική δραστηριότητα, απορρίπτοντας ως αβάσιμους όλους τους ισχυρισμούς του.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής εταιρίας χονδρικού εμπορίου ανταλλακτικών οχημάτων κατά πράξης επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2021. Η εταιρία τιμωρήθηκε αρχικά με πρόστιμο 500,00€ για 18 περιπτώσεις μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων εσόδου, με συνολικό ΦΠΑ 625,20€, βάσει του ελάχιστου ορίου για διπλογραφικά συστήματα. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα τηρούσε απλογραφικό λογιστικό σύστημα. Κατά συνέπεια, εφόσον το 50% του ΦΠΑ (312,60€) είναι υψηλότερο από το ελάχιστο πρόστιμο των 250,00€ για απλογραφικά βιβλία, η ΔΕΔ τροποποιεί το πρόστιμο από 500,00€ στο ορθό ποσό των 312,60€.

Η απόφαση 525/01-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένου κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η προσβαλλόμενη πράξη επέβαλε συνολικό ποσό €46.257,13 (€27.588,05 κύριος φόρος, €13.794,03 πρόστιμο και €4.875,03 ειδική εισφορά αλληλεγγύης), βασιζόμενη σε διαπιστωμένη προσαύξηση περιουσίας ύψους €83.600,21. Η προσαύξηση προήλθε από πρωτογενείς καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς τις οποίες ο προσφεύγων δεν αιτιολόγησε. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι τα ποσά ήταν αποταμιεύσεις, εισπράξεις λιανικής που ήδη φορολογήθηκαν, ή οικονομική βοήθεια από συγγενείς. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς ως αναπόδεικτους, επικυρώνοντας την ορθότητα του καταλογισμού από τη φορολογική αρχή.

Η απόφαση 697/18-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής για το φορολογικό έτος 2018. Το πρώτο πρόστιμο, ύψους 827,42 €, αφορά τη μη έκδοση φορολογικών στοιχείων (ΑΛΣ) για 11 συναλλαγές συνολικής αξίας 8.550,00 €. Ο ισχυρισμός της εταιρείας ότι οι καταθέσεις προέρχονταν από υπάλληλο της εταιρείας κρίθηκε αβάσιμος λόγω έλλειψης επαρκών αποδείξεων. Το δεύτερο πρόστιμο, ύψους 30.000,00 €, επιβλήθηκε για την έκδοση στοιχείων από μη εγκεκριμένο φορολογικό μηχανισμό (ΦΗΜ) επειδή τα αρχεία e-txt ήταν μηδενικά, καθιστώντας αδύνατη τη σύγκριση με τα αρχεία a-txt και επηρεάζοντας την ακεραιότητα των στοιχείων. Το πρόστιμο των 30.000,00 € συνιστά το ανώτατο όριο βάσει νόμου για απλογραφικά συστήματα. Η τελική επιβεβαιωμένη φορολογική υποχρέωση ανέρχεται σε 30.827,42 €.

Η παρούσα απόφαση απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από πρόσωπο με Α.Φ.Μ. ... κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. και προστίμων, οι οποίες εκδόθηκαν σε βάρος εταιρείας για τις φορολογικές περιόδους 2017 έως 2021. Ο προσφεύγων, ο οποίος είχε οριστεί προσωρινά μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου, φερόταν ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο. Ο έλεγχος του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΑΤΤΙΚΗΣ προσδιόρισε Φ.Π.Α. με κάθε διαθέσιμο μέσο (λόγω μη προσκόμισης λογιστικών αρχείων) και δεν αναγνώρισε την έκπτωση Φ.Π.Α. εισροών. Ο προσφεύγων ισχυριστήκε έλλειψη ευθύνης λόγω μη αποδοχής του διορισμού του και μη άσκησης πραγματικής διοίκησης, προσκομίζοντας Εξώδικη Δήλωση. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τελικά την προσφυγή του.

Ο προσφεύγων οικονομικός φορέας ζητεί την ακύρωση της απόφασης με αριθμό 9091247/6-3-2020, με την οποία ο αναθέτων φορέας προχώρησε σε ανάθεση με διαδικασία διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση για τις υπηρεσίες καθαρισμού στεγασμένων και υπαίθριων χώρων του σιδηροδρομικού δικτύου για 55 ημέρες (από 1/4/2020 έως 25/5/2020), με εκτιμώμενη αξία 424.916,00 ευρώ χωρίς ΦΠΑ. Ο προσφεύγων επικαλείται παρανομία της διαδικασίας λόγω μη πληρότητας των προϋποθέσεων του άρθρου 269 του Ν. 4412/2016 για διαπραγμάτευση χωρίς προκήρυξη, κακή χρήση διακριτικής ευχέρειας από τον αναθέτοντα, μη κλήσης του ίδιου να υποβάλει προσφορά και μη χρήσης του ηλεκτρονικού συστήματος ΕΣΗΔΗΣ.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), με αριθμό 232/10.02.2025, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 250,00€, βάσει του άρθρου 53 του ν. 5104/2024, που επιβλήθηκε από την Δ.Ο.Υ. Καρδίτσας. Ο προσφεύγων τιμωρήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της Δήλωσης Απόδοσης Περιβαλλοντικού Τέλους (άρθρου 79 του ν. 4819/2021) για το 2ο τρίμηνο του 2024, η οποία υποβλήθηκε 9 μέρες εκπρόθεσμα. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το πρόστιμο ήταν υπέρογκο και αντιτίθετο στην αρχή της αναλογικότητας, δεδομένου ότι το οφειλόμενο περιβαλλοντικό τέλος ήταν μόνο 2,52€. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι το μέτρο δεν είναι προδήλως ακατάλληλο και ότι η φορολογική αρχή δεν διαθέτει διακριτική ευχέρεια να προσδιορίζει το ύψος των προστίμων ανάλογα με τις ειδικότερες συνθήκες της παράβασης, αποκλείοντας έτσι το θέμα παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας.