Η απόφαση 416 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά τεσσάρων πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 400,00€, για εκπρόθεσμη υποβολή δηλώσεων απόδοσης τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση για τις φορολογικές περιόδους Απριλίου, Ιουνίου, Μαΐου και Ιουλίου 2024. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση των πράξεων, επικαλούμενος άγνοια της υποχρέωσης και κρίνοντας το ύψος των προστίμων δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με τα δηλωθέντα ποσά του τέλους. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι οι δηλώσεις υποβλήθηκαν εκπρόθεσμα (στις 12/09/2024). Βάσει του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024, επιβάλλεται πρόστιμο 100€ για κάθε εκπρόθεσμη δήλωση. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η επιβολή του προστίμου αποτελεί δέσμια αρμοδιότητα της Διοίκησης και ότι ο έλεγχος της αρχής της αναλογικότητας ανήκει στα Δικαστήρια. Συνεπώς, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε, διατηρώντας το οφειλόμενο πρόστιμο στα 100,00€ για κάθε πράξη.

Η απόφαση 1236/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€, το οποίο επιβλήθηκε από τη Δ.Ο.Υ. βάσει του άρθρου 53 του Κ.Υ.Δ. (Ν. 5104/2024). Το πρόστιμο αφορούσε την εκπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης απόδοσης του τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση. Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε άγνοια σχετικά με την υποχρέωση υποβολής της συγκεκριμένης δήλωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι για την επιβολή διοικητικών κυρώσεων (πρόστιμα) δεν απαιτείται εξέταση δόλου ή υποκειμενικής υπαιτιότητας, αλλά αρκεί η αντικειμενική διαπίστωση της παράβασης. Κατά συνέπεια, η πράξη επιβολής προστίμου κρίθηκε νόμιμη.

Η απόφαση 733 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 250,00 € του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Καβάλας. Το πρόστιμο είχε επιβληθεί λόγω εκπρόθεσμης υποβολής (στις 13/02/2019, αντί για την καταληκτική 31/01/2019) αρχικής δήλωσης παρακρατούμενων φόρων μισθωτών υπηρεσιών για τη φορολογική περίοδο 01/11/2018 – 30/11/2018. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε άγνοια και δυσανάλογο ποσό προστίμου σε σχέση με τον φόρο (17,88 €). Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε την παράβαση, σημειώνοντας ότι για την επιβολή του προστίμου δεν εξετάζεται η υποκειμενική υπαιτιότητα. Επιπλέον, τροποποίησε τη νομική βάση της πράξης επιβολής προστίμου από τον ν. 5104/2024 στον ορθό ν. 4987/2022 (άρθρο 54), διατηρώντας αμετάβλητο το ποσό των 250,00 €.

Η απόφαση 1243/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά επτά πράξεων επιβολής προστίμου, ύψους 100€ η καθεμία. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν από την Δ.Ο.Τ. Λάρισας, βάσει του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024 (Κ.Υ.Δ.), λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων απόδοσης του τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε άγνοια της υποχρέωσης και έλλειψη πρόθεσης αποφυγής καταβολής του τέλους. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι για την επιβολή διοικητικών κυρώσεων (πρόστιμα) δεν απαιτείται εξέταση δόλου ή υποκειμενικής υπαιτιότητας, αλλά αρκεί η διαπίστωση της παράβασης (εκπρόθεσμη υποβολή).

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε ένας δημοτικός εκλογικός συνδυασμός κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ από τη Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων για το φορολογικό έτος 2019. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω μη υποβολής κατάστασης φορολογικών στοιχείων (Μ.Υ.Φ.) εσόδων. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι, ως νομική οντότητα, δεν είναι υπόχρεος σε υποβολή ΜΥΦ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η προβλεπόμενη εξαίρεση αφορά μόνο τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος και όχι την υποχρέωση υποβολής ΜΥΦ, η οποία παραμένει βάσει των ΠΟΛ 1022/2014 και ΠΟΛ 1078/2014. Η ΔΕΔ επίσης διόρθωσε τη νομική βάση του προστίμου στο άρθρο 54 του ν. 4987/2022, διατηρώντας το καταλογιζόμενο ποσό στα 100,00€.

Η απόφαση 1246/07.07.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ο προσφεύγων κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου (ύψους €250,00 έκαστη) από την Δ.Ο.Υ. Βόλου για το φορολογικό έτος 2021. Τα πρόστιμα αφορούσαν την εκπρόθεσμη υποβολή δηλώσεων παρακρατούμενου φόρου από δικαιώματα. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι παραβάσεις έγιναν λόγω της περιόδου του κορωνοϊού και ότι δεν υπήρχε δόλος φοροδιαφυγής, καθώς ο οφειλόμενος φόρος ήταν μικρός. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων είχε ήδη υποβάλει προγενέστερα ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, η οποία είχε εξεταστεί κατ' ουσία και είχε απορριφθεί ως αβάσιμη. Συνεπώς, η άσκηση δεύτερης προσφυγής κατά των ίδιων πράξεων κρίθηκε απαράδεκτη βάσει του ισχύοντος νομικού πλαισίου.

Η απόφαση (Αριθμός 1245/07.07.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου άρθρου 53 του ΚΦΔ, φορολογικού έτους 2021, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Βόλου. Τα πρόστιμα, συνολικού ύψους 750,00€, είχαν επιβληθεί λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αρχικών δηλώσεων απόδοσης παρακρατούμενου φόρου από δικαιώματα. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση επικαλούμενος τις συνθήκες της περιόδου του κορωνοϊού, την έλλειψη δόλου φοροδιαφυγής και τη μικρή χρονική καθυστέρηση. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή βάσει του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, καθώς διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων είχε ήδη υποβάλει χρονικά προγενέστερη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, η οποία είχε απορριφθεί κατ' ουσία, καθιστώντας έτσι τη δεύτερη προσφυγή απαράδεκτη.

Η απόφαση 149/28-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων επιβολής φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων των ετών 2018 και 2019, που εξέδωσε η Δ.Ο.Υ. Ρόδου. Η φορολογική διαφορά προέκυψε κυρίως από τη μη έκπτωση επιχειρηματικών δαπανών άνω των 500€, λόγω μη εξόφλησής τους μέσω τραπεζικού μέσου πληρωμής, σύμφωνα με το άρθρο 23 του ν. 4172/2013. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε αδυναμία προσέλευσης στην Τράπεζα και έλλειψη φοροδοτικής ικανότητας. Η ΔΕΔ επικύρωσε ορθά τις πράξεις, καθώς ο ισχυρισμός περί οικονομικής δυσχέρειας δεν πλήττει τη νομιμότητα του καταλογισμού των φόρων και προστίμων, διατηρώντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό.

Η υπ' αριθμόν 276 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€, το οποίο είχε επιβληθεί λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης φόρου κληρονομιάς, από την οποία δεν προέκυψε ποσό φόρου για καταβολή. Η προσφεύγουσα υποστήριξε άγνοια για το κληρονομικό δικαίωμα και παραγραφή του δικαιώματος επιβολής φόρου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι τα πρόστιμα είναι διοικητικές κυρώσεις για τις οποίες δεν εξετάζεται η ύπαρξη δόλου ή υποκειμενικής υπαιτιότητας, ενώ η επιβολή τους αποτελεί δέσμια ενέργεια της φορολογικής αρχής. Συνεπώς, απέρριψε τους ισχυρισμούς και επικύρωσε το πρόστιμο.

Η απόφαση 27/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας και του διαχειριστή της κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ, και επιβολής προστίμων από το Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. για τα φορολογικά έτη 2017-2019. Οι πράξεις βασίστηκαν σε έκθεση ελέγχου που διαπίστωσε έκδοση και λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων, καθώς και μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων. Ο διαχειριστής αμφισβήτησε την αλληλέγγυα ευθύνη του, ισχυριζόμενος άγνοια των εταιρικών υποθέσεων μετά την μεταβίβαση των μεριδίων. Η απόφαση αποδέχθηκε μερικώς την προσφυγή, απορρίπτοντας την αλληλέγγυα ευθύνη του διαχειριστή για τα αυτοτελή πρόστιμα του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024, ενώ επικύρωσε τις υπόλοιπες πράξεις φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, διατηρώντας την αλληλέγγυα ευθύνη του για αυτές, λόγω της ιδιότητάς του ως διαχειριστή και εκκαθαριστή.