Φορολογία. Ευθύνη ή μη του συνδίκου της πτώχευσης για την καταβολή στο Δημόσιο χρεών από Φ.Π.Α. πτωχεύσαντος συνεταιρισμού, τα οποία γεννήθηκαν σε χρόνο πριν τη κήρυξη του συνεταιρισμού σε πτώχευση.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Για χρέη από Φ.Π.Α. τα οποία γεννήθηκαν μέχρι την κήρυξη της πτώχευσης, ανεξαρτήτως του χρόνου βεβαίωσης αυτών, δεν ευθύνεται προς καταβολή τους ο σύνδικος της πτώχευσης παρά μόνο ο πτωχός και, εφόσον πρόκειται για νομικό πρόσωπο, και οι νόμιμοι εκπρόσωποί του κατά το χρόνο λύσης του νομικού προσώπου αλληλεγγύως και εις ολόκληρο με το υπόχρεο νομικό πρόσωπο. Ο σύνδικος της πτώχευσης ευθύνεται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με τον πτωχό για χρέη από Φ.Π.Α. τα οποία γεννήθηκαν μετά την κήρυξη της πτώχευσης από υποκείμενες σε φόρο πράξεις του συνδίκου είτε κατά την εκκαθάριση της πτωχευτικής περιουσίας είτε όταν ο σύνδικος κατόπιν αδείας του πτωχευτικού δικαστηρίου (άρθρα 78 παρ.1 και 84 παρ.1 του Πτωχευτικού Κώδικα) συνεχίζει την επιχειρηματική δραστηριότητα του πτωχού.

Εγγυητική ευθύνη του Δημοσίου – Πτώχευση.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η κήρυξη σε πτώχευση εταιρείας, υπέρ της οποίας και για τη ρύθμιση οφειλών της προς πιστωτικά ιδρύματα, έχει εγγυηθεί το Ελληνικό Δημόσιο, δε συνεπάγεται αυτοδικαίως την κατάπτωση της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου. Κατάπτωση της εγγύησης του Δημοσίου θα επέλθει με την πλήρωση των όρων της υπουργικής απόφασης παροχής της. Στο χρονικό διάστημα από την κήρυξη της πτώχευσης και έως την κατάπτωση της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου, δεδομένης και της αναστολής, λόγω της πτώχευσης, των ατομικών καταδιωκτικών μέτρων, η Τράπεζα οφείλει να αναγγελθεί στην πτωχευτική διαδικασία και ταυτόχρονα να προβεί στη λήψη κάθε δυνατού μέτρου προς εξασφάλιση της απαίτησής της κατά της πτωχεύσασας εταιρείας.

Νομικά ζητήματα που προκύπτουν από τη συνύπαρξη σε σχολάζουσα κληρονομία κηδεμόνα και συνδίκου πτωχεύσεως.  α) Μπορούν να συνυπάρχουν σε σχολάζουσα κληρονομία κηδεμόνας και σύνδικος της πτωχεύσεως. Μετά το θάνατο του πτωχού εξακολουθεί να ασκείται η διαχείριση της πτωχευτικής περιουσίας από το σύνδικο, ενώ η διαχείριση της μεταπτωχευτικής και εξωπτωχευτικής περιουσίας περιέρχεται στον κηδεμόνα σχολάζουσας κληρονομίας. β) Ο σύνδικος νομιμοποιείται να παρίσταται στη διαδικασία λύσης της κοινωνίας δια δικαστικής διανομής, όταν το διανεμητέο ακίνητο περιλαμβάνεται στην πτωχευτική περιουσία. γ) Ο σύνδικος είναι υπεύθυνος για τις φορολογικές υποχρεώσεις που αφορούν στην πτωχευτική περιουσία, ενώ ο κηδεμόνας σχολάζουσας κληρονομίας για τις αντίστοιχες υποχρεώσεις της μεταπτωχευτικής και εξωπτωχευτικής περιουσίας του κληρονομουμένου. (ομόφ.)

Φορολογία. Μέτρα διασφάλισης συμφερόντων του Δημοσίου κατά πτωχού πριν και μετά την κήρυξη της πτώχευσης. Παραλαβή δήλωσης φόρου μεταβίβασης ακινήτων που έγινε στο πλαίσιο της πτωχευτικής διαδικασίας.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Από τη δημοσίευση της απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου με την οποία κηρύσσεται η πτώχευση, αφενός αναστέλλονται τα διασφαλιστικά για τα συμφέροντα του Δημοσίου μέτρα του άρθρου 14 του Ν 2523/1997 τα οποία είχαν ληφθεί κατά του πτωχού πριν αυτός κηρυχθεί σε πτώχευση, αφετέρου δεν μπορούν να ισχύσουν τα μέτρα αυτά τα οποία ελήφθησαν κατά του πτωχού έναντι του συνδίκου της πτώχευσης και ως εκ τούτου η αρμόδια Δ.Ο.Υ. δεν έχει κανένα κώλυμα εκ των ως άνω διασφαλιστικών μέτρων να παραλάβει τη δήλωση φόρου μεταβίβασης ακινήτων της πτωχευτικής περιουσίας που κατατίθεται από το σύνδικο της πτώχευσης.

Διευθέτηση πλημμυρικών ροών....Επειδή, ως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου και δεν αμφισβητείται, ο προσφεύγων υπέβαλε εμπροθέσμως τα δικαιολογητικά κατακύρωσης, μεταξύ των οποίων και τα υπ’ αριθμ. … και … Πιστοποιητικά του Πρωτοδικείου ... στα οποία βεβαιώνεται ότι μέχρι την έκδοση τους δεν έχει εκδοθεί απόφαση δικαστηρίου ούτε έχει κατατεθεί αίτηση περί κήρυξης του προσφεύγοντος σε κατάσταση πτώχευσης. Περαιτέρω, στα εν λόγω πιστοποιητικά αναφέρεται ότι «Πιστοποιητικό πτωχευτικού συμβιβασμού δεν εκδίδεται διότι προυποθέτει πτώχευση». Η ως άνω μνεία στο σώμα των  πιστοποιητικών προδήλως έχει την έννοια ότι το δικαστήριο δεν δύναται, εν προκειμένω, να εκδώσει πιστοποιητικό περί μη υπαγωγής του προσφεύγοντος σε πτωχευτικό συμβιβασμό διότι η υπαγωγή στη διαδικασία αυτή και άρα η έκδοση του σχετικού πιστοποιητικού απαιτεί προηγουμένως να έχει κηρυχθεί ο προσφεύγων σε πτώχευση, προϋπόθεση που δεν συντρέχει, ως βεβαιώνεται από τα ίδια πιστοποιητικά. Ουδόλως δε προκύπτει εκ των ανωτέρω εγγράφων ότι γενικώς δεν εκδίδεται από το δικαστήριο πιστοποιητικό μη υπαγωγής σε πτωχευτικό συμβιβασμό αλλά ότι αυτό εκδίδεται όταν το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται τελεί σε πτώχευση. Επομένως, με τα υπ’ αριθμ. … και … Πιστοποιητικά του Πρωτοδικείου ... αποδεικνύεται συγχρόνως η μη συνδρομή των λόγων αποκλεισμού περί μη πτώχευσης και πτωχευτικού συμβιβασμού του όρου 22.Α4 (β) της διακήρυξης τόσο κατά το χρόνο υποβολής της προσφοράς όσο και κατά το στάδιο των δικαιολογητικών κατακύρωσης. Σημειωτέον ότι τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται και από το προσκομισθέν με την προσφυγή με αριθμ. πρωτ. … έγγραφο του Τμήματος Πτωχεύσεων του Πρωτοδικείου ... στο οποίο αναφέρεται ότι « [...] ο πτωχευτικός συμβιβασμός, ως μια διαδικασία που συνεπάγεται την περάτωση των εργασιών της πτώχευσης και τη λήξη της πτωχευτικής διαδικασίας προυποθέτει ύπαρξη κατάστασης πτώχευσης. Στην περίπτωσή σας, από έρευνα στο σχετικό αρχείο του Πρωτοδικείου, προκύπτει ότι δεν υπάρχει πτώχευση και δεν έχει κατατεθεί αίτηση για πτώχευση. [...] Οπότε συνακόλουθα δεν μπορεί η εταιρεία σας να υπαχθεί σε διαδικασία πτωχευτικού συμβιβασμού. Για το λόγο αυτό, το Πρωτοδικείου ... εκδίδει πιστοποιητικό στο οποίο αναφέρεται ρητώς ότι Πιστοποιητικό πτωχευτικού συμβιβασμού δεν εκδίδεται διότι προυποθέτει πτώχευση». Αλυσιτελώς δε η αναθέτουσα αρχή ισχυρίζεται στις απόψεις της ότι αποδέχτηκε την εισήγηση της Επιτροπής Διαγωνισμού, διότι το Πρακτικό της Επιτροπής Διαγωνισμού συνιστά απλή γνώμη (βλ. ενδεικτικά ΣτΕ 698/2017) και η αναθέτουσα αρχή δύναται πάντοτε να ενεργήσει κατά τρόπον διαφορετικό από αυτόν που της υποδεικνύεται με τη γνωμοδότηση, εφόσον αιτιολογεί ειδικώς την επιλογή της, Αριθμός απόφασης: 1600/2020 15 πολλώ δε μάλλον όταν η εισήγηση της Επιτροπής Διαγωνισμού έρχεται σε προφανή αντίθεση με το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο του διαγωνισμού. Ως εκ τούτου, και σύμφωνα με τα εκτεθέντα υπό σκέψεις 19-23, η αναθέτουσα αρχή όφειλε, κατά δεσμία αρμοδιότητα, να δεχτεί την προσφορά του προσφεύγοντος και ο μόνος λόγος της προσφυγής πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος. 

Η απόφαση εκδίδεται από την Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών και αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης απόρριψης αιτήματος διαγραφής οφειλών ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2014-2019. Η προσφεύγουσα ζήτησε τη διαγραφή των οφειλών επικαλούμενη την προγενέστερη μεταβίβαση του ακινήτου το 2010 και την υποβολή εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 το 2025. Ενώ η φορολογική αρχή απέρριψε αρχικά τις δηλώσεις λόγω παραγραφής, η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι υφίσταται πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Βάσει του αρ. 74 και 84§5 του ν. 5104/2024, η ακύρωση μπορεί να εφαρμοστεί μόνο σε πράξεις που εκδόθηκαν μετά την 01/12/2014. Δεδομένου ότι για το ΕΝΦΙΑ 2015 δεν υπήρχαν στοιχεία κοινοποίησης, η αίτηση κρίθηκε εμπρόθεσμη για το έτος αυτό, ενώ η πράξη του 2014 είχε εκδοθεί νωρίτερα. Συνεπώς, γίνεται μερική αποδοχή της προσφυγής και ακυρώνεται μόνο η πράξη διοικητικού προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ για το έτος 2015, διαγράφοντας τις αντίστοιχες οφειλές.

Δημόσια έργα. Συνέπειες από την πτώχευση μιας εργοληπτικής επιχείρησης η οποία μετέχει σε Κοινοπραξία η οποία έχει αναλάβει την κατασκευή ενός δημοσίου έργου.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Σε περίπτωση πτώχευσης μιας εργοληπτικής επιχείρησης που συμμετέχει σε Κοινοπραξία η οποία έχει αναλάβει την κατασκευή ενός δημοσίου έργου, η σύμβαση θεωρείται διαλυμένη ως προς αυτή και συνεχίζεται από τα λοιπά ή το μοναδικό απομείναν μέλος της Αναδόχου Κοινοπραξίας. β) Η θέση μιας εργοληπτικής επιχείρησης υπό αναγκαστική διαχείριση, η οποία συμμετέχει σε Κοινοπραξία κατασκευής ενός δημοσίου έργου δεν εξομοιούται με πτώχευση. γ) Πρέπει να γίνει αντικατάσταση των υπό του άρθρου 27 του ΠΔ 609/85 προβλεπομένων κάθε είδους εγγυητικών επιστολών, με διαγραφή της πτωχεύσασας εργοληπτικής επιχείρησης.

Η απόφαση 899/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος διαπίστωσε μη εκπιπτόμενες δαπάνες, ιδίως έξοδα μισθοδοσίας που δεν εξοφλήθηκαν με τραπεζικό μέσο (συνολικού ύψους €1.292,24 για το 2018 και €35.155,65 για το 2019), καθώς και την παράνομη έκπτωση προστίμων, προσαυξήσεων ασφαλιστικών ταμείων, τέλους επιτηδεύματος και προσωπικών εξόδων Ε.Ι.Χ. Η εταιρεία απέτυχε επίσης να προσκομίσει φάκελο τεκμηρίωσης ενδοομιλικών συναλλαγών. Όλοι οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί παράβασης ουσιώδους τύπου και παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι και η αρχική καταλογιζόμενη οφειλή διατηρήθηκε.

Η υπ' αριθμ. 1322/17-07-2025 Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ έτους 2025, ύψους 321,07€. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση μέρους του φόρου (276,28€) για ακίνητο στον Δήμο Κιλελέρ, επικαλούμενος απαλλαγή λόγω κήρυξης της περιοχής σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης εξαιτίας των πλημμυρών του 2023 (Daniel). Η ΔΕΔ έκρινε ότι, δεδομένης της παράτασης της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, η απαλλαγή για το έτος 2025 χορηγείται μόνο υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, όπως η προσκόμιση Πρωτοκόλλου Αυτοψίας Επικινδύνως Ετοιμόρροπου Κτηρίου ή Έκθεσης Αυτοψίας. Καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε τα απαραίτητα δικαιολογητικά, η προσφυγή απορρίφθηκε ως νόμω και ουσία αβάσιμη, και η αρχική φορολογική υποχρέωση επικυρώθηκε.

Η Απόφαση 233 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Τελών Χαρτοσήμου για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Η εταιρεία προσέβαλε την επιβολή χαρτοσήμου σε έντοκα δάνεια, επικαλούμενη ότι αυτά εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής του ΦΠΑ (ως απαλλασσόμενη παροχή υπηρεσιών) και συνεπώς καταργήθηκαν οι σχετικές διατάξεις χαρτοσήμου, σύμφωνα με τη νομολογία του ΣτΕ. Η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό ότι τα έντοκα δάνεια που χορηγούνται από υποκείμενα στον φόρο πρόσωπα (όπως η προσφεύγουσα κεφαλαιουχική εταιρεία) δεν υπόκεινται σε χαρτόσημο για τα έτη έως το 2020. Ως αποτέλεσμα, ακυρώθηκε πλήρως η καταλογισθείσα οφειλή για το 2019 (€93.443,37) και μειώθηκε η οφειλή του 2020, καθώς διατηρήθηκε μόνο το χαρτόσημο σε περιπτώσεις όπου ο δανειστής (π.χ. holding company) δεν κρίθηκε ως υποκείμενος σε ΦΠΑ. Η συνολική καταβλητέα οφειλή για το 2020 μειώθηκε από €569.081,07 σε €568.260,00.