Η απόφαση 153/03-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, που εκδόθηκε από την ΔΟΥ Ε' Θεσσαλονίκης. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της πράξης, ισχυριζόμενη κατάχρηση εξουσίας και παράνομη διόρθωση του κωδικού 781 («Χρηματικά ποσά τα οποία δεν αποτελούν εισόδημα») του εντύπου Ε1, παρά την προσκόμιση δικαιολογητικών που τεκμηριώνουν ποσά όπως επιδοτήσεις δανείων (Ν 4605/2019), και διάφορα επιδόματα (ΟΠΕΚΑ, ΟΠΕΚΕΠΕ, ΔΥΠΑ, Market Pass). Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς διαπιστώθηκε ότι η προσφεύγουσα είχε ήδη καταθέσει προηγούμενη ενδικοφανή προσφυγή κατά της ίδιας πράξης, γεγονός που, κατά το άρθρο 70 του Ν. 2717/1999, καθιστά κάθε επόμενη προσφυγή μη επιτρεπτή.

Η Απόφαση 709/02-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση τριών πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ποσού 300,00 €, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Αλεξανδρούπολης για το φορολογικό έτος 2024. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων πληροφοριακών στοιχείων λύσης μίσθωσης ακίνητης περιουσίας. Η Δ.Ε.Δ έκρινε ότι, εφαρμόζοντας την αρχή της χρηστής διοίκησης, και λαμβάνοντας υπόψη ότι η μίσθωση ήταν συνεχής και αδιάλειπτη με την ίδια μισθώτρια και τα σχετικά εισοδήματα είχαν δηλωθεί εμπρόθεσμα στις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος (Ε1 και Ε2) των οικείων ετών, οι προσβαλλόμενες πράξεις πρέπει να ακυρωθούν. Ως εκ τούτου, η οριστική φορολογική υποχρέωση της προσφεύγουσας για τα εν λόγω πρόστιμα ορίζεται σε 0,00 €.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένου κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων για το φορολογικό έτος 2023, η οποία προσδιόρισε φόρο προς καταβολή ύψους 3.777,02€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι εσφαλμένως του λογίστηκε προστιθέμενη διαφορά αντικειμενικών δαπανών, ύψους 14.992,50€, λόγω της αυτόματης προσυμπλήρωσης από την αρμόδια φορολογική αρχή στον κωδικό 727 του εντύπου Ε1 ποσού 9.371,43€, που αφορούσε την τοκοχρεωλυτική απόσβεση στεγαστικού δανείου. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η φορολογική αρχή ορθώς συμπεριέλαβε το ποσό βάσει των ηλεκτρονικών αρχείων που απέστειλε η πιστώτρια Τράπεζα, καθώς ο φορολογούμενος φέρει το βάρος της απόδειξης για τη διόρθωση των στοιχείων αυτών. Συνεπώς, η πράξη του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ επικυρώθηκε.

Η Απόφαση 684/2025 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά της σιωπηρής απόρριψης επιφύλαξης, την οποία υπέβαλε η προσφεύγουσα επί της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος 2023. Η επιφύλαξη αφορούσε την αμφισβήτηση του ελάχιστου (τεκμαρτού) εισοδήματος ύψους 14.534,52€, βάσει των άρθρων 28Α-28Δ του Ν. 4172/2013, ισχυριζόμενη αντισυνταγματικότητα των διατάξεων και πραγματικές ζημίες. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης (π.χ., συμπλήρωση κωδικού 443 στο Ε1) και ότι οι ισχυρισμοί περί αντισυνταγματικότητας ξεπερνούν την αρμοδιότητα της Διοίκησης. Επιπλέον, τα ιατρικά δικαιολογητικά που προσκομίστηκαν δεν αφορούσαν το φορολογικό έτος 2023. Επομένως, η οριστική φορολογική υποχρέωση (προς πληρωμή) ύψους 3.163,25€ επικυρώνεται.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος φορολογικού έτους 2018 του ΚΕΦΟΔΕ Αττικής. Η φορολογική αρχή προσδιόρισε φόρο ύψους 862,98 € λόγω αδήλωτου εισοδήματος από τόκους αλλοδαπής προέλευσης (Η.Β.) ύψους 4.200,00 € που διαπιστώθηκε μέσω αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών. Η προσφεύγουσα είχε αρχικά υποβάλει τροποποιητική δήλωση δηλώνοντας μερικώς τους τόκους, με αποτέλεσμα αρχικό χρεωστικό 329,48 €, και ισχυρίστηκε ότι η φορολογική αρχή χρέωσε διπλά το φόρο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό κρίνοντας ότι βεβαιώθηκε μόνο η διαφορά (533,50 €) από τον τελικό προσδιορισμό (862,98 €) μετά την οίκοθεν 2η τροποποιητική δήλωση.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η πράξη εκδόθηκε βάσει των διατάξεων των άρθρων 28Α-28Δ του ν.4172/2013, προσδιορίζοντας ελάχιστο τεκμαρτό καθαρό εισόδημα ύψους 13.696,98€, έναντι των δηλωθέντων κερδών 1.283,09€. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε το τεκμήριο, επικαλούμενη συνταγματικές αρχές και προσωπικούς λόγους (φροντίδα οικογένειας). Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι συνταγματικοί ισχυρισμοί ανήκουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης μέσω της συμπλήρωσης του σχετικού κωδικού στην αρχική δήλωση.

Η απόφαση 699/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογούμενου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ύψους 37.087,26€. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι ποσό 35.664,52€, το οποίο η Δ.Ο.Υ. διέγραψε από τον κωδικό 783 (Αδιάθετα ποσά από επαναπατριζόμενα κεφάλαια), αποτελεί άτυπη δωρεά από τον σύζυγό της και έπρεπε να δηλωθεί στον κωδικό 781 (Χρηματικά ποσά που δεν αποτελούν εισόδημα). Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι, εφόσον ο φορολογούμενος διαπίστωσε το λάθος στην αρχική δήλωση, όφειλε να υποβάλει τροποποιητική δήλωση εισοδήματος προσκομίζοντας παράλληλα τα προβλεπόμενα έγγραφα (άρθρο 23 του Ν. 5104/2024), δικαίωμα που διατηρεί. Συνεπώς, η προσφυγή απορρίφθηκε.

Η πρώτη προσφεύγουσα εταιρεία, με την από 23.4.2021 προδικαστική προσφυγή, αιτείται την ακύρωση της απόφασης 781/2021 της αναθέτουσας αρχής, η οποία ανέδειξε την παρεμβαίνουσα ως προσωρινή ανάδοχο, με αντικείμενο την «Ανακατασκευή ασφαλτικού αντιολισθηρού τάπητα στη ...» προεκτιμώμενης αξίας 4.000.000,00 €. Η δεύτερη προσφεύγουσα εταιρεία, με την από 23.4.2021 προδικαστική προσφυγή, αιτείται την ακύρωση ή τροποποίηση της απόφασης 781/2021, καθώς και του από 24.3.2021 2ου Πρακτικού της Επιτροπής Διαγωνισμού, που τροποποίησε το 1ο Πρακτικό της 15.10.2020. Επιδιώκει επίσης την απόρριψη της προσφοράς της παρεμβαίνουσας, τη διόρθωση της αξιολόγησης και της αιτιολόγησης της δικής της προσφοράς, αφαιρώντας την μη νόμιμη επιβάρυνση 101.924,34 ευρώ και την αποδοχή της στο ύψος των 1.295.849,37 ευρώ.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε το ποσό του ελάχιστου καθαρού εισοδήματος (€10.920,00) που της προσδιορίστηκε, υποστηρίζοντας ότι το τεκμήριο που θεσπίζουν τα άρθρα 28Α του Ν. 4172/2013 είναι αντίθετο στις συνταγματικές αρχές. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς αφενός η αρμοδιότητα ελέγχου της συνταγματικότητας ανήκει αποκλειστικά στα Δικαστήρια, και αφετέρου η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διοικητική διαδικασία αμφισβήτησης του τεκμαρτού εισοδήματος (αποτυχία υποβολής αιτήματος ελέγχου μέσω του κωδικού 444 του εντύπου Ε1). Κατά συνέπεια, η πράξη προσδιορισμού φόρου επικυρώθηκε.

Η απόφαση 34/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φορολογίας Εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η πράξη επέβαλε φόρο ύψους 1.820,82 € βάσει του τεκμαρτού ελάχιστου καθαρού εισοδήματος ύψους 12.734,52 €, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 28Α-28Δ του ν.4172/2013 (τεκμήριο). Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε το τεκμήριο επικαλούμενη αντίθεση σε συνταγματικές αρχές. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την προσφυγή, καθώς η φορολογούμενη δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία αμφισβήτησης (μη συμπλήρωση κωδικού 443 του εντύπου Ε1), και έκρινε ότι ο έλεγχος των συνταγματικών ισχυρισμών ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων.