Η απόφαση 1202/30.06.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία κατέληξε σε χρεωστικό ποσό 10.200,68€. Η χρέωση προέκυψε διότι η φορολογική αρχή διέγραψε ποσό 298.685,78€ που είχε δηλωθεί ως «αδιάθετα επαναπατριζόμενα κεφάλαια» (κωδικός 784), λόγω μη προσκόμισης αποδεικτικών εισαγωγής των κεφαλαίων από το εξωτερικό. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα χρήματα προέρχονταν από πώληση ακινήτου στην Τουρκία και προσκόμισε το συμβόλαιο, επικαλούμενη τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο κωδικός 784 δεν αφορά εκποίηση περιουσιακών στοιχείων και ότι, ακόμα και αν ίσχυε, η φορολογούμενη δεν απέδειξε την εισαγωγή του κεφαλαίου στην Ελλάδα πριν από τη δαπάνη αγοράς ακινήτου.

Η Απόφαση 675 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά των Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος διενεργήθηκε με έμμεσες τεχνικές, συγκεκριμένα τη μέθοδο του ύψους των τραπεζικών καταθέσεων και δαπανών με μετρητά, καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Κατόπιν του ελέγχου, προσδιορίστηκε μη δηλωθέν έσοδο ύψους 112.490,70 €. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ποσό 80.000 € προήλθε από ταμειακή διευκόλυνση (δάνειο) από τους γονείς του. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε σύμβαση με βέβαιη χρονολογία ούτε το ποσό αυτό είχε δηλωθεί στις αντίστοιχες φορολογικές δηλώσεις του 2018, καθιστώντας τον αναπόδεικτο. Επικυρώθηκε η συνολική καταλογιζόμενη οφειλή.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η πράξη εκδόθηκε βάσει των διατάξεων των άρθρων 28Α-28Δ του ν.4172/2013, προσδιορίζοντας ελάχιστο τεκμαρτό καθαρό εισόδημα ύψους 13.696,98€, έναντι των δηλωθέντων κερδών 1.283,09€. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε το τεκμήριο, επικαλούμενη συνταγματικές αρχές και προσωπικούς λόγους (φροντίδα οικογένειας). Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι συνταγματικοί ισχυρισμοί ανήκουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης μέσω της συμπλήρωσης του σχετικού κωδικού στην αρχική δήλωση.

Η απόφαση 493/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι λανθασμένα φορολογήθηκε το επίδομα βιβλιοθήκης ύψους 1.854,75 ευρώ, το οποίο έλαβε από Πανεπιστήμιο και είχε συμπεριληφθεί στο δηλωθέν εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες (κωδικός 301). Η ΔΕΔ, βασιζόμενη στις διατάξεις του ν. 5045/2023 και στην κρίση της Ολομέλειας του ΣτΕ (απόφαση 29/2014), έκρινε ότι το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης έχει αποζημιωτικό χαρακτήρα και δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα. Ως αποτέλεσμα, η ΔΕΔ αποφάσισε την τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης, διαγράφοντας το ποσό του επιδόματος βιβλιοθήκης από το εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες και διενεργώντας νέα εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος.

Η απόφαση 202/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου (φαρμακοποιού) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, οι οποίες είχαν βασιστεί σε έμμεσες τεχνικές ελέγχου (αρχή των αναλογιών). Η φορολογική αρχή είχε κρίνει ότι το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος ότι η δαπάνη για την αγορά ακινήτου (50.211,62 €) είχε υπολογιστεί λανθασμένα ως προσωπική δαπάνη διαβίωσης και όχι ως δαπάνη απόκτησης περιουσιακών στοιχείων. Αφαιρώντας τη δαπάνη αυτή, διαπιστώθηκε ότι υπήρχε επάρκεια εισοδήματος, με αποτέλεσμα να μην πληρούνται οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών. Συνεπώς, η ΔΕΔ ακύρωσε ολόκληρες τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων ζητούσε μείωση 50% στο ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα, επικαλούμενη την ιδιότητα του γονέα μονογονεϊκής οικογένειας. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι βάσει της συμβολαιογραφικής πράξης συναινετικής λύσης γάμου, η γονική μέριμνα και η επιμέλεια του ανήλικου τέκνου είχαν ανατεθεί από κοινού και στους δύο γονείς. Κατά την κρίση της ΔΕΔ, η ιδιότητα του μονογονέα για τη χορήγηση της έκπτωσης απαιτεί την κατ' αποκλειστικότητα άσκηση της επιμέλειας. Συνεπώς, εφόσον δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις, ο τελικός φόρος παρέμεινε στο χρεωστικό ποσό των 3.673,76€.

Η απόφαση 760/05.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, εκδοθείσα κατόπιν τροποποιητικής δήλωσης. Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος Ελλάδος, αιτήθηκε την ακύρωση του καταλογισμού ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που επιβλήθηκε σε δηλωθέντα μερίσματα και τόκους αλλοδαπής προέλευσης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, καθώς ο προσφεύγων είναι κάτοικος Ελλάδας και η χώρα έχει δικαίωμα φορολόγησης του παγκόσμιου εισοδήματος (βάσει και της ΣΑΔΦ με τις ΗΠΑ), η εισφορά αλληλεγγύης επιβλήθηκε ορθά. Συνεπώς, η προσφυγή απορρίφθηκε, διατηρώντας το τελικό χρεωστικό ποσό στα 11.309,61€.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία επικύρωσε χρεωστικό ποσό 777,00€. Η προσφεύγουσα, εποχιακή εργάτρια, ζητούσε την ακύρωση της πράξης και τη διενέργεια νέας εκκαθάρισης ως κάτοικος Ελλάδος, ισχυριζόμενη ότι δικαιούται εκπτώσεις εισοδήματος και μειώσεις φόρου (όπως το αφορολόγητο). Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα ήταν φορολογική κάτοικος Αλβανίας. Καθώς η Αλβανία δεν αποτελεί κράτος μέλος της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., κρίθηκε ότι δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του άρθρου 20 του ν. 4172/2013, οι οποίες επιτρέπουν μειώσεις φόρου για κατοίκους αλλοδαπής (ΕΕ/ΕΟΧ) υπό προϋποθέσεις. Συνεπώς, οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.

Η απόφαση 1474/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, με τελικό χρεωστικό ποσό 4.769,42€. Ο προσφεύγων, μέλος ΕΔΙΠ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ζητούσε τη διαγραφή του φόρου που αναλογεί στο ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης (1.200€) που έλαβε, υποστηρίζοντας ότι δεν είναι φορολογητέο εισόδημα. Η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη, βασιζόμενη στις διατάξεις του Ν. 5045/2023 και του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Ν. 4172/2013). Ειδικότερα, έκρινε, σύμφωνα και με σχετική οδηγία της ΑΑΔΕ (ΔΕΑΦ-68544/13.06.2025), ότι το επίδομα αυτό εντάσσεται στις τακτικές αποδοχές και φορολογείται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία, καθώς δεν προβλέπεται ρητή εξαίρεση ή απαλλαγή του.

Η απόφαση 800/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2018 και 2019. Ο αρχικός έλεγχος βασίστηκε στις έμμεσες τεχνικές (αρχή των αναλογιών), καθώς το δηλωθέν εισόδημα του προσφεύγοντα (που ασκεί λιανικό εμπόριο) δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Διαπιστώθηκε μη έκπτωση δαπανών, κυρίως λόγω μη διατραπεζικής εξόφλησης μισθοδοσίας και αγορών άνω των 500€. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα για διπλή καταχώριση ορισμένων μη εκπιπτόμενων δαπανών στα λογιστικά ευρήματα, μειώνοντας τις τελικές λογιστικές διαφορές (π.χ., για το 2018 από 51.632,40€ σε 49.307,92€) και τροποποιώντας τις πράξεις φόρου εισοδήματος, ενώ επικυρώθηκαν οι πράξεις ΦΠΑ.