Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς, η οποία επιβλήθηκε λόγω ανακρίβειας δήλωσης και ύψους 21.000€ συνολικά (φόρος 14.000€ και πρόστιμο 7.000€). Ο φορολογούμενος αμφισβητούσε τη φορολόγηση χρηματικών ποσών 35.000€, τα οποία έλαβε διαδοχικά από την κόρη του, η οποία με τη σειρά της τα είχε λάβει αυθημερόν από την μητέρα της (πρώην σύζυγο του προσφεύγοντος). Η Φορολογική Διοίκηση έκρινε ότι πρόκειται για μη γνήσια διευθέτηση με σκοπό την καταστρατήγηση των διατάξεων φορολόγησης, καθώς, αν η δωρεά γινόταν απευθείας από την πρώην σύζυγο προς τον προσφεύγοντα (Γ' Κατηγορία), θα επιβαλλόταν φόρος 40%. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επικύρωσε την ορθότητα του ελέγχου, απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος (όπως οι εχθρικές σχέσεις με την πρώην σύζυγο και την αναδρομική εφαρμογή της εγκυκλίου Ε.2077/2022) και επικύρωσε την οριστική φορολογική υποχρέωση των 21.000€.

Η απόφαση (αρ. 74/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς έτους 2024. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε τον επιβληθέντα φόρο ύψους 1.877,40 ευρώ, υποστηρίζοντας ότι το σωστό ποσό ήταν 377,39 ευρώ. Το πρόβλημα προέκυψε επειδή η ηλεκτρονική εφαρμογή myPROPERTY συνυπολόγισε μια προγενέστερη (αρχική) δήλωση φόρου δωρεάς, η οποία αφορούσε την ίδια συναλλαγή (δωρεά ποσοστού ακινήτου από αδερφό) και είχε υποβληθεί αλλά δεν είχε ακυρωθεί τη στιγμή της οριστικής υποβολής της δεύτερης δήλωσης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι εφόσον οι δηλώσεις αφορούσαν την ίδια δωρεά και η πρώτη δήλωση ακυρώθηκε, δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως προγενέστερη δωρεά για τον υπολογισμό του φόρου. Συνεπώς, η ΔΕΔ τροποποίησε την πράξη, δεχόμενη την προσφυγή, και μείωσε την οριστική φορολογική υποχρέωση στο ποσό των 377,39 ευρώ, χωρίς συνυπολογισμό προηγούμενης δωρεάς.

Η απόφαση 1289/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου ύψους 250,00€ του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Καστοριάς. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής, στις 27.02.2024 αντί της 31.10.2023, αρχικής δήλωσης Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (ΦΜΥ) για την περίοδο 01/08/2023 – 31/08/2023. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε την υπέρμετρη φύση του προστίμου συγκριτικά με τον καταβληθέντα φόρο (4,95€). Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την επιβολή του προστίμου των 250,00€, διορθώνοντας τη νομική βάση σε άρθρο 54 του ν. 4987/2022 (αντί 53 του ν. 5104/2024), καθώς η παράβαση τελέστηκε υπό το καθεστώς του πρώτου νόμου.

Η απόφαση (Αρ. 955/20-05-2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς (2018-2022), ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος (2018) από τη ΔΟΥ Κομοτηνής. Η φορολογική αρχή είχε χαρακτηρίσει τραπεζικές μεταφορές συνολικού ύψους 682.769,00€ από τον πρώην σύζυγο της προσφεύγουσας ως άτυπη δωρεά, λόγω του αναγνωρισμένου οικογενειακού δεσμού και της ικανότητας του δωρητή. Επίσης, επιβεβαίωσε τον προσδιορισμό εισοδήματος και ΦΠΑ για το 2018 με τη μέθοδο της αρχής των αναλογιών, λόγω μη ορθής τήρησης βιβλίων και ανακρίβειας αποθεμάτων, κρίνοντας το δείγμα αντιπροσωπευτικό και απέρριψε τον ισχυρισμό περί φύρας.

Η απόφαση 141/30.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου, ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2020 και 2021. Η φορολογική αρχή είχε διαπιστώσει μη δηλωθείσα φορολογητέα ύλη, ύψους 58.622,91 € για το 2020 και 79.591,79 € για το 2021 (θεωρούμενη ως αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας), εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, καθώς τα δηλωθέντα εισοδήματα δεν επαρκούσαν για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί μη συνδρομής των προϋποθέσεων για έμμεσο έλεγχο, περί επικαλούμενης δωρεάς 70.000 € από τον πατέρα του το 2003, καθώς και περί παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι ή αναπόδεικτοι, επικυρώνοντας τη συνολική καταλογιζόμενη οφειλή ύψους 27.241,70 € για το 2020 και 38.060,00 € για το 2021.

Η απόφαση 445/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης (λιανικό εμπόριο φυσικού μελιού) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Το βασικό αντικείμενο της διαφοράς ήταν η μη αναγνώριση δαπανών συνολικής καθαρής αξίας άνω των 173.000 € που αφορούσαν αγορές μελιού από τον σύζυγο της προσφεύγουσας, με την αιτιολογία ότι δεν εξοφλήθηκαν μέσω τραπεζικού μέσου. Η ΔΕΔ δέχθηκε την προσφυγή, κρίνοντας ότι οι μεταφορές χρηματικών ποσών από τους εμπορικούς λογαριασμούς της επιχείρησης σε κοινούς λογαριασμούς με το σύζυγο-προμηθευτή πληρούν τις προϋποθέσεις νόμιμης εξόφλησης. Συνεπώς, η ΔΕΔ προχώρησε στην τροποποίηση των πράξεων, μειώνοντας δραστικά τις λογιστικές διαφορές και τις καταλογιζόμενες φορολογικές υποχρεώσεις.

Η απόφαση 1243/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά επτά πράξεων επιβολής προστίμου, ύψους 100€ η καθεμία. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν από την Δ.Ο.Τ. Λάρισας, βάσει του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024 (Κ.Υ.Δ.), λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων απόδοσης του τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε άγνοια της υποχρέωσης και έλλειψη πρόθεσης αποφυγής καταβολής του τέλους. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι για την επιβολή διοικητικών κυρώσεων (πρόστιμα) δεν απαιτείται εξέταση δόλου ή υποκειμενικής υπαιτιότητας, αλλά αρκεί η διαπίστωση της παράβασης (εκπρόθεσμη υποβολή).

Η Απόφαση 164 του 2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης κατά της πράξης επιβολής προστίμου συνολικού ύψους 60.250,00 € για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021, λόγω μη ανταπόκρισης σε πρόσκληση για διάθεση λογιστικών αρχείων. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα αρχεία απωλέσθησαν λόγω ανωτέρας βίας (καταστροφικές πλημμύρες Σεπτεμβρίου 2023). Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς διαπιστώθηκε ότι η επιχείρηση είχε ήδη αγνοήσει τρεις προηγούμενες προσκλήσεις της Δ.Ο.Υ. Τρικάλων πριν από την καταστροφή. Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε το συνολικό ποσό του προστίμου διορθώνοντας τη νομική βάση επιβολής, εφαρμόζοντας τις διατάξεις του άρθρου 54Ε του Ν. 4987/2022 για τα έτη 2020 και 2021 (€60.000) και του άρθρου 54 παρ. 1δ και 2γ του Ν. 4987/2022 για τα έτη 2018 και 2019 (€500).

Η απόφαση 918 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της συζύγου και κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς του 2ου ΕΛΚΕ Θεσσαλονίκης, συνολικού ποσού 119.625,00€. Ο φόρος αφορούσε την επιβολή φόρου 10% και προστίμου 50% επί άτυπης δωρεάς χρηματικού ποσού 797.500,00€ που πραγματοποίησε η προσφεύγουσα στον σύζυγό της το 2018. Το ποσό αυτό προερχόταν από κέρδη της προσφεύγουσας από τον «ΟΠΑΠ Α.Ε.» και χρησιμοποιήθηκε για αύξηση εταιρικού κεφαλαίου. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθά διαπιστώθηκε η άτυπη δωρεά, καθώς αποκλείστηκε άλλη πηγή προέλευσης των χρημάτων για τον δωρεοδόχο και η οικονομική κατάσταση της δωρήτριας επέτρεπε τη μεταβίβαση. Οι ισχυρισμοί περί μη στοιχειοθέτησης φόρου δωρεάς και προγενέστερης φορολόγησης των κερδών απορρίφθηκαν.

Η απόφαση 147/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εξετάζει την προσφυγή φορολογουμένης κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2014, που προέκυψε από τεκμήριο απόκτησης περιουσιακών στοιχείων (αγορά μεριδίων αλλοδαπών ΟΣΕΚΑ). Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό της περί παραγραφής λόγω διαπίστωσης φοροδιαφυγής που υπερβαίνει τα όρια των €100.000. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί δωρεάς των χρημάτων από τους γονείς της, κρίνοντας τον αναπόδεικτο. Παρόλα αυτά, η ΔΕΔ έκανε μερικώς δεκτό τον ισχυρισμό της φορολογουμένης για εσφαλμένη εκτίμηση του ύψους των αγορών λόγω ενδιάμεσης πώλησης και επαναγοράς τίτλων. Κατόπιν αυτού, το μη καλυφθέν ποσό τεκμηρίου προς καταλογισμό μειώθηκε από €4.085.717,42 σε €2.585.714,42, οδηγώντας σε μερική τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης.