Η απόφαση 1289/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου ύψους 250,00€ του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Καστοριάς. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής, στις 27.02.2024 αντί της 31.10.2023, αρχικής δήλωσης Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (ΦΜΥ) για την περίοδο 01/08/2023 – 31/08/2023. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε την υπέρμετρη φύση του προστίμου συγκριτικά με τον καταβληθέντα φόρο (4,95€). Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την επιβολή του προστίμου των 250,00€, διορθώνοντας τη νομική βάση σε άρθρο 54 του ν. 4987/2022 (αντί 53 του ν. 5104/2024), καθώς η παράβαση τελέστηκε υπό το καθεστώς του πρώτου νόμου.

Η απόφαση 224/10-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ετερόρρυθμης εταιρείας («Μεζεδοκαμώματα») κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2019, 2020 και 2021, καθώς και πράξεων επιβολής προστίμου για μη ανταπόκριση σε προσκλήσεις προσκόμισης λογιστικών αρχείων. Ο έλεγχος διαπίστωσε τη μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων και τη μη έκδοση φορολογικών στοιχείων, πληρούντες έτσι τις προϋποθέσεις εφαρμογής έμμεσων τεχνικών ελέγχου (άρθρο 28, Ν. 4172/2013). Απορρίφθηκε επίσης η έκπτωση δαπανών μισθοδοσίας που πληρώθηκαν με μετρητά. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή της αρχής των αναλογιών με χρήση δεικτών από προγενέστερο έλεγχο της ίδιας εταιρείας. Τέλος, τροποποίησε τη νομική βάση για τα επιβληθέντα πρόστιμα, εφαρμόζοντας τις διατάξεις του Ν.4987/2022 αντί του Ν.5104/2024, διατηρώντας ωστόσο τα καταλογιζόμενα ποσά.

Η Απόφαση 553/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου συνολικού ποσού 102.768,00€ (51.384,00€ για το 2018 και 51.384,00€ για το 2019). Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν από το ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής λόγω μη διαφύλαξης και μη προσκόμισης των ηλεκτρονικών αρχείων (txt) των Φορολογικών Ηλεκτρονικών Μηχανισμών (ΦΗΜ) της εταιρείας για τα έτη 2018-2019, παραβιάζοντας το Άρθρο 54Ε του ΚΦΔ (νυν 57 παρ. 2 Ν. 5104/2024). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της εταιρείας περί ανωτέρας βίας (βλάβη σκληρού δίσκου), κρίνοντας ότι η αδυναμία διαφύλαξης των αρχείων σε εξωτερικό μέσο δεν συνιστά απρόβλεπτο γεγονός, επιβεβαιώνοντας έτσι τα καταλογιζόμενα πρόστιμα.

Η απόφαση 360/10.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ατομικής επιχείρησης κατά τεσσάρων πράξεων επιβολής προστίμου (άρθρο 58Α παρ. 1 ν. 4987/2022) για τα φορολογικά έτη 2018, 2019, 2020 και 2021. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω μη έκδοσης και ανακριβούς έκδοσης φορολογικών στοιχείων, αλλά είχαν υπολογιστεί στο 100% του ΦΠΑ ως πρώτη υποτροπή. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί πλημμελούς αιτιολογίας και παραβίασης της ακρόασης. Ωστόσο, έκανε δεκτό τον ισχυρισμό περί εσφαλμένου καταλογισμού υποτροπής, καθώς ο χρόνος διάπραξης των παραβάσεων ήταν προγενέστερος της αρχικής πράξης επιβολής προστίμου. Κατά συνέπεια, τα πρόστιμα τροποποιήθηκαν και μειώθηκαν από 100% σε 50% του ΦΠΑ.

Η Απόφαση 413 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας και επικυρώνει δύο πράξεις επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 60.000,00 ευρώ (30.000,00 ευρώ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019 αντίστοιχα). Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν από την Προϊσταμένη του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής βάσει του άρθρου 54Ε του Ν. 4987/2022 (και ήδη άρθρου 57 του Ν. 5104/2024), λόγω της μη προσκόμισης ηλεκτρονικών αρχείων (σε μορφή txt) από καθορισμένους Φορολογικούς Ηλεκτρονικούς Μηχανισμούς (ΦΗΜ - ΕΑΦΔΣΣ) κατά τη διάρκεια ελέγχου. Η εταιρεία επικαλέστηκε λόγους ανωτέρας βίας, συγκεκριμένα κλοπή των ΦΗΜ το 2022, καθώς και το ότι είχε προηγηθεί δήλωση παύσης αυτών το 2018 και 2019. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η εταιρεία δεν επέδειξε τη δέουσα επιμέλεια αφού δεν δήλωσε την απώλεια λόγω κλοπής στη φορολογική αρχή πριν την έκδοση της εντολής ελέγχου. Επίσης, απέρριψε τον ισχυρισμό περί εφαρμογής ευνοϊκότερης διάταξης, καθώς κρίσιμος χρόνος είναι ο χρόνος διαπίστωσης της παράβασης (09-04-2024), ο οποίος έλαβε χώρα μετά την έναρξη ισχύος του αυστηρότερου νομοθετικού πλαισίου.

Η απόφαση 500/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου (ατομική επιχείρηση ταξί) κατά της πράξης επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Ζ’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ για το φορολογικό έτος 2020, ύψους 132.824,90€. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων εσόδων, με διαπιστωθείσα αποκρυβείσα καθαρή αξία 441.901,26€. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθά επιβλήθηκε η κύρωση καθ’ υποτροπή (200% επί του ΦΠΑ), καθώς ο χρόνος διάπραξης των παραβάσεων (2020) ήταν μεταγενέστερος της κοινοποίησης δύο προηγούμενων όμοιων πράξεων επιβολής προστίμου (2019) για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Απορρίφθηκαν επίσης οι ισχυρισμοί περί ασαφούς αιτιολογίας και εσφαλμένης εφαρμογής του άρθρου 58Α παρ. 1 του Ν.4987/2022.

Η απόφαση 465/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά πράξεων επιβολής προστίμου και διορθωτικού προσδιορισμού φόρων για τα έτη 2018, 2019 και 2024. Η ΔΕΔ ακυρώνει την πράξη επιβολής προστίμου 500,00 € (άρθ. 53 ν.5104/2024) λόγω τυπικής πλημμέλειας, καθώς η προσφεύγουσα στερήθηκε του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης. Ωστόσο, η ΔΕΔ επικυρώνει τις Οριστικές Πράξεις Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της εταιρείας περί διαδικαστικών σφαλμάτων ή μη ουσιαστικού ελέγχου, καθώς η φορολογική αρχή νομίμως υιοθέτησε τα ευρήματα αποκρυφθείσας φορολογητέας ύλης της ΥΕΔΔΕ ΑΤΤΙΚΗΣ.

Η Απόφαση υπ' αριθμόν 585 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της 8ης Απριλίου 2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξεων επιβολής προστίμου από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Ε΄ Θεσσαλονίκης για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν (α) για μη τήρηση αξιόπιστου λογιστικού συστήματος (άρθρο 54 του ν.4987/2022) και (β) για μη έκδοση φορολογικών στοιχείων εσόδων (άρθρο 58Α του ν.4987/2022). Διαπιστώθηκε μη έκδοση 793 φορολογικών στοιχείων συνολικής αξίας 93.823,50€ από πωλήσεις μέσω διαδικτύου. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί εκποίησης προσωπικών αντικειμένων και περί παραβίασης θεμελιωδών αρχών, κρίνοντας ότι οι πωλήσεις ήταν συστηματικές και ότι οι καταλογιστικές πράξεις ήταν αιτιολογημένες.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ομόρρυθμης εταιρίας λιανικού εμπορίου κοσμημάτων κατά πράξης επιβολής προστίμου 250,00€ από την Δ.Ο.Υ. Ξάνθης. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης απόδοσης τελών χαρτοσήμου για την περίοδο 01.10.2023-31.12.2023, η οποία υποβλήθηκε στις 02.02.2024. Η εταιρία ισχυρίστηκε ότι υπήρχε εύλογη πεποίθηση στην αγορά για τριμηνιαία υποβολή, παρά την αλλαγή σε μηνιαία υποχρέωση βάσει του άρθρου 51 του ν.4955/2022 (με ισχύ από 14.07.2022). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό ως αβάσιμο, επιβεβαιώνοντας ότι η προθεσμία απόδοσης είχε τροποποιηθεί σε μηνιαία και ότι η αρχική πράξη επιβολής προστίμου ήταν ορθή, διορθώνοντας μόνο τη νομική βάση του προστίμου σε άρθρο 54 του ν.4987/2022.

Η απόφαση 1332/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός αστικού συνεταιρισμού κατά της πράξης επιβολής προστίμου ύψους 50.000,00€, που επιβλήθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. για το φορολογικό έτος 2023, δυνάμει του άρθρου 54Ε του ν.4987/2022. Το πρόστιμο αφορούσε τη μη επίδειξη των λογιστικών αρχείων (βιβλίων) για το φορολογικό έτος 2022, η οποία εξισώνεται με μη τήρηση αυτών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε παραβίαση της προηγούμενης ακρόασης λόγω μη νομότυπης κοινοποίησης και ότι το πρόστιμο δεν ήταν επιβλητέο καθότι η φορολογητέα ύλη ήταν προσδιορίσιμη. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η ψηφιακή κοινοποίηση των προσωρινών και οριστικών αποτελεσμάτων του ελέγχου ήταν νόμιμη και απέρριψε τον ισχυρισμό της βλάβης. Επιπλέον, λόγω της ύπαρξης εικονικών βεβαιώσεων εισοδημάτων και της εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης με μηδενικά έσοδα, η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσδιορισμός της φορολογητέας ύλης χωρίς τα λογιστικά αρχεία ήταν αδύνατος. Ως εκ τούτου, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε.