Η Απόφαση 546/02.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φαρμακοποιού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α., καθώς και πράξεων επιβολής προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της αρχής των αναλογιών, καθώς το δηλούμενο εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του νόμου για την εφαρμογή έμμεσων μεθόδων και έφερε ένσταση για τον προσδιορισμό του περιθωρίου μικτού κέρδους στο 30%. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του, επιβεβαιώνοντας συνολική οφειλή 9.013,37€ για το 2019 και 13.956,14€ για το 2020, πλέον προστίμων 100,00€ για κάθε έτος λόγω αποκλίσεων στις καταστάσεις φορολογικών στοιχείων (ΜΥΦ).

Η απόφαση 556/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένης ατομικής οντότητας (λιανικό εμπόριο ειδών ιματισμού) κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ελέγχου της «αρχής των αναλογιών» από τη Δ.Ο.Υ. Τρικάλων, καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης. Αποφάνθηκε ότι ο προσδιορισμός του σταθμισμένου Συντελεστή Μικτού Κέρδους επί κόστους (1,3758 για το 2018 και 1,3703 για το 2019) ήταν αξιόπιστος. Απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παντελούς έλλειψης αιτιολογίας, εσφαλμένης επιλογής μεθόδου, εσφαλμένης εκτίμησης του σταθερού αποθέματος και εκπρόθεσμης έκδοσης των πράξεων.

Η απόφαση 594/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. των φορολογικών ετών 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Ο έλεγχος είχε προσφύγει στις έμμεσες τεχνικές ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα (€9.420,53 για το 2018 και €18.458,95 για το 2019) δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Ο προσδιορισμός των ακαθαρίστων εσόδων της επιχείρησης φαρμακείου βασίστηκε στα ποσοστά μικτού κέρδους που ορίζονται από αποφάσεις του Υπουργού Υγείας για τα φαρμακευτικά είδη και σε συγκριτικά δεδομένα για λοιπά εμπορεύματα. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμες και πλήρως αιτιολογημένες τις διαπιστώσεις του ελέγχου, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί αναιτιολόγητης προσφυγής και εσφαλμένης εφαρμογής των τεχνικών.

Η απόφαση 723/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης λιανικού εμπορίου στην Κομοτηνή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, ύψους 45.006,83€ και 32.959,99€ αντίστοιχα (συμπεριλαμβανομένων προστίμων και εισφοράς αλληλεγγύης). Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει το εισόδημα με έμμεσες τεχνικές (Αρχή των Αναλογιών), λόγω παραβάσεων μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων και ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (άρθρο 28, παρ. 1β και 2 του ν.4172/2013). Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον έμμεσο προσδιορισμό, παρά την παραδοχή ότι οι επικαλούμενες προϋποθέσεις περί αρνητικών συντελεστών μικτού κέρδους δεν ίσχυαν για τα έτη αυτά.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής μιας επιχείρησης λιανικού εμπορίου γυναικείων ενδυμάτων κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και των αντίστοιχων προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Σερρών. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει τα έσοδα με την έμμεση τεχνική ελέγχου της «αρχής των αναλογιών», κρίνοντας ότι το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) επαναπροσδιόρισε το οικογενειακό εισόδημα και τις δαπάνες, διαπιστώνοντας ότι το δηλούμενο εισόδημα της προσφεύγουσας και του συζύγου επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών και για τα δύο έτη. Καθώς δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013 για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου, η Δ.Ε.Δ. ακύρωσε όλες τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση 319/13-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου παλαιών ανταλλακτικών, είχε δηλώσει ζημίες. Η Φορολογική Διοίκηση εφάρμοσε έμμεσες μεθόδους ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς κρίθηκε ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (άρθρο 28 παρ. 2 του ν. 4172/2013). Ο έλεγχος προσδιόρισε τα ακαθάριστα έσοδα χρησιμοποιώντας τον μέσο όρο μικτού κέρδους ομοειδών επιχειρήσεων (28,09% για το 2018, 28,99% για το 2019). Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ότι οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή έμμεσων μεθόδων πληρούνταν και ότι η επιλογή των ομοειδών επιχειρήσεων ήταν ορθή.

Η απόφαση 122/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου με ατομική επιχείρηση μεταφοράς εμπορευμάτων κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου («σχέση τιμής πώλησης προς το συνολικό όγκο κύκλου εργασιών»), καθώς το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα του προσφεύγοντος κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης, πληρώντας την προϋπόθεση του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013. Η ΔΕΔ κρίνει ότι η επιλογή και η εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ήταν επαρκώς αιτιολογημένη. Επίσης, απορρίπτονται οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος σχετικά με τη μη νόμιμη απόρριψη δαπανών, όπως αμοιβές προσωπικού που δεν εξοφλήθηκαν με ηλεκτρονικό μέσο πληρωμής και δαπάνες βελτίωσης παγίων, οι οποίες είχαν καταχωρηθεί λανθασμένα ως έξοδα αντί να κεφαλαιοποιηθούν.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης (ψητοπωλείο), ο οποίος ζητούσε την ακύρωση πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρων εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις βασίστηκαν στην έμμεση τεχνική ελέγχου της αρχής των αναλογιών, καθώς ο έλεγχος διαπίστωσε αρνητικούς ή πολύ χαμηλούς συντελεστές μικτού κέρδους και αποκλίσεις εσόδων. Το Δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί εσφαλμένου υπολογισμού της φύρας και παράλειψης μεταφοράς ζημιών, κρίνοντας ότι ο προσδιορισμός έγινε ορθά με βάση τα πραγματικά δεδομένα των αγορών της επιχείρησης και τις οδηγίες της διοίκησης. Επιπλέον, κρίθηκε ορθή η παράλειψη συμψηφισμού ζημιών, καθώς ο φορολογούμενος είχε φορολογηθεί βάσει αντικειμενικών δαπανών διαβίωσης (τεκμήρια) τα προηγούμενα έτη. Ως εκ τούτου, η οριστική φορολογική υποχρέωση του προσφεύγοντος διατηρήθηκε.

Η Απόφαση 658 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου φορολογικού έτους 2019, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Κομοτηνής, συνολικού ύψους 10.657,20€. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών, καθώς διαπιστώθηκε ότι η προσφεύγουσα επιχείρηση δεν τηρούσε το βιβλίο απογραφής, καθιστώντας μη αξιόπιστο το λογιστικό της σύστημα. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί αναιτιολόγητου της πράξης και παραβίασης των διοικητικών αρχών, κρίνοντας ότι η επιλογή της μεθόδου ήταν επαρκώς τεκμηριωμένη λόγω της μη τήρησης βιβλίου και των αρνητικών συντελεστών μικτού κέρδους της ελεγχόμενης επιχείρησης.

Η απόφαση 581/08.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος έτους 2021, που είχε εκδοθεί από την Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει φόρο και πρόστιμο 50.317,76€ λόγω προσαύξησης περιουσίας και υπεραξίας 119.100,15€ από αγοραπωλησίες κρυπτονομισμάτων. Η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος ότι τα κέρδη από κρυπτονομίσματα δεν φορολογούνται ως υπεραξία κεφαλαίου λόγω νομοθετικού κενού. Αντίθετα, απέρριψε τους περισσότερους ισχυρισμούς του για αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας, πλην ενός ποσού 500€. Ως αποτέλεσμα, η οριστική φορολογική υποχρέωση τροποποιήθηκε σε σύνολο 23.269,94€.