Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για τις φορολογικές περιόδους 01.01.2022 – 31.05.2024. Η προσφεύγουσα ζητούσε την έκπτωση και επιστροφή ΦΠΑ εισροών, συνολικού ύψους άνω των 170.000€, που αφορούσαν δαπάνες (αγορά πάνελ, αμοιβές διασύνδεσης κ.λπ.) για την κατασκευή φωτοβολταϊκού σταθμού. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, επικυρώνοντας τις πράξεις της Δ.Ο.Υ. Κρίθηκε ότι η εταιρεία δεν είχε δικαίωμα έκπτωσης, διότι δεν υπήρχε έννομη σχέση επί του ακινήτου (μη έγκριση παραχώρησης γης) και είχε προβεί σε πώληση των αγορασμένων πάνελ, ενώ υπήρχε και δικαστική απόφαση αναστολής εργασιών. Συνεπώς, το αγαθό επένδυσης δεν επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για μελλοντικές φορολογητέες εκροές.

Η απόφαση 1180/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας αγοραπωλησίας ακινήτων κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για τις φορολογικές περιόδους 2020 έως Απρίλιο 2023. Η εταιρεία ζητούσε την έκπτωση και επιστροφή ΦΠΑ εισροών που αφορούσαν δαπάνες βελτίωσης και ανέγερσης τεσσάρων ακινήτων. Η απόρριψη βασίστηκε στις διαπιστώσεις του ελέγχου ότι τα ακίνητα χρησιμοποιήθηκαν σε μη φορολογητέα ή απαλλασσόμενη δραστηριότητα (εκμίσθωση ή χρήση ως οικία), με αποτέλεσμα να μην αναγνωριστεί το δικαίωμα έκπτωσης ή να απαιτηθεί ο διακανονισμός του φόρου, σύμφωνα με τα άρθρα 30 και 33 του ν.2859/2000.

Η απόφαση 72/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μονοπρόσωπης ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. Οι προσβαλλόμενες πράξεις αφορούσαν τις φορολογικές περιόδους 01.12.2023-31.12.2023 και 01.01.2024-31.05.2024, εξαλείφοντας συνολικό πιστωτικό υπόλοιπο προς έκπτωση και επιστροφή ύψους 26.345,81€, λόγω μη αναγνώρισης επενδυτικών δαπανών. Η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι οι δαπάνες πραγματοποιήθηκαν για την ανακαίνιση ακινήτου, την αγορά του οποίου είχε προσυμφωνήσει, με σκοπό τη διενέργεια φορολογητέων πράξεων. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ορθώς η φορολογική αρχή απέρριψε το αίτημα, καθώς δεν προέκυψε συσχέτιση των δαπανών με ακίνητο ιδιοκτησίας ή νόμιμης χρήσης της προσφεύγουσας, ούτε επιβεβαιώθηκε η μεταφορά των αγαθών στο επικαλούμενο ακίνητο, αφού ως τόπος παράδοσης αναγραφόταν η έδρα της εταιρείας.

Η απόφαση 543/2025 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής Ι.Κ.Ε. κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 01/03/2023 - 31/12/2023 και 01/01/2024 - 31/05/2024. Ο έλεγχος μείωσε το ποσό για έκπτωση/επιστροφή Φ.Π.Α. κατά €84.000, που αντιστοιχεί σε δαπάνες ύψους €350.000 για υπηρεσίες οδοποιίας. Η Φορολογική Διοίκηση έκρινε ότι δεν αποδείχθηκε η υλοποίηση των υπηρεσιών αυτών, επικαλούμενη έλλειψη επιμετρήσεων, πρωτοκόλλων εργασιών, εγκεκριμένων μελετών, καθώς και σοβαρές χρονικές αναντιστοιχίες μεταξύ της φερόμενης ολοκλήρωσης του έργου και της παραλαβής του. Τα ευρήματα της Ειδικής Έκθεσης Αυτοψίας και του φωτογραφικού υλικού υποστήριξαν την κρίση αυτή. Ως αποτέλεσμα, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε και οι προσβαλλόμενες πράξεις επικυρώθηκαν.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά δύο οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 01.05.2023-31.12.2023 και 01.01.2024-31.03.2024. Οι πράξεις αυτές μείωσαν το πιστωτικό υπόλοιπο και αρνήθηκαν την επιστροφή ΦΠΑ, κυρίως λόγω μη αναγνώρισης μεταφερόμενων πιστωτικών υπολοίπων, δαπανών καυσίμων ΕΙΧ, και καταλογισμού ΦΠΑ σε ενδοκοινοτικές παραδόσεις και εξαγωγές, καθώς κρίθηκε ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις ατέλειας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, επειδή η προσφεύγουσα δεν προέβαλε κανέναν συγκεκριμένο λόγο ή ισχυρισμό ακύρωσης των πράξεων, καθιστώντας το δικόγραφο αόριστο (άρθρο 72 ν.5104/2024).

Η απόφαση 42/13.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης εταιρίας κατά τριών οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου, για τις φορολογικές περιόδους 01.01.2022-31.12.2022, 01.01.2023-31.12.2023 και 01.01.2024-29.02.2024. Η Δ.Ο.Υ. είχε αρνηθεί την αναγνώριση πιστωτικού υπολοίπου ΦΠΑ προς έκπτωση/επιστροφή ύψους 14.399,88€ επί δαπανών 59.999,50€, που αφορούσαν υπηρεσίες διαχείρισης φακέλου αίτησης υπαγωγής επενδυτικού σχεδίου (ανέγερση ξενοδοχείων) στο καθεστώς επιδότησης του ν.4399/2016, θεωρώντας τις μη υπαγόμενες σε ΦΠΑ. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμους τους ισχυρισμούς της εταιρείας, καθώς οι δαπάνες αυτές συναρτώνται με την επένδυση που έχει απώτερο σκοπό την υλοποίηση του έργου και την πραγματοποίηση φορολογητέων πράξεων (παροχή ξενοδοχειακών υπηρεσιών). Ως εκ τούτου, η Δ.Ε.Δ. ακύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις και αναγνώρισε το δικαίωμα έκπτωσης και επιστροφής του ΦΠΑ 14.399,88€.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε μια εταιρεία κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. και Επιβολής Προστίμου, η οποία είχε μειώσει το ποσό προς επιστροφή Φ.Π.Α. από €92.566,00 σε €57.379,06 για τη φορολογική περίοδο 01/10/2023 έως 31/12/2023. Ο έλεγχος διαπίστωσε διαφορές (€350.006,79) σε απαλλασσόμενες πράξεις, λόγω μη προσκόμισης τραπεζικών μέσων πληρωμής και προβλημάτων σε ένα τιμολόγιο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη επειδή δεν έφερε την ψηφιακή υπογραφή του φορολογικού αντιπροσώπου της εταιρείας, καθιστώντας την άσκηση της προσφυγής μη νόμιμη.

Η απόφαση 864/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. για την περίοδο 01.01.2019 – 31.12.2019. Η φορολογική αρχή είχε αρνηθεί την έκπτωση ΦΠΑ εισροών ύψους 3.933,88€ (επί αγορών α' υλών 16.435,93€), καταλογίζοντας φόρο 2.460,54€ και πρόστιμο, συνολικού ποσού 3.690,82€. Η άρνηση βασίστηκε στην κρίση ότι η εταιρεία (παραγωγής απορρυπαντικών) δεν διέθετε τον απαραίτητο μηχανολογικό εξοπλισμό ούτε δαπάνες ηλεκτρικού ρεύματος, με αποτέλεσμα οι αγορές να μη σχετίζονται με την παραγωγική της δραστηριότητα. Η προσφεύγουσα απέτυχε να αποδείξει (λόγω μη θεώρησης ιδιωτικού συμφωνητικού χρησιδανείου εξοπλισμού και ελλείψεως αποδεικτικών για δανεισμό ρεύματος) ότι οι αγορές χρησιμοποιήθηκαν για πράξεις που υπάγονται σε φόρο, όπως απαιτεί το άρθρο 30(1) του Ν. 2859/2000.

Η παρούσα απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας περιορισμένης ευθύνης, επικυρώνοντας την οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. του Προϊσταμένου της αρμόδιας φορολογικής αρχής. Η προσφεύγουσα ζητούσε την επιστροφή πιστωτικού υπολοίπου Φ.Π.Α. ύψους 55.515,55 ΕΥΡΩ για τη φορολογική περίοδο 01/07/2024 – 31/07/2024. Η απόρριψη βασίστηκε στο γεγονός ότι η προσφεύγουσα είχε μεταβιβάσει το σύνολο των υλικών και άυλων αγαθών και υποχρεώσεων ως οικονομική ενότητα σε άλλη εταιρεία. Επομένως, με βάση το άρθρο 5 παρ. 4 του Ν.2859/2000, η διάδοχος εταιρεία υπεισήλθε στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της μεταβιβάζουσας, καθιστάμενη μόνη δικαιούχος για την αξίωση επιστροφής Φ.Π.Α., ανεξάρτητα αν το πιστωτικό υπόλοιπο σχηματίστηκε σε προγενέστερες περιόδους.

Η απόφαση 20 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) Θεσσαλονίκης, με ημερομηνία 08.01.2025, αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρίας κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 500,00€, βάσει του άρθρου 53 του ν.5104/2024, από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ Θεσσαλονίκης. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης απόδοσης τελών χαρτοσήμου (περίοδος 01.04.2024 – 30.04.2024) επί τιμολογίων τόκων υπερημερίας. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η επιβολή προστίμου 500€ έναντι του μικρού παρακρατηθέντος ποσού αντιβαίνει στις αρχές της αναλογικότητας και της χρηστής διοίκησης. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό κρίνοντας ότι ορθώς επιβλήθηκε το πρόστιμο καθώς η δήλωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα μετά την καταληκτική ημερομηνία 31.05.2024, επικυρώνοντας έτσι την οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους 500,00€.