Η απόφαση 72/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μονοπρόσωπης ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. Οι προσβαλλόμενες πράξεις αφορούσαν τις φορολογικές περιόδους 01.12.2023-31.12.2023 και 01.01.2024-31.05.2024, εξαλείφοντας συνολικό πιστωτικό υπόλοιπο προς έκπτωση και επιστροφή ύψους 26.345,81€, λόγω μη αναγνώρισης επενδυτικών δαπανών. Η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι οι δαπάνες πραγματοποιήθηκαν για την ανακαίνιση ακινήτου, την αγορά του οποίου είχε προσυμφωνήσει, με σκοπό τη διενέργεια φορολογητέων πράξεων. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ορθώς η φορολογική αρχή απέρριψε το αίτημα, καθώς δεν προέκυψε συσχέτιση των δαπανών με ακίνητο ιδιοκτησίας ή νόμιμης χρήσης της προσφεύγουσας, ούτε επιβεβαιώθηκε η μεταφορά των αγαθών στο επικαλούμενο ακίνητο, αφού ως τόπος παράδοσης αναγραφόταν η έδρα της εταιρείας.

Η απόφαση 639/17-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε η προσφεύγουσα κατά του Σημειώματος Διαπιστώσεων Ελέγχου και των Προσωρινών Διορθωτικών Προσδιορισμών Φ.Π.Α. της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων, για τις φορολογικές περιόδους 01.01.2022-31.12.2022 και 01.01.2023-31.12.2023. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι οι εν λόγω πράξεις δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, αλλά είναι προπαρασκευαστικές πράξεις που εκδίδονται στο πλαίσιο της διαδικασίας ελέγχου βάσει του άρθρου 33 του Ν. 5104/2024. Συνεπώς, εφόσον δεν θεσπίζουν κανόνα δικαίου με εκτελεστότητα, η ενδικοφανής προσφυγή ασκείται απαραδέκτως, καθώς πρέπει να στρέφεται κατά οριστικών και εκτελεστών πράξεων.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.), με αριθμό 101/22.01.2025, αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής επιχείρησης κατά δύο οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής για τις περιόδους 01.02.2023-31.12.2023 και 01.01.2024-31.03.2024, συνολικού ύψους 126.184,21 ευρώ. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι οι αγορές κινητών τηλεφώνων, κονσολών και tablet δεν εμπίπτουν στο ειδικό καθεστώς του άρθρου 39Α παρ. 5 του ν. 2859/2000 (αντίστροφη επιβάρυνση) διότι αφορούσαν ανταλλακτικά (spare parts). Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε αυτόν τον ισχυρισμό, καθώς η περιγραφή των ειδών και η τιμή μονάδας στα τιμολόγια αντιστοιχούσαν σε ολοκληρωμένα αγαθά και όχι σε επιμέρους εξαρτήματα. Επιπλέον, απέρριψε τον ισχυρισμό περί φορολογικής ουδετερότητας και επικύρωσε τις καταλογιστικές πράξεις.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά δύο οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 01.05.2023-31.12.2023 και 01.01.2024-31.03.2024. Οι πράξεις αυτές μείωσαν το πιστωτικό υπόλοιπο και αρνήθηκαν την επιστροφή ΦΠΑ, κυρίως λόγω μη αναγνώρισης μεταφερόμενων πιστωτικών υπολοίπων, δαπανών καυσίμων ΕΙΧ, και καταλογισμού ΦΠΑ σε ενδοκοινοτικές παραδόσεις και εξαγωγές, καθώς κρίθηκε ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις ατέλειας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, επειδή η προσφεύγουσα δεν προέβαλε κανέναν συγκεκριμένο λόγο ή ισχυρισμό ακύρωσης των πράξεων, καθιστώντας το δικόγραφο αόριστο (άρθρο 72 ν.5104/2024).

Η απόφαση 683/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρίας κατά δύο πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για τις περιόδους 01.05.2023-31.12.2023 και 01.01.2024-31.05.2024. Η φορολογική αρχή είχε μειώσει το πιστωτικό υπόλοιπο ΦΠΑ, αρνούμενη την έκπτωση ΦΠΑ εισροών (€472.990,51) για δαπάνες κατασκευής φωτοβολταϊκού σταθμού και διαμοιρασμού εξόδων υποσταθμού. Η ΔΕΔ επικύρωσε την απόφαση, καθώς, παρά τους ισχυρισμούς της εταιρίας, διαπιστώθηκε προσωρινή αναστολή των εργασιών λόγω ασφαλιστικών μέτρων και μεταγενέστερη πώληση του βασικού εξοπλισμού (αντιστροφέων και ηλιακών πάνελ) τον Μάρτιο/Απρίλιο του 2024. Συνεπώς, τα αγαθά επένδυσης δεν τέθηκαν σε χρήση για φορολογητέες πράξεις, ακυρώνοντας το δικαίωμα έκπτωσης ΦΠΑ σύμφωνα με το άρθρο 30 του ν. 2859/2000.

Η απόφαση 538/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για τις φορολογικές περιόδους 01.01.2022-31.12.2022 και 01.01.2023-30.04.2023. Η Δ.Ο.Υ. μείωσε το πιστωτικό υπόλοιπο φόρου προς έκπτωση, μη αναγνωρίζοντας συνολικό ΦΠΑ 388.792,66€ επί αγορών επενδυτικών αγαθών για την κατασκευή φωτοβολταϊκού υποσταθμού. Η ΔΕΔ έκρινε ορθά ότι η προσφεύγουσα δεν είχε δικαίωμα έκπτωσης, διότι, σύμφωνα με το άρθρο 30 του ν. 2859/2000, το δικαίωμα κρίνεται οριστικά κατά την έναρξη χρησιμοποίησης του αγαθού. Διαπιστώθηκε ότι δεν είχαν εκδοθεί οι απαραίτητες εγκρίσεις χρήσης γης, η εταιρεία είχε πουλήσει τον βασικό εξοπλισμό του πάρκου, και οι εργασίες είχαν ανασταλεί προσωρινά με δικαστική απόφαση ασφαλιστικών μέτρων, αποδεικνύοντας ότι το επενδυτικό αγαθό δεν επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για φορολογητέες εκροές.

Κοινοποίηση της με αριθ. πρωτ. 148/2016 γνωμοδότησης του Ν.Σ.Κ. σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 27 του Κώδικα ΦΠΑ στην περίπτωση αλλοδαπών αεροπορικών εταιρειών, που διαθέτουν εγκατάσταση στην Ελλάδα, για την πραγματοποίηση φορολογητέων πράξεων.(ΑΔΑ:7ΕΥΖΗ-5ΚΣ)

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Κοζάνης. Το πρόστιμο επιβλήθηκε σε ατομική επιχείρηση (καλλιέργεια αραβοσίτου) λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης ΦΠΑ για τη φορολογική περίοδο 01.10.2023-31.12.2023, η οποία υποβλήθηκε μετά την κοινοποίηση εντολής ελέγχου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι, εφόσον η αρχική δήλωση ΦΠΑ είχε υποβληθεί εμπρόθεσμα και η τροποποιητική δήλωση δεν προέκυψε φόρος προς καταβολή (αλλά πιστωτικό υπόλοιπο), σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 7 του ν.5104/2024, δεν επιβάλλεται πρόστιμο εκπρόθεσμης υποβολής. Ως εκ τούτου, η Δ.Ε.Δ. ακύρωσε την πράξη επιβολής προστίμου και διέταξε την έντοκη επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού.

Η απόφαση 871/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αποδέχεται εν μέρει την ενδικοφανή προσφυγή νομικής οντότητας κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού (Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α.) για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, καθώς και μίας πράξης επιβολής προστίμου Κ.Φ.Δ. για το 2024, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την εφαρμογή των γενικών φορολογικών διατάξεων για τον προσδιορισμό αποκρυβέντων εσόδων μέσω τραπεζικών πιστώσεων και τη μη αναγνώριση δαπανών. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς περί αναρμοδιότητας των ελεγκτών, την παράνομη εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, και τους ισχυρισμούς περί καταβολών μετρητών/δανείων από μετόχους. Έγινε μερική αποδοχή, καθώς διαπιστώθηκε ότι μία πίστωση ποσού €4.340,00 το 2018 αφορούσε εξόφληση πώλησης του 2017 και μία δαπάνη €2.420,72 αναγνωρίστηκε ως νομίμως εξοφληθείσα, οδηγώντας σε επαναπροσδιορισμό των φορολογητέων εκροών και εισροών μόνο για το φορολογικό έτος 2018.

Η παρούσα απόφαση (Αριθμός 541/01-04-2025) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρίας παροχής υπηρεσιών αισθητικής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018, 2019, 2020 και 2021. Οι πράξεις βασίστηκαν σε λογιστικό προσδιορισμό φορολογητέων κερδών, καθώς ο έλεγχος διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη συνολικής καθαρής αξίας 228.403,24€ λόγω μη έκδοσης ή ανακριβούς έκδοσης φορολογικών στοιχείων (ΑΠΥ). Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την εγκυρότητα των πράξεων, την αιτιολογία της έκθεσης ελέγχου και τον καταλογισμό ΦΠΑ (παραβίαση αρχής ουδετερότητας). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, κρίνοντας τις διαπιστώσεις του ελέγχου βάσιμες και αιτιολογημένες. Επικυρώθηκε η συνολική οφειλή φόρων και προστίμων που υπερβαίνει τις 120.000€.