Η απόφαση 747/05.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «...................... .................. ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ» κατά της επιβολής φόρου εισοδήματος και προστίμου για το φορολογικό έτος 2018, συνολικού ποσού 165.301,02 €. Ο καταλογισμός έγινε λόγω μη αναγνώρισης προς έκπτωση της καθαρής αξίας 380.002,35 € από 38 ληφθέντα εικονικά φορολογικά στοιχεία. Η ελεγκτική αρχή διαπίστωσε ότι η εκδότρια ατομική επιχείρηση, με αντικείμενο εργασιών τις υπηρεσίες μεσιτείας αγαθών, ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτη, δεν διέθετε προσωπικό, υλικοτεχνική υποδομή για τον όγκο των πωλήσεων και οι πληρωμές κρίθηκαν ως ανακύκλωση χρημάτων. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμες τις διαπιστώσεις του ελέγχου και απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί πραγματικών συναλλαγών και παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης.

Η απόφαση 1151/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2019 (συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 4.161,60 € για φόρο εισοδήματος και 1.828,80 € για ΦΠΑ). Ο έλεγχος διαπίστωσε τη λήψη ενός (1) εικονικού φορολογικού στοιχείου καθαρής αξίας 5.440,00 € πλέον ΦΠΑ 1.035,60 €, για ανύπαρκτη στο σύνολό της συναλλαγή, από εκδότρια εταιρεία φορολογικώς υπαρκτή αλλά συναλλακτικώς ανύπαρκτη. Ο προσφεύγων δεν κατάφερε να αποδείξει την πραγματοποίηση της συναλλαγής ή την καλή του πίστη, με αποτέλεσμα η φορολογική αρχή να απορρίψει ορθώς την έκπτωση της δαπάνης και του φόρου εισροών.

Η υπ' αριθμ. 597/2025 Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρείας κατά των πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει φόρο και πρόστιμα συνολικού ποσού €75.444,80 για Φόρο Εισοδήματος και €62.436,69 για ΦΠΑ, κρίνοντας ότι η εταιρεία είχε λάβει δύο (2) τιμολόγια συνολικής καθαρής αξίας €173.436,29, τα οποία ήταν εικονικά ως προς το σύνολο της συναλλαγής. Διαπιστώθηκε ότι η εκδότρια εταιρεία ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτη, χωρίς υποδομές ή προσωπικό. Η ΔΕΔ επικυρώνει τις πράξεις, καθώς η προσφεύγουσα εταιρεία δεν κατάφερε να αποδείξει την αλήθεια των συναλλαγών ούτε την καλή της πίστη, δεδομένου ότι η εικονικότητα αφορούσε το σύνολο της συναλλαγής.

Η Απόφαση 945 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε από μια ατομική επιχείρηση (φαρμακείο) κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις βασίστηκαν στη διαπίστωση της λήψης εικονικών (εν μέρει ή στο σύνολό τους) φορολογικών στοιχείων από την επιχείρηση «.........». Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε την πραγματικότητα των συναλλαγών και την καλή της πίστη. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι η εικονικότητα στοιχειοθετήθηκε αναλυτικά από τις εκθέσεις ελέγχου και ότι το βάρος απόδειξης βαρύνει την προσφεύγουσα. Επικυρώθηκαν οι πράξεις καταλογισμού, συνολικού ύψους €829,24 (φόροι/τέλη/εισφορές) για το 2018 και €68,35 για το 2019, καθώς και η μείωση του προς έκπτωση ΦΠΑ κατά €148,07 και €157,73 αντίστοιχα.

Η απόφαση 425/19-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρίας «.......» κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή κατέλογισε στην προσφεύγουσα συνολικό ποσό €417.585,20, κρίνοντας ότι ενέγραψε στα βιβλία της 84 εικονικά φορολογικά στοιχεία συνολικής καθαρής αξίας €959.965,97, αποκρύπτοντας έτσι ακαθάριστα έσοδα. Η κρίση περί εικονικότητας βασίστηκε σε εκτενή έκθεση ελέγχου που διαπίστωσε τη συναλλακτική ανυπαρξία της εκδότριας εταιρίας (έλλειψη υποδομής, δυσαναλογία αγορών/πωλήσεων και αμφισβητούμενο τρόπο εξόφλησης των τιμολογίων μέσω ανακύκλωσης χρημάτων). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί καλής πίστης και πραγματικότητας των συναλλαγών, καθώς δεν προσκομίστηκαν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για την παραλαβή των εμπορευμάτων και επικύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση 983/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «.........» κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή είχε επιβάλει φόρους και πρόστιμα συνολικού ποσού €223.147,82 (€131.934,62 για εισόδημα και €91.213,20 για Φ.Π.Α.) λόγω μη αναγνώρισης δαπάνης €281.520,00 από 44 εικονικά φορολογικά στοιχεία εκδόσεως της εταιρείας «.........» για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η εταιρεία επικαλέστηκε λόγους ακυρότητας όπως άκυρη επίδοση, καλή πίστη, ανυπαρξία εικονικότητας και παραβίαση του κανόνα ne bis in idem. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, επιβεβαιώνοντας την ορθότητα της κοινοποίησης, την τεκμηριωμένη εικονικότητα των στοιχείων (βάσει της μη ύπαρξης έδρας ή προσωπικού της εκδότριας και μη απόδειξης της μεταφοράς αγαθών), και την ορθή επιβολή των προστίμων βάσει των άρθρων 58 και 58Α του ν. 4987/2022.

Η απόφαση 122/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου με ατομική επιχείρηση μεταφοράς εμπορευμάτων κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου («σχέση τιμής πώλησης προς το συνολικό όγκο κύκλου εργασιών»), καθώς το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα του προσφεύγοντος κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης, πληρώντας την προϋπόθεση του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013. Η ΔΕΔ κρίνει ότι η επιλογή και η εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ήταν επαρκώς αιτιολογημένη. Επίσης, απορρίπτονται οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος σχετικά με τη μη νόμιμη απόρριψη δαπανών, όπως αμοιβές προσωπικού που δεν εξοφλήθηκαν με ηλεκτρονικό μέσο πληρωμής και δαπάνες βελτίωσης παγίων, οι οποίες είχαν καταχωρηθεί λανθασμένα ως έξοδα αντί να κεφαλαιοποιηθούν.

Επιτρεπτό ή μη χρησιμοποίησης ομολογιακού δανείου εκδιδόμενου σε δημόσια ή μη εγγραφή για τη χρηματοδότηση επενδυτικών σχεδίων του αναπτυξιακού νόμου 3299/2004.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
1) Επιτρέπεται η χρησιμοποίηση ομολογιακού δανείου εκδιδόμενου σε δημόσια ή μη εγγραφή για τη χρηματοδότηση επενδυτικών σχεδίων του Ν. 3299/2004. 2) Η προϋπόθεση έγκρισης του δανείου της περίπτωσης iv της παραγράφου 7 του άρθρου 5 του Ν. 3299/2004 αναφέρεται στα δάνεια που χορηγούνται από χρηματοδοτούσα τράπεζα ή χρηματοδοτικό οργανισμό. Όμως, επί ομολογιακών δανείων, κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης υπαγωγής στις ενισχύσεις του νόμου αυτού, απαιτείται: α) Στην περίπτωση ομολογιακού δανείου εκδιδόμενου σε δημόσια εγγραφή, πέραν της χορήγησης άδειας από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και την ανάθεση σε ανάδοχο της διάθεσης των ομολογιών στο κοινό να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία εγγραφής των υποψηφίων ομολογιούχων στο πρόγραμμα του δανείου με την, επί αποδείξει, παράδοση του σχετικού δελτίου εγγραφής στην εκδότρια ανώνυμη εταιρία. β) Στην περίπτωση ομολογιακού δανείου εκδιδόμενου με ιδιωτική τοποθέτηση, προηγούμενη έκδοση του ομολογιακού δανείου, ήτοι έκδοση απόφασης του αρμοδίου οργάνου της εκδότριας ανώνυμης εταιρίας για την έκδοση του δανείου και τους όρους αυτού, με τήρηση των τυχόν περαιτέρω απαιτουμένων διατυπώσεων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις σχετικές διατάξεις περί ομολογιακών δανείων, και υπογραφή σχετικής σύμβασης μεταξύ εκδότριας εταιρίας και ομολογιούχων δανειστών ή άλλως κατά νόμο αποδοχή της απόφασης αυτής από τους ομολογιούχους δανειστές.

Η απόφαση 698/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρίας «.................» κατά των πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε τη λήψη τεσσάρων (4) εικονικών φορολογικών στοιχείων, συνολικής καθαρής αξίας 1.520,00€, ως προς το πρόσωπο του εκδότη. Η φορολογική αρχή τεκμηρίωσε την εικονικότητα βάσει ελλείψεων στην υποδομή της εκδότριας επιχείρησης, η οποία χαρακτηρίστηκε συναλλακτικώς ανύπαρκτη. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι τα παραστατικά, που εξοφλήθηκαν με μετρητά, χωρίστηκαν τεχνητά σε ζεύγη την ίδια ημέρα, με την αξία τους να ξεπερνά τα 500€ σε κάθε ζεύγος, προκειμένου να αποφευχθεί η υποχρέωση εξόφλησης μέσω τραπεζικού μέσου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς περί καλής πίστης και επικύρωσε τον καταλογισμό φόρου και προστίμου ύψους 484,88€.

Η απόφαση 507/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρίας με αντικείμενο το χονδρικό εμπόριο παλαιών σιδήρων και μετάλλων. Η εταιρία ζητούσε την ακύρωση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού/επιβολής προστίμου φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η πράξη επιβλήθηκε λόγω μη αναγνώρισης προς έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα καθαρής αξίας 347.194,78 € που αντιστοιχούσε σε 45 ληφθέντα εικονικά φορολογικά στοιχεία. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, κρίνοντας ότι ο εκδότης των τιμολογίων δεν διέθετε τις απαραίτητες υποδομές (εγκαταστάσεις, προσωπικό, ρευστότητα και αγορές αποθεμάτων) για να πραγματοποιήσει τις συναλλαγές. Επομένως, κρίθηκε ορθώς ότι οι συναλλαγές ήταν εικονικές. Η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση που επιβεβαιώθηκε ανέρχεται σε 151.029,72 € (συμπεριλαμβανομένου φόρου και προστίμου).