Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020, που εκδόθηκαν βάσει της έμμεσης τεχνικής της αρχής των αναλογιών λόγω ανεπάρκειας δηλούμενου εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς για παράνομη εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, τον κανόνα ne bis in idem, την επιβολή ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για το 2019, και τις πράξεις Φ.Π.Α. Έγινε μερική αποδοχή μόνο στον ισχυρισμό περί μη νόμιμης προσθήκης λογιστικών διαφορών για το 2019, αναγνωρίζοντας δαπάνες €10.309,20 ως εκπιπτόμενες. Ως αποτέλεσμα, η συνολική καταβολή για το 2019 μειώθηκε από €80.837,36 σε €72.950,81, ενώ οι πράξεις του 2020 και οι πράξεις Φ.Π.Α. επικυρώθηκαν.

ΚΦΣ. Η έκδοση, η λήψη και εικονικών τιμολογίων και η νόθευση αυτών θεωρούνται ιδιάζουσα φορολογική παράβαση, για την οποία επιβάλλεται πρόστιμο. 14 Οι επίμαχες πωλήσεις πετρελαίου κίνησης προς την αναιρεσείουσα ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν και τα επίδικα τιμολόγια ήσαν εικονικά. Η εφαρμογή της αρχής ne bis in idem προϋποθέτει ταυτότητα υποκειμένου ποινικής και διοικητικής διαδικασίας. Η φορολογική αρχή οφείλει να καλέσει τον επιτηδευματία να εκθέσεις τις απόψεις του, επιδίδοντάς του σημείωμα φορολογικού ελέγχου. Η παραβίαση του δικαιώματος ακροάσεως δεν εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από τα δικαστήρια της ουσίας. Απαράδεκτος ο σχετικός ισχυρισμός αν προβληθεί με το υπόμνημα ή την έφεση. Η φορολογική αρχή βαρύνεται με την απόδειξη της εικονικότητας, ενώ ο λήπτης του τιμολογίου βαρύνεται να αποδείξει την αλήθεια της συναλλαγής και την καλή του πίστη. Το αντικειμενικό σύστημα υπολογισμού του προστίμου κατά το άρθρο 5 του Ν. 2523/1997 δεν αντίκειται στο άρθρο 6 της ΕΣΔΑ και την αρχή της αναλογικότητας. Απορρίπτεται η αναίρεση (επικυρώνει την αριθμ. 980/2010 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών). Όμοια με την αρ.407/2019 ΣτΕ.

Η απόφαση αφορά την έφεση πρώην υπαλλήλου (κλάδου ΤΕ Εποπτών Δημόσιας Υγείας) κατά πράξης καταλογισμού ύψους 17.536,53 ευρώ από την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης. Ο καταλογισμός επιβλήθηκε για αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές κατά το διάστημα 1.7.2020 έως 9.8.2021, μετά την αυτοδίκαιη λύση της υπαλληλικής του σχέσης λόγω επιβολής οριστικής παύσης από το Συμβούλιο της Επικρατείας (1365/2020). Το Δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς του εκκαλούντος περί παραβίασης της αρχής ne bis in idem και της χρηστής διοίκησης. Ωστόσο, κρίνοντας ότι ο αρχικός καταλογισμός παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, λόγω της μακράς διάρκειας της διαδικασίας (19 έτη), της de facto παροχής υπηρεσιών, της κακής οικονομικής και προσωπικής του κατάστασης, το Δικαστήριο μεταρρύθμισε την απόφαση. Περιόρισε το συνολικό καταλογισθέν ποσό στις 3.000,00 ευρώ.

Η Απόφαση 1929/2018 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης κατά της 1995/2014 απόφασης του IV Τμήματος, με την οποία επιβεβαιώθηκε ο καταλογισμός σε βάρος του πρώην Νομάρχη Κέρκυρας για χρηματικό έλλειμμα ύψους 1.460.000,27 ευρώ. Το έλλειμμα προήλθε από παράνομη μεταφορά κεφαλαίων από λογαριασμούς της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κέρκυρας σε λογαριασμό νομαρχιακής «επιχείρησης», κατά παράκαμψη των δημοσιολογιστικών διατάξεων. Η Ολομέλεια απέρριψε τους ισχυρισμούς περί εφαρμογής της αρχής ne bis in idem, περί συγγνωστής νομικής πλάνης, και περί νομιμοποίησης των δαπανών. Τελικά, η αίτηση αναίρεσης έγινε δεκτή διότι το δικάσαν Τμήμα, κατά την κρίση της Ολομέλειας, παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας με αντιφατική αιτιολογία, αποκλείοντας την εφαρμογή της. Ως εκ τούτου, η 1995/2014 απόφαση αναιρέθηκε και η υπόθεση αναπέμφθηκε στο IV Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου για εκ νέου εξέταση.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης κατά τεσσάρων πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (2020) και ΦΠΑ (2018, 2019, 2020). Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων έλαβε και καταχώρησε εικονικά φορολογικά στοιχεία από μια συναλλακτικώς ανύπαρκτη εκδότρια επιχείρηση, για ανύπαρκτες στο σύνολο τους συναλλαγές. Οι ενδείξεις εικονικότητας περιλαμβάνουν την ανυπαρξία υλικοτεχνικής υποδομής της εκδότριας και την εξόφληση με επιταγές που εξαργυρώνονταν άμεσα από τρίτα άτομα, γεγονός που συνάδει με εικονικές συναλλαγές. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επικύρωσε το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό, αν και τροποποίησε τη νομική βάση για τα πρόστιμα ΦΠΑ των ετών 2018 και 2019 από το άρθρο 54 του Ν.5104/2024 στο άρθρο 58Α του Ν.4987/2022.

Η απόφαση 425/19-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρίας «.......» κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή κατέλογισε στην προσφεύγουσα συνολικό ποσό €417.585,20, κρίνοντας ότι ενέγραψε στα βιβλία της 84 εικονικά φορολογικά στοιχεία συνολικής καθαρής αξίας €959.965,97, αποκρύπτοντας έτσι ακαθάριστα έσοδα. Η κρίση περί εικονικότητας βασίστηκε σε εκτενή έκθεση ελέγχου που διαπίστωσε τη συναλλακτική ανυπαρξία της εκδότριας εταιρίας (έλλειψη υποδομής, δυσαναλογία αγορών/πωλήσεων και αμφισβητούμενο τρόπο εξόφλησης των τιμολογίων μέσω ανακύκλωσης χρημάτων). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί καλής πίστης και πραγματικότητας των συναλλαγών, καθώς δεν προσκομίστηκαν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για την παραλαβή των εμπορευμάτων και επικύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη.

Καταπολέμηση κουνουπιών:Ενόψει των ανωτέρω μη νομίμως ανατέθηκε απευθείας η παροχή της επίμαχης υπηρεσίας στην εταιρεία «….» έναντι αμοιβής 20.000 (με Φ.Π.Α.), δεδομένου ότι ο Δήμος, όφειλε βάσει των αρχών της οικονομικότητας, της μη διάκρισης των οικονομικών φορέων και της διαφάνειας, να εξετάσει και την υποβληθείσα οικονομική προσφορά της εταιρείας «….» και, αφού ήταν χαμηλότερη (15.872 ευρώ, με Φ.Π.Α.) από εκείνη της αναδόχου και σύμφωνη με τις τεχνικές προδιαγραφές της μελέτης, να επιλέξει την τελευταία ως ανάδοχο της σύμβασης, απορριπτομένων ως αβασίμων όλων των περί του αντιθέτου λόγων του (11617/7.6.2018 έγγραφο επανυποβολής του Δήμου). Ειδικότερα, απορριπτέοι τυγχάνουν οι ισχυρισμοί ότι νομίμως δεν ελήφθη υπόψη η προσφορά της εταιρείας «….», δεδομένου ότι α) αυτή υπεβλήθη πριν την ημερομηνία της πρόσκλησης προς την εταιρεία «…» (11.4.2017), καθόσον, όπως προαναφέρθηκε, η αναθέτουσα αρχή όφειλε, βάσει της αρχής της οικονομικότητας και ανεξαρτήτως του χρόνου κατάθεσης της προσφοράς της εταιρείας «….», να αξιολογήσει ως χαμηλότερη την οικονομική της προσφορά, η οποία συνοδευόταν και από επαρκώς τεκμηριωμένη τεχνική προσφορά και β) δεν περιείχε τα απαραίτητα δικαιολογητικά του άρθρου 80 του ν. 4412/2016 περί μη ύπαρξης των κωλυμάτων συμμετοχής του άρθρου 73 του ιδίου ως άνω νόμου, καθόσον τα σχετικά δικαιολογητικά προσκομίζονται κατά το χρόνο έκδοσης της απόφασης περί απευθείας ανάθεσης, πριν την υπογραφή της σύμβασης (Ε.Σ. Κ.Π.Ε.Δ. VII Τμ. 160, 285/2017, 155/2018).

ΔΕΝ ΑΝΑΚΛΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.7/11/2019

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2018, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης. Ο καταλογισμός (φόρος εισοδήματος και πρόστιμο συνολικού ποσού 10.424,18 € και μείωση πιστωτικού υπολοίπου ΦΠΑ) βασίστηκε σε έλεγχο που διαπίστωσε τη λήψη επτά (7) ολικώς εικονικών και ενός (1) μερικώς εικονικού φορολογικού στοιχείου. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε εσφαλμένη κρίση περί εικονικότητας, καλή πίστη και εσφαλμένη μη αναγνώριση εκπεστέων επιχειρηματικών δαπανών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο έλεγχος τεκμηρίωσε ότι ο εκδότης των στοιχείων στερούταν πραγματικής υπόστασης και χρησιμοποιούσε μεθοδολογίες ανακύκλωσης χρημάτων, αποδεικνύοντας έτσι την ανυπαρξία των συναλλαγών και τη μη νόμιμη έκπτωση των δαπανών και του Φ.Π.Α. εισροών.

Η απόφαση (615/11-03-2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την εκπρόθεσμη ενδικοφανή προσφυγή κατά τριών πράξεων της Δ.Ο.Υ. Αγίου Νικολάου, σχετικές με τα φορολογικά έτη 2019 και 2024. Οι πράξεις αφορούσαν καταλογισμό φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. (συνολικού ποσού 525.693,78€ και 88.815,48€ αντίστοιχα) και πρόστιμο μη ανταπόκρισης (250€), καθώς διαπιστώθηκε ότι η ατομική επιχείρηση του προσφεύγοντος έλαβε εικονικά φορολογικά στοιχεία. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε έλλειψη γνώσης της εικονικότητας και υπαιτιότητα του λογιστή του. Ωστόσο, η Δ.Ε.Δ. διαπίστωσε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις κοινοποιήθηκαν νόμιμα στις 16-09-2024, ενώ η προσφυγή ασκήθηκε μετά το πέρας της 30νθήμερης προθεσμίας. Για τον λόγο αυτόν, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη.

Η απόφαση 755/05.05.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «.........» κατά πράξεων επιβολής προστίμων και διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2018. Η απόρριψη βασίστηκε στη διαπίστωση της εικονικότητας δέκα φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας 97.643,00 €, τα οποία έλαβε η προσφεύγουσα από την επιχείρηση «.........». Η ελεγκτική αρχή στοιχειοθέτησε την εικονικότητα λόγω έλλειψης υλικοτεχνικής υποδομής, προσωπικού, και αδυναμίας πραγματοποίησης των αναγραφόμενων μεταφορών από την εκδότρια, ενώ η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία για την πραγματοποίηση των συναλλαγών, με αποτέλεσμα την επιβολή φόρου εισοδήματος 28.316,47 € και Φ.Π.Α. 13.309,60 €, πλέον των σχετικών προστίμων.