Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς για το φορολογικό έτος 2022, με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 60.000,00 ευρώ (40.000,00 ευρώ κύριος φόρος, 20.000,00 ευρώ πρόστιμο ανακρίβειας). Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι μια σειρά διαδοχικών χρηματικών δωρεών, συνολικού ποσού 500.000,00 ευρώ, αποτελούσε τεχνητή διευθέτηση (κατ' άρθρο 39 Κ.Φ.Δ.) με σκοπό την αποφυγή φορολόγησης. Η αρχική μεταφορά έγινε από τέκνο στη μητέρα (Α' κατηγορία), ενώ σε διάστημα μικρότερο του ενός μήνα, η μητέρα μεταβίβασε τα χρήματα στον άλλο υιό (τον προσφεύγοντα) και στην εγγονή. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ο αρχικός δωρητής προέβη σε δωρεά προς πρόσωπα της Β' Κατηγορίας (αδελφός και ανιψιά), απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί νόμιμης αιτίας των δωρεών και μη εφαρμογής της αρχής της καταστρατήγησης.

Η απόφαση 249/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης. Η υπόθεση αφορούσε δωρεά χρηματικού ποσού 15.000,00€. Η φορολογική αρχή έκρινε ότι οι αρχικές δηλώσεις (από αδελφό σε μητέρα και από μητέρα σε κόρη/προσφεύγουσα) συνιστούν μη γνήσιες διαδοχικές διευθετήσεις (άρθρο 39 ΚΦΔ) με σκοπό την καταστρατήγηση των φορολογικών διατάξεων, καθώς ο πραγματικός δωρητής ήταν ο αδελφός και η δικαιούχος η προσφεύγουσα (Β' κατηγορία). Η προσφυγή του ενδιαφερόμενου κατά του προσωρινού προσδιορισμού κρίθηκε απαράδεκτη. Ο ισχυρισμός ότι ενήργησε κατόπιν υπόδειξης υπαλλήλων απορρίφθηκε ως αβάσιμος. Καταλογίζεται κύριος φόρος 3.000,00€ και πρόστιμο 1.500,00€ (βάσει του Άρθρου 58 Ν.4987/2022).

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς (φορολογικό έτος 2022). Η πράξη είχε επιβάλει φόρο €119.994,43 συν πρόστιμο, συνολικού ποσού €179.991,65, στον προσφεύγοντα. Το 1ο ΕΛΚΕ Θεζζαινλίθεο έκρινε ότι η διαδοχική δωρεά χρηματικού ποσού (από τον αδελφό στη μητέρα και εν συνεχεία από τη μητέρα στον προσφεύγοντα) εντός τριών μηνών αποτελούσε εικονική διευθέτηση με σκοπό την καταστρατήγηση των φορολογικών διατάξεων περί αφορολόγητης δωρεάς Α' κατηγορίας. Ως εκ τούτου, η πραγματική δωρεά θεωρήθηκε απευθείας μεταξύ αδελφών (Β' κατηγορία), με συντελεστή 20%. Απορρίφθηκε επίσης ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος για απαλλαγή λόγω μόνιμης κατοικίας του αδελφού του στο εξωτερικό, καθώς οι προϋποθέσεις του Άρθρου 43 του Ν. 2961/2001 δεν πληρούνταν. Τέλος, το πρόστιμο διορθώνεται νομοθετικά βάσει του Άρθρου 58 του Ν. 4987/2022.

Η απόφαση 321/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την εκπρόθεσμη ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 07/11/2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της υπ' αριθ. ..../12.09.2024 οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς του Προϊσταμένου του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η πράξη είχε επιβάλει συνολικό ποσό €9.000,00 (κύριος φόρος €6.000,00 και πρόστιμο €3.000,00), κατόπιν διαπίστωσης ότι δωρεά χρηματικού ποσού €30.000,00 έγινε από τον αδελφό και όχι από τη μητέρα του προσφεύγοντα. Δεδομένου ότι η κοινοποίηση της πράξης συντελέστηκε ψηφιακά στις 24/09/2024, η προθεσμία των 30 ημερών για την άσκηση της προσφυγής έληγε στις 24/10/2024, με αποτέλεσμα την απόρριψή της ως εκπρόθεσμης.

Η απόφαση 36/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η Φορολογική Αρχή είχε καταλογίσει στην προσφεύγουσα προσαύξηση περιουσίας ύψους 161.330,57 ευρώ, βασιζόμενη σε αναιτιολόγητες πιστώσεις τραπεζικών λογαριασμών. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι το δάνειο ύψους 200.000,00 ευρώ ήταν πραγματικό, κρίνοντας ότι δεν πληρούνταν οι νόμιμες προϋποθέσεις, διατηρώντας το μεγαλύτερο μέρος του καταλογισμού. Δέχτηκε, ωστόσο, την αιτιολόγηση πιστώσεων ύψους 3.975,00 ευρώ (κυρίως μικροποσά και εμβάσματα από τη μητέρα της), με αποτέλεσμα η φορολογητέα προσαύξηση να μειωθεί στα 157.355,57 ευρώ. Η συνολική τελική υποχρέωση καταβολής (φόρος, πρόστιμο και ειδική εισφορά) διαμορφώθηκε στα 89.404,01 ευρώ.

Δημοσιονομική διόρθωση σε βάρος επωφεληθέντος από διάθεση ενωσιακών πόρων ιδιωτικού φορέα.

Στο Ελεγκτικό Συνέδριο υπάγονται κατά το Σύνταγμα (άρθρο 98) δύο βασικές κατηγορίες διαφορών, ήτοι αυτές που πρωτογενώς, κατά συνταγματική επιταγή, υπάγονται ρητώς στη δικαιοδοσία του, και αυτές που, ενόψει της ενδεικτικής απαρίθμησης των δικαιοδοτικών του αρμοδιοτήτων, υπάγονται εκάστοτε δυνάμει νομοθετικής διάταξης. Δεν υφίσταται συνταγματικώς απαίτηση «απολύτου συναφείας», αλλά αρκεί, κατ’ ορθή ερμηνεία του Συντάγματος, η απλή συνάφεια της υπαχθείσας νομοθετικώς στη δικαιοδοσία του Ελεγκτικού Συνεδρίου διαφοράς με τις πρωτογενώς εκ του Συντάγματος υπαχθείσες, άλλως τα προέχοντα χαρακτηριστικά αυτής.

Ο «έλεγχος των λογαριασμών» (δημοσιονομικός έλεγχος) συνιστά άσκηση δημοσίου δικαίου αρμοδιότητας και, εφόσον έχει ως αποτέλεσμα τη λήψη αποκαταστατικού μέτρου, γεννά διοικητική διαφορά ουσίας με δημοσιονομικό χαρακτήρα η οποία υπάγεται πρωτογενώς στη δικαιοδοσία του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Οι τελικοί λήπτες των ενισχύσεων - είτε είναι δημόσια νομικά πρόσωπα είτε απλοί ιδιώτες - καθίστανται, λόγω της ένταξής τους σε συγχρηματοδοτούμενο από ενωσιακούς πόρους επιχειρησιακό πρόγραμμα, υπόχρεοι σε δημόσια λογοδοσία και αποκτούν, κατά το μέρος που υπόκεινται στη λογοδοσία αυτή, την ιδιότητα του υπολόγου.

Η απόφαση 572 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών κάνει δεκτή την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου σχετικά με Πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (φορολογικό έτος 2018) της αποβιώσασας μητέρας του. Η πράξη είχε εκδοθεί από το ΚΕΦΟΔΕ Αττικής, καθώς είχε προσδιοριστεί πρόσθετος φόρος λόγω μη δήλωσης όλων των τόκων αλλοδαπής προέλευσης (Γαλλία), στοιχεία που λήφθηκαν μέσω αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε και απέδειξε ότι το συνολικό ποσό των τόκων από τους κοινούς λογαριασμούς είχε ήδη δηλωθεί από τους συνδικαιούχους (μητέρα, πατέρας, γιος) στις αρχικές δηλώσεις τους, αν και με διαφορετική κατανομή από το 1/3 που είχε υπολογίσει η Φορολογική Αρχή. Βάσει των προσκομιζόμενων αποδεικτικών, η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό και ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη.

Η Απόφαση 892/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φυσικού προσώπου (λιανικό εμπόριο φαρμακευτικών ειδών) κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή είχε επιβάλει συνολικό ποσό 19.380,09€ (Κύριος φόρος: 12.886,95€). Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθώς εφαρμόστηκαν έμμεσες τεχνικές ελέγχου (Ανάλυση Ρευστότητας), καθώς το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης και διαπιστώθηκε προσαύξηση περιουσίας ύψους 37.387,14€ από αναιτιολόγητες τραπεζικές καταθέσεις. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένης της κάλυψης δαπανών από προηγούμενα κεφάλαια ή έσοδα άλλων εταιρειών, απορρίφθηκαν.

Η απόφαση 626/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας χονδρικού εμπορίου φαρμακευτικών προϊόντων κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2018, επιβάλλοντας συνολικό ποσό 561.810,92 € (φόρος εισοδήματος και πρόστιμο) και 137.156,52 € (Φ.Π.Α. και πρόστιμο). Η απόφαση βασίζεται στη μη αναγνώριση δαπανών και αφαιρέσεων λόγω λήψης έξι πλήρως και τριάντα τριών μερικώς εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής εικονικής καθαρής αξίας άνω των 1,4 εκατομμυρίων ευρώ. Η φορολογική αρχή τεκμηρίωσε την εικονικότητα μέσω ελέγχου κλειστής αποθήκης και διαπίστωσε ότι ο προμηθευτής δεν διέθετε επαρκή αποθέματα ή άδεια λειτουργίας. Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας ότι οι συναλλαγές ήταν πραγματικές και η ένσταση περί παράβασης του δικαιώματος ακρόασης, καθώς δεν προέκυψε αίτημα για τα σχετικά έγγραφα.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς για το φορολογικό έτος 2023, συνολικού ύψους 22.500,00€ (κύριος φόρος 15.000,00€ και πρόσθετος φόρος ανακρίβειας 7.500,00€). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επικύρωσε το πόρισμα του ελέγχου ότι ο προσφεύγων (ο γαμπρός) ήταν ο πραγματικός δωρεοδόχος του ποσού των 75.000,00€ από τον πεθερό του, χρησιμοποιώντας τη σύζυγό του (την κόρη) ως ενδιάμεσο σε διαδοχικές μεταφορές χρημάτων. Δεδομένου του σύντομου χρονικού διαστήματος μεταξύ των μεταφορών (λιγότερο από έξι μήνες) και της σκοπιμότητας αποφυγής φορολόγησης, κρίθηκε ότι συντρέχει περίπτωση καταστρατήγησης των διατάξεων (παρ. 5.13 της Ε. 2077/2022). Κατά συνέπεια, ορθώς επιβλήθηκε φόρος με συντελεστή 20%, καθώς η σχέση γαμπρού-πεθερού υπάγεται στη Β' κατηγορία φορολόγησης.