Η απόφαση αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής μιας επιχείρησης λιανικού εμπορίου γυναικείων ενδυμάτων κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και των αντίστοιχων προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Σερρών. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει τα έσοδα με την έμμεση τεχνική ελέγχου της «αρχής των αναλογιών», κρίνοντας ότι το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) επαναπροσδιόρισε το οικογενειακό εισόδημα και τις δαπάνες, διαπιστώνοντας ότι το δηλούμενο εισόδημα της προσφεύγουσας και του συζύγου επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών και για τα δύο έτη. Καθώς δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013 για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου, η Δ.Ε.Δ. ακύρωσε όλες τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση 202/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου (φαρμακοποιού) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, οι οποίες είχαν βασιστεί σε έμμεσες τεχνικές ελέγχου (αρχή των αναλογιών). Η φορολογική αρχή είχε κρίνει ότι το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος ότι η δαπάνη για την αγορά ακινήτου (50.211,62 €) είχε υπολογιστεί λανθασμένα ως προσωπική δαπάνη διαβίωσης και όχι ως δαπάνη απόκτησης περιουσιακών στοιχείων. Αφαιρώντας τη δαπάνη αυτή, διαπιστώθηκε ότι υπήρχε επάρκεια εισοδήματος, με αποτέλεσμα να μην πληρούνται οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών. Συνεπώς, η ΔΕΔ ακύρωσε ολόκληρες τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση 1136/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου – φαρμακοποιού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Σερρών. Οι πράξεις αυτές βασίστηκαν στην εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης της προσφεύγουσας και του συζύγου της. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας ότι η εφαρμογή των τεχνικών ήταν μη νόμιμη ή ότι χρησιμοποιήθηκαν καταχρηστικά μέγιστα περιθώρια κέρδους, επιβεβαιώνοντας τους καταλογισμούς φόρων και προστίμων συνολικού ύψους 13.391,87€ για το 2021 και 36.224,33€ για το 2022, καθώς και τις πράξεις ΦΠΑ.

Η υπ' αριθμόν 870 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της «αρχής των αναλογιών», διαπιστώνοντας ότι το δηλούμενο εισόδημα του προσφεύγοντος δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχε προσαύξηση περιουσίας από άγνωστη πηγή το 2018 (4.333,03€). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την εφαρμογή των έμμεσων τεχνικών, τον υπολογισμό των ακαθάριστων εσόδων και τον χαρακτηρισμό της προσαύξησης περιουσίας. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του, επικυρώνοντας τις καταλογιζόμενες διαφορές φόρου εισοδήματος (2.036,61€ για το 2018 και 1.639,62€ για το 2019) και Φ.Π.Α. (2.094,28€ για το 2018 και 2.694,04€ για το 2019), καθώς και τα αντίστοιχα πρόστιμα.

Η απόφαση 800/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2018 και 2019. Ο αρχικός έλεγχος βασίστηκε στις έμμεσες τεχνικές (αρχή των αναλογιών), καθώς το δηλωθέν εισόδημα του προσφεύγοντα (που ασκεί λιανικό εμπόριο) δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Διαπιστώθηκε μη έκπτωση δαπανών, κυρίως λόγω μη διατραπεζικής εξόφλησης μισθοδοσίας και αγορών άνω των 500€. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα για διπλή καταχώριση ορισμένων μη εκπιπτόμενων δαπανών στα λογιστικά ευρήματα, μειώνοντας τις τελικές λογιστικές διαφορές (π.χ., για το 2018 από 51.632,40€ σε 49.307,92€) και τροποποιώντας τις πράξεις φόρου εισοδήματος, ενώ επικυρώθηκαν οι πράξεις ΦΠΑ.

Η απόφαση απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της ατομικής επιχείρησης κατά των πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ, και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επικυρώνει την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (αρχή των αναλογιών) από τη Δ.Ο.Υ. Κατερίνης, καθώς συνέτρεχαν πολλαπλές προϋποθέσεις του Άρθρου 28 του Ν. 4172/2013: μη διαφύλαξη ηλεκτρονικών αρχείων ΦΗΜ, μη τήρηση βιβλίου απογραφής (λόγω υπέρβασης ορίου 150.000 ευρώ) και ανεπάρκεια δηλούμενου εισοδήματος για την κάλυψη προσωπικών δαπανών. Όλοι οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένης της επικαλούμενης φύρας 20% και της μη νόμιμης επιβολής προστίμων, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.

Η απόφαση 411/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει τα ακαθάριστα έσοδα της ατομικής επιχείρησης, χρησιμοποιώντας την έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών, καθώς το δηλωθέν εισόδημα (€5.882,90) υπολειπόταν των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (€9.948,04). Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι η εφαρμογή της έμμεσης μεθόδου ήταν νόμιμη και αιτιολογημένη. Απέρριψε επίσης ισχυρισμούς περί παραβίασης ουσιώδους τύπου, αβάσιμους υπολογισμούς, μη εκπεσιμότητα ορισμένων δαπανών λόγω εξόφλησης με μετρητά, καθώς και τη νομιμότητα των επιβληθέντων προστίμων και της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης.

Η απόφαση 149/28-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων επιβολής φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων των ετών 2018 και 2019, που εξέδωσε η Δ.Ο.Υ. Ρόδου. Η φορολογική διαφορά προέκυψε κυρίως από τη μη έκπτωση επιχειρηματικών δαπανών άνω των 500€, λόγω μη εξόφλησής τους μέσω τραπεζικού μέσου πληρωμής, σύμφωνα με το άρθρο 23 του ν. 4172/2013. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε αδυναμία προσέλευσης στην Τράπεζα και έλλειψη φοροδοτικής ικανότητας. Η ΔΕΔ επικύρωσε ορθά τις πράξεις, καθώς ο ισχυρισμός περί οικονομικής δυσχέρειας δεν πλήττει τη νομιμότητα του καταλογισμού των φόρων και προστίμων, διατηρώντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό.

Η απόφαση αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, επιχειρηματίας πρατηρίου καυσίμων, αμφισβητούσε την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (αρχή των αναλογιών) που επιβλήθηκαν λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων, μη διαφύλαξης αρχείων ΦΗΜ και ανεπάρκειας δηλωθέντος εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους περισσότερους ισχυρισμούς (νομιμότητα κοινοποίησης, εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, έλλειψη δόλου για πωλήσεις υγραερίου κίνησης). Ωστόσο, έκανε μερικά δεκτό τον ισχυρισμό περί μη αναγνώρισης δαπανών ύψους €707,57 για πάγια στοιχεία κάτω των €1.500 για το 2019, τα οποία δύνανται να αποσβεστούν εφάπαξ. Συνεπώς, η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη του 2018 (€39.319,47) και τροποποίησε την πράξη του 2019, μειώνοντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό σε €45.668,10.

Η απόφαση (Αριθμός 539) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών εκδόθηκε την 01.04.2025 και αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι, αν και πληρούταν η προϋπόθεση για εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης), η φορολογική αρχή εφάρμοσε εσφαλμένα την αρχή των αναλογιών. Συγκεκριμένα, χρησιμοποίησε τιμές του τρέχοντος έτους (2024) αντί των ελεγχόμενων ετών (2021-2022) για τον προσδιορισμό της μέσης αναλογίας τιμής πώλησης. Ως αποτέλεσμα αυτής της τυπικής πλημμέλειας, ακυρώνονται οι πράξεις φόρου εισοδήματος και τροποποιούνται οι πράξεις ΦΠΑ για τα δύο έτη, με την ΔΟΥ Καβάλας να καλείται να ενεργήσει με βάση το σκεπτικό της απόφασης.