Η Απόφαση 413 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας και επικυρώνει δύο πράξεις επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 60.000,00 ευρώ (30.000,00 ευρώ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019 αντίστοιχα). Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν από την Προϊσταμένη του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής βάσει του άρθρου 54Ε του Ν. 4987/2022 (και ήδη άρθρου 57 του Ν. 5104/2024), λόγω της μη προσκόμισης ηλεκτρονικών αρχείων (σε μορφή txt) από καθορισμένους Φορολογικούς Ηλεκτρονικούς Μηχανισμούς (ΦΗΜ - ΕΑΦΔΣΣ) κατά τη διάρκεια ελέγχου. Η εταιρεία επικαλέστηκε λόγους ανωτέρας βίας, συγκεκριμένα κλοπή των ΦΗΜ το 2022, καθώς και το ότι είχε προηγηθεί δήλωση παύσης αυτών το 2018 και 2019. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η εταιρεία δεν επέδειξε τη δέουσα επιμέλεια αφού δεν δήλωσε την απώλεια λόγω κλοπής στη φορολογική αρχή πριν την έκδοση της εντολής ελέγχου. Επίσης, απέρριψε τον ισχυρισμό περί εφαρμογής ευνοϊκότερης διάταξης, καθώς κρίσιμος χρόνος είναι ο χρόνος διαπίστωσης της παράβασης (09-04-2024), ο οποίος έλαβε χώρα μετά την έναρξη ισχύος του αυστηρότερου νομοθετικού πλαισίου.

Η απόφαση 934/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους €2.500,00 από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Καβάλας για το φορολογικό έτος 2019. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω μη διαφύλαξης των ηλεκτρονικών αρχείων τύπου .txt που δημιουργήθηκαν από τους Φορολογικούς Ηλεκτρονικούς Μηχανισμούς (ΕΑΦΔΣΣ) κατά την περίοδο 2018-2019, παραβαίνοντας τις διατάξεις των Ν. 4308/2014 και 4174/2013. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα τόσο για τη μη νόμιμη κοινοποίηση των πράξεων (η οποία κρίθηκε νόμιμη μέσω ΚΔΔ), όσο και για την αδυναμία εξαγωγής των αρχείων λόγω διακοπής της συνεργασίας με την εταιρεία εγκατάστασης. Τέλος, έκρινε ότι η διακοπή εργασιών δεν αίρει την υποχρέωση διαφύλαξης των αρχείων, επικυρώνοντας το πρόστιμο.

Παροχή διευκρινίσεων περί των εκδιδόμενων παραστατικών πώλησης με βάση τις διατάξεις του ν.4308/2014 (ΕΛΠ), για συναλλαγές που διενεργούνται μέσω Φορολογικών Ηλεκτρονικών Μηχανισμών (ΦΗΜ) και εξοφλούνται μέσω EFT/POS, κατ’ εφαρμογή της υπό στοιχεία Α.1098/2022 (Β’ 3940) απόφασης του Διοικητή της ΑΑΔΕ. ΑΔΑ:9ΝΜ246ΜΠ3Ζ-ΗΗΗ

Η απόφαση 1252 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της ομόρρυθμης εταιρείας με Α.Φ.Μ. .... και επικυρώνει την πράξη επιβολής προστίμου 500,00 ΕΥΡΩ για το φορολογικό έτος 2024. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω μη έκδοσης μίας (1) Απόδειξης Παροχής Υπηρεσίας (Α.Π.Υ.) αξίας 16,00 ΕΥΡΩ, παραβαίνοντας τις διατάξεις των άρθρων 8, 12 και 13 περ. α΄ του ν.4308/2014 (Ε.Λ.Π.) και επισύροντας τις κυρώσεις του άρθρου 57 παρ. 6 του Ν.5104/2024. Η παράβαση θεωρήθηκε «Πρώτη Υποτροπή» εντός πενταετίας. Η Φορολογική Διοίκηση απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί δωροκάρτας, κρίνοντας ότι δεν τεκμηριώνονται επαρκώς.

Η Απόφαση 125/24-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης οριστικού προσδιορισμού προστίμου ύψους 500,00€ της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Το πρόστιμο επιβλήθηκε για το φορολογικό έτος 2024, λόγω διακίνησης αγαθών (πλαστικού σωλήνα και κονέκτορες) χωρίς συνοδευτικό παραστατικό διακίνησης, κατά παράβαση των διατάξεων του Ν. 4308/2014 (ΕΛΠ). Η προσφεύγουσα εταιρεία ισχυρίστηκε ότι τα αγαθά αποτελούσαν αναλώσιμα υλικά για τεχνική υποστήριξη και όχι εμπορεύματα. Η ΔΕΔ επικύρωσε το πρόστιμο, κρίνοντας ότι η εταιρεία είχε ούτως ή άλλως υποχρέωση έκδοσης παραστατικού διακίνησης για τα εν λόγω υλικά.

Η απόφαση 401/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά του Οριστικού Προσδιορισμού Προστίμου της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Πατρών, φορολογικού έτους 2018, ύψους 164,05€. Ο προσφεύγων τιμωρήθηκε για μη έκδοση τουλάχιστον τεσσάρων φορολογικών στοιχείων, παραβαίνοντας τις διατάξεις των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων (Ν.4308/2014). Ο έλεγχος τεκμηρίωσε την παράβαση χρησιμοποιώντας δεδομένα συναλλαγών POS και πιστώσεις τραπεζικού λογαριασμού. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί έλλειψης αιτιολογίας, κρίνοντας ότι οι διαπιστώσεις του ελέγχου ήταν πλήρως τεκμηριωμένες και βάσιμες, επικυρώνοντας έτσι την επιβολή του αρχικού προστίμου.

Η Απόφαση 1003/28-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποφασίζει την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, λόγω εκπρόθεσμης άσκησής της. Η προσφυγή στρεφόταν κατά συνολικά έξι οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου (άρθρου 53 του Ν. 5104/2024) για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Κοζάνης, επιβάλλοντας συνολικά ποσό άνω των 190.000€. Οι προσβαλλόμενες πράξεις κοινοποιήθηκαν ψηφιακά στην προσφεύγουσα στις 19/12/2024. Η προθεσμία των τριάντα (30) ημερών για την άσκηση της προσφυγής έληγε στις 20/01/2025, αλλά η προσφυγή κατατέθηκε αργότερα, στις 29/01/2025. Για τον λόγο αυτόν, η Δ.Ε.Δ. αποφασίζει την απόρριψη του αιτήματος.

Η απόφαση 1159/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 500,00€. Το πρόστιμο επιβλήθηκε για παράβαση των διατάξεων των παραγράφων 8 και 9 του άρθρου 5 του ν. 4308/2014 (ΕΛΠ), καθώς διαπιστώθηκε μη έκδοση συνοδευτικού φορολογικού στοιχείου για τη διακίνηση υλικών συσκευασίας, κατά τη διάρκεια μερικού επιτόπιου ελέγχου στις 14/11/2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ο υπάλληλος είχε το απαραίτητο έγγραφο (ΣΔΑ) στο κινητό του, αλλά ο έλεγχος δεν το δέχτηκε, ενώ επικαλέστηκε και αδυναμία διασύνδεσης με το σύστημα Mydata. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς ως αναπόδεικτους, καθώς δεν προσκομίστηκαν στοιχεία για την ακριβή ώρα έκδοσης του παραστατικού (ώστε να προκύπτει ότι αυτό είχε εκδοθεί πριν τον έλεγχο) ούτε αποδείξεις για την επικαλούμενη αδυναμία διασύνδεσης.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής νομικής οντότητας (υπηρεσίες παροχής γευμάτων) κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 20.000€ για μη διασύνδεση των τερματικών POS με τον πάροχο ηλεκτρονικής τιμολόγησης («ΕRP»), παραβαίνοντας τις διατάξεις των άρθρων 17 και 63 του Ν. 5104/2024. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε μη υπαιτιότητα λόγω τεχνικών προβλημάτων και καθυστερήσεων από τον πάροχο POS, ζητώντας παράλληλα μείωση του προστίμου βάσει της αρχής της αναλογικότητας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε τους ισχυρισμούς αβάσιμους, καθώς η εταιρεία δεν απέδειξε τη δέουσα επιμέλεια για την έγκαιρη ολοκλήρωση της διασύνδεσης, ενώ απέρριψε τον ισχυρισμό περί αναλογικότητας του προστίμου.

Η απόφαση 1303 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων είχε επιβάλει πρόστιμο 250,00 € από την Δ.Ο.Υ. Καστοριάς (πράξη 24/02/2025) λόγω μη θέσης σε λειτουργία ταξιμέτρου, παραβαίνοντας το άρθρο 57 παρ. 6 του Ν. 5104/2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν ήταν υπεύθυνος, καθώς είχε μισθώσει το ταξί, ενώ επικαλέστηκε και ανωτέρα βία (σοβαρό ιατρικό πρόβλημα λογιστή) για την εκπρόθεσμη υποβολή. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η πράξη κοινοποιήθηκε νομίμως στις 24/02/2025 και η προσφυγή (31/03/2025) ήταν εκπρόθεσμη. Ο ισχυρισμός περί ανωτέρας βίας απορρίφθηκε, καθώς δεν αποδείχθηκε απρόβλεπτο γεγονός που απέτρεπε την έγκαιρη ενημέρωση.