Η απόφαση 264/19.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας ατομικής επιχείρησης (λιανικό εμπόριο) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Ξάνθης. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών, καθώς το δηλούμενο εισόδημα της προσφεύγουσας και του συζύγου της κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί μη νόμιμης κοινοποίησης των πράξεων (κρίνοντας νόμιμη την ψηφιακή ανάρτηση στο TAXISnet) και περί εσφαλμένης εφαρμογής της έμμεσης τεχνικής ελέγχου. Ως εκ τούτου, επιβεβαιώνονται οι καταλογισμοί συνολικού ποσού 2.724,09€ για το 2018 και 24.353,33€ για το 2019.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 15.566,99 € και 48.621,39 € αντίστοιχα. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας επειδή το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα του προσφεύγοντα (π.χ., 4.969,15 € το 2018) κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης (18.119,49 € το 2018). Η απόφαση απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί αοριστίας της έκθεσης, μη πλήρωσης των προϋποθέσεων έμμεσου ελέγχου, και ανακρίβειας των καταναλωτικών δαπανών, επιβεβαιώνοντας έτσι τα αρχικά πορίσματα του ελέγχου και τα καταλογιζόμενα ποσά.

Η απόφαση 737/02.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ατομικής επιχείρησης (λιανικό εμπόριο ειδών ιματισμού) κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α./πράξεων επιβολής προστίμου των φορολογικών περιόδων 2019 και 2020. Η φορολογική αρχή είχε κρίνει τις συναλλαγές με τέσσερις προμηθευτές ως εικονικές, με αποτέλεσμα τη μη αναγνώριση έκπτωσης ΦΠΑ (συνολικά €39.943,32) και τον καταλογισμό συνολικού ποσού €38.302,86 για το 2019, και €7.635,93 για το 2020. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί έλλειψης αιτιολογίας, καλοπιστίας, παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας και της αναλογικότητας, κρίνοντας βάσιμες τις διαπιστώσεις του ελέγχου ότι οι εκδότες των τιμολογίων ήταν ανύπαρκτοι ή δεν διέθεταν την απαραίτητη υποδομή για την εκτέλεση των φερόμενων πράξεων.

Η Απόφαση 546/02.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φαρμακοποιού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α., καθώς και πράξεων επιβολής προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της αρχής των αναλογιών, καθώς το δηλούμενο εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του νόμου για την εφαρμογή έμμεσων μεθόδων και έφερε ένσταση για τον προσδιορισμό του περιθωρίου μικτού κέρδους στο 30%. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του, επιβεβαιώνοντας συνολική οφειλή 9.013,37€ για το 2019 και 13.956,14€ για το 2020, πλέον προστίμων 100,00€ για κάθε έτος λόγω αποκλίσεων στις καταστάσεις φορολογικών στοιχείων (ΜΥΦ).

Η απόφαση (Αριθμός 539) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών εκδόθηκε την 01.04.2025 και αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι, αν και πληρούταν η προϋπόθεση για εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης), η φορολογική αρχή εφάρμοσε εσφαλμένα την αρχή των αναλογιών. Συγκεκριμένα, χρησιμοποίησε τιμές του τρέχοντος έτους (2024) αντί των ελεγχόμενων ετών (2021-2022) για τον προσδιορισμό της μέσης αναλογίας τιμής πώλησης. Ως αποτέλεσμα αυτής της τυπικής πλημμέλειας, ακυρώνονται οι πράξεις φόρου εισοδήματος και τροποποιούνται οι πράξεις ΦΠΑ για τα δύο έτη, με την ΔΟΥ Καβάλας να καλείται να ενεργήσει με βάση το σκεπτικό της απόφασης.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής μιας επιχείρησης λιανικού εμπορίου γυναικείων ενδυμάτων κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και των αντίστοιχων προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Σερρών. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει τα έσοδα με την έμμεση τεχνική ελέγχου της «αρχής των αναλογιών», κρίνοντας ότι το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) επαναπροσδιόρισε το οικογενειακό εισόδημα και τις δαπάνες, διαπιστώνοντας ότι το δηλούμενο εισόδημα της προσφεύγουσας και του συζύγου επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών και για τα δύο έτη. Καθώς δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013 για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου, η Δ.Ε.Δ. ακύρωσε όλες τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση 282 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Η προσφυγή του χονδρεμπόρου αλκοολούχων ποτών αμφισβητούσε τον προσδιορισμό ακαθάριστων εσόδων ύψους 44.919,15 € μέσω της έμμεσης τεχνικής της αρχής των αναλογιών. Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε ότι συντρέχει η προϋπόθεση του άρθρου 28 παρ. 2 του Ν. 4172/2013, καθώς το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα (€19.861,20) δεν κάλυπτε τις πραγματικές δαπάνες διαβίωσης (€23.062,84). Επιπλέον, απέρριψε ως αβάσιμους και αόριστους τους ισχυρισμούς για αυξημένα ποσοστά φύρας (20% για χυμούς/αναψυκτικά και 15% για κρασί/τσίπουρο) λόγω έλλειψης σχετικών πρωτοκόλλων καταστροφής. Ως εκ τούτου, η οριστική φορολογική υποχρέωση παραμένει στα 30.471,78 € για τον φόρο εισοδήματος και 16.701,63 € για τον ΦΠΑ.

Η απόφαση 686/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος, ιδιοκτήτη επιχείρησης λιανικού εμπορίου σουπερμάρκετ, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή προσδιόρισε τα έσοδα του προσφεύγοντος με την έμμεση μέθοδο της «αρχής των αναλογιών», καθώς το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης (αρνητική διαφορά 51.179,92€). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εφαρμογή της μεθόδου ήταν μεθοδολογικά εσφαλμένη, καθώς το δείγμα μικτού κέρδους πάρθηκε το 2024 και δεν ήταν αντιπροσωπευτικό του 2018, λόγω σημαντικής αύξησης των λειτουργικών εξόδων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας αξιόπιστη την αναλογία μικτού κέρδους 1,29 που εφάρμοσε ο έλεγχος και επιβεβαίωσε τη συνολική φορολογική υποχρέωση.

Η απόφαση 821/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή (1ο ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης) εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της ανάλυσης ρευστότητας, διαπιστώνοντας ότι το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα της προσφεύγουσας (ατομική επιχείρηση) ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Προσδιορίστηκε αποκρυβείσα ύλη ύψους 113.975,38€ (2018) και 156.614,19€ (2019), η οποία φορολογήθηκε ως αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας περί μη νόμιμης εφαρμογής έμμεσων τεχνικών, λανθασμένου προσδιορισμού διαθέσιμων μετρητών έναρξης και μη συμψηφισμού παλαιών ζημιών απορρίφθηκαν. Ως εκ τούτου, διατηρήθηκαν τα καταλογιζόμενα ποσά φόρου, προστίμου και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης (συνολικά 64.053,09€ για το 2018 και 88.996,52€ για το 2019).

Η απόφαση 317/27-02-2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά τεσσάρων Πράξεων Επιβολής Προστίμου ΦΠΑ (άρθρου 57 παρ. 6 του Ν.5104/2024) για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Ε’ Θεσσαλονίκης λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων για πωλήσεις ειδών ιματισμού εξ αποστάσεως με αντικαταβολή, με το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό να ανέρχεται σε 69.014,98€. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένης της παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης, της εσφαλμένης νομικής βάσης προστίμων (Ν.5104/2024) και της παραγραφής του φορολογικού έτους 2018, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι ή αναπόδεικτοι. Η απόφαση επικυρώνει τα πρόστιμα.