Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 15.566,99 € και 48.621,39 € αντίστοιχα. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας επειδή το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα του προσφεύγοντα (π.χ., 4.969,15 € το 2018) κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης (18.119,49 € το 2018). Η απόφαση απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί αοριστίας της έκθεσης, μη πλήρωσης των προϋποθέσεων έμμεσου ελέγχου, και ανακρίβειας των καταναλωτικών δαπανών, επιβεβαιώνοντας έτσι τα αρχικά πορίσματα του ελέγχου και τα καταλογιζόμενα ποσά.

Η απόφαση 1136/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου – φαρμακοποιού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Σερρών. Οι πράξεις αυτές βασίστηκαν στην εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης της προσφεύγουσας και του συζύγου της. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας ότι η εφαρμογή των τεχνικών ήταν μη νόμιμη ή ότι χρησιμοποιήθηκαν καταχρηστικά μέγιστα περιθώρια κέρδους, επιβεβαιώνοντας τους καταλογισμούς φόρων και προστίμων συνολικού ύψους 13.391,87€ για το 2021 και 36.224,33€ για το 2022, καθώς και τις πράξεις ΦΠΑ.

Η απόφαση 556/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένης ατομικής οντότητας (λιανικό εμπόριο ειδών ιματισμού) κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ελέγχου της «αρχής των αναλογιών» από τη Δ.Ο.Υ. Τρικάλων, καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης. Αποφάνθηκε ότι ο προσδιορισμός του σταθμισμένου Συντελεστή Μικτού Κέρδους επί κόστους (1,3758 για το 2018 και 1,3703 για το 2019) ήταν αξιόπιστος. Απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παντελούς έλλειψης αιτιολογίας, εσφαλμένης επιλογής μεθόδου, εσφαλμένης εκτίμησης του σταθερού αποθέματος και εκπρόθεσμης έκδοσης των πράξεων.

Η απόφαση 264/19.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας ατομικής επιχείρησης (λιανικό εμπόριο) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Ξάνθης. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών, καθώς το δηλούμενο εισόδημα της προσφεύγουσας και του συζύγου της κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί μη νόμιμης κοινοποίησης των πράξεων (κρίνοντας νόμιμη την ψηφιακή ανάρτηση στο TAXISnet) και περί εσφαλμένης εφαρμογής της έμμεσης τεχνικής ελέγχου. Ως εκ τούτου, επιβεβαιώνονται οι καταλογισμοί συνολικού ποσού 2.724,09€ για το 2018 και 24.353,33€ για το 2019.

Η απόφαση 686/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος, ιδιοκτήτη επιχείρησης λιανικού εμπορίου σουπερμάρκετ, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή προσδιόρισε τα έσοδα του προσφεύγοντος με την έμμεση μέθοδο της «αρχής των αναλογιών», καθώς το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης (αρνητική διαφορά 51.179,92€). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εφαρμογή της μεθόδου ήταν μεθοδολογικά εσφαλμένη, καθώς το δείγμα μικτού κέρδους πάρθηκε το 2024 και δεν ήταν αντιπροσωπευτικό του 2018, λόγω σημαντικής αύξησης των λειτουργικών εξόδων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας αξιόπιστη την αναλογία μικτού κέρδους 1,29 που εφάρμοσε ο έλεγχος και επιβεβαίωσε τη συνολική φορολογική υποχρέωση.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος είχε κρίνει το λογιστικό σύστημα της επιχείρησης (εμπορία pellet-καυσόξυλων, κλπ.) αναξιόπιστο λόγω μεγάλων ζημιών, αρνητικού μικτού κέρδους και σημαντικών αποκλίσεων στις ποσότητες αγαθών, οδηγώντας στην εφαρμογή έμμεσων μεθόδων (Αρχή των Αναλογιών). Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για τις έμμεσες τεχνικές και θεώρησε ορθή την επιβολή των διορθωμένων συντελεστών μικτού κέρδους (18,63% το 2018 και 18,77% το 2019). Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με την ανάγκη υπολογισμού φύρας 20% και την εκπεσιμότητα δαπανών μισθοδοσίας που δεν εξοφλήθηκαν τραπεζικά. Ως αποτέλεσμα, η συνολική καταλογιζόμενη οφειλή (φόροι και πρόστιμα) επικυρώθηκε στα 3.831,57€ και 5.569,31€ για τον Φόρο Εισοδήματος 2018 και 2019, αντίστοιχα, καθώς και στα 33.381,87€ και 30.521,03€ για τον ΦΠΑ 2018 και 2019.

Η απόφαση 319/13-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου παλαιών ανταλλακτικών, είχε δηλώσει ζημίες. Η Φορολογική Διοίκηση εφάρμοσε έμμεσες μεθόδους ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς κρίθηκε ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (άρθρο 28 παρ. 2 του ν. 4172/2013). Ο έλεγχος προσδιόρισε τα ακαθάριστα έσοδα χρησιμοποιώντας τον μέσο όρο μικτού κέρδους ομοειδών επιχειρήσεων (28,09% για το 2018, 28,99% για το 2019). Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ότι οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή έμμεσων μεθόδων πληρούνταν και ότι η επιλογή των ομοειδών επιχειρήσεων ήταν ορθή.

Η απόφαση 647/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Ο προσφεύγων, ο οποίος διατηρεί φαρμακείο, κρίθηκε ότι δεν είχε επαρκές δηλούμενο εισόδημα για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης, πληρούμενων έτσι οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του ν.4172/2013. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες μεθόδους, προσδιορίζοντας συντελεστή μικτού κέρδους 30% επί του κόστους πωληθέντων, ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από το δηλωθέν (0,89% και 2,97%), με αποτέλεσμα τη δημιουργία σημαντικών φορολογικών διαφορών. Το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό για φόρο εισοδήματος, ειδική εισφορά αλληλεγγύης και πρόστιμα ανέρχεται σε 173.010,04€ για το 2019 και 141.561,60€ για το 2020, πλέον ΦΠΑ. Όλοι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα απορρίφθηκαν.

Η απόφαση 579/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022 από τη Δ.Ο.Υ. Δράμας. Η φορολογική αρχή προσδιόρισε τα εισοδήματα του φαρμακοποιού για το 2022 με έμμεσες τεχνικές (αρχή των αναλογιών), καθώς οι δηλωθείσες δαπάνες διαβίωσης υπερέβαιναν τα εισοδήματα. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή του μέσου περιθωρίου κέρδους 28% επί των φαρμάκων, απορρίπτοντας τον ισχυρισμό περί λανθασμένης μεθοδολογίας και μη χρήσης της «κλειστής αποθήκης». Απέρριψε επίσης ισχυρισμούς περί μη τήρησης της διαδικασίας ακρόασης και μη αναγνώρισης δαπανών (καύσιμα, ελαστικά, φιλοξενία, βιβλία), κρίνοντάς τες ως προσωπικές καταναλωτικές δαπάνες, μη εκπεστέες. Καταλογίστηκε συνολικά φόρος και πρόστιμα ύψους €1.083,40 για το 2021, €98.055,96 για το 2022 (εισόδημα), και €33.772,05 για το 2022 (ΦΠΑ).

Η απόφαση 600 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς του έτους 2010. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την εκτίμηση της αξίας δύο οικοπέδων στο Επιχειρηματικό Πάρκο Σπάτων. Ενώ ο έλεγχος είχε αρχικά προσδιορίσει την αξία στα €535.00/τ.μ. χρησιμοποιώντας ένα μοναδικό συγκριτικό στοιχείο, η ΔΕΔ έκρινε τον ισχυρισμό ως εν μέρει βάσιμο, επιβεβαιώνοντας ότι το μοναδικό στοιχείο ήταν ανεπαρκές, βάσει και προηγούμενης απόφασης του ΣτΕ. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής, αλλά καθόρισε νέα τιμή στα €338,00/τ.μ. Με βάση τη νέα εκτίμηση, ο φόρος που οφείλεται μειώθηκε στα €29.699,99, καθιστώντας το συνολικό ποσό προς καταβολή (μετά των προστίμων) στα €65.339,97.