ΔΕΔ/Θεσ/62/2025
Τύπος: Έγγραφα
Η απόφαση (62/17.01.2025) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ετερόρρυθμης εταιρίας εστιατορίου κατά πράξεων επιβολής προστίμου και διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης για τη φορολογική περίοδο 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε μη έκδοση φορολογικών στοιχείων (Φ.Π.Α. 18.005,34€ και πρόστιμα 9.197,75€) μέσω αντιπαραβολής των δηλωθέντων εσόδων με τα στοιχεία εκτελεσθεισών παραγγελιών από ηλεκτρονικές πλατφόρμες (διαφορά 95.174,65€), καθώς η εταιρία δεν προσκόμισε τα ζητούμενα αρχεία του Φορολογικού Μηχανισμού της. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς της εταιρίας περί συμπερίληψης εικονικών και ακυρωμένων παραγγελιών, κρίνοντας ότι δεν προσκομίστηκαν επαρκή αποδεικτικά. Επιπλέον, επιβεβαιώθηκε πρόστιμο 250,00€ για μη πλήρη ανταπόκριση σε αίτημα παροχής πληροφοριών, διορθώνοντας τη νομική βάση των προστίμων στα άρθρα 54 και 58Α του ν.4987/2022.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΔΕΔ/Θεσ/483/2025
Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ετερόρρυθμης εταιρίας παροχής υπηρεσιών αισθητικής, κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Η εταιρεία προσέβαλε τις πράξεις που εκδόθηκαν κατόπιν επανελέγχου λόγω προηγούμενης ακύρωσης από τη Δ.Ε.Δ. για τυπική πλημμέλεια (έλλειψη αιτιολογίας). Η φορολογική αρχή συμμορφώθηκε, εκδίδοντας νέες πράξεις βασισμένες σε στοιχεία αποκρυβείσας ύλης, λόγω ανακριβούς ή μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων (ΑΠΥ). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας ως αβάσιμους ή αλυσιτελώς προβαλλόμενους, επικυρώνοντας τις συνολικές οφειλές φόρων και προστίμων.
ΔΕΔ/Θεσ/529/2025
Η απόφαση 529/01.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρίας χονδρικού εμπορίου φρούτων και λαχανικών κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018 και επιβολής προστίμου για το 2024. Ο έλεγχος διαπίστωσε την εικονικότητα 25 τιμολογίων αγοράς συνολικής καθαρής αξίας €79.899,80 και ΦΠΑ €10.386,92. Η εικονικότητα τεκμηριώθηκε καθώς ο φερόμενος ως προμηθευτής είχε αποβιώσει από το 2017, ενώ η εταιρία συνέχιζε να εκδίδει στο όνομά του τιμολόγια αγοράς το 2018. Η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε στοιχεία για την καλή της πίστη, ούτε τραπεζικά έγγραφα για την εξόφληση των συναλλαγών αξίας άνω των €500. Ως αποτέλεσμα, επικυρώθηκαν οι καταλογισμοί φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το 2018, καθώς και πρόστιμο €250,00 για μη ανταπόκριση στις κλήσεις της φορολογικής αρχής.
ΔΕΔ/Θεσ/72/2025
Η απόφαση 72/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μονοπρόσωπης ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. Οι προσβαλλόμενες πράξεις αφορούσαν τις φορολογικές περιόδους 01.12.2023-31.12.2023 και 01.01.2024-31.05.2024, εξαλείφοντας συνολικό πιστωτικό υπόλοιπο προς έκπτωση και επιστροφή ύψους 26.345,81€, λόγω μη αναγνώρισης επενδυτικών δαπανών. Η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι οι δαπάνες πραγματοποιήθηκαν για την ανακαίνιση ακινήτου, την αγορά του οποίου είχε προσυμφωνήσει, με σκοπό τη διενέργεια φορολογητέων πράξεων. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ορθώς η φορολογική αρχή απέρριψε το αίτημα, καθώς δεν προέκυψε συσχέτιση των δαπανών με ακίνητο ιδιοκτησίας ή νόμιμης χρήσης της προσφεύγουσας, ούτε επιβεβαιώθηκε η μεταφορά των αγαθών στο επικαλούμενο ακίνητο, αφού ως τόπος παράδοσης αναγραφόταν η έδρα της εταιρείας.
ΔΕΔ/Θεσ/799/2025
Η απόφαση 799/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της υπό εκκαθάριση ετερόρρυθμης εταιρίας «............» και επικυρώνει έξι πράξεις προσδιορισμού φόρου και επιβολής προστίμων για τις διαχειριστικές περιόδους 2012 και 2013. Οι πράξεις αφορούσαν τη λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας 245.545,00 ΕΥΡΩ για το 2012 και 740.322,00 ΕΥΡΩ για το 2013, με αποτέλεσμα την καταλόγιση φόρων εισοδήματος, Φ.Π.Α. και προστίμων συνολικού ύψους 1.033.243,99 ΕΥΡΩ. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής, κρίνοντας ότι τα πληροφοριακά δελτία του 2023 αποτελούσαν συμπληρωματικά στοιχεία που δικαιολογούσαν την επέκταση της παραγραφής στη δεκαετία λόγω φοροδιαφυγής (άρθρο 66 ν. 4174/2013). Επίσης, επικυρώθηκε η κρίση για την εικονικότητα των συναλλαγών, δεδομένου ότι οι εκδότριες εταιρείες κρίθηκαν συναλλακτικώς ανύπαρκτες.