Η απόφαση 1151/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2019 (συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 4.161,60 € για φόρο εισοδήματος και 1.828,80 € για ΦΠΑ). Ο έλεγχος διαπίστωσε τη λήψη ενός (1) εικονικού φορολογικού στοιχείου καθαρής αξίας 5.440,00 € πλέον ΦΠΑ 1.035,60 €, για ανύπαρκτη στο σύνολό της συναλλαγή, από εκδότρια εταιρεία φορολογικώς υπαρκτή αλλά συναλλακτικώς ανύπαρκτη. Ο προσφεύγων δεν κατάφερε να αποδείξει την πραγματοποίηση της συναλλαγής ή την καλή του πίστη, με αποτέλεσμα η φορολογική αρχή να απορρίψει ορθώς την έκπτωση της δαπάνης και του φόρου εισροών.

Η απόφαση 902/19.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. φορολογικού έτους 2018. Οι πράξεις επιβλήθηκαν λόγω της μη αναγνώρισης προς έκπτωση δαπάνης και Φ.Π.Α. αντίστοιχα, που προέκυψαν από τη λήψη ενός (1) εικονικού φορολογικού στοιχείου, συνολικής καθαρής αξίας 2.787,00 ευρώ. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η συναλλαγή ήταν πραγματική και αποδείχθηκε η πληρωμή μέσω τραπέζης. Η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε τις διαπιστώσεις του ελέγχου, κρίνοντας ότι ο εκδότης του στοιχείου στερούνταν της υλικοτεχνικής υποδομής και του προσωπικού, ενώ δεν διέθετε ούτε είχε αγοράσει τα επίμαχα είδη, καθιστώντας έτσι τη συναλλαγή ανύπαρκτη. Ως εκ τούτου, η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση (φόρος και πρόστιμο) ανέρχεται σε 373,44€ για τον φόρο εισοδήματος και 1.003,32€ για τον Φ.Π.Α.

Φορολογικά ζητήματα που ανακύπτουν για εκδότες ή λήπτες εικονικών φορολογικών στοιχείων.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Κατά την έννοια του άρθρου 19 παρ.4 εδ. δεύτερο του ν. 2523/1997 οι προβλεπόμενες από το νόμο διοικητικές και ποινικές κυρώσεις για τη λήψη εικονικού φορολογικού στοιχείου, επιβάλλονται παράλληλα τόσο σε βάρος του υποκρυπτόμενου επιτηδευματία, λήπτη του στοιχείου, όσο και σε βάρος του εικονικού (φαινόμενου) επιτηδευματία, εκτός αν ο τελευταίος αποδείξει ότι είναι πρόσωπο παντελώς αμέτοχο προς την παράβαση στην οποία αφορά το εν λόγω στοιχείο, οπότε οι κυρώσεις δεν επιβάλλονται σε βάρος του, αλλά σε βάρος των προσώπων που πράγματι ενεπλάκησαν στην εν λόγω συναλλαγή. Τα ως άνω ισχύουν και κατά του εκδότη εικονικού φορολογικού στοιχείου, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 40 παρ.3 του ν. 3220/2004. (ομοφ.)

Φορολογία Προστιθέμενης Αξίας. Φορολογικές παραβάσεις. Διοικητικές και ποινικές κυρώσεις.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Συνεχίζει να ισχύει, μετά τη θέση σε ισχύ του άρθρου 25 παρ.1 και 2 του Ν 2523/1997, η διάταξη του άρθρου 8 παρ.12 Ν 1882/1990, σύμφωνα με την οποία ο αποδέκτης πλαστού ή εικονικού ή νοθευμένου φορολογικού στοιχείου, για ανύπαρκτη εν όλω ή εν μέρει συναλλαγή μεταξύ προσώπων διαφορετικών από εκείνα που αναγράφονται στο φορολογικό στοιχείο, αποσκοπώντας σε απόκρυψη φορολογητέας ύλης και έκπτωση του ΦΠΑ του στοιχείου αυτού από το φόρο εκροών του, υποχρεούται στην απόδοση στο Δημόσιο του ΦΠΑ, εφόσον δεν αποδόθηκε από τον εκδότη του στοιχείου, λόγω της φύσεως της ειδικής αυτής χρηματικής κυρώσεως εχούσης και αποζημιωτικό χαρακτήρα ως προς το Δημόσιο για τον ΦΠΑ του πλαστού στοιχείου. (πλειοψ.) Επανεισήχθη στο Γ΄Τμήμα μετά την έκδοση της υπ' αριθ. 685/2000 Γνωμ. ΝΣΚ.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος φορολογικού έτους 2019, η οποία επέβαλε συνολικό καταβλητέο ποσό ύψους €4.685.282,88. Ο καταλογισμός προέκυψε λόγω λογιστικής διαφοράς €10.636.730,85 από ενδοομιλική συναλλαγή, δηλαδή την πώληση συμμετοχής στη συνδεδεμένη επιχείρηση έναντι €6.000.000. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επικύρωσε την κρίση του ελέγχου ότι το τίμημα δεν τηρούσε την αρχή των ίσων αποστάσεων, καθώς η εύλογη αξία της συμμετοχής, βάσει προηγούμενης έκθεσης Ορκωτών Ελεγκτών, ανερχόταν σε €16.636.730,95. Επιπλέον, απέρριψε τη νεότερη έκθεση αποτίμησης που προσκόμισε η προσφεύγουσα, λόγω ουσιωδών ελλείψεων και σφαλμάτων.

Η απόφαση 954/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την εξέταση και απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. φορολογικού έτους 2018, συνολικού ύψους €1.656,00. Η προσφυγή στρεφόταν κατά του καταλογισμού ποσών που προέκυψαν από τη φορολογική αρχή, η οποία απέδωσε στον προσφεύγοντα τη λήψη ενός εικονικού φορολογικού στοιχείου καθαρής αξίας €2.400,00 από εκδότη χονδρικού εμπορίου παλαιών μετάλλων. Η Δ.Ε.Δ. υιοθέτησε πλήρως τα πορίσματα της Έκθεσης Ελέγχου της Υ.Ε.Δ.Δ.Ε. Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την οποία ο εκδότης ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτος, στερούνταν μέσων και λειτουργικών εγκαταστάσεων. Η αξίωση του προσφεύγοντα περί καλής πίστης και πραγματικότητας της συναλλαγής απορρίφθηκε, με την αιτιολογία ότι δεν αποδείχθηκε με πλήρη βεβαιότητα η πραγματοποίηση της αγοράς, οδηγώντας στην επικύρωση των προσβαλλομένων πράξεων.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2018, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης. Ο καταλογισμός (φόρος εισοδήματος και πρόστιμο συνολικού ποσού 10.424,18 € και μείωση πιστωτικού υπολοίπου ΦΠΑ) βασίστηκε σε έλεγχο που διαπίστωσε τη λήψη επτά (7) ολικώς εικονικών και ενός (1) μερικώς εικονικού φορολογικού στοιχείου. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε εσφαλμένη κρίση περί εικονικότητας, καλή πίστη και εσφαλμένη μη αναγνώριση εκπεστέων επιχειρηματικών δαπανών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο έλεγχος τεκμηρίωσε ότι ο εκδότης των στοιχείων στερούταν πραγματικής υπόστασης και χρησιμοποιούσε μεθοδολογίες ανακύκλωσης χρημάτων, αποδεικνύοντας έτσι την ανυπαρξία των συναλλαγών και τη μη νόμιμη έκπτωση των δαπανών και του Φ.Π.Α. εισροών.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ενός αγροτικού συνεταιρισμού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, καθώς και πράξης επιβολής προστίμου 500€ λόγω μη ανταπόκρισης σε αίτημα της Φορολογικής Διοίκησης. Ο συνεταιρισμός είχε καταλογιστεί με φόρους και πρόστιμα συνολικού ύψους περίπου 16.324€, εξαιτίας της λήψης ενός εικονικού φορολογικού στοιχείου, λόγω ανύπαρκτης συναλλαγής. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του, κρίνοντας ότι η εικονικότητα αποδεικνύεται βάσει ευρημάτων ελέγχου, όπως η αδυναμία τεκμηρίωσης της μεταφοράς των αγαθών, οι αποκλίσεις στις ποσότητες μεταξύ τιμολογίου λήψης και τιμολογίου έκδοσης, και τα ζητήματα σχετικά με την πληρωμή του τιμολογίου σε τραπεζικό λογαριασμό στο εξωτερικό που δεν αποδείχθηκε ότι ανήκε στον εκδότη.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος επανεκκαθάρισης της τροποποιητικής δήλωσης Φορολογίας Εισοδήματος Νομικών Προσώπων φορολογικού έτους 2021. Η προσφεύγουσα ζητούσε την έντοκη επιστροφή φόρου αλλοδαπής ύψους 250.341,24 €, που είχε καταβληθεί στην Τουρκία για μερίσματα και δεν είχε αναγνωριστεί προς έκπτωση. Η εταιρεία επικαλέστηκε αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), υποστηρίζοντας ότι πρέπει να αναγνωριστεί το συνολικό ποσό. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι, βάσει του άρθρου 9 του ν.4172/2013 και της οικείας Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (ΣΑΔΦ) Ελλάδας-Τουρκίας, το ποσό του φόρου που εκπίπτει (κωδ. 619) περιορίζεται στο ποσό του φόρου που αναλογεί για το εισόδημα αυτό στην Ελλάδα (116.376,06 €), καθώς δεν προέκυψε επαρκές ποσό φόρου στο συνολικό φορολογητέο εισόδημα για να χωρέσει η έκπτωση ολόκληρου του αλλοδαπού φόρου.