Η απόφαση (307/12.2.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας που στρεφόταν κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος επανεκκαθάρισης δήλωσης φορολογίας εισοδήματος (έτους 2020). Η εταιρεία ζητούσε την επιστροφή φόρου αλλοδαπής ύψους 478.335,27 
jevro που καταβλήθηκε στην Τουρκία για μερίσματα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός ήταν αβάσιμος, καθώς ο αναλογών φόρος (κωδ. 700) βάσει της τροποποιητικής δήλωσης ήταν μηδέν (0). Συνεπώς, σύμφωνα με το άρθρο 9 του ν.4172/2013 και τις σχετικές εγκυκλίους (Ε.2089/2021, Ε.2122/2021), δεν προέκυψε επαρκές ποσό φόρου προς βεβαίωση στο συνολικό φορολογητέο εισόδημα ώστε να αναγνωριστεί η έκπτωση και επιστροφή του φόρου που καταβλήθηκε στην αλλοδαπή.

Η απόφαση 59/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022 από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Βόλου. Ο προσφεύγων είχε δηλώσει εισόδημα αλλοδαπής (Βέλγιο) ύψους 40.950,00€ και φόρο αλλοδαπής 15.101,80€ ζητώντας πίστωση. Η φορολογική αρχή απέρριψε την πίστωση και μετέφερε το εισόδημα σε κωδικό αποκλειστικής φορολόγησης από την Ελλάδα (κωδικός 391), οδηγώντας σε συνολικό ποσό πληρωμής 23.022,21€. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση, υποστηρίζοντας εσφαλμένη ερμηνεία της Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (ΣΑΔΦ) Ελλάδας – Βελγίου. Η ΔΕΔ αποδέχθηκε την προσφυγή και ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη αποκλειστικά λόγω τυπικής πλημμέλειας, καθώς η πράξη της Δ.Ο.Υ. δεν περιείχε σαφή και επαρκή αιτιολογία για τη χρήση στοιχείων διαφορετικών από αυτά που είχαν δηλωθεί, παραβιάζοντας το άρθρο 76 του Κ.Φ.Δ. Η Δ.Ο.Υ. καλείται να εκδώσει νέα πράξη σύμφωνα με το σκεπτικό.

Η απόφαση 354/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 (ύψους 2.981,19€) της Δ.Ο.Υ. Νέων Μουδανιών. Η προσφεύγουσα ζητούσε την αναγνώριση και αφαίρεση φόρου 1.311,84€ που κατέβαλε στο Βέλγιο για σύνταξη, επικαλούμενη τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (ΣΑΔΦ) Ελλάδος-Βελγίου. Η Δ.Ο.Υ. είχε μηδενίσει το ποσό του φόρου αλλοδαπής (κωδικός 651), καθώς έκρινε ότι η Ελλάδα είχε αποκλειστικό δικαίωμα φορολόγησης βάσει των διατάξεων της ΣΑΔΦ. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι, αν και προσκομίστηκε εκκαθαριστικό σύνταξης με επισημείωση της Χάγης, η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε τα απαραίτητα δικαιολογητικά που να αποδεικνύουν τον τομέα (δημόσιο ή ιδιωτικό) εργασίας, προκειμένου να κριθεί η υπαγωγή των συντάξεων στο άρθρο 18 ή 19 της ΣΑΔΦ και κατά συνέπεια το δικαίωμα πίστωσης φόρου. Ως εκ τούτου, ο ισχυρισμός απορρίφθηκε ως αναπόδεικτος.

Η απόφαση αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος μερικής ανάκλησης πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2015. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε την ταξινόμηση ποσού 33.211,25€ ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, υποστηρίζοντας ότι προερχόταν από την εκκαθάριση Επενδυτικού Λογαριασμού Κάλυψης Στεγαστικών Παροχών του πρώην Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και χρησιμοποιήθηκε για την αποπληρωμή των δανείων της. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δέχεται εν μέρει την προσφυγή. Κρίνει ότι ποσό 31.783,47€ ήταν εισόδημα του 2013 και έχει υποπέσει σε παραγραφή. Το υπόλοιπο ποσό 1.427,79€ κρίνεται ως εισόδημα από κεφάλαιο (τόκοι) για το 2015. Επίσης, το συνολικό ποσό που αναλώθηκε στην αποπληρωμή δανείων δεν δύναται να αποτελέσει τεκμήριο δαπάνης. Αποφασίζεται η μερική αποδοχή της προσφυγής και η διενέργεια νέας εκκαθάρισης της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος 2015.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων, κάτοικος Ελλάδας, απέκτησε εισόδημα από μισθωτή εργασία στη Νορβηγία ύψους 16.207,03€ και είχε καταβάλει φόρο αλλοδαπής 4.051,63€. Ισχυριζόταν ότι η φορολογική αρχή λανθασμένα δεν έλαβε υπόψη το σύνολο του φόρου αυτού προς έκπτωση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς, σύμφωνα με το Άρθρο 9 του Ν.4172/2013, η μείωση του φόρου λόγω φόρου αλλοδαπής δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό του φόρου που αναλογεί για το συγκεκριμένο εισόδημα στην Ελλάδα. Υπολογίστηκε ότι ο φόρος που αναλογεί για το εισόδημα της Νορβηγίας στην Ελλάδα ανερχόταν σε 1.988,43€, με αποτέλεσμα το τελικό χρεωστικό ποσό να παραμείνει στα 1.250,22€.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής του φορολογούμενου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022 που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Δ’ Θεσσαλονίκης. Ο προσφεύγων είχε δηλώσει εισόδημα από μισθωτή εργασία ύψους €73.219,37 (παροχές σε είδος) και έκπτωση €71.060,05 για ασφαλιστικές εισφορές. Η φορολογική αρχή, μετά από έλεγχο, απέρριψε την έκπτωση, με αποτέλεσμα να προκύψει συνολικό ποσό πληρωμής €25.920,89. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη λόγω τυπικής πλημμέλειας, καθώς η πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου δεν παρείχε σαφή και επαρκή αιτιολογία για τη μη αποδοχή των δηλωθέντων στοιχείων, παραβιάζοντας το άρθρο 76 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας. Ως εκ τούτου, ζητείται από την αρμόδια φορολογική αρχή να εκδώσει νέα πράξη σύμφωνα με το σκεπτικό της παρούσας απόφασης.

Έκπτωση από το συνολικό εισόδημα του συνολικού ποσού των εισφορών που καταβάλλονται σε ταμεία ασφάλισης

Έκπτωση από το φορολογητέο εισόδημα εισφορών που κατεβλήθησαν σε ταμεία ασφάλισης.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
1. Οι Λογαριασμοί Επικουρικής Συνταξιοδότησης, Πρόνοιας και Υγείας του Σώματος Ορκωτών Ελεγκτών Λογιστών (ΣΟΕΛ), οι οποίοι, κατά τα προεκτεθέντα, έχουν ως σκοπό την παροχή επικουρικής συντάξεως, εφάπαξ βοηθήματος και υγειονομικής περιθάλψεως στα ασφαλισμένα σε αυτούς μέλη του ΣΟΕΛ, αποτελούν ασφαλιστικά ταμεία κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 8 παρ.1 περ.β’ του Ν. 2238/1994 «Κύρωση του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος», όπως ίσχυε πριν την κατάργησή της με τη διάταξη του άρθρου 27 παρ.1 του Ν. 3986/2011 και, επομένως, παρέλκει ως αλυσιτελής η απάντηση αν εμπίπτουν στην έννοια των φορέων κοινωνικής ασφαλίσεως του Ν. 2084/1992. (ομοφ.) 2. Το ποσό των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλεται στο Λογαριασμό Επικουρικής Συνταξιοδότησης του ΣΟΕΛ, για την αναγνώριση πλασματικού χρόνου υπηρεσίας, προκειμένου ο ασφαλισμένος να λάβει επικουρική σύνταξη, εκπίπτει από το συνολικό εισόδημά του, βάσει της διατάξεως του άρθρου 8 παρ.1 περ.β’ του Ν. 2238/1994, όπως ίσχυε πριν την κατάργησή της με τη διάταξη του άρθρου 27 παρ.1 του Ν. 3986/2011. (πλειοψ.) ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΣΠΟ ΤΗΝ 286/2012 ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής, που υποβλήθηκε από φορολογικό κάτοικο Γερμανίας, κατά πράξης εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019, με συνολικό ποσό πληρωμής 1.293,60€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η σύνταξη που έλαβε €5.879,98 έπρεπε να φορολογηθεί μόνο στη Γερμανία, σύμφωνα με τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας-Γερμανίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή ως αβάσιμη, διότι ο προσφεύγων δεν προσκόμισε τα απαραίτητα δικαιολογητικά, όπως η Αίτηση για την Εφαρμογή της Σύμβασης με πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας υπογεγραμμένο από την αρμόδια γερμανική φορολογική αρχή, ούτε έγγραφα που να αποδεικνύουν ότι το εισόδημα δηλώθηκε ή γνωστοποιήθηκε στη Γερμανία. Συνεπώς, η οριστική φορολογική υποχρέωση διατηρείται.

Μείωση του φόρου για δεδουλευμένους τόκους νέου δανείου για την απόκτηση πρώτης κατοικίας.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Φορολογούμενος, ο οποίος αρχικώς απέκτησε (το έτος 2001), ως άγαμος, πρώτη κατοικία 66 τ.μ. και ακολούθως η σύζυγός του απέκτησε (το έτος 2005) νέα πρώτη κατοικία 120 τ.μ., δικαιούται να συνεχίσει να εκπίπτει από το συνολικό εισόδημά του τους δεδουλευμένους τόκους του στεγαστικού δανείου για την οικία των 66 τ.μ., η δε σύζυγός του δικαιούται να εκπίπτει, από το ποσό του προκύπτοντος φόρου εισοδήματος, το προβλεπόμενο ποσοστό των δεδουλευμένων τόκων του νέου δανείου, που αντιστοιχεί στη διαφορά του εμβαδού των δύο κατοικιών, σε σχέση με τις στεγαστικές ανάγκες της οικογένειας του φορολογουμένου, όπως αυτές προσδιορίζονται στο άρθρο 9 του Κ.Φ.Ε. και στη συγκεκριμένη περίπτωση προσδιορίζονται σε 90 τ.μ. (ήτοι, 70+20=90 τ.μ., ο φορολογούμενος, η σύζυγός του και ένα τέκνο). Παραπομπή στην Ολομέλεια του Ν.Σ.Κ. (ομοφ.)