Η απόφαση 672/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για το φορολογικό έτος 2021, συνολικού ποσού 44.062,91€. Η αρχική πράξη είχε βασιστεί στην έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, διαπιστώνοντας αποκρυβείσα ύλη, καθώς κρίθηκε ότι το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη οικογενειακών δαπανών, συμπεριλαμβανομένης της δαπάνης αγοράς φωτοβολταϊκού πάρκου αξίας 188.881,00€. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι η αγορά των φωτοβολταϊκών αφορούσε πάγιο εξοπλισμό της επιχείρησής της και δεν έπρεπε να συμπεριληφθεί στις οικογενειακές δαπάνες διαβίωσης. Κατόπιν επανεξέτασης, διαπιστώθηκε ότι το οικογενειακό εισόδημα επαρκούσε για την κάλυψη των διορθωμένων δαπανών διαβίωσης. Συνεπώς, δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013 για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, οπότε η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώθηκε.

Η απόφαση 686/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος, ιδιοκτήτη επιχείρησης λιανικού εμπορίου σουπερμάρκετ, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή προσδιόρισε τα έσοδα του προσφεύγοντος με την έμμεση μέθοδο της «αρχής των αναλογιών», καθώς το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης (αρνητική διαφορά 51.179,92€). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εφαρμογή της μεθόδου ήταν μεθοδολογικά εσφαλμένη, καθώς το δείγμα μικτού κέρδους πάρθηκε το 2024 και δεν ήταν αντιπροσωπευτικό του 2018, λόγω σημαντικής αύξησης των λειτουργικών εξόδων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας αξιόπιστη την αναλογία μικτού κέρδους 1,29 που εφάρμοσε ο έλεγχος και επιβεβαίωσε τη συνολική φορολογική υποχρέωση.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής μιας επιχείρησης λιανικού εμπορίου γυναικείων ενδυμάτων κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και των αντίστοιχων προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Σερρών. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει τα έσοδα με την έμμεση τεχνική ελέγχου της «αρχής των αναλογιών», κρίνοντας ότι το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) επαναπροσδιόρισε το οικογενειακό εισόδημα και τις δαπάνες, διαπιστώνοντας ότι το δηλούμενο εισόδημα της προσφεύγουσας και του συζύγου επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών και για τα δύο έτη. Καθώς δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013 για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου, η Δ.Ε.Δ. ακύρωσε όλες τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση 869/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η Φορολογική Διοίκηση είχε εφαρμόσει έμμεσες τεχνικές ελέγχου (αρχή των αναλογιών) για τον προσδιορισμό αποκρυβείσων εκροών, κρίνοντας ότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του ν. 4172/2013, καθώς το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και ο προσφεύγων δεν τηρούσε αξιόπιστα λογιστικά αρχεία απογραφής, χωρίς να αποδείξει την απώλειά τους λόγω θεομηνίας. Η ΔΕΔ επικύρωσε επίσης την απόρριψη της έκπτωσης Φ.Π.Α. εισροών ύψους 3.120,00€ για την αγορά ενός περονοφόρου οχήματος, καθώς ο προσφεύγων δεν απέδειξε τη νόμιμη κυριότητα και την έναρξη χρησιμοποίησης του αγαθού επένδυσης σε φορολογητέες πράξεις. Τέλος, η ΔΕΔ επιβεβαίωσε ότι η Δ.Ο.Υ. προέβη σε ορθό επιμερισμό των μη δηλωθεισών εκροών ανά συντελεστή Φ.Π.Α. σύμφωνα με τις ισχύουσες εγκυκλίους.

Η απόφαση 677/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου, συνολικού ποσού 20.513,97 ευρώ, για τη φορολογική περίοδο 2018. Ο έλεγχος της Δ.Ο.Υ. Κομοτηνής είχε προσδιορίσει τη φορολογητέα ύλη χρησιμοποιώντας την έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών (markup), λόγω της μη τήρησης βιβλίου απογραφής από την προσφεύγουσα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός περί αναιτιολόγητης επιλογής μεθόδου ήταν αβάσιμος, καθώς η μέθοδος τεκμηριώθηκε επαρκώς λόγω της αδυναμίας ελεγκτικών επαληθεύσεων και των αρνητικών συντελεστών μικτού κέρδους της επιχείρησης. Επίσης, απέρριψε τους γενικούς ισχυρισμούς περί παραβίασης των αρχών του διοικητικού δικαίου.

Η απόφαση 868/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας, συνολικού ύψους 5.000,00€ (2.500,00€ για κάθε έτος), για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν στον προσφεύγοντα, ασκούντα ατομική επιχείρηση, λόγω μη τήρησης του λογιστικού αρχείου των ιδιόκτητων αποθεμάτων, με αποτέλεσμα την αδυναμία διενέργειας ελεγκτικών επαληθεύσεων. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε ως λόγο ανωτέρα βία (πλημμύρα), αλλά η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ο ισχυρισμός ήταν αβάσιμος, καθώς η σύνταξη των οικονομικών καταστάσεων είχε λάβει χώρα προ της θεομηνίας και τα αποδεικτικά στοιχεία δεν απέδειξαν την απώλεια των ορθών αρχείων. Η Δ.Ε.Δ. διόρθωσε εκ παραδρομής το εφαρμοστέο νομικό πλαίσιο, επιβάλλοντας τα πρόστιμα βάσει του άρθρου 54 του ν.4987/2022 αντί του 57 του ν.5104/2024, διατηρώντας το ποσό των 2.500,00€ ανά πράξη.

Η απόφαση 946/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας ατομικής επιχείρησης χονδρικού εμπορίου ετοίμων ενδυμάτων κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Για το 2018, καταλογίστηκε συνολικό ποσό 7.593,58€ λόγω μη αναγνώρισης δαπανών χωρίς φορολογικά στοιχεία και δαπανών μισθοδοσίας που δεν καταβλήθηκαν μέσω τραπέζης. Για το 2019, ακολουθήθηκε έμμεση τεχνική ελέγχου (αρχή των αναλογιών) χρησιμοποιώντας μέσο όρο μικτού κέρδους ομοειδών επιχειρήσεων, λόγω προβληματικής τήρησης βιβλίων και μη αξιόπιστης απογραφής, με αποτέλεσμα την αύξηση των ακαθαρίστων εσόδων κατά 61.410,77€ και τη μείωση της ζημίας σε 1.287,05€. Όλοι οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.

Η απόφαση 867/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που επιβλήθηκαν από την Δ.Ο.Υ. Έδεσσας σε ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου γεωργικών φαρμάκων. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της αρχής των αναλογιών, κρίνοντας ότι δεν τηρούνταν αξιόπιστα λογιστικά αρχεία (αδυναμία επεξεργασμένων αρχείων απογραφών) και ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης του προσφεύγοντος. Επίσης, απορρίφθηκαν οι εκπτώσεις δαπανών (αποσβέσεις και μη ηλεκτρονική εξόφληση μισθοδοσίας). Οι συνολικές οριστικές φορολογικές υποχρεώσεις ανήλθαν σε €19.425,56 για το 2018 και €12.714,62 για το 2019.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά αρνητικής απάντησης του προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας, η οποία απέρριπτε αίτηση αμφισβήτησης του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος βάσει του άρθρου 28Α του ΚΦΕ για το φορολογικό έτος 2023. Η προσφεύγουσα, η οποία ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα ως οδοντίατρος (ΚΑΔ 86231901), αμφισβήτησε το τεκμαιρόμενο εισόδημα των 11.603,04 €, επικαλούμενη λόγους αντικειμενικής αδυναμίας άσκησης δραστηριότητας λόγω εγκυμοσύνης και τοκετού, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 28Α. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) ανέπεμψε την υπόθεση στη Δ.Ο.Υ. για εξέταση των νέων δικαιολογητικών (βεβαίωση κύησης και ληξιαρχική πράξη γέννησης) που προσκόμισε. Η Δ.Ο.Υ. επιβεβαίωσε ότι η προσφεύγουσα εμπίπτει στις διατάξεις αυτές, οδηγώντας στην τελική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής από τη Δ.Ε.Δ.

Η απόφαση 556/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένης ατομικής οντότητας (λιανικό εμπόριο ειδών ιματισμού) κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ελέγχου της «αρχής των αναλογιών» από τη Δ.Ο.Υ. Τρικάλων, καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης. Αποφάνθηκε ότι ο προσδιορισμός του σταθμισμένου Συντελεστή Μικτού Κέρδους επί κόστους (1,3758 για το 2018 και 1,3703 για το 2019) ήταν αξιόπιστος. Απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παντελούς έλλειψης αιτιολογίας, εσφαλμένης επιλογής μεθόδου, εσφαλμένης εκτίμησης του σταθερού αποθέματος και εκπρόθεσμης έκδοσης των πράξεων.