Η απόφαση 760/05.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, εκδοθείσα κατόπιν τροποποιητικής δήλωσης. Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος Ελλάδος, αιτήθηκε την ακύρωση του καταλογισμού ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που επιβλήθηκε σε δηλωθέντα μερίσματα και τόκους αλλοδαπής προέλευσης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, καθώς ο προσφεύγων είναι κάτοικος Ελλάδας και η χώρα έχει δικαίωμα φορολόγησης του παγκόσμιου εισοδήματος (βάσει και της ΣΑΔΦ με τις ΗΠΑ), η εισφορά αλληλεγγύης επιβλήθηκε ορθά. Συνεπώς, η προσφυγή απορρίφθηκε, διατηρώντας το τελικό χρεωστικό ποσό στα 11.309,61€.

Η απόφαση 503/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (χρήση 2009) του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π., και επικυρώνει τη φορολογική οφειλή ύψους 607.854,74€. Ο καταλογισμός του φόρου (273.092,02€, πλέον προστίμων) βασίστηκε σε τραπεζικές πιστώσεις ύψους 705.230,05€ που κρίθηκαν ως αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος εξωτερικού (Μεγάλης Βρετανίας) και άρα φορολογείται μόνο για εισοδήματα πηγής Ελλάδας. Η ΔΕΔ απέρριψε αυτό τον ισχυρισμό, καθώς διαπιστώθηκε ότι ο προσφεύγων δεν είχε προβεί ποτέ στις απαραίτητες διαδικασίες αλλαγής φορολογικής κατοικίας, παραμένοντας καταχωρημένος ως φορολογικός κάτοικος Ελλάδας.

Η απόφαση 362/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός φυσικού προσώπου και την ακύρωση της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει κύριο φόρο εισοδήματος και εισφορά αλληλεγγύης (συνολικά 21.575,80€) με βάση εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες στη Ρουμανία. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας το 2019, προσκομίζοντας πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας, άδειες παραμονής και στοιχεία εργασίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας και, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4172/2013 και τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας-Ρουμανίας, δεν φορολογείται στην Ελλάδα για εισόδημα αλλοδαπής προέλευσης.

Η απόφαση 912/19.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018, συνολικού ύψους 18.591,09€. Η πράξη επιβλήθηκε από το 2ο ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης λόγω μη δήλωσης μισθωτού εισοδήματος 41.682,43€ (67.608,91 AUD) που αποκτήθηκε στην Αυστραλία, καθώς ο προσφεύγων παρέμεινε φορολογικός κάτοικος Ελλάδας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί τυπικών πλημμελειών της πράξης (όπως έλλειψη σφραγίδας/αριθμού πρωτοκόλλου), επικαλούμενη την αρχή της αλυσιτέλειας. Επιπλέον, ο ισχυρισμός για μη πίστωση φόρου αλλοδαπής απορρίφθηκε, καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε την απαιτούμενη πρωτότυπη βεβαίωση καταβολής φόρου με προξενική θεώρηση. Αν και η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι το φορολογητέο εισόδημα ήταν υψηλότερο βάσει της μέσης ετήσιας ισοτιμίας, διατηρήθηκε το αρχικά καταλογισθέν ποσό λόγω της αρχής της μη χειροτέρευσης της θέσης του προσφεύγοντος.

Η Απόφαση 184 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων του ΚΕΦΟΔΕ ΑΤΤΙΚΗΣ, φορολογικού έτους 2019. Το ΚΕΦΟΔΕ είχε καταλογίσει φόρο 4.531,31 ευρώ για εισοδήματα (μισθούς 28.295,57 ευρώ) που ο προσφεύγων έλαβε από εταιρεία στη Ρουμανία και δεν είχε δηλώσει. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας από το 2005. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, με βάση τα προσκομισθέντα αποδεικτικά (πιστοποιητικά φορολογικής κατοικίας, σύμβαση εργασίας και κατοικίας), το κέντρο των ζωτικών συμφερόντων του βρισκόταν στη Ρουμανία, και συνεπώς πρέπει να χαρακτηριστεί ως φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας. Ως αποτέλεσμα, η ΔΕΔ ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη και η οριστική φορολογική υποχρέωση για το 2019 ορίστηκε σε 0,00 ευρώ.

Η απόφαση 568 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2020, 2021, 2022 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Βουλγαρίας. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π., κρίνοντας ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, καθώς πληρούσε τα κριτήρια του άρθρου 4 του ν. 4172/2013 (παραμονή άνω των 183 ημερών, ύπαρξη κύριας κατοικίας, κέντρο ζωτικών συμφερόντων). Επικυρώθηκε η καταλογισθείσα προσαύξηση περιουσίας ύψους €4.000 για το 2020 και η επιβολή φόρου πολυτελούς διαβίωσης για την κατοχή αυτοκινήτων και σκάφους αναψυχής για τα έτη 2020, 2021 και 2022, καθώς και πρόστιμο μη ανταπόκρισης σε αίτημα πληροφοριών για το 2024.

Η απόφαση (342) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά τεσσάρων πράξεων του Προϊσταμένου της ΔΟΥ Ιωνίας Θεσσαλονίκης, οι οποίες αφορούσαν πράξεις διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι είναι φορολογικός κάτοικος Κύπρου και ότι βρισκόταν στην Ελλάδα μόνο για σπουδές. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων υπέβαλε τις αρχικές δηλώσεις ως κάτοικος Ελλάδας χωρίς να διατυπώσει επιφύλαξη, με βάση τα στοιχεία που ο ίδιος παρείχε. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν ορθά επειδή το ποσό του κύριου φόρου που προέκυπτε προς καταβολή για κάθε έτος (117,04€ και 115,72€) ήταν μεγαλύτερο από το όριο των 100,00€ που ορίζεται στο νόμο.

Η απόφαση 93/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων είχε προσβάλει την αρχική Πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου (Δ.Ο.Υ. Λαμίας, φορολογικό έτος 2023), η οποία εξέδιδε διαφορά αντικειμενικών δαπανών ύψους 75.498,77 € λόγω αγοράς ακινήτου. Μετά την έκδοση της αρχικής πράξης, ο προσφεύγων κληρονόμησε 208.913,47 € από κοινό λογαριασμό του θανόντος πατέρα του, ποσό το οποίο ήταν αφορολόγητο. Στη συνέχεια, υπέβαλε τροποποιητική δήλωση εισοδήματος, ενσωματώνοντας το ποσό στον κωδικό 781 για την κάλυψη των τεκμηρίων. Η υποβολή της τροποποιητικής δήλωσης είχε ως αποτέλεσμα την έκδοση νέας Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου, η οποία αντικατέστησε την αρχική. Επειδή η ενδικοφανής προσφυγή στρεφόταν κατά της αρχικής πράξης, η οποία έπαψε να υφίσταται ως εκτελεστή, η ΔΕΔ την απέρριψε.

Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος 2019, η οποία εκδόθηκε λόγω μη υποβολής δήλωσης και συμπεριέλαβε εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες ύψους 177.177,14 € που απέκτησε από την Γερμανία. Ο προσφεύγων, ιρλανδικής υπηκοότητας, ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Γεωργίας για το έτος 2019, όπου διέμενε πάνω από 183 ημέρες και είχε το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων (οικογενειακή εστία, εργασία). Προς επίρρωση των ισχυρισμών του προσκόμισε μεταξύ άλλων πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας Γεωργίας, στοιχεία εργασίας στην αλλοδαπή και προηγούμενες αποφάσεις της ΔΕΔ που τον αναγνώριζαν ως κάτοικο εξωτερικού. Η ΔΕΔ δέχθηκε ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Γεωργίας και συνεπώς φορολογείται στην Ελλάδα μόνο για εισόδημα ελληνικής πηγής (τόκοι), οδηγώντας στην αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση της πράξης.

Η απόφαση 617/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος Φυσικών Προσώπων φορολογικού έτους 2023, με την οποία επιβλήθηκε κύριος φόρος €520,92. Ο προσφεύγων, κάτοικος εξωτερικού και φορολογικός κάτοικος Κύπρου, διατύπωσε αρχικά επιφύλαξη, υποστηρίζοντας ότι η επικουρική σύνταξή του ύψους 5.735,43€ θα έπρεπε να φορολογηθεί μόνο στην Κύπρο, βάσει της Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδος-Κύπρου. Η φορολογική αρχή απέρριψε την επιφύλαξη στις 27-8-2024. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή όχι επί της ουσίας, αλλά ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης υποβολής, καθώς υποβλήθηκε μετά την παρέλευση της εξήντα (60) ημερών προθεσμίας που ισχύει για τους κατοίκους εξωτερικού, λαμβάνοντας υπόψη την ημερομηνία νόμιμης κοινοποίησης (6/9/2024).