Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018, που εκδόθηκε από το 1ο ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης. Η φορολογική αρχή καταλόγισε συνολικό ποσό €3.028,41 (κύριος φόρος €2.018,94 και πρόστιμο €1.009,47) καθώς διαπιστώθηκε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη ύψους €6.118,00. Αυτό το ποσό προήλθε από αντικαταβολές για πωλήσεις εμπορευμάτων μέσω της εταιρείας ταχυμεταφορών ΕΛΤΑ COURIER. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η δραστηριότητα ήταν ευκαιριακή και ζήτησε την έκπτωση δαπανών. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την προσφυγή, επικυρώνοντας τον καταλογισμό, καθώς η ελεγκτική αρχή είχε θεωρήσει το ποσό ως προσαύξηση περιουσίας άγνωστης πηγής βάσει του άρθρου 21 παρ. 4 του ν.4172/2013.

Η απόφαση 436/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για το φορολογικό έτος 2018, συνολικού ποσού 18.387,61€. Η φορολογική αρχή είχε διαπιστώσει μη έκδοση φορολογικών στοιχείων αξίας (Α.Λ.Σ.) για διαδικτυακές πωλήσεις αγαθών (χονδρικό εμπόριο ειδών υγιεινής) συνολικής αξίας 41.607,60€ (καθαρή αξία 33.554,52€). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε αοριστία της έκθεσης ελέγχου και ότι το επιβληθέν πρόστιμο δεν συνυπολόγιζε το κόστος κτήσης των πωληθέντων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο έλεγχος βασίστηκε σε αντικειμενικά στοιχεία (τραπεζικές κινήσεις, αρχεία ταχυμεταφορών) και ότι ο προσφεύγων δεν τήρησε τα απαιτούμενα λογιστικά αρχεία για τον αξιόπιστο προσδιορισμό του κόστους πωληθέντων.

Η απόφαση 39 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) Θεσσαλονίκης αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά τεσσάρων πράξεων επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν βάσει του άρθρου 58Α του Ν. 4987/2022, λόγω μη έκδοσης αποδείξεων λιανικής πώλησης για διαδικτυακές πωλήσεις με αντικαταβολή. Ο έλεγχος διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη, προσδιορίζοντας τα έσοδα από τραπεζικές κινήσεις και αρχεία εταιρειών ταχυμεταφορών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας (ελλιπής αιτιολογία ΣΔΕ, μη κοινοποίηση εντολών) και αμφισβήτησε τη νομιμότητα των αποδεικτικών στοιχείων (αρχεία excel ταχυμεταφορών). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων έλαβε ασφαλή και αναλυτική γνώση των αποτελεσμάτων του ελέγχου και ότι το Σημείωμα Διαπιστώσεων Ελέγχου και η Έκθεση Ελέγχου ήταν πλήρως αιτιολογημένα, με τα επισυναπτόμενα αρχεία να έχουν πλήρη αποδεικτική ισχύ ως αναπόσπαστο μέρος της έκθεσης. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκαν τα πρόστιμα συνολικού ύψους 76.597,77€.

Η απόφαση 119/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που ασκήθηκε κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021, οι οποίες εκδόθηκαν από το 2ο ΕΛΚΕ Θεσσαλονίκης. Ο έλεγχος διαπίστωσε εκτεταμένη φοροδιαφυγή λόγω αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης, προερχόμενης κυρίως από διαδικτυακές πωλήσεις μέσω αντικαταβολής και τραπεζικών μεταφορών, για τις οποίες δεν είχαν εκδοθεί αποδείξεις λιανικής πώλησης. Ο προσφεύγων προέβαλε ισχυρισμούς περί παραβίασης του δικαιώματος ακρόασης, έλλειψης αιτιολογίας και αμφισβητούμενης νομιμότητας των αποδεικτικών στοιχείων (αρχεία ταχυμεταφορών). Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, επικυρώνοντας τις πράξεις καταλογισμού φόρου, συνολικού ύψους άνω των 470.000€.

Η απόφαση 341/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού προστίμων, φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Οι πράξεις βασίστηκαν σε έλεγχο της Δ.Ο.Υ. Βέροιας, ο οποίος διαπίστωσε απόκρυψη φορολογητέας ύλης μέσω αντικαταβολών από εταιρεία ταχυμεταφορών και πρωτογενών καταθέσεων σε τραπεζικούς λογαριασμούς, σε αντιπαραβολή με τα δηλωθέντα έσοδα. Η αποκρυβείσα καθαρή αξία ανήλθε συνολικά σε €158.497,35 (€1.362,64 το 2018, €59.632,88 το 2019, €95.082,48 το 2020 και €2.419,35 το 2021). Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί έλλειψης αιτιολογίας και παραβίασης αρχών απορρίφθηκαν. Η απόφαση τροποποίησε την αιτιολογία των προστίμων μη έκδοσης στοιχείων από το άρθρο 57 παρ. 6 του ν. 5104/2024 στο άρθρο 58Α παρ. 1 του ν. 4987/2022, διατηρώντας τα καταλογισθέντα ποσά.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ), συνολικού ύψους 49.132,71 € (32.755,14 € φόρος και 16.377,57 € πρόστιμο). Ο προσφεύγων, ως κληρονόμος, αμφισβήτησε την επαναπροσδιορισμένη αξία της κληρονομιαίας περιουσίας, στην οποία προστέθηκαν 327.551,44 € από καταθέσεις αλλοδαπής. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους λόγους της προσφυγής. Συγκεκριμένα, απέρριψε τον ισχυρισμό του ότι έπρεπε να εφαρμοστεί νεότερη απαλλακτική διάταξη, κρίνοντας ως κρίσιμο χρόνο αυτόν του θανάτου (19.2.2022) και επισημαίνοντας την έλλειψη πλήρους απόδειξης περί του ειδικού όρου του κοινού λογαριασμού. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό ότι τα ποσά προέρχονταν από τον ίδιο και τον αδερφό του, καθώς δεν προσκομίστηκαν αναλυτικά έγγραφα κίνησης λογαριασμών αλλοδαπής που να τεκμηριώνουν την προέλευση των κεφαλαίων. Ως εκ τούτου, η αρχική πράξη του ΚΕΦΟΜΕΠ επικυρώθηκε.

Η απόφαση 844/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2020 και 2021, οι οποίες εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο του 2ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Οι πράξεις αφορούσαν την επιχείρηση μεταφοράς οικοσκευών του προσφεύγοντος, όπου διαπιστώθηκε αποκρυβείσα ύλη λόγω μη έκδοσης και ανακριβούς έκδοσης φορολογικών στοιχείων, με συνολική καθαρή αξία 219.386,69 € για το 2020 και 237.595,32 € για το 2021. Ο Προϊστάμενος της ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, όπως αυτούς περί υπέρβασης διάρκειας ελέγχου, αναντιστοιχίας νομικών διατάξεων, παραβίασης της προηγούμενης ακρόασης, και έλλειψης αιτιολογίας, κρίνοντας ότι οι πράξεις ήταν νόμιμες και επαρκώς αιτιολογημένες.

Η απόφαση 1095/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά έξι πράξεων επιβολής προστίμων, φορολογικών ετών 2021, 2022 και 2023. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων (Άρθρο 58Α) και μη συμμόρφωσης με τις υποχρεώσεις του Κ.Φ.Δ. (Άρθρο 54). Ο έλεγχος διαπίστωσε αποκρυβείσα καθαρή αξία ύψους 2.147.617,56€, κυρίως από διαδικτυακές πωλήσεις. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε τεχνικά προβλήματα στη διαβίβαση των στοιχείων στο myDATA και λανθασμένο υπολογισμό των επιστροφών. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι οι ισχυρισμοί ήταν αναπόδεικτοι και επικύρωσε το σύνολο των προστίμων (265.214,11€), καθώς τα late-submitted στοιχεία είχαν εκδοθεί συνεπεία του ελέγχου.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός αρχιτέκτονα μηχανικού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ (2021) και επιβολής προστίμου (2020) της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Τα αρχικά ευρήματα του ελέγχου βασίστηκαν σε έμμεσες τεχνικές (Ανάλυση Ρευστότητας) λόγω ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί εσφαλμένου υπολογισμού οικογενειακών δαπανών, της δυνατότητας κατοχής μετρητών €20.000, και της κατανομής δαπανών θέρμανσης. Έκανε δεκτό μόνο τον ισχυρισμό για εκπεσιμότητα ορισμένων δαπανών συνολικής καθαρής αξίας €1.251,34, καθώς έκαστο στοιχείο ήταν κάτω των €500. Κατόπιν επανυπολογισμού, η ΔΕΔ τροποποίησε την οριστική πράξη προσδιορισμού φόρου εισοδήματος 2021, αλλά επικύρωσε τις πράξεις ΦΠΑ 2021 και Προστίμου 2020.

Η απόφαση του Προϊστάμενου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της ομόρρυθμης εταιρίας κατά πλειόνων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και πράξεων επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο αρχικός έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές (σχέση τιμής πώλησης προς συνολικό όγκο κύκλου εργασιών) λόγω διαπιστωθέντων παραβάσεων μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή των έμμεσων μεθόδων και απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί εσφαλμένου υπολογισμού φύρας/απωλειών και μη αναγνώρισης δωρεάν παροχών ή ιδιοκατανάλωσης λόγω έλλειψης αποδεικτικών. Επιπλέον, απέρριψε τον ισχυρισμό ανωτέρας βίας σχετικά με την απώλεια των αρχείων ΦΗΜ λόγω λανθασμένου format σκληρού δίσκου, επικυρώνοντας τα επιβληθέντα πρόστιμα άρθρου 57 παρ. 2 του ν.5104/2024.