Η απόφαση 133/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ) του ΚΕΦΟΜΕΠ, συνολικού ύψους €49.132,71 (συμπεριλαμβανομένου προστίμου). Η φορολογική αρχή είχε επαναπροσδιορίσει την αξία της κληρονομιαίας περιουσίας λόγω της προσθήκης χρηματικών ποσών από καταθέσεις αλλοδαπής ύψους €327.551,44. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, καθώς ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η ημερομηνία θανάτου (19.2.2022), πριν την εφαρμογή του ν. 4916/2022. Επιπλέον, κρίθηκε ότι δεν τεκμηριώθηκε με βεβαιότητα ούτε η ρήτρα εξαίρεσης από τον φόρο στους κοινούς λογαριασμούς ούτε ότι τα ποσά προέρχονταν αποκλειστικά από τα τέκνα της προσφεύγουσας. Ως εκ τούτου, η πράξη του ΚΕΦΟΜΕΠ επικυρώνεται.

Η απόφαση 134/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς (ΦΚληρ) του ΚΕΦΟΜΕΠ. Η προσβαλλόμενη πράξη επέβαλε συνολικό ποσό 49.132,72€ (συμπεριλαμβανομένου προστίμου) λόγω επαναπροσδιορισμού της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας με την προσθήκη χρηματικών ποσών από καταθέσεις αλλοδαπής ύψους 327.551,44€. Η ΔΕΔ απέρριψε τους λόγους της προσφυγής, κρίνοντας ότι ο κρίσιμος χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης είναι η ημερομηνία θανάτου (19.2.2022) και όχι η ημερομηνία δημοσίευσης της διαθήκης, και ότι ο προσφεύγων δεν τεκμηρίωσε με πλήρη στοιχεία (αναλυτική κίνηση λογαριασμών) την προέλευση των ποσών από δική του περιουσία ή του αδερφού του.

Η απόφαση 648 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), εκδοθείσα στις 12 Μαρτίου 2025, αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ) του 3ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τον προσδιορισμό ΦΚληρ (€29.197,43 πλέον προστίμου), ο οποίος προέκυψε από την επαναπροσδιoρισμό της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας με την προσθήκη τιμημάτων από εκποίηση ακινήτων εντός της προηγούμενης 5ετίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του περί ανάλωσης των τιμημάτων και περί πλασματικής αξίας των ακινήτων. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του σχετικά με τη μη συμπερίληψη στο παθητικό της κληρονομίας ποσού €1.036,15, το οποίο αποτελούσε χρέος ΦΚληρ της κληρονομουμένης. Ως αποτέλεσμα της μερικής αποδοχής, το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό (ΦΚληρ και πρόστιμο) τροποποιήθηκε από €43.796,15 σε €43.640,73.

Η απόφαση (Αριθμός 649/12.03.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός κληρονόμου κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς (ΦΚληρ). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την επαναπροσδιόριση της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας λόγω της προσθήκης τιμημάτων από εκποιήσεις ακινήτων. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του περί ανάλωσης των τιμημάτων και περί πλασματικής αξίας των ακινήτων, λόγω έλλειψης πλήρους αποδεικτικής τεκμηρίωσης. Ωστόσο, έκανε δεκτό τον ισχυρισμό σχετικά με τη συμπερίληψη ποσού €1.036,15, που αφορούσε ΦΚληρ για κληρονομιά που είχε περιέλθει στην κληρονομουμένη πριν τον θάνατό της, ως εκπιπτόμενο χρέος. Ως εκ τούτου, η αρχική πράξη τροποποιήθηκε, με το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό να μειώνεται από €43.796,15 σε €43.640,73.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (φορολογικού έτους 2023) του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ζ΄ Θεσσαλονίκης, με την οποία προσδιορίστηκε κύριος φόρος ύψους 1.354,85€. Η προσφεύγουσα, φορολογικός κάτοικος Ελλάδος, ζήτησε την πίστωση φόρου αλλοδαπής (Αυστρία), ποσού 1.347,85€, για εισόδημα 15.299,35€. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό ως αναπόδεικτο, καθώς το προσκομισθέν αυστριακό έγγραφο στερούνταν επίσημης μετάφρασης, δικαιολογητικό απαραίτητο σύμφωνα με την ΠΟΛ 1026/2014 για την αναγνώριση του φόρου αλλοδαπής, επικυρώνοντας έτσι την προσβαλλόμενη πράξη.

Η Απόφαση 676/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ), συνολικού ύψους 16.410,00€, που επιβλήθηκε από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η φορολογική αρχή επαναπροσδιόρισε την αξία της κληρονομιαίας περιουσίας, προσθέτοντας 188.839,39€, ως τίμημα από εκποίηση ακινήτων εντός της πενταετίας πριν τον θάνατο. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το τίμημα αναλώθηκε λόγω αυξημένων ιατροφαρμακευτικών και βασικών εξόδων διαβίωσης του θανόντος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους λόγους ως αόριστους, λόγω μη εξειδίκευσης των δαπανών, και ως ουσία αβάσιμους, λόγω έλλειψης πλήρους αποδεικτικής τεκμηρίωσης.

Η απόφαση της ΔΕΔ αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα, ιατρός, αμφισβήτησε την καταλόγιση μη εκπιπτόμενων δαπανών και μη αιτιολογημένων πιστώσεων τραπεζικών λογαριασμών. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί ανάλωσης κεφαλαίου προηγουμένων ετών λόγω μη συνεχόμενης κάλυψης ετών. Ωστόσο, έκανε δεκτό μεγάλο μέρος των πιστώσεων, καθώς αποδείχθηκε ότι προέρχονταν από μεταφορές μεταξύ κοινών ή προσωπικών λογαριασμών με τον αδερφό της, είσπραξη από το Διαβαλκανικό Κέντρο, επιστροφή ασφαλιστικού συμβολαίου, και εκφορτίσεις prepaid καρτών. Συνολικά, έγιναν αποδεκτές πιστώσεις ύψους €26.885,70 (2018) και €29.316,53 (2019), οδηγώντας σε τροποποίηση (μείωση) του αρχικού καταλογισθέντος φόρου και των προστίμων.

Η απόφαση 326/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018 της Δ.Ο.Υ. Καλαμαριάς. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει τροποποιητική δήλωση για μερίσματα αλλοδαπής (ΗΠΑ), αιτούμενος πίστωση φόρου αλλοδαπής. Η Δ.Ο.Υ. αρχικά απέρριψε την πίστωση φόρου (€4.239,64) επικαλούμενη την έλλειψη της επισημείωσης της Χάγης (Apostille) στα δικαιολογητικά. Ο προσφεύγων προσκόμισε το απαιτούμενο έντυπο 1042-S με την επισημείωση και επίσημη μετάφραση με την προσφυγή. Η ΔΕΔ κρίνει τον ισχυρισμό βάσιμο, διαπιστώνοντας παρακρατηθέντα φόρο ύψους €4.095,68 (βάσει μέσης ετήσιας ισοτιμίας) και διατάσσει τη διενέργεια νέας εκκαθάρισης της δήλωσης, ώστε να γίνει η πίστωση του φόρου αλλοδαπής σύμφωνα με το άρθρο 9 του ν. 4172/2013.

Η απόφαση 115/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Πράξης Επιβολής Προστίμου του Προϊσταμένου του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2018. Ο προσφεύγων είχε καταλογιστεί με συνολική οφειλή 6.121,43 € λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας (εισόδημα αγνώστου πηγής) ποσού 10.288,13 €, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 παρ. 4 του ν. 4172/2013, μετά από έλεγχο τραπεζικών λογαριασμών αλλοδαπής. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν είναι συνδικαιούχος του επίμαχου λογαριασμού και ότι τα ποσά που κατατέθηκαν το 2018 από εταιρεία πελάτη προορίζονταν για δίδακτρα της κόρης του. Η ΔΕΔ απέρριψε και τους δύο ισχυρισμούς, επικυρώνοντας την πράξη του ΚΕΦΟΜΕΠ και τον καταλογισμό.

Η απόφαση 770/06-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018, 2019, 2020 και 2021. Οι πράξεις εκδόθηκαν από το 2ο ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης λόγω της διαπίστωσης μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων για διαδικτυακές πωλήσεις (e-commerce), με την αποκρυβείσα καθαρή αξία να ανέρχεται συνολικά σε €575.224,72. Η Υπηρεσία απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί πλημμελούς αιτιολογίας, καθώς τα στοιχεία των εταιρειών ταχυμεταφορών (δηλ. οι αντικαταβολές) τεκμηριώνουν τις αποκρυβείσες συναλλαγές. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί παραγραφής του έτους 2018, καθώς και τον ισχυρισμό περί εσφαλμένης νομικής βάσης, κρίνοντας ότι ο έλεγχος νομίμως δεν εφάρμοσε τις έμμεσες μεθόδους προσδιορισμού.